…
.¨Καλά δεν ντρέπεσαι.. Πως μπορεις και κάνεις τέτοια απάτη..Τοσο πολύ έχεις ρίξει τον ¨εαυτό¨ σου που του επιτρέπεις να μπαίνει ανάμεσα σε ένα ζευγάρι.. Πόσο άδικη μπορείς να είσαι…
.¨Καλά δεν ντρέπεσαι.. Πως μπορεις και κάνεις τέτοια απάτη..Τοσο πολύ έχεις ρίξει τον ¨εαυτό¨ σου που του επιτρέπεις να μπαίνει ανάμεσα σε ένα ζευγάρι.. Πόσο άδικη μπορείς να είσαι…
Πως θα σου φαινόταν αν αυτό συνέβαινε στην οικογένεια σου.
Θα σου άρεσε αν ο άντρας σου σε απατούσε.
Θα σου άρεσε αν ο πατέρας σου είχε γκόμενα.
Τι θα σκεφτόσουν γι’ αυτή την γυναίκα
Δεν θα ένιωθες ντροπή.
Είσαι τόσο ανάξια να βρεις κάποιον και να δημιουργήσεις μια σωστή σχέση.
Σε ικανοποιεί η δεύτερη…. τρίτη…. τέταρτη θέση.
Σου αρέσει να λες ψέματα σε όλους..
Να νιώθεις μόνη όσο ποτέ άλλοτε.
Τι να πώ. Κρίμα τους κόπους σου…….
Και Η Άλλη Λέει: Σώπα καλέ! Η πρώτη είσαι ή η τελευταία
Και άλλες το έκαναν πριν απο σένα και κανεις δεν χάθηκε. Η ζωή είναι ευτυχισμένες στιγμές.
Περνάς καλά.. Συνέχισε και όπου βγάλει!
Δεν βγήκες και απο το μοναστήρι ούτε πρόκειται να σώσεις εσύ τον κόσμο. Άλλωστε έχεις υπόψιν σου και κάτι καλύτερο.. Βρήκες κάποιον που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο να μην σε πληγώσει..
Πέρνα καλά για όσο μπορείς. Ποιος σου εξασφαλίζει με έναν ελέυθερο οτι θα είναι όλα ρόδινα..
Αυριο μπορεί να πεθάνεις και επειδή ετσι και αλλιώς τον παράδεισο τον έχεις χάσει, πέρνα τώρα καλά! Αν δεν ήσουν εσύ μπορεί να ήταν μια άλλη. Δεν πρόκειται να του φτιάξεις χαράκτήρα.
Και μην σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα …
όλοι έχουμε την ”καμπούρα” μας.
Αυτήκοος μάρτυς μιας κουβέντας δύο νεαρων γυνακών, ηλικίας έως 28 ετών.. Επεξεργαζόμουν τις δυνατότητες του καινούργιου μου android, που τα κάνει όλα, ακόμα μπορεί να μαγνητοφωνεί κουβέντες απ τα διπλανα τραπέζια, και να παίρνει φωτογραφίες.. και βίντεο..
Δεν εξεπλάγην με όσα άκουσα… Καθημερινό γεγονός οι εξωσυζυγικές σχέσεις.. Η μοναξιά κι η φτώχεια ψυχής, κάνουν τον άνθρωπο ( άνδρα ή γυναίκα) ευάλωτο στην αναζήτηση κάποιου καταφυγίου.. Μια γυναίκα για έναν κουρασμένο ψυχικά άνδρα, είναι βάλσαμο ψυχής…
 |
Αν μάλιστα ταιριάζουν κι ωρισμένες παράμετροι ¨δυστυχίας¨ Ας πούμε κουραστικοί σύντροφοι ένθεν και ένθεν.. Ρουτίνα στη σχέση που έχει εξαντλήσει τα όρια των φαντασιώσεων, και λιμνάζει σε καταστάσεις υποτονικής μονοκλωνικής ανταλλαγής τυπικών ασπασμών, είναι καταδικασμένη να διολισθήσει στην λεγόμενη α-πιστία.. Εκείνος, ψάχνοντας, σίγουρα θα εντοπίσει την αντίστοιχη ροή ενέργειας, εκείνης που μόλις θα έχει βγή απο ένα γάμο με πολλά τραύματα, και την ψυχή της πληγωμένη κι έτοιμη να ξανακάνει τα ίδια ακριβώς λάθη, με διαφορετική αυτή τη φορά συσκευασία, και περιτύλιγμα… Κι η δυστυχία να γεμίζει ασφυκτικά το χώρο.. Η απατημένη σύζυγος, σε κατασταση απελπισίας, να προσπαθεί να διατηρήσει την κομματιασμένη αξιοπρέπεια της, και η διασαλευμένη της νοητική ισορροπία να μην την αφήνει… Σκέψεις χιλιάδες σκέψεις, απο δολοφονικές, μέχρι αυτοκαταστροφικές… ¨Θα τον σκοτώσω και θα σκοτωθώ..¨ είναι ένα μότο που πολύ φοριέται στις ηλικίες των… άντα και κάτι… Ειναι που οι κατεχολαμίνες στερεύουν, κι η ντοπαμίνη ρέει τσιγκούνικα στις συναψεις, στερώντας τον ατυχή κάτοχο απ όποια δυνατότητα λίγης ευτύχιας… Κάτι τα οικογενειακά προβλήματα, κάτι τα οικονομικά, κάτι η έλλειψη φίλων κάτι η πλημελής σχεση με την Εκκλησία, που οπωσδήποτε στηρίζει, και να το ψυχολογικό πρόβλημα να προβάλλει απειλητικό για την ισορροπία της κυρίας, που βρίσκεται εκτεθειμένη στα μάτια των φίλων και γνωστών, που όλο κάνουν πως δεν ξέρουν, κι όλο ψάχνουν για τυχόν γαργαλιστικές λεπτομέρειες, του παράνομου ειδυλίου… Κι εκεινος φυσικά να μην μπορεί να αντιδράσει… Πιασμένος στο δίχτυ της όμορφης σαραντάρας, ατυχησάσης, που έλεγε κι εθνικός μας Λάμπρος.. δεν μπορεί να αντιδράσει, αλλά προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες παρηγοριάς, και δέχεται σαν διψασμένος την υπερπλεονάζουσα στοργή, τα χάδια, τα βρεγμένα με δάκρυα φιλιά, τον παθιασμένο έρωτα, που κρύβει, δυστυχώς, τον ιοβόλο χαρακτήρα του, στο πάθος του χρόνου που εξαντλείται χωρίς έλεος.. Κι οι τύψεις… άχ αυτές οι τύψεις του εγληματία, που δεν τον αφήνουν να απολαύσει όσο θα ήθελε τον όψιμο έρωτα του.. Μετά είναι και οι αυτο-ενοχές… την αδικώ, τόσα χρόναι μαζί… τόση καταπίεση… δεν ήμουν και ο ο τέλειος σύζυγος… Θεέ μου τί να κάνω… Μια συγκρουσιακή κατάσταση, που φέρνει τον ατυχή ανόητο πενηντάρη εραστή στα όρια της παραφροσύνης.. Τελικά αν δεν πρυτανεύσει η λογική, η όλη υπόθεση οδηγείται στο ακροατήριο, όπου με συνοπτικές διαδικασίες, δυό άνθρωποι που ξόδεψαν σχεδόν όλη τους την ζωή στο ίδιο κρεββάτι, χωρίζουν, διαπιστώνοντας πόσο ξένοι υπήρξαν όλα αυτά τα χρόνια, και πόσο η κοινή ζωή δεν τους πήγε πουθενά… Μια εικόνα. χίλιες λέξεις..
΄Η και το αντίθετο… και γιατί όλα αυτα; Απ ένα android.. μια κουβέντα σε στυλ συνομωσίας… δυό κοπέλες… δυο κόσμοι.. κι ένα λάθος, που οδηγεί σε μια μίνι τραγωδία… Κατι καθημερινό…
