Προβλήματα: Γιατί δεν μπορούμε να τα λύσουμε μόνοι μας; - Point of view

Εν τάχει

Προβλήματα: Γιατί δεν μπορούμε να τα λύσουμε μόνοι μας;



Η Τζες ήταν ζευγάρι με τον Σαμ για αρκετούς μήνες, και τα πράγματα πήγαιναν... καλά. Άφηνε τον Σαμ να παίρνει τις αποφάσεις, συμφωνώντας με τις προτιμήσεις του και τα θέλω του, και έλεγε στον εαυτό της ότι έτσι τον κάνει ευτυχισμένο. Τις λίγες φορές που έλεγε τη γνώμη της, εκείνος απέρριπτε τις ιδέες της . Παρόλο που εκείνη δυσανασχετούσε με αυτό που γινόταν, δεν έλεγε τίποτα για το θέμα.
Ο Έρικ είναι ένα από αυτά τα παιδιά που πάντα του άρεσε η ταχύτητα, ήταν ανυπόμονος, και προκαλούσε σαματά όταν κολλούσε περιμένοντας στην ουρά. Πρόσφατα, ωστόσο, το γεγονός που έγινε στη δουλειά του, η συμπεριφορά του ξεπέρασε κάθε όριο με αποτέλεσμα ο διευθυντής του να τον επιπλήξει σοβαρά, ύστερα από άγρια επίθεση προς το πρόσωπό του.
 Όποτε συναντώ κάποιον στην πρακτική μου, είτε πρόκειται για άτομοα είτε για ζευγάρια, πριν ξεκινήσω, ρωτώ πάντα τον εαυτό μου και ύστερα τους ίδιους, «τι είναι αυτό που σας κάνει να μην μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα προβλήματά σας από μόνοι σας;»
Μερικές φορές αυτό μπορεί να οφείλεται σε φορτισμένες στιγμές της ζωής τους — είτε λόγω θανάτου στην οικογένεια, είτε λόγω απόλυσής τους από τη δουλειά. Χρειάζονται υποστήριξη για να θρηνήσουν, να ξεσπάσουν και να εξωτερικεύσουν όσα έχουν συσσωρευτεί μέσα τους και να δουν τα πράγματα ως έχουν έτσι ώστε να ορθοποδήσουν.
 Μερικές φορές όμως δεν πρόκειται για καταστάσεις αλλά για συναισθήματα – ένα συναισθηματικό κόλλημα μπορεί να τους κρατήσει μακριά από το να ζήσουν καλύτερα, από το να λύσουν τα προβλήματά τους, από το να εδραιώσουν τις σχέσεις τους ή ακόμα και να τις τελειώσουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Τζες που συμβιβάζεται υπερβολικά τόσο στη σχέση της με τον Σαμ, όσο και με τους φίλους της ακόμα και με την οικογένειά της και νιώθει πικραμένη και αδικημένη. Όπως και ο Έρικ που ξεσπά στον οποιονδήποτε ακόμα και στον διευθυντή του η στη γυναίκα του αν τύχει να αργήσει έστω και πέντε λεπτά.
 Η ερώτηση λοιπόν που τίθεται είναι η εξής: Ποιό είναι αυτό που δε μπορείτε να κάνετε και μπαίνει εμβόλιμα στην προσπάθειά σας να καλυτερέψετε τη ζωή σας; Τι θα σας έκανε να αισθανθείτε καλύτερα στην καθημερινότητά σας εαν είχατε τη δυνατότητα να το πράξετε;
  Η απάντηση δεν είναι δεκάδες πράγματα αλλά μετρημένα στα δάχτυλά σας. Ακολουθεί η λίστα από πράγματα που πιστεύετε πως δεν μπορείτε να κάνετε:
1) Διαχειριστείτε την αντιπαράθεση, τη σύγκρουση, το θυμό. Αυτό αποτελεί το σημείο καμπής της Τζες. Πηγαίνει με τα νερά του Σαμ επειδή δε θέλει έστω και για λίγο να τον δυσαρεστήσει. Δέχεται την απαράδεκτη συμπεριφορά του επειδή φοβάται πως η γνώμη της θα οδηγήσει σε σύγκρουση και τσακωμό.
2) Ελέγξτε το θυμό σας. Εδώ έρχεται το παράδειγμα του Έρικ ο οποίος εντίνει το θυμό του και τον εκνευρισμό του από το να σκεφτεί ψύχραιμα και να αξιολογήσει την κατάσταση. Και εδώ χρειάζεται η επιστράτευση της συναισθηματικής αυτορρύθμισης, της ικανότητας δηλαδή που έχει ο καθένας μας να ηρεμεί τον εαυτό του όταν συναισθήματα όπως ο θυμός ή το άγχος, παίρνουν τον έλεγχο.
3) Να ξέρετε τι θέλετε. Αυτός είναι άλλωστε και ο προσωπικός αγώνας της Τζες. ¶τομα σαν και αυτή δεν ξέρουν πώς να το χειριστούν, πως να είναι καλοί και υπεύθυνοι και να βάζουν στον αυτόματο πιλότο τη λίστα που υπάρχει μέσα στο μυαλό τους. Αλλά δυσκολεύονται όταν έρχεται η στιγμή να εκφράσουν τα πραγματικά τους θέλω. Έτσι αντί να διεκδικήσουν αυτά που θέλουν και χρειάζονται, καταλήγουν να συνεχίζουν να ακολουθούν και να συμμορφώνονται με τις ζωές και τις επιθυμίες των άλλων.
4) Αναλάβετε δράση. Όλα αυτά τα γεγονότα παίρνουν τη μορφή μιάς συνεχόμενης αερολογίας και αμφιθυμίας. Στην ουσία είναι η ανησυχία για την ανάγκη να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι το επόμενο βήμα είναι και το σωστό, ότι οι άλλοι θα το εγκρίνουν και πως το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που περιμέναμε. Ή μήπως πρόκειται για απελπισία και για την παγίδα του «έλα, δε βαριέσαι»;
  Εάν λοιπόν θέλετε να προχωρήσετε στη ζωή σας... απλά προχωρήστε παρακάτω. Εάν θέλετε να αλλάξετε κάτι, θα πρέπει να κάνετε κάτι το διαφορετικό. Αναλάβετε δράση για να δείτε τι θα συμβεί στη συνέχεια. Εάν δεν το κάνετε, μαντέψτε...Τίποτα δεν είναι πιθανό να συμβεί.
5. Ζήστε το παρόν. Σίγουρα θα έχετε συναντήσει άτομα που πάντα επιστρέφουν στο παρελθόν και που πάντα ψάχνουν για μία βόμβα που σίγουρα πιστεύουν πως θα εκραγεί. Είναι δύσκολο να ζήσουν στο παρόν γιατί το παρελθόν τους σπρώχνει ορμητικά στα έγκατα της απογοήτευσης και της ενοχής, ενώ με τη σειρά του το μέλλον τους προκαλεί άγχος και ανησυχία. Και είναι δυστυχισμένοι. Είναι πολύ εύκολο όλοι να πάρουμε την κάτω βόλτα αλλά το θέμα είναι να καταφέρουμε να βγούμε από αυτόν το δρόμο, να προσγειωθούμε και να δούμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση κυρίως στο παρόν.
6. Συγχωρέστε τους άλλους. Όσο ανατρέχετε στο παρελθόν μη μπορώντας να συγχωρήσετε τα λάθη θρέφοντας έτσι τις πληγές τόσο θα έχετε να αντιμετωπίσετε μία ζωή γεμάτη δυσαρέσκεια, μοναξιά και απομόνωση. Η επιμονή στα απωθημένα, σημαίνει πως αναμοχλεύουμε τις καταστάσεις από το να τις λύνουμε. Η επίλυση των προβλημάτων χρειάζεται αρκετή προσπάθεια διότι οι πληγές του παρελθόντος θα εμφανίζονται συχνά.
 7. Συγχωρέστε τον εαυτό σας. Η αυτοκριτική, οι επιπλήξεις των γονιών κουνώντας το δάχτυλο, το ότι ποτέ δεν είμαστε καλοί σε κάτι, ότι είμαστε πάντα οι χαμένοι και αυτοί που δεν αξίζουν τίποτα.... και η λίστα συνεχίζεται με τον καθένα από εμάς να συμπληρώνει τη δική του ενοχοποίηση. Εάν λοιπόν τα σκέφτεστε όλα αυτά είναι σίγουρο πως πότε δεν πρόκειται να κερδίσετε και να πιστέψετε σε αυτό που σας αξίζει.Η λύση είναι να κοιτάτε μπροστά, να κάνετε πράξη τα όσα θέλετε και κυρίως να μην ακούτε την εσωτερική φωνή της ενοχής σας.
Αυτά τα εφτά σημεία είναι που μου έρχονται απευθείας στο μυαλό, αλλά εσείς μπορείτε να σκεφτείτε και τις παραλλαγές τους που σας ταιριάζουν περισσότερο. Η ερώτηση όμως παραμένει.

Ποιό είναι αυτό το ένα και μοναδικό πράγμα που δε μπορείτε να κάνετε; Μπορείτε να καταλάβετε τί είναι αυτό που σας κρατάει πίσω από το να έχετε μία καλύτερη ζωή και να αποκτήσετε αυτά που θέλετε.
  Εάν ταυτίζεστε έστω και με ένα από αυτά, το επόμενο βήμα είναι και το προφανές. Πρέπει να βρείτε αυτό που μπορείτε να κάνετε έτσι ώστε να κάνετε αυτό που πιστεύετε ότι δε μπορείτε. Αυτό μπορεί να είναι και ένα είδος θεραπείας, ίσως ένα τεστ δεξιότητας που όσο περισσότερο το δουλεύετε τόσο καλύτεροι θα γίνετε. Ίσως χρειάζεστε υποστήριξη, κάποιον για εμψύχωση, που θα σας βοηθήσει στα πρώτα σας βήματα.
  Η Τζες, για παράδειγμα, μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι θα πρέπει να ακουστεί η φωνή της και όχι απλά να ακολουθεί. Θα μπορούσε να παρέμβει και να προτείνει στους συναδέλφους της όταν κανονίζουν που θα πάνε για μεσημεριανό. Θα μπορούσε να μιλήσει για να διορθώσει τον ταμία όταν της δίνει λάθος τα ρέστα.
  Στην περίπτωση του Έρικ εάν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να ελέγξει το θυμό του μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο πάνω στη διαχείρηση θυμού, να απευθυνθεί σε κάποιον γιατρό, να δουλέψει με τον εαυτό του για 10 λεπτά καθημερινά πάνω στο πώς να διαχειρίζεται τη διάθεσή του.
Καλό θα ήταν λοιπόν να μιλήσετε με τον εαυτό σας και να βρείτε την Αχίλλειο πτέρνα σας, το σημείο εκείνο που  χτυπάει το καμπανάκι σας. Και μετά φτιάξτε ένα πλάνο. Δεν έχει σημασία από που ξεκινάτε αλλά να ξεκινήσετε από ένα σημείο στο οποίο και θα επικεντρωθείτε. Δεν υπάρχουν λάθη. Με το να κάνετε αυτό που πιστεύετε πως δε μπορείτε, αυτόματα θα ανακαλύψετε όλα όσα μπορείτε να κάνετε!
_____
    πηγή
 via

Pages