Tεχνητή Διακοπή της εγκυμοσύνης (έκτρωση) και απόξεση του ενδομητρίου

Κάθε χρόνο στην Ελλάδα πραγματοποιούνται χιλιάδες επεμβάσεις διακοπής εγκυμοσύνης είτε για λόγους που αφορούν το έμβρυο (έμβρυα με συγγενείς ανωμαλίες, αιμοσφαιρινοπάθειες ή χρωμοσωμικές ανωμαλίες), είτε για λόγους που αφορούν το ζευγάρι (ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, αποτυχία άλλης αντισυλληπτικής μεθόδου). Η διακοπή της εγκυμοσύνης ως μέσο ελέγχου των γεννήσεων επιτρέπεται από το νόμο σε εγκυμοσύνες ηλικίας μέχρι 12 εβδομάδων. Η επέμβαση διακοπής της εγκυμοσύνης είναι ίσως η πιο απαράδεκτη μέθοδος ελέγχου των γεννήσεων και οικογενειακού προγραμματισμού ενός ζεύγους, τόσο για ηθικούς λόγους όσο και για ιατρικούς λόγους που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια και την υγεία της γυναίκας.

Πως γίνεται η διακοπή της εγκυμοσύνης;

Σε κυήσεις στα αρχικά στάδια (μέχρι 12 εβδομάδες) η συνηθέστερη επέμβαση είναι η τεχνητή απόξεση του ενδομητρίου και η έξοδος του κυήματος μετά από διαστολή του τραχήλου. Μετά τις 12 εβδομάδες η διακοπή της εγκυμοσύνης γίνεται για ιατρικούς λόγους που έχουν να κάνουν με το έμβρυο και προτιμάται η μέθοδος της πρόκλησης τοκετού με προσταγλανδίνες και οξυτοκίνη.

H γυναίκα προγραμματίζεται για απόξεση με βάση την ηλικία της κύησης. Η ηλικία της κύησης προσδιορίζεται με βάση την τελευταία έμμηνο ρύση και με βάση μετρήσεις που πραγματοποιούνται σε υπερηχογραφικό έλεγχο. Η επέμβαση της απόξεσης αφορά συνήθως κυήσεις σε αρχικά στάδια (μέχρι 12 εβδομάδες) και έχει ως εξής;

Οι επεμβάσεις διακοπής εγκυμοσύνης γίνονται σε ειδικά εξοπλισμένο χώρο νοσοκομείου. Η γυναίκα τοποθετείται σε γυναικολογική εξεταστική θέση και της χορηγούνται από τον αναισθησιολόγο ενδοφλεβίως φάρμακα που της προκαλούν αναισθησία. Ο γυναικολόγος αφού βεβαιωθεί ότι η γυναίκα κοιμάται και δεν αντιδρά σε επώδυνα ερεθίσματα διαστέλλει σταδιακά το στόμιο του τραχήλου της μήτρας και μετά με ειδικό αναρροφητήρα που εισάγει με προσοχή στην κοιλότητα της μήτρας εξάγει το κύημα και τους υμένες του (διακοπή της εγκυμοσύνης). Μετά μπορεί ο γυναικολόγος να μπει με ειδικά ξέστρα και να ελέγξει την κοιλότητα της μήτρας για τυχόν υπολειμματικούς ιστούς του εμβρύου. Η όλη επέμβαση διαρκεί συνήθως μερικά λεπτά, εκτός από τις περιπτώσεις όπου υπάρχουν δυσκολίες (πχ ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας). Η γυναίκα ξυπνάει μετά από λίγο και σε 1 με 2 ώρες μπορεί να φύγει για το σπίτι.

Ποιες είναι οι επιπλοκές μιας διακοπής εγκυμοσύνης;

Οι άμεσες επιπλοκές είναι σπάνιες και είναι σχετικές με την τεχνική που ακολουθείται κατά την επέμβαση. Διάτρηση της μήτρας και αιμορραγία παρατηρούνται σε λιγότερο από 1% των περιπτώσεων και συνήθως πρόκειται για καταστάσεις που υποχωρούν από μόνες τους υπό ιατρική παρακολούθηση. Οι λοιμώξεις (ενδομητρίτιδα και σαλπιγγίτιδα) είναι πιο συχνές (μέχρι 4%) και αντιμετωπίζονται με αντιμικροβιακά φάρμακα. Οι απώτερες επιπλοκές δεν μπορούν να καταγραφούν και να περιγραφούν με ευκολία διότι απαιτούν ειδικές επιδημιολογικές μελέτες. Σίγουρα αν μια γυναίκα υποβάλλεται συχνά σε επεμβάσεις διακοπής εγκυμοσύνης αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες να καταστρέψει μέρος του ενδομητρίου της και να αναπτύξει ενδομητρικές συμφύσεις που επηρεάζουν την μελλοντική γονιμότητά της. 

Σε ποιες περιπτώσεις γίνεται πρόκληση τοκετού σε κυήσεις μεγαλύτερες της 13ης εβδομάδας;

Η διακοπή της εγκυμοσύνης σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται για καθαρά ιατρικούς λόγους που έχουν σχέση με το έμβρυο. Για παράδειγμα αν βρεθεί χρωμοσωμική ανωμαλία μετά από βιοψία χοριακής λάχνης ή αν βρεθεί κάποια σοβαρή συγγενής ανωμαλία με το υπερηχογράφημα της εγκυμοσύνης ο γυναικολόγος συνιστά διακοπή της εγκυμοσύνης. Η αλήθεια είναι ότι έχει αναπτυχθεί μια φιλοσοφία ευγονικής στην ελληνική κοινωνία η οποία δεν επιτρέπει την γέννηση σε νεογνά που θα είχαν κάποια σοβαρή καθυστέρηση και τα οποία δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν στις απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου. Βέβαια η τακτική αυτή γλυτώνει τους γονείς αλλά και το νεογνό από απίστευτη ταλαιπωρία σε νοσοκομεία και ειδικές θεραπείες και δίνει τη δυνατότητα στο ζευγάρι να ξαναπροσπαθήσει για μια νέα εγκυμοσύνη περισσότερο υγιή.

Πως γίνεται η πρόκληση τοκετού για τη διακοπή της εγκυμοσύνης;

Η πρόκληση τοκετού γίνεται με τη χρήση ουσιών όπως οι προσταγλανδίνες, οι οποίες χορηγούνται από το στόμα και από τον κόλπο. Επιπλέον, στη γυναίκα τοποθετείται ενδοφλέβιος ορός με μεγάλες δόσεις οξυτοκίνης, μιας ορμόνης που προκαλεί έντονες συστολές της μήτρας. Σταδιακά αρχίζουν ρυθμικές συστολές της μήτρας οι οποίες μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνες, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την διαστολή του τραχήλου και την έξοδο του κυήματος. Σε αρκετές περιπτώσεις θα πρέπει η γυναίκα να υποβληθεί σε επιπρόσθετη απόξεση του ενδομητρίου για την αφαίρεση υπολειμματικών ιστών από τους υμένες και τον πλακούντα.

Απόξεση ενδομητρίου – πώς και πότε Η απόξεση του ενδομητρίου είναι μια απλή, γρήγορη και ασφαλής γυναικολογική επέμβαση που εφαρμόζεται σε πληθώρα περιπτώσεων. Σε σχέση με το παρελθόν η χρήση της έχει περιοριστεί λόγω της εφαρμογής εναλλακτικών διαγνωστικών, φαρμακευτικών και χειρουργικών μεθόδων, παραμένει όμως ίσως η συνηθέστερη χειρουργική πράξη στη Γυναικολογία. Στόχος της απόξεσης είναι αφενός η εκκένωση της κοιλότητας της μήτρας από οποιουδήποτε τύπου περιεχόμενο, (π.χ. πολύποδες, υπολείμματα κύησης) και αφετέρου η αφαίρεση μέρους του ενδομητρίου (της εσωτερικής στιβάδας της μήτρας που σχετίζεται με τον κύκλο και την περίοδο) για διαγνωστικούς ή θεραπευτικούς λόγους. Από τεχνικής άποψης αυτό επιτυγχάνεται με την ήπια διαστολή του τραχήλου και τη χρήση ενός ειδικού εργαλείου που σύρεται πάνω στο ενδομήτριο, αφαιρώντας το. Η επέμβαση πραγματοποιείται αποκλειστικά κολπικά, υπό γενική αναισθησία ή μέθη και διαρκεί γύρω στα 20-30 λεπτά ανάλογα την περίπτωση. Μετεγχειρητικά η ασθενής μπορεί να έχει ήπιο πόνο στην κοιλιά και μικρή ποσότητα αίματος από τον κόλπο αλλά κατά κανόνα μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι μέσα σε λίγες ώρες. Ο πιο συνηθισμένος λόγος για πραγματοποίηση απόξεσης του ενδομητρίου είναι για τη λήψη βιοψίας επί ανώμαλης κολπικής αιμορραγίας ή υπερηχογραφικής υποψίας παθήσεων του ενδομητρίου. Τέτοιες παθήσεις περιλαμβάνουν τους πολύποδες, την υπερπλασία και τον καρκίνο του ενδομητρίου, καθώς και τη συλλογή υγρού στην κοιλότητα της μήτρας. Στις περιπτώσεις αυτές η απόξεση ακολουθεί και ολοκληρώνει τη διαγνωστική υστεροσκόπηση, επιτρέποντας τη λήψη ιστού για βιοψία ώστε να τεθεί η ακριβής διάγνωση. Άλλες ενδείξεις απόξεσης περιλαμβάνουν την εκκένωση της μήτρας σε περιπτώσεις παλίδρομης, μύλης ή ανεπιθύμητης κύησης, την αφαίρεση σπειραμάτων που έχουν εμπεδωθεί (κολλήσει) στο ενδομήτριο καθώς και τη διακοπή της αιμορραγίας επί σοβαρής μηνορραγίας ή ως επακόλουθο ατελούς αποβολής.

Η απόξεση του ενδομητρίου είναι ιδιαίτερα ασφαλής επέμβαση. Οι επιπλοκές που παρατηρούνται μπορεί να είναι είτε λόγω τραυματισμού της μήτρας από τα χειρουργικά εργαλεία (π.χ. διάτρηση) είτε λόγω μετεγχειρητικής λοίμωξης. Πάντως κατά κανόνα, με προσεκτικούς χειρισμούς και τη χρήση αντιβίωσης προφυλακτικά τα ποσοστά επιπλοκών διατηρούνται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα 

Αλήθειες και ψέμματα γύρω από την Έκτρωση –

 Μιλήσαμε με τον Διδάκτωρ Ιατρικής του ΑΠΘ κ. Η. Κατσίκη 

 

Κακώς -ή καλώς- η τεχνητή διακοπή της κύησης, κοινώς έκτρωση, υπάρχει σαν ιατρική πράξη και σε μεγάλο ποσοστό στη χώρα μας.
Όταν ακούμε ότι μια γυναίκα έκανε έκτρωση, νομίζουμε ότι είναι κάτι που μπορεί να τύχει σε όλες -εκτός πάντα από εμάς. Ωστόσο είναι μια πραγματικότητα που μας αφορά όλες, ειδικά όταν τα ποσοστά αντισύλληψης και προφύλαξης στη χώρα μας είναι τόσο χαμηλά και η ενημέρωση τόσο τραγικά ανεπαρκής!

Όλοι και όλες κάτι ξέρουμε, κάτι έχουμε ακούσει, κάτι μας έχουν πει για τις τεχνητές διακοπές κύησης. Ποια απ” αυτά όμως είναι πραγματικότητα και ποια αγγίζουν τη σφαίρα της φαντασίας;

Ο κ. Ηλίας Κατσίκης, μαιευτήρας – γυναικολόγος και διδάκτωρ ιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, απαντά σε καίρια ερωτήματα και αποκαλύπτει αλήθειες και αστικούς μύθους γύρω από το θέμα, απαλλαγμένος από αντιλήψεις που θεωρούνται κοινωνικά και ηθικά «σωστές».
Αρχικά, μας ενημέρωσε για τους τρόπους με τους οποίους γίνεται μία έκτρωση.
Οι νόμιμοι τρόποι είναι είτε ο κλασσικός τρόπος με ύπνωση της γυναίκας και αναρρόφηση, κατά τον οποίο αφαιρούμε από την ενδομήτρια κοιλότητα το κύημα, όλους τους υμένες και τον πλακούντα, είτε με φάρμακα τα οποία δημιουργούν έντονες συσπάσεις στη μήτρα, διαστολή του τραχήλου και αποβολή του κυήματος σε εύλογο χρόνο. H μεν πρώτη περίπτωση είναι πιο σύντομη, με ελάχιστο πόνο μετά και είναι σίγουρο ότι έχεις πετύχει.  Με τον δεύτερο τρόπο η αποβολή παίρνει κάποιες ώρες ή και μέρες και υπάρχει πιθανότητα να μην καταφέρεις να αποβάλεις το κύημα. Είναι θεωρητικά πιο επώδυνη μέθοδος. Πάντως δε χρησιμοποιείς μηχανικά μέσα στη μήτρα άρα είναι λιγότερο επικίνδυνη, δεδομένου ότι δεν γίνεται και αναισθησία.

Αυτό που συχνά φημολογείται έντονα γύρω από την έκτρωση είναι πως ενδέχεται αν διακόψεις την εγκυμοσύνη σου, να μην μπορέσεις να κάνεις παιδί αλλά και γενικότερα να υποστείς κάποιες σωματικές επιπτώσεις.


Συνήθως αυτός ήταν είναι ένας τρόπος να φοβίσεις μια γυναίκα για να μην φτάσει στην έκτρωση» λέει -μεταξύ σοβαρού και αστείου- ο κ. Κατσίκης. Και συμπληρώνει: «εφόσον η διακοπή της κύησης γίνει σε καλά οργανωμένο γυναικολογικό τμήμα, με όλες τις συνθήκες καθαριότητος και με όλα τα σύγχρονα μέσα, όπως συνδυασμένη χρήση φαρμάκων τα οποία μαλακώνουν τον τράχηλο, δεν υπάρχει γυναικολογικό ή σωματικό πρόβλημα.
Υπάρχουν χάπια με τα οποία μπορεί μια γυναίκα να διακόψει την εγκυμοσύνη της και κατά πόσο τα χάπια που κυκλοφορούν είναι νόμιμα;

Τέτοιου είδους χάπια κυκλοφορούν πολλά, εκ των οποίων τα περισσότερα δεν είναι νόμιμα ή τουλάχιστον είναι σε ημιπαράνομη κατάσταση.

Όλα αυτά τα χάπια έχουν τη λογική της έντονης σύσπασης του μυικού ιστού της μήτρας ώστε να αποβληθεί το κύημα. Έχουν κάποιες παρενέργειες όπως πυρετός, έντονοι πόνοι ή πτώση της πίεσης γι” αυτό χρειάζεται συνεχής ιατρική καθοδήγηση. Δεν μπορείς να τα πάρεις μόνη σου! Ο φαρμακοποιός που δίνει φάρμακα χωρίς συνταγή γιατρού αναλαμβάνει και την ευθύνη. Επίσης υπάρχει το εκτρωτικό χάπι, μια φαρμακευτική ουσία η οποία έχει πάρει άδεια κυκλοφορίας μόνο στη Γαλλία, χωρίς αυτό  να σημαίνει ότι είναι κάτι επικίνδυνο. Αντίστοιχα, στην υπόλοιπη Ευρώπη υπάρχουν χάπια τα οποία μπορούν να δώσουν μια έκτρωση, χωρίς να τίθεται σοβαρό θέμα παρενεργειών.
Μέχρι πότε μπορείς να διακόψεις την εγκυμοσύνη σου;
Πάντα γίνεται να αφαιρέσεις ένα κύημα, ακόμη και σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Όπως ο νομοθέτης ορίζει, αν υπάρχουν σοβαρά οικονομικά ή ψυχολογικά προβλήματα ή σοβαροί λόγοι υγείας, η κύηση μπορεί να διακοπεί μέχρι την 10η εβδομάδα. Σε πιο προχωρημένη εγκυμοσύνη γίνεται, μόνο εφόσον συντρέχουν ιατρικοί λόγοι, όπως σύνδρομο Down, σύνδρομο Edwards κ.α. Στις περιπτώσεις αυτές χρησιμοποιούμε σχεδόν στο 100% τα εκτρωτικά χάπια. Δίνουμε το χάπι και περιμένουμε να γεννήσει η γυναίκα το παιδί και να το αποβάλλει τελείως.

Τι ισχύει για το χάπι της επόμενης μέρας;

Το χάπι της επόμενης μέρας είναι επείγουσα αντισύλληψη, δεν θεωρείται διακοπή κύησης. Όταν η γυναίκα δεν παίρνει αντισυλληπτικά χάπια και έχει ελεύθερες επαφές ή έχει κάποιο ατύχημα (σ.σ ρήξη προφυλακτικού) υπάρχει η επείγουσα αντισύλληψη. Το χάπι αυτό είναι μια επανάσταση στο χώρο της αντισύλληψης. Δε δημιουργεί ιδιαίτερες παρενέργειες, πέραν ορισμένων κλινικών συμπτωμάτων. Καλό είναι όμως, εφόσον αποφασίσουμε ότι θέλουμε να έχουμε ελεύθερες επαφές, να παίρνουμε αντισυλληπτικά.

Η επείγουσα αντισύλληψη είναι επείγουσα, δεν είναι αντισύλληψη! Δεν πρέπει υιοθετηθεί η λογική ότι κάνουμε ελεύθερα σεξ επειδή υπάρχει το χάπι αυτό. Αν πάρεις το χάπι της επόμενης μέρας είναι σαν να παίρνεις ένα κουτί αντισυλληπτικά μαζί!

Οι αστικοί μύθοι και η παραφιλολογία οργιάζουν για το χάπι αυτό. Πολλοί το θεωρούν επικίνδυνο, παράνομο και πιστεύουν πως η λήψη του είναι αρκετά περιορισμένη. Τι απαντά ο κύριος Κατσίκης για όλες αυτές τις φήμες;
Δεν υπάρχει σαφής αριθμός επανάληψης του χαπιού, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να παίρνεις επείγουσα αντισύλληψη 4 ή 5 φορές το χρόνο. Καλύτερα να παίρνεις αντισυλληπτικά. Το χάπι είναι ένα χάπι «ακίνδυνο», δηλαδή μπορεί μια γυναίκα να το χρησιμοποιήσει για να μη φτάσει στην έκτρωση.
Πώς επηρεάζεται η ψυχολογία της γυναίκας ή η σχέση της από μία ενδεχόμενη έκτρωση;
Πάντα σ” αυτές τις περιπτώσεις τον κυριότερο ρόλο τον παίζει η πρόληψη, δηλαδή καλό είναι να μην φτάσεις σ” αυτό το σημείο. Αν φτάσεις οποιαδήποτε απόφαση και να πάρεις θα τη μετανιώσεις! Πάντα θα λες: «έκανα μία έκτρωση» ή «δεν έκανα μία έκτρωση». Δεδομένου ότι τις περισσότερες φορές δεν έχουμε σύμφωνη γνώμη των δύο συντρόφων για την πράξη αυτή, φυσικό είναι να υπάρχει μια διάσταση, ένα πρόβλημα το οποίο βγαίνει αμέσως μετά. Στην περίπτωση που το θέλουν και οι δύο, μετά τη διαδικασία, η οποία είναι έντονη, συνειδητοποιείς ότι ο σκοπός της ζωής είναι αυτός και με τον άνθρωπο που υποτίθεται ότι αγαπάς, έχεις συμφωνήσει να μην φτάσεις σε αυτό το σκοπό. Είναι κάτι που δε θα το ξεχάσεις αν το κάνεις!
Εκείνο που λέω στα ζευγάρια που απευθύνονται σε “μένα είναι πως όταν θέλουν να κάνουν παιδί πρέπει να το προγραμματίσουν. Δε θα πρέπει ποτέ να περάσει απ” το μυαλό τους, από την αρχή της εγκυμοσύνης, ότι αυτό το παιδί είναι ανεπιθύμητο.

Διότι πολλές φορές, χωρίς να μπορούμε να το αποδείξουμε 100%, πολλά προβλήματα που δημιουργούνται στο παιδί μετά τη γέννηση και που δεν φαίνονται προγενετικά, όπως ο αυτισμός, οφείλονται σ” αυτή την απόρριψη.

Τι συμβουλεύουν οι γυναικολόγοι σε αντίστοιχες περιπτώσεις;

Όποιοσδήποτε λειτουργός της υγείας έχει απέναντι του μια γυναίκα δε θέλει το παιδί είναι μια απόφαση που την έχει πάρει. Ποιος λοιπόν θα πάρει μια διαφορετική απόφαση γι” αυτή; Ποιος -πέρα από την απλή συμβουλή και ίσως κάποιες φορές και την πιο έντονη προσπάθεια- μπορεί να πάρει την απόφαση γι” αυτή τη γυναίκα ή για το ζευγάρι; Στην περίπτωση που δεν έχει αποφασίσει τι θέλει έρχεται σαστισμένη τις περισσότερες φορές από ένα θετικό τέστ εγκυμοσύνης.

Σε πληροφορώ ότι η Ελληνίδα γυναίκα έχει ακόμη πολλές ηθικές αντοχές. Μόνο που θα ακούσει την καρδιά του παιδιού στον υπέρηχο, πίστεψέ με, τελειώνουν όλες οι σκέψεις!

Για παράδειγμα ένα ποσοστό 95% κόβει αμέσως το κάπνισμα, πράγμα που δε συμβαίνει στο εξωτερικό.»
Για ποιο λόγο συμβαίνει η Ελλάδα να καταλαμβάνει την πρώτη θέση σε τεχνητές διακοπές κύησης, σύμφωνα με έρευνες; Ο κ. Κατσίκης μιλά για τα υψηλά ποσοστά και ανασκευάζει τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών, εισάγοντας δύο παραμέτρους που ίσως δεν έχουν ληφθεί υπόψιν.
Στην Ιταλία είναι παράνομη η διακοπή της κύησης λόγω της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Εκεί δεν ξέρουμε τι εκτρώσεις γίνονται γιατί είναι όλες παράνομες. Επίσης ακόμα μια τεράστια χώρα, η Γαλλία, επιτρέπει το εκτρωτικό χάπι. Η Ελλάδα έχει σίγουρα πολύ υψηλά ποσοστά εκτρώσεων, όμως ο αριθμός των γυναικών που ζητούν τη διακοπή κύησης, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, έχει πέσει. Όχι πως δεν υπάρχουν. Υπάρχουν και μάλιστα ικανός αριθμός. Όμως λόγω των σεξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων και του AIDS ο ενεργός σεξουαλικά πληθυσμός της χώρας σε μεγάλο ποσοστό χρησιμοποιεί προφυλακτικό. Πολλές γυναίκες χρησιμοποιούν αντισύλληψη ή επείγουσα αντισύλληψη και μπορούμε σήμερα να πούμε ότι είναι πολύ λιγότερες οι γυναίκες που οδηγούνται στην έκτρωση.
Θεωρείται η έκτρωση φόνος;
Πάντα υπάρχουν δύο άκρα και ό,τι υπάρχει στη μέση. Οι ψυχίατροι το θεωρούν φόνο, αφού η οργανογένεση έχει δημιουργηθεί από τις πρώτες μέρες και υπάρχει καρδιά. Απ” την άλλη μεριά, σήμερα ένα έμβρυο μετά την 24η εβδομάδα της κύησης το θεωρείς βιώσιμο. Πριν την 24η εβδομάδα, νομικά τουλάχιστον, δε θεωρείται ζωντανό, δε γίνεται ταφή αφού πεθάνει και δεν το δηλώνεις. Δεν δηλώνεις μια αποβολή 18 εβδομάδων. Νομικά δεν είναι φόνος, ωστόσο υπάρχουν γιατροί, οι οποίοι αρνούνται να το κάνουν. Είναι άκρο να θεωρηθεί φόνος και άκρο να θεωρηθεί κάτι απλό. Εγώ μπορεί να αισθάνομαι άσχημα όταν το κάνω αλλά βοηθάω έναν άνθρωπο.

Αναφερόμενος πάλι στα άκρα, θυμάται και αφηγείται περιστατικά που έχουν συμβεί στον ίδιο.


Κατάφερα να σταματήσω μια έκτρωση λέγοντας ότι θα ήθελα να βαπτίσω το παιδάκι, αν τελικά γεννηθεί. Και το βάπτισα.
Στην αντίπερα όχθη, μου έχει τύχει να μου τηλεφωνήσουν ζητώντας μου να κάνω έκπτωση σε διακοπή εγκυμοσύνης. Δηλαδή σε παίρνουν τηλέφωνο και να σου ζητούν να κάνεις αυτό το πράγμα σαν να πρόκειται να αγοράσει κάτι, το οποίο αφού ο διπλανός το πουλάει λιγότερο, πρέπει κι εσύ «να κόψεις κάτι».

Το έθνος μας χάνεται! Χρειαζόμαστε παιδιά και τα παιδιά δεν χρειάζονται λεφτά, χρειάζονται αγάπη. Αν αυτό καταφέρει και περάσει στην ελληνική κοινωνία, νομίζω ότι θα μπορέσουμε να υπάρχουμε στο μέλλον.

Από όποια σκοπιά και αν κοιτάξεις αυτό το θέμα ποτέ δε θα μπορέσεις να είσαι απολύτως σίγουρη για την απόφαση που θα πάρεις. Η λύση υπάρχει και είναι μονόδρομος: συνεχής ενημέρωση ώστε να μη χρειαστεί ποτέ να υποβληθείς σ” αυτή τη διαδικασία, για την οποία ο κ. Κατσίκης τονίζει πως «είτε το κάνεις είτε δεν το κάνεις θα το αντιμετωπίσεις»!

via