Πώς να βοηθήσετε τον σύντροφό σας να αισθάνεται πιο ασφαλής και πιο ήρεμος κατά τη διάρκεια συγκρούσεων.
Η εποικοδομητική ανταπόκριση στην οργή του συντρόφου μας μπορεί να είναι ένα δύσκολο έργο ακόμα και στις πιο αγαπημένες και σταθερές σχέσεις. Υπάρχουν στιγμές που τα συναισθήματα μας κατακλύζουν και μπορεί να φαίνεται αρκετά δύσκολο κυριεύσουμε στα δικά μας συναισθήματα.
Ένα βασικό γεγονός που πρέπει να προσέξουμε όταν ο σύντροφός μας είναι θυμωμένος, είναι ότι ο θυμός προκύπτει από μια αντιληπτή απειλή - ίσως για τη συναισθηματική ή σωματική του ευεξία και αφορά τους πόρους του - συμπεριλαμβανομένου του χρόνου, των οικονομικών, του χώρου, των πραγμάτων του, και των αγαπημένων του. Έτσι, είτε είναι αληθινές είτε όχι, τέτοιες απειλές μπορεί να υπονομεύσουν το αίσθημα ασφάλειας του συντρόφου μας. Το αν πιστεύουμε ή όχι ότι η απειλή είναι πραγματική, δεν έχει σημασία για να τον βοηθήσει να διαχέει τον θυμό του.
Ως εκ τούτου, το πρωταρχικό καθήκον που βοηθά στην αποθάρρυνση της οργής του συντρόφου σας είναι να εφαρμόσετε συμπεριφορές, λεκτικές και μη λεκτικές, που τον βοηθούν να βιώσει μια αυξημένη αίσθηση ασφάλειας. Όταν το κάνετε αυτό, η πρόκλησή σας είναι να αυξήσετε την πλήρη παρουσία του μαζί σας στη συζήτηση αντί να απορροφάται συντριπτικά από τις εσωτερικές του σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αισθήσεις του σώματος που αλληλεπιδρούν για να διεγείρουν τον θυμό του.
Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε σε τέτοιες στιγμές ότι η προσπάθεια να κάνουμε μια λογική συζήτηση μαζί του μπορεί να είναι ίσως μάταιη. Στην πραγματικότητα, η εστίαση στη συλλογιστική κατά τη διάρκεια του θυμού του μπορεί μόνο να επιδεινώσει την οργή του. Σε τέτοιες στιγμές, η συναισθηματική σκέψη του υπερισχύει της ορθολογικής σκέψης του, καθιστώντας τον λιγότερο διαθέσιμο για να κατανοήσει πλήρως και να εξετάσει τις σκέψεις μας.
Αρχικά, καλό είναι να εξετάσουμε για ποιο λόγο θυμώνει. Για παράδειγμα, ο σύντροφός μας μπορεί να αισθάνεται λιγότερο ασφαλής όταν οι αγορές που κάνουμε υπερβαίνουν αυτό που θεωρεί λογικό. Μπορεί να αισθάνεται λιγότερο ασφαλής όταν αντιλαμβάνεται ότι η εμπιστοσύνη του απειλείται. Μπορεί να θυμώνει όταν αισθάνεται ότι η αυτοπεποίθησή του μειώνεται από τις πράξεις μας. Μπορεί να θυμώνει όταν αντιλαμβάνεται ότι προσπαθούμε να τον ελέγξουμε – ακόμα κι αν αυτή δεν είναι η αληθινή πρόθεσή μας. Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε πότε εμφανίζεται ο θυμός του συντρόφου μας με ένταση που δεν φαίνεται να δικαιολογείται από την κατάσταση. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ο σύντροφός σας έχει μια ευαισθησία να αισθάνεται ότι απειλείται. Αυτό εξηγεί περαιτέρω γιατί μπορεί να είναι επιζήμιο να επικεντρωθούμε αρχικά στη συλλογιστική παρά σε στρατηγικές που θα βοηθήσουν στην αύξηση της ηρεμίας του.
Σε γενικές γραμμές, κάθε ενέργεια που βοηθά τον σύντροφό μας να αισθάνεται πιο ασφαλής θα συμβάλει στην αποδυνάμωση του θυμού του. Οι ακόλουθες εννέα στρατηγικές αποτελούν τη βάση για να ανταποκριθούμε σε αυτήν την πρόκληση.
1. Αρχικά μειώνουμε τη δική μας διέγερση θυμού. Τα συναισθήματα είναι μεταδοτικά. Αν δείξουμε θυμό στον τόνο μας, τα λόγια ή τις συμπεριφορές μας, θα αυξήσουμε μόνο την αίσθηση της απειλής και θα μειώσουμε την αίσθηση της ασφάλειας. Η εκμάθηση της αποτελεσματικής αντίδρασης και όχι της αντίδρασης θυμού, μας δίνει τη δυνατότητα να σκεφτούμε και να προσδιορίσουμε με σαφήνεια εκείνες τις στρατηγικές που μπορεί να είναι πιο εποικοδομητικές για την ηρεμία του συντρόφου μας κατά τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης. Το να είμαστε σε θέση να διαχειριζόμαστε το δικό μας θυμό μπορεί να απαιτεί να μάθουμε κάποιες στρατηγικές, όπως ασκήσεις χαλάρωσης του σώματος ή και κάποιες γνωσιακές- συμπεριφοριστικές τεχνικές.
2. Προωθούμε τη σωματική άνεση. Είναι σίγουρα καλύτερο εμείς και ο σύντροφός μας να καθόμαστε κάπου αντί να στεκόμαστε όρθιοι, κάτι που μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε πιο χαλαροί.
3. Μιλάμε αργά και με χαμηλό ήχο. Καθώς τα συναισθήματα είναι μεταδοτικά, η ηρεμία μας θα βοηθήσει στην τόνωση της ηρεμίας. Η ομιλία αργά και με χαμηλό τόνο μας εφιστά την προσοχή και μπορεί να μας βοηθήσει να σπάσουμε τον κύκλο της κλιμάκωσης του θυμού.
4. Αναγνωρίστε την οργή του συντρόφου σας και τα αρνητικά συναισθήματά. Ο θυμός είναι μια αντίδραση κάποιας μορφής εσωτερικού πόνου και έντασης που συνοδεύεται και από άλλα αρνητικά συναισθήματα όπως ο φόβος , η αδυναμία, το άγχος, η ντροπή, η προδοσία. Μπορείτε απλά να παρατηρήσετε: "Είσαι θυμωμένος" και "Προσπαθώ να καταλάβω πώς αισθάνεσαι. Ίσως αισθάνεσαι πληγωμένος ή απογοητευμένος. Μπορούμε να μιλήσουμε γι 'αυτό;"
5. Παραμείνετε σιωπηλοί και ακούστε. Ο θυμός απαιτεί ενέργεια. Μπορεί να εξασθενήσει σε δέκα με δεκαπέντε λεπτά. Η πρόκληση ή η διακοπή του μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω κλιμάκωση. Ακούστε πραγματικά τι λέει ο σύντροφός σας για να καταλάβετε καλύτερα τι βιώνει. Επικοινωνήστε ό, τι ακούτε με τα λόγια σας καθώς και τις εκφράσεις του προσώπου και τη γλώσσα του σώματος. Μερικά άτομα βέβαια μπορεί να εξαγριώνονται περισσότερο κατά τη διάρκεια της σιωπής. Εμείς ξέρουμε το σύντροφό μας. Εάν συμβαίνει αυτό, καλό είναι να παραλείψουμε και την πρόταση 9 και 10.
6. Συμφωνούμε εν μέρει. Η εύρεση κοινής βάσης αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο κάθε επιτυχημένης διαπραγμάτευσης. Η συμφωνία ενισχύει τη σύνδεση, προάγει την ενσυναίσθηση και μειώνει την απειλή, βασικό στοιχείο για την ενίσχυση της αίσθησης ανασφάλειας. Ακούμε τη γλώσσα του συντρόφου μας για να εντοπίσουμε τις διαδρομές προς τη συμφωνία. Μπορεί να είναι απόλυτος όταν λέει ότι "πάντα" ή "ποτέ" δεν κάνουμε κάτι. Θα μπορούσαμε τότε να απαντήσουμε λέγοντας "μερικές φορές εγώ ..."
7. Αποδοχή της συμβολής μας σε μια κατάσταση. Η αποδοχή του ρόλου μας στη σύγκρουση δείχνει την προθυμία μας να έχουμε μια ειλικρινή συζήτηση - αυτή που δεν περιλαμβάνει την άμυνα. Ζητώντας συγνώμη για το όποιο φταίξιμο μπορεί να έχουμε, είναι ένας ισχυρός τρόπος για να νιώσει πιο μεγάλη ασφάλεια και εγγύτητα ο σύντροφός μας.
8. Αναβάλουμε την εστίαση στο παρελθόν εκείνη τη στιγμή. Πάνω στο θυμό του, ο σύντροφός μας μπορεί να πει: «Έκανες το ίδιο πράγμα τον περασμένο μήνα και πάλι την περασμένη εβδομάδα!» Για να επικεντρωθούμε στην τρέχουσα κατάσταση, μπορούμε να απαντήσουμε λέγοντας: «Εξακολουθείς να είσαι θυμωμένος για αυτό που συνέβη τότε - και μπορούμε να το συζητήσουμε αργότερα. Αλλά εγώ μπορώ να χειριστώ μόνο ένα πράγμα κάθε φορά. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε τι ακριβώς συνέβη αυτή τη στιγμή;"
9. Ορίστε όρια. Ο καθορισμός ορίων προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή μας στην ανάγκη για σεβασμό και ασφάλεια. Ο καθορισμός ορίων μπορεί να συνεπάγεται να λέμε μια συγκεκριμένη λέξη ή φράση που και οι δύο έχουμε συμφωνήσει προηγουμένως, για να τερματίσουμε μια έντονη συζήτηση. Ή θα μπορούσαμε να πούμε: "Βλέπω ότι είσαι θυμωμένος και μπορούμε αν θέλεις να συζητήσουμε πώς αισθάνεσαι. Αλλά δεν αξίζω να μου φωνάζεις ή να με προσβάλεις."
Η απόσυρση είναι μια άλλη μορφή καθορισμού ορίων, ειδικά εάν αισθανόμαστε απειλή. Καλό είναι να βεβαιωθούμε ότι ο / η σύντροφός μας επιθυμεί να συζητήσουμε το θέμα αλλά ότι δεν αισθανόμαστε άνετα να το κάνουμε εκείνη τη στιγμή.
10. Καλό είναι να ζητήσουμε βοήθεια όταν αισθανόμαστε απειλή. Η άσκηση αυτοσυγκέντρωσης συνεπάγεται να κάνουμε ό, τι είναι σοφό και προς το συμφέρον μας. Η ασφάλειά μας πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.
Αυτές οι στρατηγικές μπορεί να μην είναι πάντοτε αποτελεσματικές. Ωστόσο, μπορεί να μάθουμε πολλά για τον σύντροφό μας. Για παράδειγμα, το αίτημά μας να τερματίσουμε τη συνομιλία μπορεί να αυξήσει το άγχος του ή τους φόβους του για εγκατάλειψη.
Αυτές οι στρατηγικές μπορεί επίσης να αποτύχουν όταν ο σύντροφός μας έχει έντονη τάση προς το θυμό και την εριστικότητα. Σε εκείνη την περίπτωση μπορούμε να τον ρωτήσουμε: "Τι μπορώ να πω ή να κάνω που μπορεί να σε βοηθήσει με το θυμό σου;" Μέσω αυτής της προσέγγισης τον ενθαρρύνουμε να εντοπίσει τι χρειάζεται για να ηρεμήσει. Και η απάντησή του μπορεί να είναι πολύ ενημερωτική και αποκαλυπτική.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μπορούμε να ελέγξουμε μόνο τη συμπεριφορά μας. Και ενώ μπορεί να είμαστε υπεύθυνοι για τα συναισθήματά του, δεν είμαστε υπεύθυνοι όμως για το πώς τα διαχειρίζεται.
Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ της "εμφάνισης" του θυμού και της "συζήτησης" του. Τα πιο αγαπημένα ζευγάρια ενδέχεται από καιρό σε καιρό να βιώσουν σύγκρουση και θυμό. Η εκμάθηση του τρόπου δημιουργίας ασφάλειας για την ενίσχυση της περαιτέρω συζήτησης υποστηρίζει περαιτέρω αυτή τη δέσμευση και συμβάλλει στην προώθηση μιας πιο ικανοποιητικής σχέσης.
