Το «χάρισμα» της απιστίας - Point of view

Εν τάχει

Το «χάρισμα» της απιστίας



  Η άπιστη γυναίκα είναι μια Μαντάμ Μποβαρύ στη ρομαντική αλήθεια της, όταν η βιολογική αλήθεια της είναι πως γεννιέται άπιστη, για να φέρει στον κόσμο υγιείς απογόνους.

  Η γυναίκα, δηλαδή, γεννιέται άπιστη, ενώ ο άνδρας γίνεται, για να υπερασπίσει τον εύθραυστο ανδρισμό του. Άρα η γυναίκα έχει πολύ περισσότερο το ‘χάρισμα’ της απιστίας, σαν φυσική κληρονομιά τρόπον τινά, ενώ ο άνδρας το αποκτά για κοινωνικούς κυρίως λόγους, για να φανεί άνδρας, αλλά και να το αποδεικνύει συνεχώς έχοντας ‘χαρέμι’. Η φύση έχει προβλέψει η γυναίκα να επιλέγει τον πατέρα-εραστή για την οικογένεια που θέλει να κάνει.


  Στη νέα έρευνα, οι ειδικοί προσπάθησαν να εμβαθύνουν στα αίτια της γυναικείας απιστίας. Στην έρευνα, που διήρκεσε δυο χρόνια, συμμετείχαν 2.000 ζευγάρια, αποτυπώνοντας τη σεξουαλική ισότητα των δύο φύλων.

  Έτσι, παρά την επικρατούσα άποψη ότι ο άνδρας είναι ο κυνηγός και η γυναίκα το θήραμα, συνήθως γίνεται το αντίθετο. Η γυναίκα επιλέγει ποιον θα βάλει στο κρεβάτι της, γιατί ελέγχει τόσο τη δική της επιθυμία, όσο και την επιθυμία του άνδρα, με απίστευτη ευκολία. «Ας ξαναδούν οι άνδρες κυνηγοί πότε τους αποδέχτηκε η γυναίκα που κυνηγούσαν και θα καταλάβουν.

  Ο ανδρικός εγκέφαλος είναι πρωτόγονος συγκριτικά με τον γυναικείο. Τα περί καραβιών που σέρνονται πίσω από κάτι δεν είναι μόνο ανέκδοτο, γιατί ο πόθος του άνδρα είναι ανεξέλεγκτος, ενώ της γυναίκας σχεδόν πάντα ελεγχόμενος. Tα ανδρογόνα στον άνδρα τρελαίνουν τον εγκέφαλο, ενώ στις γυναίκες ισορροπούν με τα οιστρογόνα που είναι σαφώς πιο λογικές ορμόνες γιατί έχουν κυρίως σχέση με την αναπαραγωγή και την θαλπωρή ενώ τα ανδρογόνα μόνο με τη σεξουαλική πράξη και την βία.

  Προσέξτε τη γυναίκα σας στην ωορρηξία. Είναι βιολογικά έτοιμη για απιστία, γιατί σε κείνη τη φάση το sεx και η αναπαραγωγή συνδυάζονται – θέλει, δηλαδή, να είναι και ερωμένη και μητέρα. Αν δεν είστε εσείς ο σύντροφος που ψάχνει, τότε είναι σίγουρο ότι θα ξενοκοιτάξει με την ‘ευλογία’ της φυσικής της ορμής.

  Η γυναίκα δεν απιστεί, απλά φεύγει και δεν ξαναγυρνά, γιατί το προετοιμάζει καιρό. Ενώ ο άνδρας είναι πάντα έτοιμος να γυρίσει στην ασφάλεια της μαμάς – ερωμένης – συντρόφου, ειδικά στις μέρες μας που οι γυναίκες αποδεικνύονται περισσότερο χρήσιμες και παίρνουν σωστές αποφάσεις. Δείτε πόσες γυναίκες σήμερα συντηρούν τις οικογένειές τους, ενώ οι άνδρες τους κλαίνε στα καφενεία με τους φίλους για τις αδικίες της ζωής και την άδικη κοινωνία, που δεν αναγνώρισε την αξία τους.

  Η γυναικεία απιστία δεν είναι ποτέ επιπόλαιη, ακόμη κι όταν γίνεται για λάθος λόγους. Είναι μια σοφή απιστία, γιατί είναι μελετημένη στρατηγικά. Η γυναίκα σκέφτεται μόνο με το κεφάλι της, γι’ αυτό οι άνδρες καταρρακώνονται, μόλις μάθουν ότι η γυναίκα τους έκανε sεx με κάποιον άλλον και θέλουν να τη σκοτώσουν, σαν Οθέλλοι, όταν οι γυναίκες, στην αντίστοιχη περίπτωση, απλά γυρίζουν την πλάτη κι εγκαταλείπουν.

  Οι άνδρες ευνουχίζονται με την απιστία της γυναίκας, γιατί τη θεωρούν σοβαρή υπόθεση, όχι σαν τη δική τους απιστία, που θεωρείται αθώα και μηχανιστική. Ξέρουν πως η γυναίκα που έφυγε δεν πήγε με το καλύτερο αρσενικό, αλλά έφυγε γιατί είδε στους ίδιους μια αναπηρία της ανδρικής τους ιδιότητας.

  Η απιστία στη γυναίκα είναι μια τιμωρία στον επιπόλαιο εραστή, που αμφισβήτησε τη θεϊκή της φύση. Η Μήδεια δεν ήταν απλά μια κερατωμένη γυναίκα, αλλά μια θεϊκή μορφή, που τιμωρεί τον άπληστο Θησέα, που την άφησε, όταν του χάρισε το χρυσόμαλλο δέρας, την εξουσία, τα παιδιά και όλα τα καλά.

  Η απιστία της γυναίκας είναι μια πράξη με διπλό μήνυμα. Σε τιμωρώ γιατί ήσουν κακό παιδί, αλλά γύρνα πίσω γιατί είσαι χρήσιμος σε άλλα, πιο απλά πράγματα.

  Η απιστία στη γυναίκα έχει «μητέρα» τη σεξουαλική της ευφυΐα και «πατέρα» τον ερωτισμό, ενώ στον άνδρα είναι μια «ορφανή» απιστία με πολλούς δήθεν «γονείς», που είναι οι αντίζηλοι του αρσενικού στις επιδόσεις που αρέσκονται να συζητάνε στις ανδρικές παρέες όπως οι ψαράδες και οι κυνηγοί.

  Η γυναικεία απιστία είναι συνήθως παθιασμένη και αδιαμεσολάβητη, ενώ στον άνδρα είναι ένα φτωχό αντίγραφο της ματαιόδοξης φύσης του ανδρισμού του – μια διαμεσολαβημένη από την σεξουαλική ζήλεια για τα άλλα αρσενικά.

  Αν η απιστία των φύλων είχε βαθμολογία επιδόσεων, η γυναίκα θα έπαιρνε άριστα, ενώ ο άνδρας θα έμενε μετεξεταστέος. Γιατί ο άνδρας, όσες φορές και να την κάνει την απιστία, πάντα θα συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω, ενώ η γυναίκα μόνο αν το πει η ίδια επειδή απλά το θέλει ή για να τον τιμωρήσει, με την προσφιλή φράση «Υπάρχουν και καλύτεροι από σένα».


Pages