«Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια· κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος. Γαλάτες ε:22-23
Αγάπη
«Η
αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν
αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν
παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν, δεν χαίρει εις την αδικίαν,
συγχαίρει δε εις την αλήθειαν· πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα
ελπίζει, πάντα υπομένει». Α’ Κορ. ιγ’ 4-7
Χαρά
«Ο
δε Θεός της ελπίδος είθε να σας εμπλήση πάσης χαράς και ειρήνης διά της
πίστεως, ώστε να περισσεύητε εις την ελπίδα διά της δυνάμεως του
Πνεύματος του Αγίου». Ρωμ. ιε’ 13
«Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε· πάλιν θέλω ειπεί, Χαίρετε». Φιλ. δ’ 4
Ειρήνη
«ει δυνατόν, όσον το αφ' υμών ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων». Ρωμ. ιβ’ 18
«Μη μεριμνάτε περί μηδενός, αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νούν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού». Φιλιπ. δ’ 6-7
Μακροθυμία
«Ενδύθητε
λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών,
χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν, υποφέροντες αλλήλους
και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς
και ο Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σείς». Κολ. γ’ 12-13
Χρηστότητα
«Η
καταφρονείς τον πλούτον της χρηστότητος αυτού και της υπομονής και της
μακροθυμίας, αγνοών ότι η χρηστότης του Θεού σε φέρει εις μετάνοιαν;» Ρωμ. β:4
«Αλλ' ότε εφανερώθη η χρηστότης και η φιλανθρωπία του Σωτήρος ημών Θεού» Τίτ. γ:4.
Αγαθωσύνη
«διότι ο καρπός του Πνεύματος είναι εν πάση αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία» Εφες. ε:9.
Πίστις
«η αγάπη … πάντα πιστεύει». Α’ Κορ. ιγ’ 7
«το δε τέλος της παραγγελίας είναι αγάπη εκ καθαράς καρδίας και συνειδήσεως αγαθής και πίστεως ανυποκρίτου,» Α΄Τιμόθ. α:5
Πραότητα
«Τις είναι μεταξύ σας σοφός και επιστήμων; ας δείξη εκ της καλής διαγωγής τα έργα εαυτού εν πραότητι σοφίας» Ιακώβου 3:13.
Εγκράτεια
«Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν διά να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον». Α’ Κορ. θ’ 25
«Και
δι' αυτό δε τούτο καταβαλόντες πάσαν σπουδήν, προσθέσατε εις την πίστιν
σας την αρετήν, εις δε την αρετήν την γνώσιν, εις δε την γνώσιν την
εγκράτειαν, εις δε την εγκράτειαν την υπομονήν, εις δε την υπομονήν την
ευσέβειαν, εις δε την ευσέβειαν την φιλαδελφίαν, εις δε την φιλαδελφίαν
την αγάπην». Β’ Πέτρ. α’ 5-7
