 |
| φωτογραφία |
Πολλοί κοσμολόγοι θεωρούν ότι το σύμπαν είναι άπειρο και ομογενές. Αν
είναι έτσι, θα περιέχει μια άπειρη ποσότητα ύλης πανομοιότυπη με αυτή
που υπάρχει στον πλανήτη μας και επιπλέον θα διεπόταν απο τους ίδιους
νόμους. Επίσης, όσο τεράστιος κι αν είναι ο αριθμός των διαφορετικών
ουράνιων σωμάτων, δεν μπορεί παρα να έχει ένα όριο, θεωρώντας
"διαφορετικά" αυτά που διαφέρουν έστω και κατα ένα μόνο άτομο. Όταν θα
έχει εξαντληθεί ο μέγιστος αριθμός ουράνιων σωμάτων, τα επόμενα θα είναι
πανομοιότυπα με τα προηγούμενα και αν το σύμπαν είναι όντως άπειρο και
ομογενές, κάθε ουράνιο σώμα θα έχει άπειρα ακριβή αντίγραφα. Και αν
επεκτείνουμε το συλλογισμό μας προς όλα τα δυνατά πλανητικά συστήματα,
τότε συμπεραίνουμε ότι πρέπει να υπάρχουν άπειρα ηλιακά συστήματα σαν
το δικό μας και άπειροι πλανήτες όπως η Γη!
Όσο απειροστή κι αν είναι η πιθανότητα εμφάνισης ανθρώπινης ζωής σε έναν πλανήτη τύπου Γη, δεν παύει, αφού υπάρχουν άπειροι τέτοιοι πλανήτες, η εν λόγω πιθανότητα να έχει πραγματοποιηθεί άπειρες φορές, οπότε θα υπάρχουν άπειροι άνθρωποι. Και όσο μέγας κι αν είναι ο αριθμός των παραμέτρων που καθορίζουν ένα άτομο, δεν παύει να είναι πεπερασμένος, οπότε μολίς εξαντλείται ο αριθμός των δυνατών ατομικοτήτων, αυτές θα επαναλαμβάνονται επ' άπειρον. Δηλαδή, κάθε άνθρωπος όχι μόνο υπάρχει πραγματικά αλλά και άπειρες φορες!
Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι δεν είναι σωστό αυτό. Μπορεί να υπάρχουν άπειροι πλανήτες αλλά όχι άπειροι άνθρωποι σαν Εμένα!...Αυτό όμως είναι μαθηματικά παράλογο. Είναι σαν να λες ότι αν ρίξουμε τα ζάρια άπειρες φορές, κάποιος απο τους δυνατούς συνδυασμούς θα βγει μόνο μια φορά! Έτσι και οι συνδυασμοί ατόμων μπορεί να είναι τεράστιου αριθμού αλλά μπροστά στο άπειρο φαίνονται σαν απλές ζαριές. Αν το σύμπαν είναι άπειρο και ομογενές, τα ίδια ζάρια θα πρέπει να έχουν ριχτεί (και να ρίχνονται ακόμη) άπειρες φορές και κάθε δυνατός συνδυασμός επαναλαμβάνεται επ' άπειρον.
Αυτή τη στιγμή ότι έχεις πράξει στη ζωή σου, ότι πρόκειται να πράξεις και ότι θα μπορούσες να πράξεις, πραγματοποιείται απο άπειρα αντίγραφα σου! Αυτή τη στιγμή άπειροι αναγνώστες ίδιοι με εσένα διαβάζουν αυτό το άρθρο σε αυτό το blog (και το counter γιατί δεν ανεβαίνει?) και άπειροι αναγνώστες πανομοιότυποι με εσένα μένουν κεραυνοβολημένοι, χωρίς να καταφέρουν να το τελειώσουν!
Αν το σύμπαν είναι άπειρο και ομογενές, ο ποταμός του χρόνου έχει μήκος μόνο 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια ( τότε δημιουργήθηκε το Σύμπαν απο τη Μεγάλη Έκρηξη) αλλά άπειρο πλάτος και κάθε στιγμή περιλαμβάνει, πλασμένη απο επαναλήψεις δίχως τέλος, την ίδια της την αιωνιότητα...
Όσο απειροστή κι αν είναι η πιθανότητα εμφάνισης ανθρώπινης ζωής σε έναν πλανήτη τύπου Γη, δεν παύει, αφού υπάρχουν άπειροι τέτοιοι πλανήτες, η εν λόγω πιθανότητα να έχει πραγματοποιηθεί άπειρες φορές, οπότε θα υπάρχουν άπειροι άνθρωποι. Και όσο μέγας κι αν είναι ο αριθμός των παραμέτρων που καθορίζουν ένα άτομο, δεν παύει να είναι πεπερασμένος, οπότε μολίς εξαντλείται ο αριθμός των δυνατών ατομικοτήτων, αυτές θα επαναλαμβάνονται επ' άπειρον. Δηλαδή, κάθε άνθρωπος όχι μόνο υπάρχει πραγματικά αλλά και άπειρες φορες!
Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι δεν είναι σωστό αυτό. Μπορεί να υπάρχουν άπειροι πλανήτες αλλά όχι άπειροι άνθρωποι σαν Εμένα!...Αυτό όμως είναι μαθηματικά παράλογο. Είναι σαν να λες ότι αν ρίξουμε τα ζάρια άπειρες φορές, κάποιος απο τους δυνατούς συνδυασμούς θα βγει μόνο μια φορά! Έτσι και οι συνδυασμοί ατόμων μπορεί να είναι τεράστιου αριθμού αλλά μπροστά στο άπειρο φαίνονται σαν απλές ζαριές. Αν το σύμπαν είναι άπειρο και ομογενές, τα ίδια ζάρια θα πρέπει να έχουν ριχτεί (και να ρίχνονται ακόμη) άπειρες φορές και κάθε δυνατός συνδυασμός επαναλαμβάνεται επ' άπειρον.
Αυτή τη στιγμή ότι έχεις πράξει στη ζωή σου, ότι πρόκειται να πράξεις και ότι θα μπορούσες να πράξεις, πραγματοποιείται απο άπειρα αντίγραφα σου! Αυτή τη στιγμή άπειροι αναγνώστες ίδιοι με εσένα διαβάζουν αυτό το άρθρο σε αυτό το blog (και το counter γιατί δεν ανεβαίνει?) και άπειροι αναγνώστες πανομοιότυποι με εσένα μένουν κεραυνοβολημένοι, χωρίς να καταφέρουν να το τελειώσουν!
Αν το σύμπαν είναι άπειρο και ομογενές, ο ποταμός του χρόνου έχει μήκος μόνο 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια ( τότε δημιουργήθηκε το Σύμπαν απο τη Μεγάλη Έκρηξη) αλλά άπειρο πλάτος και κάθε στιγμή περιλαμβάνει, πλασμένη απο επαναλήψεις δίχως τέλος, την ίδια της την αιωνιότητα...
