Το ψυχολογικό Εγώ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΓΩ
ΠΩΣ ΤΡΕΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ

Το εγώ είναι ένας ψυχολογικός ιός ο οποίος έχει μολύνει το σύνολο της ανθρωπότητας και η ανάπτυξη του σήμερα έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις. Επειδή όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση δεν καταλαβαίνουν ή δεν συνειδητοποιούν ότι είναι μολυσμένοι και θεωρούν την κατάσταση τους φυσιολογική ενώ δεν είναι παρά μια ψυχοπαθολογική κατάσταση. 

Στην πραγματικότητα αυτό που θεωρούν ως εαυτό τους είναι ο εγωικός ιός και η συντριπτική πλειοψηφία της συμπεριφοράς τους δεν είναι τίποτε άλλο παρά εκδηλώσεις του εγωικού μηχανισμού.

 Οι κύριες εκφράσεις του εγωικού ιού είναι οι εξής:

1. Οι απολαύσεις, οι επιθυμίες και η προσκόλληση στις αισθησιακές απολαύσεις, οι οποίες με τη σειρά τους επιφέρουν τη λησμονιά ότι είμαστε αθάνατες ψυχές και ένα με το Θεό.
2. Με τα παραπάνω αναπτύσσεται η αίσθηση ξεχωριστότητας από τους συνανθρώπους μας και το Θεό, η ταύτιση με το σώμα και το νου (βιώνουμε ότι είμαστε το σώμα και ο νους), η φιλαυτία, το ‘Εγώ’ και ‘το δικό μου’.
3. Η λησμονιά της αθάνατης φύσης μας, η ταύτιση με το σώμα και το νου και η αίσθηση ξεχωριστότητας από το όλον δημιουργεί το φόβο του θανάτου και την ανασφάλεια.
4. Η ταύτιση με  το σώμα και το νου και οι επιθυμίες να κατέχουμε και να απολαμβάνουμε τα αντικείμενα δημιουργεί τη ψυχαναγκαστική ανάγκη να νιώθουμε ανώτεροι, σπουδαιότεροι, καλύτεροι από τους συνανθρώπους μας.

 ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ:

Η απόλαυση, η επιθυμία για απόλαυση, η ξεχωριστότητα από το όλον, ο φόβος, η ψευδαίσθηση 'είμαι το σώμα' και η ψυχαναγκαστική ανάγκη να νιώθουμε ανώτεροι είναι η βάση πάνω στην οποία αναπτύσσεται όλος ο εγωικός μηχανισμός.

Η πρωταρχική αιτία όλων αυτών είναι η πόλωση και κρυσταλλοποίηση της σεξουαλικής ενέργειας στο ενεργειακό σώμα και το νου ως πόθος για σεξουαλική απόλαυση, εξ αιτίας της ερωτικής πράξης με οργασμό. Ακόμη περισσότερο, καθώς η σεξουαλική ενέργεια κινείται μέσω του οργασμού προς τα έξω έχει σαν αποτέλεσμα και ο νους και το πράνα και η επίγνωση να κινηθούν προς τα έξω. Έτσι ο νους γίνεται εξωστρεφής και σταδιακά προσκολλάται και ταυτίζεται με τα αντικείμενα των αισθήσεων αναζητώντας την απόλαυση σε αυτά. Συνέχεια αυτού είναι η ταύτιση με το σώμα και η ανάπτυξη του εγώ όπως περιγράφεται λίγο παραπάνω. Για αυτό σε όλα τα πνευματικά μονοπάτια η σεξουαλική αγνότητα και η μετατροπή της σεξουαλικής ενέργειας, μέσω ταντρικών πρακτικών για τα ζευγάρια ή ειδικών ασκήσεων για άγαμους, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος. 

Ο Σαμαέλ Αούν Βεόρ και ο Γκουρτζίεφ αναφέρουν επίσης ότι εκτός από την σεξουαλική πράξη με οργασμό όπως προανέφερα, αιτία για την κρυσταλλοποίηση του εγωικού μηχανισμού στο ψυχισμό του ανθρώπου ήταν το όργανο Κουνταρτικουαδόρ ή Κουνταμπάφερ που χωρίς τη θέληση τους υποχρεώθηκαν να αναπτύξουν στα σώματα τους τα ανθρώπινα όντα χιλιάδες χρόνια πριν.

  

Μερικές από τις εκφράσεις του εγώ -σε έναν ατέλειωτο κατάλογο- είναι:

Θυμός, επιθετικότητα, μίσος, υπερηφάνεια, απληστία, φιλαργυρία, λαγνεία, λαιμαργία, φιλοδοξία, κατάκριση, ανυπομονησία, φλυαρία, υπερκαταναλωτισμός, θλίψη, ζήλια, απαισιοδοξία, σύγκριση, παράπονα, πικρία, κατάθλιψη, ενοχές, βαρεμάρα, έλλειψη ικανοποίησης, έλλειψη πληρότητας, ανησυχία, άγχος, στρες, κατανάλωση καπνού και αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών και εθισμοί σε αυτά, τελειομανία, εργασιομανία, έλεγχος των άλλων, κυριαρχία στους άλλους, κακοποίηση ανθρώπων-ζώων-περιβάλλοντος, μυθομανία, παράνοια, μεγαλομανία, καχυποψία, συκοφαντία, ψέμα, αρέσκεια-απαρέσκεια, έλξη-απώθηση…

Η απληστία οδηγεί στη φτώχεια
και την εξαθλίωση τους πολλούς 

Όλα αυτά ενυπάρχουν στον ψυχισμό όλων των γήινων και δημιουργούν όλο το χάος, τις συγκρούσεις, τις καταστροφές και τη δυστυχία που βλέπουμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο σε όλο τον κόσμο.

Ο άνθρωπος ενώ κατ’ ουσία είναι ένα με το Θεό και με όλο το σύμπαν, εξ αιτίας του εγώ βιώνει τον εαυτό του ως ξεχωριστό και απομονωμένο. Έτσι βλέπει τους άλλους ανθρώπους και δημιουργήματα σαν εχθρούς ή φίλους ανάλογα με το αν είναι ευνοϊκά προσκείμενοι ή όχι προς αυτόν τον ίδιο, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες του.

Ο εγωικός μηχανισμός δεν θέλει να εγκαταλείψει την κυριαρχία του στον άνθρωπο διότι ζει και τρέφεται χρησιμοποιώντας το σώμα, το νου και την ενέργειά του.

Χρησιμοποιεί διάφορα τεχνάσματα για να μην επιτρέπει στο συνειδητό νου (διάνοια) και τη διάκριση να το αντιληφθούν ως κάτι ξένο και παρασιτικό, διότι έτσι θα χάσει την εξουσία του στη διάνοια και συνεπώς δεν θα μπορεί πιά να χρησιμοποιεί τον άνθρωπο.

Το εγώ τρέφεται αλλά και κρύβεται από το συνειδητό νου με διάφορους τρόπους και τεχνάσματα. Εδώ θα αναφέρουμε κάποια από αυτά:

• Κάνοντάς μας να νιώθουμε και να πιστεύουμε ότι είμαστε αυτό. 
• Παραλλάσσοντας, αφαιρώντας ή προσθέτοντας και παρερμηνεύοντας αυτό που συμβαίνει ή αυτό που νιώθουμε 
• Με την ταύτιση και τη φαντασία 
• Κάνοντας μας να νιώθουμε φόβο και ενοχές 
• Προβάλλοντας στους άλλους τη δική μας νοητική ή συναισθηματική κατάσταση 
• Κριτικάροντας ή κατηγορώντας τους άλλους 
• Παραπονούμενοι στους άλλους ή συγκρινόμενοι με τους άλλους
• Κάνοντας μας:
- να νιώθουμε ανικανοποίητοι, ανήσυχοι, ανεπαρκείς ή ελλιπείς 
- να μην παραδεχόμαστε ότι έχουμε κάποια αρνητική ιδιότητα ή εγώ 
- να αναβάλλουμε αυτό που έχουμε να κάνουμε τώρα 
- να μη θέλουμε ή να φοβόμαστε να δούμε το ελάττωμα ή το εγώ 
- να κατηγορούμε ή να δικαιολογούμε τον εαυτό (εγώ) μας
- να ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους για αυτό που βιώνουμε 
- να λέμε ότι και οι άλλοι κάνουν (ή έχουν) ότι και εμείς 
- να απογοητευόμαστε 
- να νομίζουμε ότι είμαστε αδύναμοι και δεν μπορούμε να εξαλείψουμε το εγώ
- να πιστεύουμε ότι δεν είναι για εμάς η πνευματική άσκηση 
- να πιστεύουμε ότι αυτό που λέμε ή κάνουμε είναι κάτι καλό, δηλ. ότι αυτό που  κάνουμε ή λέμε είναι για το καλό μας ή για το καλό των άλλων, ενώ δεν είναι. 
• Αντιμετωπίζοντας ότι συμβαίνει στο Τώρα ως μέσο, εχθρό ή εμπόδιο, το εγώ αντιστέκεται σε αυτό που συμβαίνει κάθε στιγμή και ισχυροποιείται.

~ Nityamuktananda

via