Έρωτας... που με κρατάς στα δυό σου χέρια...
Έρωτας... που μ`έντυσες με τα δικά σου μέτρα...
Δεν είσαι όμως ικανή εσύ ...
Μη με κοιτάς ...
Μη μου μιλάς ...
Για να σε πνίξω... πρέπει πρώτα να πνιγείς...
Να βουλιάξεις μέσα στου εγωισμού σου το νερό...
Δεν ξέρω το "εγώ"... ξέρω το "εμείς".
Εγώ ... δεν ξέρω τι να πω... αν εσύ δεν θες να δεις...
Μη μ`ακουμπάς...
Μη με φιλάς...
Εσύ... δεν είσαι ικανή...
Εσύ βουτάς σ`ένα κενό παραισθήσεων...
Εγώ κοιμάμαι σ`ένα πέπλο αισθήσεων...
Εσύ μιλάς για μιας βραδιάς τα πάθη...
Εγώ δεν ψάχνω γι `άλλα λάθη...
Έρωτας που με μεταμορφώνεις όπως θέλεις...
Έρωτας που με καρφώνεις σ`ένα έκπτωτο φθηνό αστέρι...
Μη με ψάχνεις...
Μη μ`αναζητάς...
Μπερδεύεσαι... παραννοείς...
εγώ δεν είμαι αυτό που εσύ μπορείς...
Σαστίζεις... χτυπιέσαι...
μα εγώ δεν δανείζομαι... δεν πουλιέμαι...
Για να σε κυριεύσω ... θα σε "δέσω"...
σ`ενα βουνό, πανέμορφο, ψηλό...
Άνοιξε τα χέρια σου ... τέντωσέ τα, όσο μπορείς ...
Ανοιχτά για να δεχθούν...
Όλου του κόσμου τις κραυγές...
όλων των φόβων τις φωνές...
Ανοιχτά για να πονέσεις, να ματώσεις...
Απο μένα να θες να τρέξεις...
να φωνάξεις για βοήθεια...
αλλά να μένεις στην επήρρεια...
Κοιμήσου πλάι μου...
Πάρε τα όνειρα απ`το κεφάλι μου...
Ακούμπα τις παλάμες σου στο στέρνο μου...
Διεκδίκησε το σθένος μου...
Κι αν σου ξαναπώ...
"ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΙΚΑΝΗ"
Φώναξε ... να σε ακούσει όλη η ΓΗ ...
"ΕΓΩ ... ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΟΝ ΕΙΔΑ ...
ΚΑΙ ΗΤΑΝΕ ΑΛΗΘΕΙΑ" !!!
