Ένας φτωχός ρώτησε τον σοφό:”Γιατί είμαι τόσο φτωχός;”
Ο σοφός του απάντησε:”Γιατί δεν έχεις μάθει να δίνεις.”
Ο φτωχός είπε:”Αφού δεν έχω τίποτα να δώσω.
Ο σοφός απάντησε:”Και όμως έχεις κάτι να δώσεις:
-το πρόσωπο, μπορείς να δώσεις στους άλλους ένα χαμόγελο.
-το στόμα, μπορείς να επαινέσεις ή να παρηγορήσεις τους άλλους.
-την καρδιά, μπορείς να “ανοίξεις” την καρδιά σου στους άλλους.
-τα μάτια, μπορείς να κοιτάξεις με τα μάτια της καλοσύνης.
-το σώμα, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να βοηθήσεις τους άλλους.
Επομένως, στην πραγματικότητα δεν είσαι φτωχός,
η “φτώχεια” του πνεύματος είναι η πραγματική φτώχεια.