Είναι αυτός που αγαπά πιο πολύ τον αγώνα από την νίκη.
Αυτός, που η πίστη του είναι πιο δυνατή
απ’ τον ορθό του λόγο,
η καρδιά του πιο ανοιχτή κι έτοιμη
από την ικανότητα του να κατανοεί
και να βάζει σε λέξεις την ουσία.
Αυτός που αναγνωρίζει την αλήθεια
περισσότερο μέσα στα μυστήρια,
παρά σε ό,τι μπορεί να αντιληφθεί και να κατανοήσει.
Που μπορεί να διακρίνει το μάταιο από το γνήσιο,
το πλασματικό από το αληθινό.
Που δεν νιώθει αυτολύπηση.
Στις δυσκολίες προτιμά να «τεντώνει» την ψυχή του
στην προσευχή, στην αυτοπαράδοση,
και να σκέφτεται λιγότερο.
Ο αυθεντικός αναζητητής της αλήθειας
δίνει συνεχή αγώνα για να μπορεί να διακρίνει
το δικό του θέλημα από το θέλημα του Θεού,
και να διευρύνεται ο ίδιος για να το χωρέσει.
Η οντότητα του αυθεντικού ανθρώπου
δεν είναι κάτι που ήδη υπάρχει
κι οφείλει ο καθένας μας να μιμηθεί.
Είναι κάτι που λιθαράκι με λιθαράκι χτίζεται
και καλείται ο καθένας μας να γεννήσει,
και, δι’ αυτής, να γεννηθεί.
Σε κάθε περίπτωση,
η αυθεντικότητα είναι αυτή που αναδεικνύει
την ιερότητα και την μοναδικότητα του προσώπου.
Αντίθετα,
στον βαθμό που πληγώνει κανείς εντός του
το επιτακτικό αίτημα της αυθεντικότητας,
αναπτύσσει νευρωτικά συμπτώματα,
στην ασυνείδητη απόπειρά του
να αντισταθμίσει την ενοχή του
για την προδοσία που επιτέλεσε ο ίδιος
εναντίον του εαυτού του…
via
