Σε ένα χωριό ζούσε κάποτε ένας γέρος που πίστευε πως ήταν ένας από τους πιο δυστυχισμένους ανθρώπους του κόσμου.
Όλο το χωριό τον απέφευγε. Πάντα ήταν σκυθρωπός, πάντα είχε παράπονα, πάντα με κακή διάθεση… Όσο περισσότερο ζούσε, τόσο πιο πικρόχολος γινόταν, τόσο περισσότερο φαρμάκι είχαν τα λόγια του.
Όμως μια μέρα, όταν έγινε ογδόντα ετών, συνέβηκε το απίστευτο.
Η φήμη διαδόθηκε αστραπιαία σε όλο το χωριό: «Ο γέρος είναι ευτυχισμένος, δεν παραπονιέται πια, χαμογελάει, έγινε αγνώριστος».
Τότε μαζεύτηκε όλο το χωριό για να μάθει τι είχε αλλάξει.
- Τι έγινε; Τι έπαθες; ρώτησαν τον γέρο.
- Τίποτα, απάντησε ο γέρος, ογδόντα χρόνια προσπαθούσα να γίνω ευτυχισμένος και δε μου βγήκε. Αποφάσισα λοιπόν και εγώ να ζήσω χωρίς ευτυχία. Γι΄αυτό και είμαι ευτυχισμένος.
