Είναι σημαντικό να κάνει κανείς τις σωστές ερωτήσεις.
Σε λάθος ερώτηση δεν υπάρχει απάντηση
Κι'ακόμα πιο σημαντικό είναι
οι απαντήσεις να ενδιαφέρουν παρά πολύ,
να ''καίγεσαι'' γι'αυτές,
να είναι ζήτημα ''ζωής η θανάτου''.
Γιατί;
Γιατί η ζωή ενός ανθρώπου
δεν μπορεί ν'αναλωθεί στην απόκτηση
ενός σπιτιού,
ενός αυτοκινήτου,
ενός πτυχίου,
μιας θέσης,
μιας συμβατικής οικογένειας
η στο τίτλο της ''μις Υφήλιος''.
Η ζωή ενός ανθρώπου
δεν μπορεί να ''περάσει''... έτσι.
Η ζωή ενός ανθρώπου έχει νόημα
όταν αφήσει
η όταν τουλάχιστον προσπαθήσει ν'αφήσει
το σημάδι του στο σύμπαν.
Κι'αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν αφήσει
λόγια και έργα
συνδεδεμένα με το Πνεύμα του ανθρώπου
και τον Σκοπό, που,
είναι και ο τελικός προορισμός του.
Μόνο, όταν έχει να καταθέσει
''εξαργυρώσιμες'' πράξεις την στιγμή του μεγάλου
και τελεσίδικου ραντεβού με τον θάνατο του.
Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Γεννιόμαστε σε μια λήθη
και όλα συνηγορούν να μας κρατήσουν σ'αυτή,
να μας κρατήσουν σε μια ''vrrtual'' πραγματικότητα.
Όσο είμαστε μωρά βλέπουμε
την ενέργεια άμεσα πως ρέει στο σύμπαν,
αλλά αυτό δεν έχει καμιά πρακτική αξία
αφού δεν έχει γεννηθεί ακόμη ο Ερμής,
ο Λόγος και δεν μπορούμε να σκεφτούμε
Είμαστε όμως ακόμη συνδεδεμένοι
με τον παράδεισο την Σιωπηλή Γνώση
γι'αυτό και ο Ιησούς αγαπάει τόσο πολύ τα παιδιά
Γνωρίζει
το δύσκολο και οδυνηρό ταξίδι στη κόλαση
και την επιστροφή στην αθωότητα.
Τα παιδιά είναι λοιπόν
συνδεδεμένα αυτήν την παραδεισένια αθωότητα
παρόλο που έχει δημιουργηθεί το φυσικό σώμα
από την σύντηξη της ενέργειας
του ωάριου και του σπερματοζωαρίου
και την υλοποίηση του ανθρωπίνου οντος.
Σιγά σιγά αναπτύσσεται ο Λόγος και ο νους,
''ο φονιάς του πραγματικού''
που ολοκληρώνεται γύρω στα τέσσερα χρόνια,
με την πλήρη εξουσία του Ερμή.
Ο Ερμής που μας κλέβει
όπως και οι άλλοι γύρω μας
που μας εξηγούν τον κόσμο
αλλά πάντα 'μισό' και κουτσουρεμένο
κι' έτσι το μυαλό παγιώνεται
και η αντίληψη σταθεροποιείται.
Όσο πιο νωρίς γίνεται αυτή η σταθεροποίηση
τόσο πιο νωρίς παύουμε
να μαθαίνουμε
να εξελισσόμαστε,
να εξερευνούμε το περιβάλλον,
τόσο πιο νωρίς ''γεράζουμε''.
Νομίζουμε πως έχουμε εξαντλήσει τον κόσμο,
πως τα 'ξέρουμε όλα',
πως δεν έχει άλλες εκπλήξεις για μας,
ενώ,
το μόνο που έχουμε καταφέρει
είναι να μικρύνουμε
την ακτίνα της κοσμοθεώρησης μας
και να κτίσουμε τα τείχη της φυλακής μας.
Nα κλειστούμε μέσα σ'αυτά για πάντα.
Όλο αυτό το σχέδιο δεν το πετυχαίνουμε μόνοι μας
αλλά μας βοηθά,
όλο το σύστημα και οι λειτουργοί του.
Ολοκληρώνεται γύρω στα δώδεκα
με την αρχή της εφηβείας
και τον άλλο ρόλο του Ερμή,
που είναι και το ''τσιράκι'' Πλούτωνα,
του θεού του Άδη.
Η αρχή της εφηβείας αρχίζει με την έκκριση
των αρσενικών και θηλυκών ορμονών
και την εξερεύνηση της σεξουαλικότητας
Ο φοβερός αυτός Κέρβερος,
το τρικέφαλο τέρας
''εξωτερικά'' σένα άντρα
και ''εσωτερικά'' αντίστροφα σε μια γυναίκα
θα μας οδηγήσει σε μια κόλαση
απερίγραπτη και βαθμιαία,
σταδιακά στον Βασίλειο του Άδη
Μόνο ο Ηρακλής μπορεί να μας βοηθήσει εδώ
γιατί είναι ο μόνος που θα καταφέρνει
να τον βγάλει στο φως.
Ο Κέρβερος μακριά από τα σκοτάδια και τις νύχτες
της αμάθειας και των προκαταλήψεων,
δεν μπορεί να κρατήσει το φοβερό πρόσωπο του
και να λειτουργήσει όπως λειτουργεί συνήθως.
Στο ''φως μιας εξήγησης''
του Ήλιου Απόλλωνα
μεταμορφώνεται σ' ένα άκακο σκυλάκι.
Είναι όλα λοιπόν αριστοτεχνικά σχεδιασμένα
να δημιουργήσουν αυτή την λησμονιά
μέχρι τον θάνατο μας
και τότε,
μια στιγμή πριν από αυτό
θα θυμηθούμε ποιοι ήμασταν,
τι έπρεπε να είχαμε κάνει,
πως έπρεπε να είχαμε ζήσει,
πως αφήσαμε τον χρόνο
και την ενέργεια να ξεγλιστρήσει
μέσα από τα χέρια μας,
αλλά τότε είναι πλέον πολύ αργά...
Είναι πολύ αργά γιατί
χαραμίσαμε την ζωή μας σε λάθους στόχους,
κυνηγώντας λάθος ανθρώπους,
επιδιώκοντας λάθος πράγματα,
κάνοντας λάθος επιλογές.
Εκείνο βέβαια που κάνει
αδιαπέραστα τα τείχη αυτής της φυλακής
Είναι η ''κοινή'' λογική των συνανθρώπων μας,
η άγνοια
η προκατάληψη
και η κοινωνική διαμόρφωση.
Όλοι προσπαθούν λυσσαλέα να σε κρατήσουν
σε αυτή την ηλίθια λογική.
έτσι λοιπόν δύσκολα ξεκινάει κανείς
ένα ''άλλο''ταξίδι με βουτιά στο Άγνωστο.
Ποιος ''σώφρων'' άνθρωπος
θ' αποφάσιζε μια τέτοια έξοδο
έχοντας μπροστά του την τρέλα ίσως,
την αβεβαιότητα και την περιθωριοποίηση;
Όμως...
υπάρχει ένα 'Όμως
που σε τρώει τα βράδια
όταν βλέπεις τον εαυτό σου
να γεράζει βουλιαγμένος σένα καναπέ.
Υπάρχει ένα ''Όμως'' που ξεφυτρώνει
απέναντι από κάποια ηλιοβασιλέματα,
κάποια Σαββατόβραδα που ξέρεις
πως δεν θα ξανάρθουν ποτέ πια στη ζωή σου.
Υπάρχει ένα 'Όμως''
όταν συνειδητοποιείς με μαθηματική ακρίβεια
πως αυτός ο όμορφος και λαμπερός κόσμος
κάποια στιγμή θα υπάρχει χωρίς εσένα
και δεν θα σου επιτρέψει
να πάρεις τίποτα μαζί σου.
Τίποτα απ' ότι έχεις συσσωρεύσει,
ούτε σπίτια,
ούτε θέσεις,
ούτε κοσμήματα,
έπιπλα και τίτλους
Θα φύγεις γυμνός,
όπως ήρθες,
παρά μόνο με το Πνεύμα
αν κατορθώσεις ν'αποκτήσεις
ένα κομματάκι Του.
Από τι είναι φτιαγμένη η Λογική;
...από την χώρα των Λεόντων
Λουί Λεόν Μπαριμάρ
