"Μην αφήνεις αυτό που σε τρώει» να χορτάσει".
Να διεκδικείς τη στιγμή,
την κάθε στιγμή ως να είναι η τελευταία.
Με ψυχραιμία, με σύνεση μα και με αποφασιστικότητα.
Να ορίζεις τα θέλω σου
όπως προστάζει ο νους, η ψυχή και το σώμα.
Να ανυψώνεσαι σαν φως,
να εξεγείρεσαι σαν φλόγα,
να ανασαίνεις σαν άνεμος,
να γαληνεύεις σαν βροχή.
Ο λόγος, το βλέμμα, το φιλί και το χάδι
είναι ο καθρέφτης του καθενός μας.
Ο τρόπος που εκφράζεται και που αγγίζει
αποτυπώνει το μέγεθος, το βάθος,
το εύρος της αγάπης του για τον ίδιο,
για τον άλλον, για τα πράγματα, για τη ζωή.
Τάκης Τσαντήλας - "Αφορισμοί"