Να το πούμε χοντρά. Ο άντρας βγαίνει με γυναίκα για να την πηδήξει. Αυτό έχει στο κεφάλι του. Όλα τα άλλα, φρου φρου και αρώματα, είναι για να διευκολύνουν την επίτευξη του στόχου. Να πέφτει το μπλα μπλα για τούτο και το άλλο θέμα.
Αντίθετα, η γυναίκα, άλλη φύση, άλλο γέννημα ζωής, στο μυαλό της έχει το γάμο. Δεν φταίει αυτή. Είπαμε. Αυτή είναι η φύση της.
Έχει πέσει χοντρή ανάλυση εδώ και έναν αιώνα, μην το πάμε πιο πίσω, για το πως μια γυναίκα οφείλει να συμπεριφέρεται στο ραντεβού της με αγόρι, με άνδρα. Επειδή πολλές γυναίκες κάνουν λάθη. Είτε γιατί αρέσκονται να συζητάνε θέματα αδιάφορα στον άνδρα, είτε γιατί εύκολα παρεξηγιούνται μ' αυτά που λένε και ο άλλος, ο γκόμενος θεωρεί πως θέλει να τον τυλίξει. Πως το κορίτσι δεν έχει τίποτα άλλο στο μυαλό της παρά μονον το γάμο.
Η μεγάλη μαγκιά της γυναίκας είναι να κερδίσει τον άνδρα, όχι μόνον με το κορμί της, με την ομορφιά της, με το καλό σεξ που κάνει. Ο άνδρας θα “πέσει”, θα μπει στο λούκι της μόνιμης σχέσης που οδηγεί στο γάμο, αν..., Αν... η γυναίκα τον κατακτήσει με την προσωπικότητά της ότι είναι μια βολική σύντροφος, ότι θα ήταν μαλακία του να χάσει το κελεπούρι.
Θέλω να πω ότι άνδρες που δεν είχαν καν σκοπό το γάμο αρχίζουν να τον σκέπτονται αν γνωρίσουν την γυναίκα με χαρακτήρα και ενδιαφέροντα που τους γεμίζουν τη ζωή.
