Και φτάνει η τόσο όμορφη στιγμή, όπου ένα ζευγάρι
αποφασίζει να τεκνοποιήσει. Πόσο εύκολη, όμως, είναι η σύλληψη; Στα
γόνιμα ζευγάρια, υπάρχουν 20% πιθανότητες εγκυμοσύνης σε κάθε κύκλο της
γυναίκας, και το 85% των γυναικών που έχουν ελεύθερες σεξουαλικές επαφές
μένουν έγκυες μέσα σε ένα χρόνο.
Όταν, όμως, περνούν οι πρώτοι μήνες χωρίς το
ποθητό αποτέλεσμα, η σεξουαλική ζωή του ζευγαριού αλλάζει, ο
αυθορμητισμός αντικαθίσταται από τον προγραμματισμό και η σεξουαλική
ικανοποίηση από το αποτέλεσμα.
Και όλα ακυρώνονται, αν έρθει η εμμηνορρυσία
(περίοδος), η ματαίωση των προσδοκιών. Όχι σπάνια, το άγχος της
σύλληψης μετατρέπεται σε άγχος για επαφή κάτω από συνθήκες, όπου τα
ερωτικά παιχνίδια αντικαθιστούν θερμόμετρα και τεστ ωορρηξίας και η
ερωτική πρωτοβουλία γίνεται καταναγκασμός και επιταγή.
Τότε, είναι που εμφανίζεται το πρόβλημα: ο άντρας
που καλείται να πετύχει στύση συγκεκριμένη ημέρα και ώρα αποτυγχάνει,
και η γυναίκα ούτε που θέλει να ακούσει για σεξ, παρά μόνο τις γόνιμες ημέρες, αφού η σύλληψη είναι αυτοσκοπός.
Μία πολύ πρόσφατη μελέτη (Fertility Sterility, 2010) έδειξε πως το 40% των γυναικών που επισκέφτηκαν ιατρείο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής αντιμετώπιζε κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα. Τα προβλήματα που αναφέρθηκαν περισσότερο ήταν η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και η δυσκολία διέγερσης.
Όσον αφορά στους άντρες, μελέτη σε 100 υπογόνιμα
ζευγάρια έδειξε πως 1 στους 10 άντρες αντιμετώπιζε κάποια σεξουαλική
δυσλειτουργία. Το πιο συχνό πρόβλημα ήταν η δυσκολία επίτευξης ή διατήρησης της στύσης, καθώς και η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία (Urology, 2004).
Η σχέση μεταξύ των σεξουαλικών προβλημάτων και της
δυσκολίας σύλληψης μπορεί να είναι αμφίδρομη! Οι σεξουαλικές
δυσλειτουργίες μπορούν να είναι αιτία των δυσκολιών σύλληψης.
H προσπάθεια σύλληψης μπορεί να είναι αιτία σεξουαλικών δυσλειτουργιών.
Η ύπαρξη σεξουαλικών δυσλειτουργιών μπορεί να
προϋπάρχει του προβλήματος γονιμότητας. Μάλιστα, πολλά ζευγάρια
αναζητούν θεραπεία για την υπογονιμότητα και όχι για το σεξουαλικό
πρόβλημα, παρά το ότι δεν είναι πια σεξουαλικά ενεργά. Ωστόσο, για τη
σύλληψη είναι απαραίτητες οι συχνές επαφές και ιδιαίτερα τις γόνιμες
μέρες.
Η κατάσταση επιδεινώνεται στα ζευγάρια που έχουν πρόβλημα γονιμότητας (1 στα 6 ζευγάρια θα βρεθούν αντιμέτωπα με το πρόβλημα).
Οι ψυχολογικές επιπτώσεις που συχνά συνοδεύουν τη διάγνωση και τη θεραπεία της υπογονιμότητας είναι:
- το έντονο άγχος,
- η μειωμένη αυτοεκτίμηση
- συμπτώματα κατάθλιψης
Επίσης, οι δυσκολίες στη σύλληψη συχνά
οδηγούν σε εντάσεις στη σχέση του ζευγαριού, και οι επαναλαμβανόμενες
αποτυχημένες προσπάθειες σύλληψης δημιουργούν επιπρόσθετη ψυχολογική
επιβάρυνση. Τα παραπάνω αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τη μείωση της
σεξουαλικής διάθεσης και ικανοποίησης και την εμφάνιση σεξουαλικών
δυσλειτουργιών, τόσο στη γυναίκα όσο και στον άντρα.
Η αποκατάσταση της σεξουαλικής ζωής του ζευγαριού θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αντιμετώπισης της υπογονιμότητας.
Μάλιστα, μελέτη (2001) έδειξε πως ζευγάρια που
διατηρούν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα κατά τη διάρκεια θεραπείας
υποβοηθούμενης αναπαραγωγής όχι μόνο διαχειρίζονται καλύτερα το
πρόβλημα, αλλά έχουν και σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες σύλληψης.
