Η λογική του ανθρώπου είναι εγκεφαλική και όταν λέμε εγκεφαλική λογική εννοούμε την επαγωγή που απορρέει από την επεξεργασία των δεδομένων των εγκεφαλικών ερεθισμάτων μέσω της σκέψης. Για τον λόγο αυτόν η εγκεφαλική λογική είναι υποκειμενική, ανάλογα με τον τρόπο που αποκωδικοποιεί η κάθε σκέψη από τον χώρο του εγκεφάλου. Ο χώρος του εγκεφάλου διαμορφώνεται από το περιβάλλον στο οποίο εκπαιδεύεται, δηλαδή τον χώρο και τον χρόνο, και δημιουργεί τον τρόπο που λειτουργεί η σκέψη για να παράγει λογική.
Ο κυρ Παναγιώτης μόλις σχόλασε απ’ την δουλειά του θέλησε να πάρει μια μπουγάτσα. Στάθηκε έξω απ’ το μαγαζί και λέει στον νεαρό: «Μια μπουγάτσα με κρέμα, μου δίνεις;». Την ίδια στιγμή σταματά δίπλα του ένα πολυτελές αυτοκίνητο, ανοίγει το πίσω τζάμι και ένας άλλος κύριος ζητά κι αυτός μια μπουγάτσα με κρέμα. Ο μικρός του καταστήματος δίνει τις μπουγάτσες στους κυρίους. Ο κυρ Παναγιώτης ρωτά: «Τι σου θέλω μικρέ;». Ο κύριος απ’ το αυτοκίνητο ρωτά : «Πόσο σου οφείλω νεαρέ;». Ο νεαρός απαντά : «5 ευρώ». Ο κυρ Παναγιώτης ρώτα έκπληκτος : «Πόσο;!» και την ίδια στιγμή ο κύριος απ’ το αυτοκίνητο απορεί: «Μόνο;!». Ο κυρ Παναγιώτης έδωσε τα χρήματα με βαριά καρδιά, ενώ ο άλλος κύριος σχολιάζοντας τον κυρ Παναγιώτη είπε στον οδηγό του: «Τι μίζεροι άνθρωποι που υπάρχουν!» και έπειτα απόλαυσε ευχαριστημένος την μπουγάτσα του. Βλέπουμε δύο υποκειμενικές λογικές, οι οποίες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, λόγω του τρόπου που η σκέψη του καθενός παρήγαγε την λογική εκ των δεδομένων που ο χώρος και ο χρόνος έχει δώσει στον εγκέφαλο. Οι δύο αυτές λογικές , ως προς τις τιμές των προϊόντων, διέφεραν λόγω της διαμορφωμένης γνώσης του εγκεφάλου από τα διαφορετικά εισοδήματα τους. Η λογική του κυρ Παναγιώτη είχε το χρώμα της στεναχώριας και η λογική του άλλου κυρίου είχε το χρώμα της κριτικής και του πλούτου. Τα εισοδήματα των ανθρώπων λοιπόν μπορούν και διαφοροποιούν τη λογική τους και η υποκειμενική αυτή λογική αλλοιώνει τις έννοιες και τις αξίες προσαρμόζοντας τες κατά το δοκούν.
Στο ίδιο μαγαζί ακολουθεί μία άλλη σκηνή. Από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις έρχονταν δύο μητέρες με τα αγοράκια τους, τον Γιαννάκη και τον Γιωργάκη. Και τα δύο παιδιά ζητούν απ’ τις μητέρες τους μια μπουγάτσα. Η μητέρα του Γιαννάκη θέλοντας να τον ξεγελάσει, απαντά : «Πάμε να τελειώσουμε τα ψώνια και μετά βλέπουμε». Η μητέρα του Γιωργάκη λέει : «Αφού κάθε φορά που σου παίρνω δεν την τρως, την πετάς» και το παιδί κλαίγοντας φωνάζει: «Μα εγώ θέλω!». Τότε η μαμά του, του λέει : «Καλά μην κλαις, θα σου πάρω».
Αν τώρα σας δημιουργήθηκε η επιθυμία για μπουγάτσα, μη ξεχνάτε ότι το ερέθισμα για τη σκέψη σας, σας το δώσαμε εμείς. Αυτό σημαίνει ότι επηρεάζουμε τη σκέψη σας; Βγάλτε την ανάλογη λογική…. Κι αν είστε δύο, μπορεί να διαφωνήσετε. Αν πάλι αυτό σας δημιουργεί συναίσθημα, μην μας πείτε ότι φταίμε εμείς, αλλά παραδεχτείτε ότι φταίει η σκέψη σας. Κι αν βρείτε τι είναι λογικό να κάνετε, συζητήστε το με κάποιον άλλον για να διαφωνήσετε και να ανακαλύψετε ότι η εγκεφαλική λογική είναι υποκειμενική και επηρεάζει ή θολώνεται από το συναίσθημα.
Τελικά, θα την πάρετε την μπουγάτσα;;;
Η αλήθεια μέσω της λογικής και του συναισθήματος γίνεται ψέμα. (Πλάτων 28-10-2008)
Διαβάζοντας τις δύο παραπάνω σκηνές, μας γεννάται το ερώτημα, ποιος από όλους είχε δίκιο; Ποιος από όλους γνώριζε την αλήθεια; Ο κυρ Παναγιώτης που δεν κατάλαβε ότι το ‘θέλω’ του ήταν πιο ισχυρό από το ‘μπορώ’ του; Ο κύριος του αυτοκινήτου που δεν κατάλαβε ότι το ‘μπορώ’ του ήταν πιο πλούσιο από το ‘θέλω’ του; Η μαμά του Γιαννάκη που δεν κατάλαβε ότι το ‘θέλω’ της ήταν πιο ισχυρό απ’ το συναίσθημα της; Ή η μαμά του Γιωργάκη που δεν κατάλαβε ότι το συναίσθημα της υπέκυψε στο ‘θέλω’ του παιδιού της; Κανείς από τους τέσσερις δεν έλεγε την αλήθεια, διότι άλλων η λογική και άλλων το συναίσθημα μετάλλαξαν την αλήθεια σε ψέμα. Παρόλα αυτά και οι τέσσερις έκαναν αυτό που τελικά ήθελαν. Οι δύο άνδρες έφαγαν την μπουγάτσα, η μαμά του Γιαννάκη δεν του έκανε το χατίρι, και για να μην στεναχωρηθεί η μαμά του Γιωργάκη έκανε το χατίρι στο παιδί της. Εάν αφήνεις τη λογική σου να επηρεάσει το συναίσθημα ή το συναίσθημα τη λογική σου, τότε δεν καταλαβαίνεις ή δε θέλεις να καταλάβεις την αλήθεια.
Και τις τέσσερις παραπάνω λογικές αν τις αναλύαμε με χρώμα σίγουρα θα ήταν διαφορετικό της κάθε μίας. Η κάθε εγκεφαλική λογική έχει και διαφορετικό χρώμα και μάλιστα το χρώμα που αρέσει στον εγκέφαλο. Γι’ αυτό και ο εγκέφαλος μέσω της λογικής έχει μάθει να βλέπει το χρώμα στο φως και όχι το φως, μη μπορώντας έτσι να παράγει λευκή λογική.
Η λευκή λογική δεν έχει συναίσθημα. (Αριστοτέλης 18-6-2009)
Ο άνθρωπος παράγει λογική μέσω της επεξεργασίας των εγκεφαλικών ερεθισμάτων από τη σκέψη. Η λογική επηρεάζει το συναίσθημα και αντιστρόφως και ο παραλογισμός του σεναρίου της ζωής του ανθρώπου συνεχίζεται. Όσο καλός ηθοποιός κι αν είναι ο άνθρωπος, όταν το σενάριο διαμορφώνεται και αλλάζει καθημερινά, δεν μπορεί να ποιήσει ήθος. Έχει συνηθίσει να ζει στα χρώματα παρότι για να τα βλέπει χρειάζεται φως. Έτσι αλλάζει όπως τα χρώματα και δεν μπορεί να εναρμονιστεί με αυτό που του δίδει την ικανότητα να τα βλέπει. Η φύση που είναι εναρμονισμένη με το φως παράγει όλα τα χρώματα και δεν την ενδιαφέρει να τα δει. Γι’ αυτό υπάγεται στην ενέργεια του Φωτός, τη Νόηση. Ο άνθρωπος όταν εναρμονιστεί με την Νόηση της φύσης τότε υπάγεται στην ενέργεια του Φωτός, η οποία δεν έχει συναίσθημα και η λογική της είναι λευκή, χωρίς χρωματικούς λεκέδες. Γι’ αυτό η λευκή λογική του ανθρώπου είναι αυτή που προέρχεται από τον νου και φέρει μέσα της το Φως.
Πηγή
Πηγή
