Υπάρχουν τρία είδη αγάπης. Η πρώτη αγάπη είναι προσανατολισμένη σε κάποιο αντικείμενο. Το αντικείμενο της αγάπης. Βλέπεις μια όμορφη γυναίκα με πολύ καλές αναλογίες, ριγείς. Νομίζεις πως ερωτεύεσαι. Ερωτεύεσαι γιατί η γυναίκα είναι όμορφη. Επειδή είναι ωραία και καλή. Κάτι από το αντικείμενο έχει κεντρίσει την αγάπη σε σένα. Δεν είσαι στ’ αλήθεια κύριος της κατάστασης. Η αγάπη έρχεται απ’ έξω.
Μπορεί να μην είσαι τόσο αξιαγάπητος, μπορεί να μην έχεις καθόλου την ποιότητα της αγάπης, μπορεί να μην έχεις αυτή την ευλογία, αλλά επειδή η γυναίκα είναι όμορφη νομίζεις ότι η αγάπη αναβλύζει σε σένα.
Η αγάπη αυτή είναι προσανατολισμένη σε κάποιο αντικείμενο. Αυτό ονομάζουν αγάπη οι περισσότεροι. Αυτό ονομάζουν έρωτα. Είναι πόθος. Αυτό που θέλεις είναι να κατακτήσεις αυτό το όμορφο αντικείμενο. Να εκμεταλλευτείς αυτό το όμορφο αντικείμενο και να το κανείς δικό σου. Μα να θυμάσαι. Αν η γυναίκα είναι όμορφη, δεν είναι όμορφη μόνο για σένα. Είναι όμορφη για πολλούς. Θα υπάρξουν πολλοί που θα την ερωτευτούν. Και θα υπάρξει πολλή μεγάλη ζήλια, ανταγωνισμός κι ένα σωρό άλλα άσχημα πράγματα που θα έρθουν σε αυτόν τον έρωτα. Τον υποτιθέμενο έρωτα.
Αν ¨ερωτευτείς¨ έναν όμορφο άντρα, μια όμορφη γυναίκα θα μπεις σε μπελάδες. Θα υπάρξει ζήλια, θα υπάρξει βία, θα γίνει φονικό. Μπαίνεις σε μπελάδες. Και από την αρχή, αρχίζεις να τα κάνεις όλα δικά σου ώστε να μην υπάρχει η πιθανότητα να πάει κάτι στραβά ή να ξεφύγει από τον έλεγχο σου. Αρχίζεις να καταστρέφεις τη γυναίκα ή τον άντρα. Σταματάς να δίνεις ελευθερία και αρχίζεις να καταπατάς τα δικαιώματα της γυναίκας από όλες τις πλευρές και κλείνεις όλες τις πόρτες.
Αν ¨ερωτευτείς¨ έναν όμορφο άντρα, μια όμορφη γυναίκα θα μπεις σε μπελάδες. Θα υπάρξει ζήλια, θα υπάρξει βία, θα γίνει φονικό. Μπαίνεις σε μπελάδες. Και από την αρχή, αρχίζεις να τα κάνεις όλα δικά σου ώστε να μην υπάρχει η πιθανότητα να πάει κάτι στραβά ή να ξεφύγει από τον έλεγχο σου. Αρχίζεις να καταστρέφεις τη γυναίκα ή τον άντρα. Σταματάς να δίνεις ελευθερία και αρχίζεις να καταπατάς τα δικαιώματα της γυναίκας από όλες τις πλευρές και κλείνεις όλες τις πόρτες.
Η γυναίκα ήταν όμορφη επειδή ήταν ελεύθερη. Η ελευθερία είναι ένα συστατικό της ομορφιάς. Το πουλί πετάει στον άνεμο, στον ουρανό. Δεν είναι το ίδιο πια όταν το βλέπεις στο κλουβί. Το πουλί στον άνεμο έχει ομορφιά από μόνο του. Είναι ζωντανό ελεύθερο. Ολόκληρος ο ουρανός είναι δικός του. Το ίδιο πουλί μέσα στο κλουβί είναι άσχημο. Η ελευθερία έχει φύγει. Ο ουρανός έχει φύγει. Αυτά τα φτερά δεν έχουν νόημα πια. Είναι βάρος. Υπενθυμίζουν το παρελθόν και προκαλούν μιζέρια…
Όταν ερωτεύτηκες μια γυναίκα, ήταν ελεύθερη. Ερωτεύτηκες σε αυτήν την ελευθερία. Και μετά τη φέρνεις σπίτι και καταστρέφεις όλες τις πιθανότητες να είναι ελεύθερη. Αλλά σε αυτήν την ίδια την καταστροφή, καταστρέφεις την ομορφιά. Και τότε ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι δεν αγαπάς καθόλου αυτή τη γυναίκα γιατί δεν είναι πια όμορφη. Υστέρα ψάχνεις για μια άλλη γυναίκα και δεν κοιτάς να δεις τι έχει γίνει. Δεν ψάχνεις τον ¨μηχανισμό¨. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά και καταστρέφεις την ομορφιά της γυναίκας…
Αυτό είναι το πρώτο είδος αγάπης. Δεν έχει και πολλή σημασία, δεν έχει καθόλου αξία. Αν δεν έχεις καθόλου επίγνωση θα παραμείνεις στην αγάπη ένα.
Στην δεύτερη αγάπη δεν είναι σημαντικό το αντικείμενο αλλά η υποκειμενικότηττά σου. Εσύ αγαπάς έτσι δίνεις την αγάπη σου σε κάποιον άλλον. Η αγάπη είναι ποιότητα σου. Δεν είναι προσανατολισμένη σε κάποιο αντικείμενο αλλά το υποκείμενο έχει ξεχειλίσει από την ποιότητα της αγάπης. Η ίδια σου η ύπαρξη είναι αγαπησιάρικη. Ακόμα κι όταν είσαι μόνος είσαι αγαπητός. Η αγάπη είναι άρωμα της ύπαρξης σου.
Όταν ερωτεύεται -το δεύτερο είδος της αγάπης- υπάρχει πολλή μεγαλύτερη χαρά απ’ ότι στο πρώτο. Και θα ξέρεις, επειδή αυτή η αγάπη ξέρει, πώς θα κρατήσει τον άλλον ελεύθερο. Αγάπη σημαίνει να δίνεις στον αγαπημένο οτιδήποτε όμορφο. Η ελευθερία είναι η μεγαλύτερη επιθυμία της ανθρώπινης συνειδητότητας. Πως μπορείς να την πάρεις μακριά;
Αν αγαπάς πραγματικά μια γυναίκα ή έναν άντρα τότε το πρώτο δώρο θα είναι το δώρο της ελευθερίας. Πως μπορείς να το πάρεις μακριά. Δεν είναι εχθρός, είναι φίλος.
Αυτό το δεύτερο είδος αγάπης δεν είναι εναντίον της ελευθερίας. Δεν είναι κτητική. Και δεν θα ανησυχήσεις και πολύ με το γεγονός πως και κάποιος άλλος εκτιμά την ομορφιά της γυναίκας σου ή του άντρα σου. Για την ακρίβεια θα είσαι πολύ χαρούμενος που θα έχεις διαλέξει γυναίκα που εκτιμούν και οι άλλοι, που την επιθυμούν και οι άλλοι. Η επιθυμία τους αποδεικνύει απλώς πως έχεις διαλέξει διαμάντι, μια ύπαρξη που έχει εσωτερική αξία. Δεν θα ζηλεύεις κάθε φορά που κάποιος κοιτάζει τη γυναίκα σου με μάτια γεμάτα έρωτα. Θα ριγήσεις ξανά και θα ξαναερωτευτείς τη γυναίκα μέσα από αυτά τα μάτια.
Αυτό το δεύτερο είδος αγάπης θα είναι περισσότερο ¨φιλία¨ παρά πόθος και θα πλουτίσει περισσότερο την ψυχή σου.
Στο πρώτο είδος αγάπης θα υπάρξουν πολλοί εραστές που θα περιτριγυρίσουν το ¨αντικείμενο¨ και θα υπάρξει και φόβος. Στο δεύτερο είδος αγάπης δεν θα υπάρξει φόβος. Θα είσαι ελεύθερος να δώσεις την αγάπη σου στον αγαπημένο σου αλλά θα είσαι επίσης ελεύθερος να δώσεις την αγάπη σου και σε άλλους.
Στο πρώτο είδος το αντικείμενο είναι ένα και οι εραστές πολλοί. Στο δεύτερο είδος το υποκείμενο θα είναι ένα και θα κυλάει με πολλούς τρόπους σε πολλούς ανθρώπους. Γιατί όσο πιο πολύ αγαπάς τόσο περισσότερο μεγαλώνει η αγάπη. Αν αγαπάς πολλούς αν μπορέσεις να αγαπήσεις ολόκληρη την ανθρωπότητα ή αν μπορείς να αγαπήσεις ακόμη και το ζωικό βασίλειο ή αν μπορείς να αγαπήσεις ακόμη και το φυτικό βασίλειο τότε η αγάπη σου συνέχεια θα μεγαλώνει. Κι όσο μεγαλώνει η αγάπη σου, μεγαλώνεις κι εσύ ο ίδιος, αναπτύσσεσαι. Αυτή είναι η αληθινή διεύρυνση συνειδητότητας.
Ένας σύγχρονος φιλόσοφος ο Μπάγκμπυ έχει πει: ¨έχε σεβασμό και για τα πράγματα¨. Αυτό είναι το υπέρτατο στην αγάπη. Μην αγαπάς μόνο ότι ζει. Να αγαπάς ότι υπάρχει. Όταν κάποιος φτάσει σε αυτό το σημείο ώστε να αγαπάει όλη την ύπαρξη, ανεξάρτητα από το τι είναι, τότε η αγάπη γινεται προσευχή. Γίνεται διαλογισμός.
Στο τρίτο είδος αγάπης το αντικείμενο και το υποκείμενο εξαφανίζονται, κάνεις την υπέρβαση και δεν είσαι πια το υποκείμενο αλλά ούτε και διαχωρίζεις την πραγματικότητα σε αντικείμενο και υποκείμενο, γνώστη και γνωστό, σε αυτόν που αγαπά και σε αυτόν που αγαπιέται. Όλοι οι διαχωρισμοί εξαφανίζονται και γίνεσαι απλά η αγάπη.
Μέχρι το δεύτερο είδος ήσουν εραστής. Όταν είσαι εραστής κάτι θα κρέμεται γύρω σου. Κάτι θα σε καθορίζει σαν σύνορο. Φτάνοντας στο τρίτο είδος εξαφανίζεται ότι σε καθορίζει. Υπάρχει μόνο αγάπη. Εσύ δεν ¨είσαι¨ πια. Αυτό εννοεί ο Ιησούς όταν λέει ότι « ο Θεός είναι Αγάπη». Η τρίτη Αγάπη.
Είσαι απλά αγάπη. Δεν είναι πως εσύ αγαπάς. Δεν είναι μια πράξη. Είναι η ίδια σου η ποιότητα. Δεν είναι πως το πρωί αγαπάς και το απόγευμα δεν αγαπάς πια –εσύ είσαι αγάπη, αγάπη είναι η κατάσταση σου. Έχεις φτάσει σπίτι. Έχεις γίνει αγάπη. Τώρα δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός. Η δυαδικότητα έχει εξαφανιστεί.
Το πρώτο είδος αγάπης είναι: εγώ – αυτό… Ο άλλος είναι σαν αντικείμενο, είναι πράγμα. Πρέπει να τον κατακτήσεις. Ο άντρας μου, η γυναίκα μου, το παιδί μου… και μέσα σε αυτήν την πτητικότητα σκοτώνεις το πνεύμα του άλλου.
Το δεύτερο είδος αγάπης είναι: Εγώ – εσύ… Ο άλλος είναι πρόσωπο. Έχεις σεβασμό προς τον άλλον. Πως μπορείς να αποκτήσεις κάποιον που σέβεσαι;…
Τρίτο είδος αγάπης είναι: Αγάπη… είσαι ένα με τον άλλον… ένα με κάθε τι γύρω σου…
Θα ήθελα να μάθεις περισσότερα για την αγάπη…
Κινήσου από την πρώτη αγάπη στην δεύτερη
και έχε επίγνωση πως η τρίτη αγάπη είναι ο στόχος…
Και μην ανησυχείς πως θα χάσεις τον εαυτό σου.
Χάσε τον εαυτό σου γιατί
αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να τον βρεις!
Osho
