Μάγοι.
Που ξεπηδούν από βιβλία και κινηματογραφικές οθόνες…
Ο δάσκαλος Γιόντα, ο καθηγητής Ντάμπλντορ, ο Γκάνταλφ ο Λευκός.
Μάγοι!
Εξουσιαστές της
φωτιάς της δημιουργίας
Ποιος δεν θα ήθελε να είναι μάγος;

Tο εγχειρίδιο του Μη Μάγου

Αντί να ανησυχείτε γιατί δεν είμαστε μάγοι (μια που μόνον εσείς μπορείτε να απαντήσετε σ’ αυτό), ας δούμε μερικές σελίδες από ένα κεφάλαιο του βιβλίου The Unwiard’s Handbook [Το εγχειρίδιο του Μη Μάγου], που φέρει τον τίτλο “Πώς να μεταμορφώσετε έναν μάγο σε βάτραχο”. Αν κάποια από αυτά που θα δούμε σας φανούν γνωστά, θα έχετε μια ένδειξη για το ποιος άλλος διάβασε και χρησιμοποίησε αυτό το εγχειρίδιο.

#1 -Πείστε τους ανθρώπους ότι ΔΕΝ είναι μάγοι

#2 – Διδάξτε τους την αίγλη να γίνονται θύματα.

#3- Τορπιλίστε και ανατρέψτε τα συστήματα πεποίθησης.

#4- Κάντε τη νέα γνώση τρομακτική και απρόσιτη.

#5 – Κάντε τους μάγους φρικιαστικούς και την ιδιότητα του μάγου επικίνδυνη

#6 – Κάντε τους να ψεύδονται

#7- Και ποτέ μην κοιτάζετε Ένδον

Και σε περίπτωση που συμβαίνει να είστε μάγος που μεταμορφώθηκε σε βάτραχο, Το εγχειρίδιο του Μη Μάγου διαθέτει και τα αντίδοτα για το καθένα από τα παραπάνω.

1) Πείστε τους ανθρώπους ότι δεν είναι μάγοι

Αφού ο καθένας είναι μάγος, αν τους πείσετε οτι δεν είναι, τότε ακριβώς αυτό θα γίνουν. Στην περίπτωση αυτή μη διαβάζετε παρακάτω.

Αντίδοτο: Θυμηθείτε τη μεγαλοσύνη σας. Είστε ήδη μάγος.

Αν σας πουν πως είστε μια συμπτωματική μετάλλαξη της ύλης και ότι έχετε την αίσθηση πως ο εαυτός σας είναι μια επιφαινόμενη ιδιότητα νεκρών σωματιδίων, πόσο μαγικός νιώθετε; Αν οι μαγικές σας στιγμές πασχίζουν να εξηγηθούν ως συμπτώσεις, που βρίσκεται η μαγεία στη ζωή σας; Εάν η άποψη σας για τον κόσμο είναι θάνατος, αρρώστια, πόλεμος και βάσανα (επίσης γνωστά και ως βραδινές ειδήσεις), και για τα οποία αισθάνεστε ανίκανος να κάνετε οτιδήποτε, πόσο μάγος είστε;

Τι θα γινόταν αν σας έλεγαν πως είστε ένας απεχθής αμαρτωλός, αμαρτίας γέννημα και πανάθλιος στα μάτια του θεού; Πριν από 40 χρόνια, μια ομάδα πρωτοπόρων στοχαστών, με επικεφαλής τον καθηγητή Abraham Maslow του Πανεπιστημίου Brandeis, αντιλήφθηκαν ξαφνικά πως η ψυχολογία φαινόταν να ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με προβλήματα και αρρώστιες: νευρώσεις, ψυχώσεις, δυσλειτουργίες. Γιατί να μη μελετά και υγιείς ή ακόμη και εξαιρετικά υγιείς ανθρώπους; Γιατί να μην ερευνά ποιες είναι οι ανώτερες και ανώτατες δυνατότητες των ανθρώπων και να δημιουργεί τρόπους για να βοηθήσει τον καθέναν να αναπτύξει τις δυνάμεις του;

Ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας Χένρυ Ντέιβιντ θορώ είχε γράψει πριν από 100 χρόνια: “Οι ανθρώπινες ικανότητες δεν μετρήθηκαν ποτέ ούτε μπορούμε να κρίνουμε τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος με βάση κάποια προηγούμενα, διότι ελάχιστα προσπάθησε”.

Οι εξάδελφοι Νόρμαν, συγγραφείς και συντάκτες του περιοδικού Saturday Review, εξέφρασαν την ίδια ιδέα: “Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένας καθρέφτης του απείρου. Δεν υπάρχουν όρια στην εμβέλεια, στους ορίζοντες ή στη δημιουργική του ανάπτυξη. Κανείς δεν γνωρίζει τι είδους αλματώδη επιτεύγματα μπορεί να γίνουν από το είδος μας μόλις αναπτυχθούν πλήρως οι δυνατότητες του νου”. Αυτό ακριβώς έχουν ξεκινήσει για να ανακαλύψουν οι ψυχολόγοι Ανθρωπίνων Δυνατοτήτων [Human Potential].

Ίσως, η μέγιστη κληρονομιά του Maslow και των συγχρόνων του ήταν ότι κατέστησαν κοινή γνώση το ότι όλοι μας διαθέτουμε τεράστιες λανθάνουσες δυνατότητες, ότι υπάρχουν δυνάμεις και ικανότητες μέσα σε όλους μας που δεν ήρθαν ποτέ στην επιφάνεια. Ακόμη!

2) Διδάξτε τους την αίγλη του να γίνονται θύματα.

Μόλις δεχτούν οι μάγοι να γίνουν θύματα, έχουν εγκαταλείψει την αξίωση να δημιουργούν πραγματικότητα. Για τα θύματα, η πραγματικότητα τοις τυχαίνει: είναι άδικη και Ποτέ δεν φταίνε αυτοί. Οπότε ποτέ δεν χρειάζεται να κοιτάζουν εκεί όπου θα αντικρίσουν τη δημιουργία τοις.

Αντίδοτο: Αποδεχτείτε την ευθύνη για τη ζωή σας.

Η αίγλη της Θυματοποίησης δεν είναι μόνο μία. Ποτέ δεν τελείς “εν αδίκω”, οπότε δεν χρειάζεται να νιώθεις ενοχή. Ο κόσμος σε λυπάται, σε προσέχει και σε βοηθάει. Το παιχνίδι το λένε φταίξιμο. Φταίνε οι γονείς, η κοινωνία, η δουλειά, οι σύντροφοι στη ζωή, η υγεία και… λόγια, λόγια, λόγια για τις περιστάσεις στη ζωή μας που δεν μας ευχαριστούν καθόλου. Αλλά αυτό το πλέγμα των δικαιολογιών διαλύεται αν αποδεχτούμε ότι η Συνείδηση Δημιουργεί Πραγματικότητα (ΣΔΠ). Αυτή είναι η πρακτικότερη πλευρά της ΣΔΠ. Σημαίνει πως εσύ δημιούργησες τη ζωή σου και τον κόσμο σου. Μπορείς να κλαις και να οδύρεσαι επειδή δεν φαίνεται να παίρνεις αυτό που θέλεις. Ζεις τη ζωή που επιλέγεις να ζήσεις, τη ζωή που πίστευες πως μπορούσες να ζήσεις.

Για να μάθετε πού πραγματικά βρίσκεται η συνείδηση σας, παρατηρήστε απλώς κάθε άτομο, κάθε τόπο και κάθε συμβάν στη ζωή σας.

3) Τορπιλίστε και ανατρέψτε τα συστήματα πεποίθησης

Η πίστη είναι ατμομηχανή της δημιουργίας. Και μια ανωμαλία στην πίστη μιας μαγικής πράξης θα την εκτροχιάσει. Οι “αυθεντίες” είναι πολύ χρήσιμες σε αυτό το εγχείρημα.

Αντίδοτο:
Μην χαρίζετε δύναμη στις αυθεντίες και εμπιστευθείτε την πείρα σας. Να θυμάστε ότι η πεποίθηση είναι η ατμομηχανή της δημιουργίας.

Περπάτησε ο Ιησούς στο νερό;

Περπατούν χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο πάνω σε αναμμένα κάρβουνα δίχως να καίγονται;

Ο σύζυγος της Betsy, ο Gordie, επιδόθηκε τρεις φορές σε πυροβασία δίχως να νιώσει τίποτα. Έπειτα πήγε και ρώτησε τον καθηγητή του στη Φυσιολογία γι’ αυτό.

Εκείνος του είπε ότι αυτό δεν συνέβη πραγματικά και ότι τα πυρακτωμένα κάρβουνα δεν ήταν πραγματικά καυτά. Επρόκειτο για το φαινόμενο “Leidenfrost”. Στην τέταρτη πυροβασία του ο Gordie άρχισε να αναρωτιέται αν αυτά που είχε πει ο καθηγητής αλήθευαν και κατά πόσον ή όχι τα κάρβουνα έκαιγαν, βγήκε από τα κάρβουνα με εγκαύματα τρίτου βαθμού.

Τι έκανε, λοιπόν; Πρώτα εφήρμοσε το αντίδοτο #2 – αντί να κατηγορήσει τον καθηγητή ή τον υπεύθυνο πυροβασίας, αντιλήφθηκε τον τρόπο με τον οποίον επηρέαζε ο ίδιος το αποτέλεσμα, και μετά εφήρμοσε το αντίδοτο #3. Δεν τσίμπησε το δόλωμα του φαινομένου του Leidenfrost, αλλά στηρίχθηκε στη δική του εμπειρία. Η πέμπτη πυροβασία έγινε δίχως κανένα απολύτως πρόβλημα.

Είναι περίπλοκο πράγμα αυτό το κομμάτι της πεποίθησης. Ποιος θέλει να είναι ένας τρελάρας που φαντάζεται τόσο εξωπραγματικές καταστάσεις, ώστε η αποκοπή από αυτές να τον αποτρελαίνει;

Αλλά, από την άλλη, ποιος επιθυμεί να είναι τόσο περιορισμένος από τα συνήθη πρότυπα, από την τετριμμένη, καθημερινή πραγματικότητα η οποία δεν έχει κόκκο μαγείας πάνω της; Τρελή είναι και η ιδέα με το περπάτημα πάνω σε νερό. Αν δεν υπήρχε η περίφημη σκηνή της λίμνης στο Γαλιλαίο, όλοι θα σας έλεγαν, δίχως ψήγμα αμφιβολίας, πως είναι αδύνατον, και εάν εσείς το θεωρείτε εφικτό, ε, τότε είστε για το φρενοκομείο!

Είναι, λοιπόν, περίπλοκο πράγμα επειδή τα συστήματα πίστης μας δεν είναι, συνήθως, ολοκληρωμένα, καλομελετημένα, δεν αποτελούν συνεπή σύνολα. Με άλλα λόγια, μπορεί να υπάρξει μια στιγμή ιλαρότητας, κατά την οποία εσείς πιστεύετε ότι μπορείτε να πετάξετε, αλλά ακόμη είστε πεπεισμένοι πως ό,τι πάει επάνω πρέπει να πέσει και κάτω. Ο Miceal Ledwith λέει:

Αν εγώ πιστεύω ότι μπορώ να περπατήσω πάνω στο νερό, και φωνάζω και ουρλιάζω στον εαυτό μου ότι θα περπατήσω στο νερό, συνήθως αυτό στο οποίο δίνω έμφαση είναι μια μασκαρεμένη εκδοχή της αμφιβολίας που έχω, οπότε αν πάτε με αυτήν τη διχασμένη εστίαση της σκέψης σας να περπατήσετε στο νερό, σίγουρα θα βυθιστείτε.

Αλλά αν το είχατε αποδεχτεί αυτό πλήρως και ολοκληρωτικά, τότε, μάλιστα, θα συνέβαινε, επειδή η πραγματικότητα προσαρμόζεται ακριβώς στην πρόθεση μας. Παρομοίως, αν μπορείτε να εστιάσετε και να παραδεχτείτε πλήρως πως έχετε γιατρευτεί, θα συμβεί, αλλά αυτό που δεν παραδεχόμαστε πραγματικά είναι ο βαθμός αμφιβολίας που κρύβεται πίσω από αυτές τις διαβεβαιώσεις.

Αν ερευνήσετε εις βάθος, θα δείτε πως η αμφιβολία είναι πάντα το αποτέλεσμα ενός συστήματος πεποίθησης, το οποίο συγκρούεται με την πεποίθηση βάσει της οποίας ενεργείτε. Και μέχρι να εξαφανιστούν αυτές οι συγκρούσεις , το καταδιωκτικό σας σκάφος θα παραμένει στον βάλτο. Ο Ramtha λέει:

“Πόσο πλατύ, πόσο βαθύ, πόσο ψηλό είναι το επίπεδο της αποδοχής σας; Γιατί αυτό είναι η πίστη, η πεποίθηση. Ποτέ, μα ποτέ, δεν θα μπορέσετε να εκδηλώσετε στη ζωή σας αυτό που δεν αποδέχεστε. Εκδηλώνετε μόνον ό,τι αποδέχεστε. Οπότε, ποιο το εύρος τη αποδοχής σας; Είναι μεγαλύτερο από το εύρος της αμφιβολίας σας; Ποιοι οι περιορισμοί της αποδοχής σας; Γι αυτό είστε άρρωστοι; Γι αυτό γεράσατε; Αυτός είναι ο λόγος που δεν είστε ευτυχισμένοι, επειδή το επίπεδο της παραδοχής σας είναι δυστυχία; Αυτά είναι που διαθέτετε, να το ξέρετε. Δεν πρόκειται να αποκτήσετε τίποτε καλύτερο.”

4) Κάντε τη νέα γνώση τρομακτική κι απρόσιτη

Η νέα γνώση είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει τα παλιά συστήματα πίστεων και ανοίγει την πόρτα για όλο και καλύτερες πραγματικότητες. Επιπροσθέτως, η γνώση ενισχύει την πίστη κάποιου στις πραγματικές διεργασίες του σύμπαντος, ενισχύοντας έτσι τον μάγο μέσα του. Κατά συνέπεια, υιοθετήστε το δραστικότερο από τα αντίμετρα: τον φόβο!

Αντίδοτο: “Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν· ζητείτε, και ευρήσετε, και ανοιγήσεται υμίν” – Κατά Ματθαίον, 7:8.

Όταν σκεφτόμαστε έναν μάγο, μας έρχονται στον νου οράματα από κάποιον στο αναγνωστήριο-εργαστήρι του με στοίβες βιβλία μέχρι το ταβάνι και επιστημονικά όργανα διασκορπισμένα παντού. Ο Δρ Dispenza εξηγεί γιατί: “Πρέπει να διαθέτετε τη γνώση που σας επιτρέπει να ονειρεύεστε σημαντικότερα πράγματα. Πρέπει να έχετε την προθυμία και το πάθος να βγείτε έξω από τα όρια των ανέσεων σας και της ανάγκης σας γι’ αυτές, να προσπαθήσετε να κάνετε κάτι που η ανθρωπότητα θα θεωρούσε παράλογο. Κι όμως, αν αυτό γίνει δίχως την απαραίτητη γνώση, θα είναι παραλογισμός. Αν γίνει με την κατάλληλη γνώση, θεωρείται ηρωισμός, θεωρείται οξύνοια. θεωρείται μεγαλοφυία”.

Ο Amit Goswami συμφωνεί: “Κάθε φορά που τα όριά μας επεκτείνονται, νιώθουμε ευτυχισμένοι. Όταν τα όρια μας στενεύουν, και ταυτιζόμαστε με ένα μικρό κουκούλι, γινόμαστε δυστυχείς. Οπότε, η λύση είναι να επεκτείνουμε τα όριά μας”.

Τι άλλα κοινά έχουν οι μάγοι; Ραβδιά. Ο Γκάνταλφ και ο Γιόντα είχαν από ένα.

“Και παρήγγειλεν αυτοίς ίνα μηδέν αίρωσιν εις οδόν ει μη ράβδον μόνον, μη πήραν, μη άρτον, μη εις την ζωνην χαλκόν” – Κατά Μάρκον, 6:8.

Γιατί ραβδί; θεωρείτο το ραβδί της γνώσης. Στήριζε τον εργάτη της μαγείας και τον οδηγούσε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Διέθετε, επίσης, μεγάλη δύναμη. Γι’ αυτό και σε όλους τους αιώνες, αν ήθελες να μεταμορφώσεις αθάνατες υπάρξεις σε βατράχους, έκαιγες βιβλία. Σύμφωνα με τον John Hagelin:

“Η γνώση είναι η μεγαλύτερη κινητήρια δύναμη. Αν οι άνθρωποι γνώριζαν απλώς ποιες είναι οι δυνατότητες της ζωής, ποιες ανώτερες καταστάσεις συνειδητότητας προσφέρουν πέρα από την αφύπνιση, το όνειρο και τον ύπνο στη ζωή, και πώς θα είναι ο κόσμος, όταν οι άνθρωποι ζουν σε ενότητα συνείδησης, θα αποκτούσαν σοβαρά κίνητρα. Η μόνη περίπτωση που οι εμεις άνθρωποι δεν έχουμε κίνητρα είναι όταν δεν επιζητούμε τη γνώση.”

Τα ΜΜΕ σήμερα, τι είδους γνώση προσφέρουν στον κόσμο; Μόνο αυτή που χρειάζεται για να βγουν έξω και να αγοράσουν ένα χάμπουργκερ. Πραγματικά, δεν αρκεί. Δεν αρκεί να εμπνεύσει τους ανθρώπους ώστε να μάθουν τι είναι εφικτό στη ζωή.

5) Κάντε τους μάγους φρικιαστικούς και την ιδιότητα του μάγου επικίνδυνη.

Τα πεφωτισμένα όντα ασκούν μαγνητισμό και επιζητούν να διαφωτίσουν τον καθένα. Αν τους εξουδετερώσετε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, εξαλείφετε το πρόβλημα και αποκαρδιώνετε όσους θέλουν να ακολουθήσουν τα χνάρια τους.

Αντίδοτο: Ανακαλύψτε εκείνους από τους οποίους μπορείτε να μάθετε τη σύνεση και τη μελέτη.

Η απόπειρα διαφώτισης του πλανήτη υπήρξε ένα επικίνδυνο επάγγελμα επί χιλιετίες. Όχι μόνο για πνευματικούς δασκάλους. Είχαν και οι επιστήμονες μια δύσκολη πορεία διαφώτισης. Αλλά τώρα που είναι δυσκολότερο να σκοτώσετε, έτσι απλά, τον ενοχλητικό δάσκαλο, τους έχουν κάνει να φαίνονται παράξενοι ή τρομακτικοί ή και ανατριχιαστικοί. Αν δεν λειτουργήσει αυτό, έρχεται η ρετσινιά “αρχηγός αίρεσης”. Πληθώρα ανθρώπων υπάρχει εκεί έξω που μπορούν να σας διδάξουν, και ο μόνος τρόπος να το ανακαλύψετε είναι να το δείτε με τα μάτια σας. θυμηθείτε το αντίδοτο #3: Μην εμπιστεύεστε τις αυθεντίες· εμπιστευθείτε τη δική σας εμπειρία.

Όσον αφορά την επικινδυνότητα υπάρχει, αλλά δεν είναι τόσο άσχημη όσο κάποτε. Άλλαξαν οι καιροί. Δυστυχώς, η μνήμη της συλλογικής συνείδησης παραμένει. Το μεγαλύτερο παράδειγμα δεν είναι οι χιλιάδες δάσκαλοι που εξολοθρεύτηκαν, αλλά οι κατ’ εκτίμηση 50.000 -100.000 μάγοι και μάγισσες που φονεύτηκαν σε μια περίοδο 500 ετών. Είναι θλιβερό που όλα τα παραδείγματα μάγων είναι άνδρες, ειδικά όταν σύμφωνα με πολλούς δασκάλους, οι γυναίκες είναι από τη φύση τους πιο έμπειρες στην τέχνη. Σύμφωνα με τον δάσκαλο του Κάρλος Καστανέντα, τον Ινδιάνο μάγο (Brujo) Δον Χουάν, όταν οι άνδρες μαθαίνουν μια νέα μαγική ιδέα, τη σκέφτονται και τη συζητούν, ενώ οι γυναίκες τη θέτουν σε εφαρμογή.

6) Κάντε τους να ψεύδονται

Ένα ψέμα είναι μια αποσύνδεση από την πραγματικότητα. Προκαλεί διάσπαση στους ψεύτες, κι έτσι τους κάνει να μοιάζουν με ένα σπίτι ρημαδιό. Κλονίζει, επίσης, την ακεραιότητα της πίστης τους, καθιστώντας δι’ αυτούς ασήμαντη οποιαδήποτε μαγεία. Και για τον λόγο αυτό, κάνει το ψέμα αποδεκτό.

Αντίδοτο: Στο κατώφλι του ψέματος, ρωτήστε τον εαυτό σας: ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί αν πω την αλήθεια και αξίζει να θυσιάσω γι αυτό τη μαγική μου κληρονομιά;

Σήμερα φαίνεται ότι ψεύδονται όλοι. Τα αφεντικά ψεύδονται, οι δημοσιογράφοι ψεύδονται, οι πολιτικοί ψεύδονται, οι εραστές ψεύδονται, οι Θρησκευτικοί ηγέτες ψεύδονται. Και φαίνεται να είναι αποδεκτό μια που κανένας δεν κάνει φασαρία γι’ αυτό.3 Αλλά οι πραγματικοί μάγοι ξέρουν τις συνέπειες. Ένας από τους όρκους του βουδιστή μοναχού είναι να μην ψεύδεται. Έχει λεχθεί ότι επειδή ο Ιησούς δεν είπε ποτέ ψέματα, και δεν θα το έκανε με τίποτα απολύτως, και όταν έλεγε κάτι —ακριβώς επειδή δεν ψευδόταν— το σύμπαν έπρεπε να συμμορφώνεται. Έτσι, όταν είπε “έγειρε, άρον τον κράββατόν σου και περιπατεί”, αυτό ήταν νόμος του σύμπαντος. “Και ευθέως εγένετο υγιής ο άνθρωπος και ήρε τον κράβατον αυτού και περιεπάτει”.

Ο Δρ Ledwith προσθέτει:

“Αν δεν είχαμε χρόνο για ψέματα ή για εξαπάτηση στη ζωή μας, εάν διαθέταμε το απόλυτο άμεμπτο του πνευματικού δασκάλου, τότε θα πράτταμε αυτά τα (θαυμαστά) πράγματα αβίαστα. Αλλά, όπως ξέρετε, αυτό δεν κατακτάται με το να καθόμαστε να ακούμε υπέροχη μουσική και να καίμε λιβάνια και τα γνωστά. Αυτό επιτυγχάνεται με έναν πολύ πρακτικό τρόπο: αντιμετωπίζοντας τα ψεύδη και τις στάσεις θυματοποίησης που μας κάνουν αυτό που είμαστε. Αν αυτά τα ξεριζώσουμε, τα θετικά πράγματα θα ακολουθήσουν αμέσως. Αν δεν τα ξεριζώσουμε ποτέ, τότε η επιστήμη και η θρησκεία μπορούν να ταυτίζονται επ’ άπειρον, και δεν θα υπάρχει ούτε ίχνος διαφοράς.”

7) Και ποτέ μην κοιτάζετε ένδον.

Αν και τελευταίος, αυτός ο κανόνας αποτελεί το κύριο στήριγμα όλων των ανωτέρω. Αν οι άνθρωποι δεν κοιτούν ποτέ ένδον, δεν θα ανακαλύψουν ποτέ την αλήθεια για το ποιοι και τι είναι πραγματικά. Πείστε, επομένως, ότι η αληθινή ευτυχία είναι εκεί έξω.

Αντίδοτο: Μην ακούτε – κοιτάξτε ένδον.

Ο καθημερινός βομβαρδισμός που υφιστάμεθα από διαφημιστές επιδιώκει να τονίσει την αντίληψη ότι η καταξίωση κερδίζεται από κάτι που υπάρχει στον εξωτερικό κόσμο. Αλλά το απλό γεγονός είναι ότι μόλις ξεμπερδέψετε με τα περισσότερα αμάξια, τα σπίτια, τα λεφτά και τη φήμη, θα έχετε μείνει εντελώς μόνοι.

Εντούτοις, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι διαφημιστές, οι ψεύτες και τα ΜΜΕ δεν είναι υπεύθυνοι για τη βατραχόμορφη κατάσταση του καθενός. Αυτό εξαρτάται από το ότι είσαι θύμα. Στο τέλος, είναι πάντα το άτομο που αποφασίζει σε τι θα δώσει προσοχή. Σε τι να εστιάσει. Τι να επιτρέψει. Αυτή είναι προσωπική μας επιλογή κάθε φορά. Το να κατηγορούμε κάτι έξω από εμάς σημαίνει μείωση του μέσα μας.

Φανταστείτε ότι κινείστε έχοντας μέσα σας τη Βασιλεία του θεού, τον Παράδεισο, τη Φώτιση, το Νιρβάνα. Εννοώ πραγματικά φανταστείτε το:

Κρατήστε την εικόνα στο μυαλό σας – ότι πηγαίνετε στη δουλειά, στο σχολείο, στο μπακάλικο με όλα αυτά μέσα σας. Όπου πηγαίνετε φέρετε το αιώνιο μέσα σας…

Αν αυτή δεν είναι η εικόνα ενός Μάγου, τότε δεν ξέρω ποια είναι.

Απόσπασμα από το βιβλίο

“Τι Στο…. μπιιιιπ…. ξέρουμε;”

via