Ο Τζον είναι ένας αγρότης από τη Νοτιοανατολική Ταϊλάνδη, ο οποίος μοιράζεται μαζί μας τη συνειδητοποίηση του και μας δίνει συμβουλές πώς να ζήσουμε μια εύκολη και ευτυχισμένη ζωή. Ίδρυσε το κέντρο Παν Παν για τον αειφόρο τρόπο ζωής, και συνεχίζει να προσπαθεί να βρει ευκολότερους τρόπους προκειμένου οι άνθρωποι να εκπληρώσουν τις βασικές τους ανάγκες.
Υπάρχει μία φράση που πάντοτε ήθελα να πω σε όλους, στη ζωή μου. Αυτή η φράση είναι: «Η ζωή είναι εύκολη». Είναι τόσο εύκολη και διασκεδαστική. Στο παρελθόν, ποτέ δε σκεφτόμουν έτσι. Όταν ήμουν στην Μπανγκόκ, ένιωθα ότι η ζωή είναι πολύ δύσκολη, πολύ πολύπλοκη. Γεννήθηκα σε ένα φτωχό χωριό στη Νοτιανατολική Ταϊλάνδη. Όταν ήμουν παιδί, τα πάντα ήταν διασκεδαστικά και εύκολα, αλλά όταν πρωτοεμφανίστηκε η τηλεόραση, πολλοί άνθρωποι ήρθαν στο χωριό, και είπαν:
«Είσαι φτωχός, πρέπει να κυνηγήσεις την επιτυχία στη ζωή σου». Πρέπει να πας στην Μπανγκόκ και να κυνηγήσεις την επιτυχία στη ζωή σου».
Τότε ένιωσα άσχημα, ένιωσα φτωχός. Οπότε έπρεπε να πάω στην Μπανγκόκ.Όταν πήγα στην Μπανγκόκ, δεν ήταν τόσο διασκεδαστικά. Πρέπει να μάθεις, να διαβάσεις πολύ και να δουλέψεις πολύ σκληρά, και τότε θα καταφέρεις να επιτύχεις. Δούλευα πολύ σκληρά, οχτώ ώρες την ημέρα το λιγότερο, όμως το μόνο που μπορούσα να φάω ήταν ένα μπολ από νούντλς ανά γεύμα, ή ένα Τάμα πιάτο από τηγανισμένο ρύζι ή κάτι παρόμοιο.
Εκεί που έμενα ήταν πολύ άσχημα, ένα πολύ μικρό δωμάτιο που κοιμόντουσαν πολλοί. Είχε πολλή ζέστη. Άρχισα να αναρωτιέμαι πολύ .Αφού δουλεύω σκληρά, γιατί η ζωή μου είναι τόσο δύσκολη; Θα πρέπει κάτι να πηγαίνει λάθος,γιατί παράγω πολλά πράγματα, αλλά δεν μπορώ να αποκτήσω αρκετά.
Προσπάθησα να μάθω,προσπάθησα να σπουδάσω. Προσπάθησα να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο. Είναι πολύ δύσκολο να μάθεις στο πανεπιστήμιο γιατί είναι πολύ βαρετό. Όταν άρχισα να κοιτάζω τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο, σε κάθε τμήμα, τα περισσότερα πρόσφεραν αφηρημένη γνώση. Δεν υπήρχε παραγωγική γνώση στο πανεπιστήμιο για μένα. Αν σπουδάσεις για να γίνεις αρχιτέκτονας ή μηχανικός, αυτό σημαίνει ότι καταστρέφεις περισσότερο. Όσο περισσότερο δουλεύουν αυτά τα άτομα , τόσο περισσότερα βουνά θα καταστραφούν. Η γη στην περιοχή Τσάο Πράγια Μπάσινθα καλυφθεί με τσιμέντο όλο και περισσότερο. Καταστρέφουμε περισσότερο. Αν σπουδάσουμε γεωργία ή κάτι παρόμοιο, αυτό σημαίνει ότι μαθαίνουμε πώς να δηλητηριάσουμε, να μολύνουμε τη γη, το νερό, και μαθαίνουμε να καταστρέφουμε τα πάντα. Νιώθω πως οτιδήποτε κάνουμε είναι τόσο μπερδεμένο, τόσο δύσκολο. Απλώς κάνουμε τα πράγματα δύσκολα. Η ζωή ήταν τόσο δύσκολη που ένιωσα απογοητευμένος.
Άρχισα να σκέφτομαι, γιατί έπρεπε να έρθω στην Μπανγκόκ; Σκεφτόμουν τότε που ήμουν παιδί, κανείς δε δούλευε οχτώ ώρες τη μέρα, όλοι δούλευαν δύο ώρες, δύο μήνες το χρόνο, φύτευαν ρύζι τον ένα μήνα και μάζευαν τη σοδειά τον άλλο μήνα. Το υπόλοιπο είναι ελεύθερος χρόνος, δέκα μήνες ελεύθερος χρόνος. Γι' αυτό τον λόγο έχουμε τόσα πολλά φεστιβάλ στην Ταϊλάνδη, κάθε μήνα έχουμε φεστιβάλ.Επειδή έχουν τόσο πολύ ελεύθερο χρόνο. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, όλοι έπαιρναν έναν υπνάκο. Ακόμα και τώρα στο Λάος, πηγαίνετε στο Λάος αν μπορείτε, οι άνθρωποι κοιμούνται μετά το μεσημεριανό.Κι όταν ξυπνήσουν, απλώς κουτσομπολεύουν, πώς είναι ο γαμπρός σου, πώς είναι η γυναίκα σου, η νύφη σου. Οι άνθρωποι έχουν πολύ χρόνο, αλλά επειδή έχουν πολύ χρόνο ,έχουν χρόνο για να είναι με τον εαυτό τους. Κι όταν έχουν χρόνο να είναι με τον εαυτό τους, έχουν τον χρόνο να καταλάβουν τον εαυτό τους. Όταν καταλάβουν τον εαυτό τους, μπορούν να δούν τι θέλουν από τη ζωή. Πολλοί άνθρωποι λένε ότι αυτό που θέλουν είναι η ευτυχία, θέλουν αγάπη, θέλουν να απολαμβάνουν τη ζωή. Οι άνθρωποι βλέπουν πολλή ομορφιά στη ζωή τους, και εκφράζουν αυτή την ομορφιά με πολλούς τρόπους. Ορισμένοι άνθρωποι σκαλίζοντας τη λαβή ενός μαχαιριού, πολύ όμορφα, πλέκουν τα καλάθια πολύ όμορφα. Αλλά, πλέον, κανείς δε χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη. Κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν πλαστικό παντού.Οπότε, νιώθω ότι κάτι πάει λάθος με αυτό, δεν μπορώ να ζω με αυτό τον τρόπο που ζω. Έτσι, αποφάσισα να παρατήσω το πανεπιστήμιο, και γύρισα πίσω σπίτι.
Όταν επέστρεψα πίσω στο σπίτι, άρχισα να ζω όπως θυμόμουν ότι ζούσα, όταν ήμουν παιδί. Άρχισα να δουλεύω δύο μήνες το χρόνο. Έβγαλα τέσσερις τόνους ρύζι. Και όλη η οικογένεια μαζί, έξι άτομα, καταναλώνουμε λιγότερο από μισό τόνο το χρόνο.Άρα μπορούμε να πουλήσουμε λίγο ρύζι.
Είχα δύο λίμνες, δύο ιχθυοτροφεία. Είχαμε ψάρια για να φάμε όλο το χρόνο.Ξεκίνησα έναν μικρό κήπο. Περίπου δύο στρέμματα. Ξόδευα δεκαπέντε λεπτά την ημέρα για να περιποιηθώ τον κήπο. Έχω πάνω από τριάντα ποικιλίες λαχανικών στον κήπο. Οπότε έξι άτομα δεν μπορούν να τα φάνε όλα αυτά.Έχουμε πλεόνασμα για να το πουλήσουμε στην αγορά. Επίσης, μπορούμε να έχουμε και κάποιο εισόδημα.
Οπότε, ένιωσα ότι είναι εύκολο, γιατί έπρεπε να είμαι στην Μπανγκόκ για εφτά χρόνια, όπου δούλευα σκληρά και μετά να μην έχω αρκετά για να φάω, αλλά εδώ, μόλις με δύο μήνες το χρόνο και δεκαπέντε λεπτά την ημέρα μπορούσα να ταΐσω έξι άτομα. Αυτό είναι εύκολο. Πριν από αυτό, πίστευα ότι χαζοί άνθρωποι σαν εμένα που ποτέ δεν μπόρεσαν να πάρουν καλό βαθμό στο σχολείο, δεν μπορούν να έχουν ένα σπίτι. Γιατί οι άνθρωποι που είναι πιο έξυπνοι από μένα,που βγαίνουν πρώτοι στην τάξη κάθε χρόνο, θα βρουν καλή δουλειά, αλλά χρειάζεται να δουλεύουν πάνω από 30 χρόνια για να αποκτήσουν ένα σπίτι.Αλλά εγώ που δεν τελείωσα το πανεπιστήμιο, πώς θα μπορούσα να αποκτήσω ένα σπίτι; Άνθρωποι χωρίς ελπίδα, όσοι έχουν χαμηλή μόρφωση, όπως εγώ.Αλλά, όταν ξεκίνησα να χτίζω, ήταν πολύ εύκολο. Ξόδευα δύο ώρες την ημέρα, από τις 5 το πρωί, μέχρι τις 7 το πρωί, δύο ώρες την ημέρα. Σε τρεις μήνες, είχα σπίτι. Κάποιος άλλος φίλος που ήταν ο πιο έξυπνος μαθητής στην τάξη ξόδεψε τρεις μήνες για να φτιάξει το σπίτι του, επίσης. Αλλά χρεώθηκε. Έπρεπε να πληρώνει για το χρέος του 30 χρόνια. Έτσι, σε σχέση με εκείνον, έχω 29 χρόνια και 10 μήνες ελεύθερου χρόνου.Οπότε, νιώθω ότι η ζωή είναι τόσο εύκολη.
Ποτέ δεν περίμενα ότι θα κατάφερνα να χτίσω ένα σπίτι τόσο εύκολα. Τώρα συνεχίζω και χτίζω σπίτια κάθε χρόνο, τουλάχιστον ένα το χρόνο. Τώρα, δεν έχω καθόλου λεφτά αλλά έχω πολλά σπίτια. Το πρόβλημα μου είναι σε ποιο σπίτι θα κοιμηθώ απόψε. Οπότε, το σπίτι δεν είναι πρόβλημα, όλοι μπορούν να χτίσουν ένα σπίτι. Τα παιδιά, δεκατριών χρόνων στο σχολείο, φτιάχνουν τούβλα μαζί, φτιάχνουν σπίτι. Μετά από ένα μήνα, έχουν βιβλιοθήκη. Τα παιδιά μπορούν να φτιάξουν ένα σπίτι, ένας πολύ γέρος καλόγερος,μπορεί να χτίσει μια δική του καλύβα. Πολλοί άνθρωποι μπορούν να χτίσουν ένα σπίτι. Οπότε, είναι εύκολο.Αν δε με πιστεύετε, δοκιμάστε το. Αν κάποιος θέλει να έχει ένα σπίτι.
Το επόμενο πράγμα είναι ο ρουχισμός. Ένιωθα ότι είμαι φτωχός, ότι δεν είμαι όμορφος. Προσπάθησα να ντυθώ σαν κάποιον άλλο, σαν αστέρας του κινηματογράφου. Για να δείχνω πιο όμορφος, να δείχνω καλύτερος. Αποταμίευα ένα μήνα για να αγοράσω ένα ζευγάρι τζιν. Όταν τα φορούσα, γυρνούσα αριστερά και δεξιά, κοιταζόμουν στον καθρέφτη. Κάθε φορά που κοιτούσα, ήμουν το ίδιο άτομο. Τα πιο ακριβά ρούχα, δεν μπορούσαν να αλλάξουν τη ζωή μου. Αισθανόμουν τόσο τρελός, γιατί έπρεπε να τα αγοράσω; Ξόδεψα ένα μήνα για να μπορέσω να αγοράσω ένα παντελόνι. Δε με αλλάζει. Άρχισα να σκέφτομαι περισσότερο γι' αυτό. Γιατί πρέπει να ακολουθούμε τη μόδα; Όταν ακολουθούμε τη μόδα δεν μπορούμε ποτέ να την φτάσουμε επειδή την ακολουθούμε. Οπότε, μην την ακολουθείτε, απλά μείνετε εδώ.Χρησιμοποιήστε αυτά που έχετε. Οπότε, μετά από αυτό και μέχρι τώρα, 20 χρόνια, δεν αγόρασα ποτέ ξανά ρούχα. Όσα ρούχα έχω είναι ό,τι περισσεύει από άλλους. Όταν έρχονται άνθρωποι να με επισκεφτούν,φεύγοντας αφήνουν πολλά ρούχα. Οπότε, έχω τόνους ρούχων τώρα. Όταν με βλέπουν οι άνθρωποι να φοράω παλιά ρούχα, μου δίνουν περισσότερα ρούχα. Το πρόβλημα μου είναι ότι πρέπει να χαρίζω ρούχα στον κόσμο πολύ συχνά. Οπότε, είναι πολύ εύκολο.Όταν σταμάτησα να αγοράζω ρούχα, ένιωσα ότι δεν είναι μόνο τα ρούχα,πρόκειται για κάτι άλλο στη ζωή μου.
Αυτό που έμαθα είναι ότι όταν αγοράζω κάτι, και το σκέφτομαι, το αγοράζω επειδή μου αρέσει, ή το αγοράζω γιατί το χρειάζομαι. Οπότε, αν το αγοράσω γιατί μου αρέσει, αυτό σημαίνει ότι κάνω λάθος. Νιώθω πιο ελεύθερος όταν σκέφτομαι έτσι.
Και το τελευταίο πράγμα είναι, όταν αρρωστήσω, τι θα κάνω; Στην αρχή ανησυχούσα πραγματικά, γιατί δεν είχα καθόλου χρήματα. Αλλά, άρχισα να το σκέφτομαι περισσότερο. Κανονικά, η αρρώστια είναι φυσιολογικό, δεν είναι κάτι κακό. Η αρρώστια είναι κάτι που μας υπενθυμίζει ότι έχουμε κάνει κάτι λάθος στη ζωή μας. γι' αυτό αρρωσταίνουμε. Έτσι, όταν αρρωστήσω, πρέπει να σταματήσω και να ξαναβρώ τον εαυτό μου. Να σκεφτώ, τι έκανα λάθος. Έμαθα πώς να χρησιμοποιώ το νερό για να θεραπεύω τον εαυτό μου, πώς να χρησιμοποιώ τη γη για να θεραπεύω τον εαυτό μου, έμαθα να χρησιμοποιώ βασικές γνώσεις για να θεραπεύω τον εαυτό μου. Τώρα που βασίζομαι στον εαυτό μου γι' αυτά τα τέσσερα πράγματα, νιώθω ότι η ζωή είναι πολύ απλή, νιώθω κάτι σαν την ελευθερία, νιώθω ελεύθερος. Νιώθω ότι δε χρειάζεται να ανησυχώ πλέον τόσο πολύ, νιώθω λιγότερο φόβο, μπορώ να κάνω ό,τι θέλω στη ζωή μου. Πριν, είχα πολύ φόβο,δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Αλλά, τώρα νιώθω πολύ ελεύθερος, σα να είμαι ο μοναδικός άνθρωπος στη γη, κανένας δεν είναι σαν εμένα, δε χρειάζεται να μοιάσω σε κανέναν άλλο. Είμαι το νούμερο ένα. Οπότε, τα πράγματα με αυτό τον τρόπο γίνονται πιο εύκολα, πιο ανάλαφρα.
Μετά από αυτό, άρχισα να σκέφτομαι ότι όταν ήμουν στην Μπανγκόκ, ένιωθα ένα σκοτάδι στη ζωή μου. Άρχισα να σκέφτομαι ότι πολλοί μπορεί να σκέφτονται σαν εμένα εκείνη τη στιγμή. Οπότε, δημιουργήσαμε ένα χώρο που ονομάσαμε «Παν Παν» στην Τσιάνγκ Μάι. Ο κύριος σκοπός ήταν να αποθηκεύουμε σπόρους. Να μαζεύουμε σπόρους, γιατί οι σπόροι είναι τροφή και η τροφή είναι ζωή. Αν δεν υπάρχουν σπόροι, δεν υπάρχει ζωή.Χωρίς σπόρους, δεν έχουμε ελευθερία. Χωρίς σπόρους, δεν έχουμε ευτυχία.Γιατί η ζωή σου βασίζεται σε κάποιον άλλο. Επειδή δεν έχεις τροφή. Είναι λοιπόν, πολύ σημαντικό να αποθηκεύεις σπόρους. Γι' αυτό εστιάζουμε στην αποθήκευση σπόρων. Αυτό είναι το βασικό που κάνουμε στο Παν Παν.
Το δεύτερο πράγμα είναι το εκπαιδευτικό κέντρο. Θέλουμε να έχουμε ένα κέντρο, όπου θα μαθαίνουμε εμείς, θα μαθαίνουμε πώς να κάνουμε τη ζωή μας εύκολη. Γιατί μας έμαθαν να κάνουμε τη ζωή μας πολύπλοκη και δύσκολη, όλη την ώρα. Πώς μπορούμε να την κάνουμε εύκολη;
Είναι εύκολο, αλλά δεν ξέρουμε πώς να την κάνουμε εύκολη πλέον. Γιατί συνέχεια την κάνουμε πολύπλοκη και τώρα, αρχίζουμε να μαθαίνουμε ,και μαθαίνουμε να συνυπάρχουμε. Γιατί μας έμαθαν να αποσυνδέουμε τον εαυτό μας από οτιδήποτε άλλο, να είμαστε ανεξάρτητοι, ώστε να βασιζόμαστε μόνο στα χρήματα. Να μη βασιζόμαστε ο ένας στον άλλο. Αλλά τώρα, για να γίνουμε ευτυχισμένοι, πρέπει να επιστρέψουμε, να συνδεθούμε με τον εαυτό μας ξανά, να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους, να συνδέσουμε το πνεύμα και το σώμα μας μαζί ξανά.Οπότε, μπορούμε να γίνουμε ευτυχισμένοι.
Η ζωή είναι εύκολη. Από την αρχή μέχρι τώρα, αυτό που έμαθα είναι οι τέσσερις βασικές ανάγκες: τροφή, στέγαση, ρουχισμός και φάρμακα θα πρέπει να είναι φτηνά και προσιτά σε όλους, αυτό είναι πολιτισμός. Αλλά αν αυτές οι ανάγκες είναι δυσπρόσιτες και δύσκολα προσβάσιμες για τους πολλούς, αυτό δεν είναι πολιτισμός. Οπότε, τώρα όταν κοιτάμε τους ανθρώπους γύρω μας, όλα είναι δύσκολα να τα αποκτήσεις. Νιώθω πως ζούμε στην πιο απολίτιστη εποχή των ανθρώπων στη γη. Έχουμε τόσο πολλούς απόφοιτους πανεπιστημίου, έχουμε τόσο πολλά πανεπιστήμια στον κόσμο, έχουμε τόσο έξυπνους ανθρώπους στη γη. Αλλά η ζωή γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Για ποιον την κάνουμε δύσκολη;Για ποιον δουλεύουμε τόσο σκληρά; Νιώθω ότι είναι λάθος ότι δεν είναι φυσιολογικό. Θέλω απλώς να γίνει ξανά φυσιολογικό. Να είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, ισότιμος με τα ζώα. Τα πουλιά φτιάχνουν φωλιές σε μία ή δύο μέρες. Οι αρουραίοι σκάβουν μία τρύπα σε μία νύχτα. Αλλά, οι έξυπνοι άνθρωποι όπως εμείς ξοδεύουν τριάντα χρόνια για να αποκτήσουν ένα σπίτι, και πολλοί δεν πιστεύουν ότι μπορούν να αποκτήσουν σπίτι σ' αυτή τη ζωή. Αυτό είναι λάθος. Γιατί καταστρέφουμε τη δύναμη και την ικανότητά μας τόσο πολύ; Πιστεύω ότι αυτό είναι αρκετό για μένα, να ζω μια φυσιολογική ζωή,με αφύσικο τρόπο. Τώρα προσπαθώ να είμαι φυσιολογικός. Αλλά, οι άνθρωποι με βλέπουν σαν αφύσικο άτομο.Έναν τρελό τύπο. Αλλά, δε με νοιάζει, γιατί δε φταίω εγώ. Είναι πρόβλημά τους, που σκέφτονται έτσι. Η ζωή μου τώρα είναι εύκολη και λαμπερή. Και αυτό είναι αρκετό για μένα. Οι άνθρωποι μπορεί να σκέφτονται ό,τι θέλουν. Δεν μπορώ να διαχειριστώ τίποτα έξω από τον εαυτό μου. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να αλλάξω το μυαλό μου, να διαχειριστώ το μυαλό μου.Το μυαλό μου είναι φωτεινό και εύκολο, και αυτό είναι αρκετό. Αν κάποιος θέλει να έχει επιλογές, μπορεί να έχει επιλογές. Η επιλογή μπορεί να είναι εύκολη ή δύσκολη, εξαρτάται από εσένα.
Τζον Τζαντάι
