Η υπόσταση του Θεού Λόγου πριν από τη σάρκωσή του ήταν απλή, ασύνθετη, ασώματη και άκτιστη· όταν όμως σαρκώθηκε, έγινε και υπόσταση της σάρκας· έτσι έγινε σύνθετη υπόσταση, από τη θεότητα την οποία είχε πάντοτε, και από τη σάρκα, την οποία προσέλαβε. Έχει τα γνωρίσματα των δύο φύσεων, επειδή γίνεται γνωστή με δύο φύσεις.
Επομένως, η ίδια είναι μία άκτιστη υπόσταση στη θεία φύση και κτιστή στην ανθρώπινη, ορατή και αόρατη. Διαφορετικά, αναγκαζόμαστε ή να χωρίσουμε τον ένα Χριστό λέγοντας δύο τις υποστάσεις του, ή ν’ αρνηθούμε τη διαφορά των φύσεων και να διδάσκουμε μετατροπή και σύγχυση των φύσεων.
Επομένως, η ίδια είναι μία άκτιστη υπόσταση στη θεία φύση και κτιστή στην ανθρώπινη, ορατή και αόρατη. Διαφορετικά, αναγκαζόμαστε ή να χωρίσουμε τον ένα Χριστό λέγοντας δύο τις υποστάσεις του, ή ν’ αρνηθούμε τη διαφορά των φύσεων και να διδάσκουμε μετατροπή και σύγχυση των φύσεων.
