Ορίστε, γελάνε μ’ «Αυτό τ’ αγόρι
με τα μάτια τα γλυκά / Που μπουρδουκλώνει / Τα αγγλικά»:
Κακώς! Εννοώ κακώς γελάτε με την επιφάνεια των πραγμάτων. Πρέπει να κλαίτε με το βάθος-τους. Γιατί ο καθένας-μας έχει το δικαίωμα να γνωρίζει μια ξένη γλώσσα όσο εκείνος θέλει. Αλλά όπως έγραψε ο Τ. Θεοδωρόπουλος σε ένα σχόλιό του στα Νέα, εδώ το πρόβλημα είναι οτι ο άνθρωπος αυτός νομίζει οτι μπορεί να μιλήσει αγγλικά, όπως νομίζει οτι μπορεί να διαπραγματευτεί, οτι μπορεί να ηγηθεί κυβέρνησης, οτι μπορεί να λειτουργήσει σαν πολιτικός. Δυστυχώς, υπερεκτιμά τις δυνάμεις-του και στα αγγλικά, όπως τις υπερεκτιμά σε τόσα άλλα πράγματα. Λεβέντη-μου, θυμάσαι εκείνη την παλιά διαφήμιση που έλεγε: «Κάποιος πρέπει να του μιλήσει για το Rexona!»; Ε λοιπόν, κάποιος πρέπει να σου πει οτι δεν γίνεσαι από κλητήρας διευθυντής, ούτε από αφισοκολλητής πρωθυπουργός. Όσο για μας, όταν θα γελάνε στην Ευρώπη με τα “αγγλικά” αυτού που στείλαμε να διαπραγματευτεί, δεν θα γελάνε μ’ αυτόν προσωπικά αλλά μ’ εμάς τους ηλίθιους, που θα έχουμε στείλει έναν αφισοκολλητή να κάνει τον αρχηγό κυβέρνησης.
Αυτό τ’ αγόρι με τα μάτια τα μπλαζιά
Πάει στην Ευρώπη
Για καρπαζιά
Γελάστε τώρα όσο μπορείτε, γιατί μεθαύριο θα κλαίτε.
