Τον καιρό του Ηρώδη, βασιλιά της Ιουδαίας, ζούσε ένας ιερέας που λεγόταν Ζαχαρίας, ο οποίος είχε γυναίκα την Ελισάβετ. Και οι δυο ήσαν δίκαιοι ενώπιον του Θεού και τηρούσαν πιστά τους νόμους και τις εντολές του Κυρίου. Αλλά δεν είχαν παιδιά, επειδή η Ελισάβετ ήταν στείρα και ήταν και οι δυο σε προχωρημένη ηλικία. Μια μέρα ενώ ο Ζαχαρίας ασκούσε τα ιερατικά του καθήκοντα, μπήκε μέσα στον ναό για να προσφέρει θυμίαμα. Όλος ο λαός ήταν έξω και προσευχόταν.
