Μια φορά επισκέφθηκα το σπίτι ενός φίλου για δείπνο. Μετά το δείπνο, η σύζυγός του, ζήτησε από την κόρη τους, να την βοηθήσει να πλύνει τα πιάτα. Προς έκπληξή μου, η δεκαεπτάχρονη κόρη έκανε μια άσχημη χειρονομία και είπε, «Μαμά, έχω να παρακολουθήσω ένα πρόγραμμα στην τηλεόραση», και έτρεξε στο δωμάτιό της. Η σύζυγος εργαζόταν πολύ σκληρά. Όταν το πρόγραμμα τελείωσε, το κορίτσι επέστρεψε στο σαλόνι. Καθώς οι άλλοι ήταν απασχολημένοι σε μια έντονη συζήτηση, κάλεσα την κοπέλα κοντά μου, έβαλα το χέρι μου γύρω της, και είπα, "Αν σου έκανα πέντε ερωτήσεις, θα μου έδινες πέντε πραγματικά ειλικρινείς απαντήσεις;» «Γιατί όχι;» είπε με γελάκι.
«Το πρώτο ερώτημα είναι, πόσους μήνες σε κυοφορούσε η μητέρα σου στη κοιλιά της;"
"Εννέα μήνες."
"Καλώς. Και πόσους μήνες σε θήλαζε; "
"Νομίζω δεκατέσσερις μήνες."
"Καλώς. Τώρα το τρίτο ερώτημα. Πόσα χρόνια σου καθάριζε τα ρούχα σου, τα σεντόνια σου και ούτω καθεξής; "
"Σχεδόν δεκαεπτά."
"Καλώς. Το τέταρτο ερώτημα είναι πόσα χρόνια σου μαγειρεύει η μητέρα σου, σε τρέφει και σε ντύνει; "
"Σχεδόν δεκαεπτά."
"Καλώς. Το τελευταίο ερώτημα είναι, πώς έχεις εκφράσει την ευγνωμοσύνη σου για όλο αυτόν τον κόπο της; "
Κοίταξε στα μάτια μου και παρέμεινε σιωπηλή. Στη συνέχεια, είπε, «Καληνύχτα», και εξαφανίστηκε στο δωμάτιό της.
Επειδή ήξερα την οικογένεια, συνέχιζα να παρακολουθώ την πορεία της ζωής της. Εγκατέλειψε το σχολείο, άφησε την οικογένεια, πήγε να εργαστεί ως μπαργούμαν, και επέστρεφε στο σπίτι μεθυσμένη κάθε βράδυ.
Εκείνοι που δεν έχουν καμία ευγνωμοσύνη δεν μπορούν να συνεργαστούν. Χωρίς την ευγνωμοσύνη και τη συνεργασία, γίνονται χαμένοι στη ζωή ...
-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Dynamics of the Soul
via
