Η Λ. με κοιτάει όπως πάντα όταν κάνει μια τέτοια δήλωση-το βλέμμα της είναι υγρό και κόκκινο- , «Ξέρω», λέει και κάνει μια σιωπηλή παύση δευτερολέπτων, «ξέρω τι φταίει για όλα αυτά. Το καταλαβαίνω τώρα πολύ καλά μετά από τόσο καιρό, που κάνω τα ίδια λάθη, που στην αρχή δε μου φαίνονται καν λάθη, αλλά απλά ο μοναδικός δρόμος για να πορευτώ. Δεν έχω μάθει τίποτε άλλο! Έτσι μεγάλωσα, από παιδί εώς σήμερα, αυτά έμαθα από την οικογένεια μου, όχι με τρόπο άμεσο , αλλά έμμεσο όπως μαθαίνεις πολλά πράγματα. Θέλω να πώ , δεν μου είπαν ποτέ πως θα πρέπει να κριτικάρω τον κάθε σύντροφό μου σε κάθε ευκαιρία. Ούτε πως θα πρέπει ν’ανέχομαι διαρκείς προσβολές και κριτική. Απλώς έτσι λειτουργούσαμε. Ο ένας κριτίκαρε και προσέβαλλε τον άλλο ασταμάτητα. Για να βελτιωθεί υποτίθεται.Ή για να εκφράσει τα παράπονα του. Μου πήρε καιρό για να καταλάβω πως είτε διαλέγω συντρόφους που μπορώ να προσβάλλω είτε άλλους που ξέρω ότι θα με απορρίψουν και θα με κριτικάρουν. Έτσι όλα περιστρέφονται μέσα σε αυτό τον κύκλο. Και σκέφτομαι ότι μπορεί και να μη γίνεται να βγείς εν τέλει γιατί πως μπορείς ν’αλλάξεις τόσο ολοκληρωτικά;».
Η αυτογνωσία είναι το πρώτο σημαντικό βήμα για την αλλαγή. Μόνη της όμως δεν εγγυάται την μεταμόρφωση. Πόσοι και πόσοι από εμάς γνωρίζουν τις αιτίες των προβλημάτων στη ζωή τους σήμερα κι όμως εξακολουθούν να αισθάνονται παγιδευμένοι μέσα σε αυτά χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα για να επιφέρουν την αλλαγή!
Η αληθινή ουσία της πραγματικής εσωτερικής μεταμόρφωσης, κρύβεται στο να δεχτούμε να κόψουμε το σχοινί που μας κρατά αγκιστρωμένους στο παρελθόν, να το απελευθερώσουμε και ν’αφεθούμε στη ροή του τώρα.
Όπως η αλλαγή έχει τα δικά της πλεονεκτήματα έτσι και η μη αλλαγή έχει πλεονεκτήματα. Ένας από τους λόγους που διαιωνίζουμε τον χορό μας μέσα σε αυτό τον κύκλο είναι πώς βολευόμαστε μέσα σε κάτι που ήδη γνωρίζουμε και μοιάζει οικείο κι ασφαλές: Μία δίκαιη εξήγηση των παθών μας και μετάθεση ευθύνης είτε στους άλλους είτε στις συνθήκες.
Άλλοτε πάλι το πρόβλημα, έχει γίνει τόσο δικό μας, τόσο αναπόσπαστο κομμάτι του είναι μας, που αποτελεί κομμάτι της ταυτότητας μας. Εάν δεν είμαι ο «αγχώδης Γιώργος» ή η «μοναχική Μαρία», τότε ποιός/ποιά είμαι; Εάν αποτινάξω από πάνω μου, όλον το πόνο του παρελθόντος, τους φόβους μου, τις προδοσίες που μου έγιναν, τι θα μου μείνει απόλυτα δικό μου, απόλυτα χαρακτηριστικό του εαυτού μου;
Το να αποχαιρετήσουμε το οικείο, είναι μεγάλη πρόκληση. Θα περίμενε κανείς ότι θα ήταν ευκολότερο να αποχαιρετήσουμε το δυσάρεστο οικείο από το ευχάριστο,αυτό όμως δεν είναι πάντα τόσο απλό για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.
Για να υποδεχτείς το καινούριο, θα πρέπει να πετάξεις κάτι από το παλιό, γιατί ο,τιδήποτε κι αν έρθει στη ζωή σου χρειάζεται χώρο. Αν η ντουλάπα σου, είναι γεμάτη με ρούχα από τότε που γεννήθηκες, ρούχα βρεφικά, παιδικά, εφηβικά, ενήλικα, ρούχα που αγόρασες, που σου δόθηκαν, που αντάλλαξες, κι αν τα κρατάς όλα μέσα της, ακόμα κι αν δεν χρησιμεύουν σε τίποτα πια, δε θα έχεις χώρο για νέα ρούχα. Κι ακόμα κι αν τελικά κάνεις χώρο και τα πιέσεις να μπούν κι αυτά μέσα, ίσως την επόμενη φορά να μην μπορέσεις καν να τα βρείς για να τα φορέσεις.
Γι’αυτό ρώτα τον εαυτό σου: Πόση προθυμία έχω να ελευθερώσω το παρελθόν από μέσα μου; Πόση προθυμία έχω να ξεβολευτώ; Να αφεθώ; Να κάνω λάθος; Να παρατήσω το οικείο που δε με βοηθά για κάτι νέο κι άγνωστο;
Τελετή Απελευθέρωσης
Ένας συμβολικός τρόπος για να πείς αντίο σε κομμάτια του παρελθόντος που ακόμα σε βαραίνουν σήμερα είναι να δημιουργήσεις ένα «τελετουργικό» απελευθέρωσης (1).
- Δημιούργησε την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να επιτελέσεις την τελετή. Ίσως να είναι χρήσιμο ν’αποσυρθείς σ’ένα ήσυχο μέρος του σπιτιού, να χαμηλώσεις τα φώτα, ν’ανάψεις κεριά, και να βάλεις την αγαπημένη σου μουσική.
- Γράψε μία λίστα πραγμάτων από το παρελθόν τα οποία θα ήθελες να απελευθερώσεις από τη ζωή σου. Θυμήσου ότι «απελευθερώνω» δε σημαίνει σβήνω ή ξεφορτώνομαι. Σημαίνει πως είσαι έτοιμος/η να αγκαλιάσεις μια νέα πραγματικότητα του εαυτού σου, μια πραγματικότητα, που ήταν πάντα μέσα σου, αλλά ο φόβος σου την κρατούσε κρυφή. Στο ίδιο χαρτί, δημιούργησε μία άλλη λίστα των πραγμάτων που χρειάζεται να αποδεχτείς, «ν’αγκαλιάσεις» για να είσαι σε καλύτερη θέση ν’απελευθερώσεις το παρελθόν.Παράδειγμα:ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΩΑΓΚΑΛΙΑΖΩΤο να κατηγορώ τους γονείς μουγια τα προβλήματα μουΤη συγχώρεση για τουςγονείς μου
- Έπειτα, πάρε ένα ψαλίδι και κόψε τη λίστα σε μικρά κομμάτια έτσι ώστε κάθε χαρτάκι έχει μόνο ένα θέμα με ένα «Απελευθερώνω» κι ένα «Αγκαλιάζω». Φέρε τα χαρτάκια μαζί σου, σ’ένα μέρος που είναι ασφαλές να τα κάψεις. Ανάφερε δυνατά κάθε πράγμα που απελευθερώνεις και κάθε που αγκαλιάζεις κι ύστερα κάψε τα.
- Όταν τελειώσεις, γράψε σ’ενα χαρτί τα πρακτικά βήματα που θα ήθελες να κάνεις προκειμένου να εκπληρώσεις το «Αγκαλιάζω» και να υποστηρίξεις μια συνεχή αλλαγή για τα κομμάτια του παρελθόντος που απελευθέρωσες.
«Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη, είμαι αυτό που επιλέγω να γίνω».
― C.G. Jung
1. Katherine Woodward Thomas (2004) .Calling in «The One»: 7 Weeks to Attract the Love of Your Life, New York: Three Rivers Press
