Κάνε Αυτό Που Φοβάσαι
Κι Ο Θάνατος Του Φόβου Είναι Σίγουρος.
Ραλφ Ουάλντο Έμερσον
Mπορώ να σου πω μια στιγμή;” είπε η γυναίκα κάποιας ηλικίας στο νεαρό Άδωνη στην παραλία. “Τι να σας πω, ήρθα εδώ ελπίζοντας να βρω λίγη ησυχία”, αποκρίθηκε εκείνος.
“Δε θα σ’ ενοχλήσω. Θέλω μόνο να σου πω κάτι”.
“Εντάξει”.
“Εντάξει”.
Τράβηξε την πετσέτα της κοντά στη δική του. “Κοίτα, νιώθω την ανάγκη να σου μιλήσω, επειδή φοβάμαι να το κάνω”, ομολόγησε η Μπέ-βερλι. “Δειλιάζω πολύ να μιλήσω σε ωραίους άντρες που είναι νεότεροι από μένα. Όταν σε είδα σήμερα ήθελα να σου μιλήσω, αλλά είχα άγχος. Έπρεπε λοιπόν να το κάνω, για να πάψω να έχω αυτήν την αίσθηση του «δεν μπορώ»”.
Ο νεαρός ευχαρίστησε την Μπέβερλι για την ειλικρίνεια της κι έπιασαν μια ευχάριστη κουβεντούλα. Ύστερα εκείνη τον χαιρέτησε και έφυγε, νιώθοντας πολύ πιο δυνατή από ό,τι ήταν όταν τον πλησίασε.
Ο φόβος μας λέει πως είμαστε μικροί, αδύναμοι και χωριστοί από τους άλλους. Η αγάπη μας βεβαιώνει πως είμαστε μεγάλοι, δημιουργικοί και συνδεδεμένοι με τους άλλους. Ποια φωνή διαλέγεις για να είναι ο οδηγός σου;
Ο τρόπος για να σπάσουμε ένα όριο είναι να σταθούμε μπροστά του και να το κοιτάξουμε κατάματα. Όταν ρίχνουμε φως στο σκοτάδι, βλέπουμε πως αυτό που αποφεύγαμε ασκούσε δύναμη πάνω μας μόνον όσο το κρατούσαμε σε απόσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε αυτό που μας τρομάζει, ανακαλύπτουμε πως είμαστε πιο δυνατοί απ’ αυτό. Μπορούμε να κάνουμε ό,τι επιλέξουμε. Δε γεννηθήκαμε για να ζούμε μέσα στο φόβο, αλλά μέσα στην αγάπη.
Απόσπασμα από το βιβλίο
του Άλαν Κοέν
“Μια Βαθιά Ανάσα Ζωής”,
Εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
via
