"Περί του πτώματος και των αετών"
"Γράφετε πως "υπάρχουν πολύ δύσκολα χωρία στην Αγία Γραφή".
Εξαρτάται από το πνευματικό ύψος του αναγνώστη.
Είναι πολύ περισσότερα τα εύκολα και σαφή λόγια, που όταν εφαρμοστούν στη ζωή κάνουν και το πέπλο από εκείνα τα δύσκολα να πέσει.
Έτσι, ρωτάτε, περί των λόγων του Χριστού: "Όπου γάρ έαν ή το πτώμα, εκεί συναχθήσονται οι αετοί" (Ματθ. 24, 28).
Στη φύση αυτό είναι ξεκάθαρο.
Μόνος σας βλέπετε, πως οι αετοί μαζεύονται πάνω στα πτώματα και μάλιστα τα αισθάνονται από τόσο μεγάλο ύψος και από τόσο μακριά, ώστε ο άνθρωπος πρέπει να αναρωτιέται παραξενεμένος, με ποιο αισθητήριο μαθαίνουν πού βρίσκεται το πτώμα;
Με το αισθητήριο της όσφρησης, ή με κάποιο έκτο αισθητήριο, σαν τον δρυοκολάπτη, που ξέρει ακριβώς, πού βρίσκεται το σκουλήκι στο δέντρο και εκεί και τσιμπά;
Ο Χριστός αναμφίβολα μιλάει εδώ για το δικό Του πτώμα.
Μιλάει για τον μέλλοντα χρόνο: "εκεί συναχθήσονται ( θα μαζευτούν) οι αετοί".
Εάν δεν εννοούσε τον εαυτόν Του, θα μιλούσε σε χρόνο ενεστώτα για ένα συνηθισμένο και καθημερινό φαινόμενο: εκεί συναντιούνται οι αετοί.
Αλλά, Αυτός μιλάει σε μέλλοντα χρόνο , αφού εννοεί το δικό Του σώμα, και αφού μιλά πριν τον θάνατό Του, δηλαδή προφητικά.
Και η προφητεία εκπληρώθηκε.
Στον Γολγοθά κρεμόταν το δικό Του νεκρό σώμα.
Για δεκαεννέα (τότε που έγραφε) αιώνες πολλές χιλιάδες προσκυνητών μαζεύονται χρόνο με τον χρόνο στον Τάφο Του κάτω από τον Γολγοθά.
Αυτοί οι προσκυνητές -δεν πρόκειται για τουρίστες- επισκέπτονται τον Τάφο του Σωτήρα τους από υψηλή πνευματική ώθηση και ανάγκη: για να θρέψουν και να ποτίσουν τις ψυχές τους έτσι όπως οι αετοί τρέφονται με τα νεκρά σώματα.
Οι πραγματικοί προσκυνητές του Τάφου του Χριστού είναι και οι πραγματικοί αετοί του Χριστού.
Ακόμα αυτός ο λόγος αναφέρεται και σ' όλους τους κοινωνούς, οι οποίοι κοινωνούν από το άγιο Ποτήριο με το αίμα του Χριστού.
Όλοι αυτοί είναι οι αετοί του Χριστού που πεινασμένοι και και διψασμένοι, πέφτουν μπροστά στο ιερό και ρουφούν τη ζωή από το πτώμα, δηλαδή από το σώμα του Χριστού, το σφαγιασμένο σώμα, τη θυσία, τον σφαγιασθέντα Αμνό του Θεού, για μας και για τη σωτηρία μας.
Με ποιο αισθητήριο μαθαίνουν εκείνοι ότι στην Άγια Μετάληψη υπάρχει η τροφή και η ζωή;
Σαν με κάποιο έκτο, άϋλο, πνευματικό αισθητήριο, με ανεπτυγμένη και οξεία πίστη - αισθητήριο, που δυστυχώς για τους απίστους είναι αμβλυμμένο.
Όμως, γιατί μιλάμε για αισθητήριο;
Είναι ο νους ο φωτισμένος στους πιστούς με την πίστη, ή συσκοτισμένος στους άπιστους με την απιστία.
Ειρήνη σε σας και ευλογία από τον Κύριο"
( Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς σελ.91-92, "Ιεραποστολικές επιστολές Β- από το βιβλίο- "Δεν φτάνει μόνον η πίστη" των εκδόσεων "ΕΝ ΠΛΩ")
..........................................................................................................
..........................................................................................................
Υ.Γ.:
Μαζί με τις ανωτέρω ερμηνείες, των εν αγίοις ευρισκομένων Νικόλαου Καβάσιλα, και Νικόλαου Βελιμίροβιτς ( και το σχόλιο τού θεολόγου Παν. Νέλλα) θα ήθελα να σε παρακινήσω, αγαπημένο μου, ακούραστα, για άλλη μια φορά, να μελετήσεις με μεγάλη προσοχή το βιβλίο:
" Περί συνεχούς θείας Μεταλήψεως", των μεγάλων Αγίων Νικοδήμου Αγιορείτου και Μακαρίου επισκόπου Κορίνθου, προκειμένου να καταλάβεις σε βάθος πόσο επείγουσα τυγχάνει η αναγκαιότητα της αδιαλείπτου Τροφοδοσίας μας.
Χωρίς συνεχή και αγία Τροφοδοσία -κάτω από τις προϋποθέσεις που θέτει η Ορθόδοξη Εκκλησία και η εκάστου συνείδησις- αποδυναμώνεται η ψυχή και εύκολα γίνεται θηριάλωτος υπό του νοητού Εχθρού, που φθονεί την αγιότητα και την αιώνια σωτηρία της.
Δυστυχώς πολλοί πνευματικοί, για διάφορους λόγους, με... " δεξιές " τουτέστιν, εύλογες δήθεν, προφάσεις (που θλίβουν, τους αληθινά αγίους ιερουργούς και διακριτικούς και "ορώντας" ) προσπαθούν να απομακρύνουν τους πιστούς από το Άγιο Ποτήριο, και να τους ψυχράνουν τον ζήλο, φοβερίζοντας και τρομοκρατώντας τους.
(Για να θαυμάσεις θεραπευτική πρακτική διακριτικού και Ορθόδοξου Αγιορείτη πνευματικού του προπερασμένου αιώνα μπορείς να δεις την παλιότερή μου ανάρτηση με τίτλο: Το σεξ, ο ηγουμενος Σάββας(+1821) και η συνεχής θεία Μετάληψη)
Όταν γίνουν χειροπιαστές και μη αναστρέψιμες, οι κακές συνέπειες αυτής της αστόχαστης πρακτικής, τότε... πάπαλααα! θα νιώσουμε ότι " πολύ αργά για δάκρυα Στέλαααα!..."
Φιλώντας σε, πάντα με ελπίδα, σού εύχομαι φώτιση
και τις υπομονές και της αρκούδας, με όλους τους σκληρόκαρδους φαρισαίους, που σε πληγώνουν, ευλογημένο μου.
Πρέπει να αντέξουμε τον καύσωνα της ημέρας -όσος και να 'ναι- διότι όντως...
ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!
Σαλογραία
via"Γράφετε πως "υπάρχουν πολύ δύσκολα χωρία στην Αγία Γραφή".
Εξαρτάται από το πνευματικό ύψος του αναγνώστη.
Είναι πολύ περισσότερα τα εύκολα και σαφή λόγια, που όταν εφαρμοστούν στη ζωή κάνουν και το πέπλο από εκείνα τα δύσκολα να πέσει.
Έτσι, ρωτάτε, περί των λόγων του Χριστού: "Όπου γάρ έαν ή το πτώμα, εκεί συναχθήσονται οι αετοί" (Ματθ. 24, 28).
Στη φύση αυτό είναι ξεκάθαρο.
Μόνος σας βλέπετε, πως οι αετοί μαζεύονται πάνω στα πτώματα και μάλιστα τα αισθάνονται από τόσο μεγάλο ύψος και από τόσο μακριά, ώστε ο άνθρωπος πρέπει να αναρωτιέται παραξενεμένος, με ποιο αισθητήριο μαθαίνουν πού βρίσκεται το πτώμα;
Με το αισθητήριο της όσφρησης, ή με κάποιο έκτο αισθητήριο, σαν τον δρυοκολάπτη, που ξέρει ακριβώς, πού βρίσκεται το σκουλήκι στο δέντρο και εκεί και τσιμπά;
Ο Χριστός αναμφίβολα μιλάει εδώ για το δικό Του πτώμα.
Μιλάει για τον μέλλοντα χρόνο: "εκεί συναχθήσονται ( θα μαζευτούν) οι αετοί".
Εάν δεν εννοούσε τον εαυτόν Του, θα μιλούσε σε χρόνο ενεστώτα για ένα συνηθισμένο και καθημερινό φαινόμενο: εκεί συναντιούνται οι αετοί.
Αλλά, Αυτός μιλάει σε μέλλοντα χρόνο , αφού εννοεί το δικό Του σώμα, και αφού μιλά πριν τον θάνατό Του, δηλαδή προφητικά.
Και η προφητεία εκπληρώθηκε.
Στον Γολγοθά κρεμόταν το δικό Του νεκρό σώμα.
Για δεκαεννέα (τότε που έγραφε) αιώνες πολλές χιλιάδες προσκυνητών μαζεύονται χρόνο με τον χρόνο στον Τάφο Του κάτω από τον Γολγοθά.
Αυτοί οι προσκυνητές -δεν πρόκειται για τουρίστες- επισκέπτονται τον Τάφο του Σωτήρα τους από υψηλή πνευματική ώθηση και ανάγκη: για να θρέψουν και να ποτίσουν τις ψυχές τους έτσι όπως οι αετοί τρέφονται με τα νεκρά σώματα.
Οι πραγματικοί προσκυνητές του Τάφου του Χριστού είναι και οι πραγματικοί αετοί του Χριστού.
Ακόμα αυτός ο λόγος αναφέρεται και σ' όλους τους κοινωνούς, οι οποίοι κοινωνούν από το άγιο Ποτήριο με το αίμα του Χριστού.
Όλοι αυτοί είναι οι αετοί του Χριστού που πεινασμένοι και και διψασμένοι, πέφτουν μπροστά στο ιερό και ρουφούν τη ζωή από το πτώμα, δηλαδή από το σώμα του Χριστού, το σφαγιασμένο σώμα, τη θυσία, τον σφαγιασθέντα Αμνό του Θεού, για μας και για τη σωτηρία μας.
Με ποιο αισθητήριο μαθαίνουν εκείνοι ότι στην Άγια Μετάληψη υπάρχει η τροφή και η ζωή;
Σαν με κάποιο έκτο, άϋλο, πνευματικό αισθητήριο, με ανεπτυγμένη και οξεία πίστη - αισθητήριο, που δυστυχώς για τους απίστους είναι αμβλυμμένο.
Όμως, γιατί μιλάμε για αισθητήριο;
Είναι ο νους ο φωτισμένος στους πιστούς με την πίστη, ή συσκοτισμένος στους άπιστους με την απιστία.
Ειρήνη σε σας και ευλογία από τον Κύριο"
( Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς σελ.91-92, "Ιεραποστολικές επιστολές Β- από το βιβλίο- "Δεν φτάνει μόνον η πίστη" των εκδόσεων "ΕΝ ΠΛΩ")
..........................................................................................................
..........................................................................................................
Υ.Γ.:
Μαζί με τις ανωτέρω ερμηνείες, των εν αγίοις ευρισκομένων Νικόλαου Καβάσιλα, και Νικόλαου Βελιμίροβιτς ( και το σχόλιο τού θεολόγου Παν. Νέλλα) θα ήθελα να σε παρακινήσω, αγαπημένο μου, ακούραστα, για άλλη μια φορά, να μελετήσεις με μεγάλη προσοχή το βιβλίο:
" Περί συνεχούς θείας Μεταλήψεως", των μεγάλων Αγίων Νικοδήμου Αγιορείτου και Μακαρίου επισκόπου Κορίνθου, προκειμένου να καταλάβεις σε βάθος πόσο επείγουσα τυγχάνει η αναγκαιότητα της αδιαλείπτου Τροφοδοσίας μας.
Χωρίς συνεχή και αγία Τροφοδοσία -κάτω από τις προϋποθέσεις που θέτει η Ορθόδοξη Εκκλησία και η εκάστου συνείδησις- αποδυναμώνεται η ψυχή και εύκολα γίνεται θηριάλωτος υπό του νοητού Εχθρού, που φθονεί την αγιότητα και την αιώνια σωτηρία της.
Δυστυχώς πολλοί πνευματικοί, για διάφορους λόγους, με... " δεξιές " τουτέστιν, εύλογες δήθεν, προφάσεις (που θλίβουν, τους αληθινά αγίους ιερουργούς και διακριτικούς και "ορώντας" ) προσπαθούν να απομακρύνουν τους πιστούς από το Άγιο Ποτήριο, και να τους ψυχράνουν τον ζήλο, φοβερίζοντας και τρομοκρατώντας τους.
(Για να θαυμάσεις θεραπευτική πρακτική διακριτικού και Ορθόδοξου Αγιορείτη πνευματικού του προπερασμένου αιώνα μπορείς να δεις την παλιότερή μου ανάρτηση με τίτλο: Το σεξ, ο ηγουμενος Σάββας(+1821) και η συνεχής θεία Μετάληψη)
Όταν γίνουν χειροπιαστές και μη αναστρέψιμες, οι κακές συνέπειες αυτής της αστόχαστης πρακτικής, τότε... πάπαλααα! θα νιώσουμε ότι " πολύ αργά για δάκρυα Στέλαααα!..."
Φιλώντας σε, πάντα με ελπίδα, σού εύχομαι φώτιση
και τις υπομονές και της αρκούδας, με όλους τους σκληρόκαρδους φαρισαίους, που σε πληγώνουν, ευλογημένο μου.
Πρέπει να αντέξουμε τον καύσωνα της ημέρας -όσος και να 'ναι- διότι όντως...
ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!
Σαλογραία
