Είναι κι αυτοί που δεν θέλουν πραγματικά να "σωθούν".
Τους είναι πιο εύκολο να τραβήξουν κι άλλους στο βούρκο της μιζέριας τους.
Πολλοί δεν ζητάνε βοήθεια να ξεφύγουν, αλλά "παρέα", ώστε να τους είναι πιο ευχάριστη, η παραμονή στο βούρκο..
Είναι αυτοί οι μίζεροι άνθρωποι που αντί να έρθουν αντιμέτωποι με τον εαυτό τους , να παλέψουν με αυτά που τους τρώνε, προτιμούν να "μειώσουν" κι άλλους, ώστε να μην υπάρχει κανείς "ανώτερος" από αυτούς να συγκριθούν μαζί του.
Ειδάλως, θα πρέπει να ξεφύγουν από το βούρκο που έχουν τόσο συνηθίσει, (όπως την λάσπη τα γουρούνια).
Και για να ξεφύγουν χρειάζεται προσπάθεια, κόπος, θέληση.
Η δική σου αποτυχία, είναι η δική τους ευτυχία, γιατί δεν θα μείνουν μόνοι...
Δεν θα έχουν κάτι να συγκρίνουν, κάτι να ζηλέψουν...
Πρόσεχε σε ποιον δίνεις χείρα βοηθείας, κυρίως δε πρόσεχε πόσο το χέρι σου τον αφήνεις να σου το κρατάει...
Αν νιώσεις πως βουλιάζεις κι εσύ, μην διστάσεις να το αφήσεις...
Είναι η μιζέρια ένα τέρας που καταπίνει ανθρώπους, με ένα τρόπο περίεργα γλυκό, που δύσκολα ξεφεύγεις...
Και συνήθως έχει για δόλωμα ανθρώπους γνώριμους, και αυτό το κάνει ακόμη πιο ύπουλο...
Πάμπος Ευσταθίου
Συστημικός/Οικογενειακός
Ψυχοθεραπευτής - Ψυχολόγος
via
