Αν θέλετε πραγματικά να ζήσετε ελεύθεροι, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσετε τα πράγματα που σας εμποδίζουν να το κάνετε αυτό. Η ζωή δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε. Το να γεννηθείς στις μέρες μας δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το να γεννιόσουν 5.000 χρόνια πριν.
Τότε, γεννιόσουν, ξεπλενόσουν σε κάποιο ποτάμι, και μεγάλωνες μαθαίνοντας πώς να εργάζεσαι και να κυνηγάς. Τώρα, όταν γεννιέσαι, σου δίνεται ένας αριθμός κοινωνικής ασφάλισης, ένα πιστοποιητικό γέννησης από την κυβέρνηση, σε γαλουχούν με μία στοιβάδα έτοιμων ιδεών, που ξεκινούν από ένα έτοιμο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, και φυσικά επέρχεται η πλύση του εγκεφάλου σας πάντα σύμφωνα με τις κοινωνικές προσδοκίες των συνθηκών της εποχής.
Η «Μήτρα» (Ψευδαίσθηση της εικονικής πραγματικότητας) είναι ένας συνδυασμός φιλοσοφιών, ιδεών, ιδρυματικών θεσμών, κοινωνικών δομών, και διατάξεων που έχουν αυτοσκοπό να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας, που μας εμποδίζει να δούμε τη ζωή όπως είναι στην πραγματικότητα. Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο βαθιά υπνωτισμένοι στη μήτρα που νομίζουν ότι έτσι είναι τα πράγματα και πως η μορφή της ζωής τους είναι φυσιολογική.
Αν θέλετε να σπάσετε τα δεσμά σας, πρέπει πρώτα να μάθετε τι είναι αυτό που χρειάζεστε για να απελευθερωθείτε από τη μήτρα. Μετά την ανάγνωση αυτού του άρθρου, θα κατανοήσετε ξεκάθαρα ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι μια τεράστια Ψευδαίσθηση σχεδιασμένη να μας κρατάει κοιμισμένους.
Ζούμε σε μια ψευδαίσθηση και καθήκον μας είναι, μέσα από την διαδικασία της αφύπνισής μας, να δούμε πέρα από αυτήν. Οι προσωπικότητες και τα εγώ του κόσμου, κρατούν το πανί της ψευδαίσθησης ζωντανό. Όμως, ολοένα και περισσότεροι καταλαβαίνουν αυτό το παιχνίδι και γυρνάνε την πλάτη τους σε όσους προσπαθούν να διαχειριστούν την ψευδαίσθηση, παίρνοντας την δύναμή τους. Ο κόσμος αρχίζει να ξυπνάει και να καταλαβαίνει πως δεν τους έχει ανάγκη. Αυτό το άρθρο περιγράφει με πολύ εύστοχο τρόπο, τον κυριότερο μηχανισμό της ψευδαίσθησης.
«Στη φυλακή, οι ψευδαισθήσεις μπορούν να προσφέρουν παρηγοριά.»
Νέλσον Μαντέλα
Ψευδαίσθηση η Επιλογής και της Ελευθερίας
Διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές και εξετάζοντας τα ψιλά γράμματα, βλέπουμε ότι δεν είμαστε ελεύθεροι, όχι υπό οποιοδήποτε ευφυές πρότυπο. Ελευθερία σημαίνει το να έχουμε επιλογή, αλλά στο σημερινό κόσμο, η επιλογή έχει καταλήξει να σημαίνει μια ποικιλία από διαθέσιμες επιλογές, πάντα μέσα στα στενά όρια ενός διεφθαρμένου νομικού και φορολογικού συστήματος και εντός των ορίων των πολιτισμικά αποδεκτών και επιβεβλημένων κανόνων.
Απλά κοιτάξτε μέσα στον κάλπικο θεσμό της σύγχρονης δημοκρατίας και θα βρείτε ένα λαμπρό παράδειγμα λανθασμένων επιλογών που εμφανίζονται σαν πραγματικές. Δύο παγιωμένα, διεφθαρμένα, αρχαϊκά πολιτικά κόμματα παρελαύνουνν ως «υπερηφάνεια» και «ελπίδα του έθνους», αλλά σκόπιμα μπλοκάρουν άλλες, ανεξάρτητες φωνές, γελοιοποιώντας τες και πατώντας τες κάτω.
Η ψευδαίσθηση της επιλογής και της ελευθερίας είναι ένας πανίσχυρος καταπιεστής επειδή μας ξεγελά στο να αποδεχόμαστε δεσμά και χειροπέδες σαν να είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της ελευθερίας.
Η πολλαπλή επιλογή είναι διαφορετική από την ελευθερία και υπηρετείται εύκολα.
Ζούμε στον κόσμο της ψευδαίσθησης Έτσι, πολλές από τις ανησυχίες που απασχολούν το μυαλό και τα καθήκοντα που γεμίζουν το ημερολόγιό μας, προκύπτουν από φυτεμένα ερεθίσματα για να γίνουμε κάποιος ή κάτι που δεν είμαστε. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Όπως έχουμε κατηχηθεί σε αυτόν τον αυταρχικό-εταιρικό-καταναλωτικό πολιτισμό που σήμερα κυριαρχεί στην ανθρώπινη φυλή, είμαστε εκπαιδευμένοι στο ότι ορισμένες πτυχές της κοινωνίας μας είναι απαράβατες αλήθειες, και ότι συγκεκριμένοι τρόποι ύπαρξης και συμπεριφοράς είναι προτιμητέοι.
«Οι άνθρωποι σας ξεζουμίζουν καθημερινά. Εγκαθίστανται στη ζωή σας, σας πολεμούν βρώμικα και στη συνέχεια εξαφανίζονται. Σας κοιτάζουν από ψηλά κτίρια και σας κάνουν να αισθάνεστε μικροί. Κάνουν επιπόλαια σχόλια που υπονοούν ότι δεν είστε αρκετά σέξι και ότι όλη η διασκέδαση συμβαίνει κάπου αλλού. Βρίσκονται στην τηλεόραση και κάνουν τη σύντροφό σας να αισθανθεί ακατάλληλη. Εχουν πρόσβαση στην πιο εξελιγμένη τεχνολογία που ο κόσμος έχει δει ποτέ και τη χρησιμοποιούν για να σας κάνουν τον νταή. Αυτοί είναι οι διαφημιστές και αυτοί γελούν με εσάς». – Banksy
Η διαφήμιση είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Κοιτάζοντας παρακάτω, βλέπουμε ότι η συνολική οργάνωση της ζωής επικεντρώνεται γύρω από την επιδίωξη των ψευδαισθήσεων και την αυτόματη υπακοή στους θεσμούς και τις ιδέες οι οποίες δεν είναι καθόλου αυτό που φαίνονται. Είμαστε στην κυριολεξία σκλάβοι. Πολλοί ονομάζουν αυτό το κάπως απροσδιόριστο συναίσθημα της καταπίεσης «Μήτρα» (Matrix), ένα σύστημα απόλυτου ελέγχου που εισβάλλει στο μυαλό, προγραμματίζοντας τους ανθρώπους να λειτουργούν σύμφωνα με μια γενική, κομφορμιστική έκδοση της πραγματικότητας, άσχετα με το πόσο κακή γίνεται.
Οι μεγαλύτερες από τις αυταπάτες που μας κρατούν σκλαβωμένους στη «Μήτρα», αυτές από τις οποίες τόσο πολλοί από εμάς εξακολουθούν να μαγεύονται, περιγράφονται παρακάτω.
Η ψευδαίσθηση του Νόμου, της Τάξης και της Εξουσίας
Για πολλούς από εμάς, το να υπακούμε στους νόμους θεωρείται μια ηθική υποχρέωση, και πολλοί, ευχαρίστως το κάνουμε αυτό, έστω και αν η διαφθορά, τα σκάνδαλα και η κακία έχουν επανειλημμένα αποδείξει ότι ο νόμος είναι αρκετά ευέλικτος για εκείνους που έχουν τη δύναμη να τον παρακάμψουν. Η αστυνομική βαρβαρότητα, και εγκληματικότητα καλπάζουν ασύστολα, τα δικαστήρια ευνοούν τους πλούσιους και δε μπορούμε πλέον να ζήσουμε σαν ιδιώτες, χάρη στη διείσδυση της κρατικής εποπτείας. Και όλο αυτό το διάστημα ο παράνομος και ανήθικος μόνιμος πόλεμος μαίνεται στο παρασκήνιο της ζωής, δολοφονώντας και καταστρέφοντας ολόκληρα έθνη και πολιτισμούς.
Η κοινωνική τάξη δεν είναι αυτό που φαίνεται! Είναι εντελώς βασισμένη στα δεδομένα της συμμόρφωσης, της υπακοής και της συναίνεσης που επιβάλλονται από το φόβο της βίας. Η ιστορία μας διδάσκει δε ότι ο νόμος χρησιμοποιείτα συχνά, απλά ως μέσο καταπίεσης, κοινωνικού ελέγχου και λεηλασίας, και κάθε «λεγόμενη» Αρχή σε σχέση με αυτό είναι ψευδής, υποκριτική και άδικη.
Όταν ο ίδιος ο νόμος δεν υπακούει το νόμο, δεν υπάρχει κανένας νόμος, δεν υπάρχει τάξη και δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Η λαμπρότητα και τα στολίδια της Εξουσίας είναι απλώς η συγκάλυψη της αλήθειας στην οποία η ευημερία της τάξης που καθιστά αναγκαίο τον έλεγχο, δεν συναινεί.
Το πολιτικό σύστημα
Πιστεύετε ότι η ψήφος σας έχει σημασία; Οι Ψήφοι θα είχαν σημασία μόνο αν ζούσατε σε μια υγιή δημοκρατία! Η σημερινή Δημοκρατία είναι μια «υποχρέωση» (obligarchy). Αυτό σημαίνει ότι οι νόμοι και οι πολιτικές του συστήματος διαμορφώνονται γύρω από τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων και την οικονομική ελίτ, αντί να διαμορφώνονται σε σχέση με τις επιθυμίες και την ευημερία των πολιτών.
«Το κεντρικό σημείο που προκύπτει, είναι ότι η οικονομική ελίτ και οργανωμένες ομάδες που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των επιχειρήσεων προσδίδουν σημαντικές επιπτώσεις στις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές, καθώς βασίζεται σε πλαίσια ομαδικών συμφερόντων όπου οι μέσοι πολίτες έχουν μικρή ή και καμία επίδραση. »
Τι να πρωτοαναφέρεις για την τρέχουσα κατάσταση της Ελλάδας όπου μια ολόκληρη χώρα είναι υποδουλωμένη σε ένα κατασκευασμένο χρέος το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, το οποίο πληρώνει δυσβάσταχτα ο μέσος πολίτης χωρίς να έχει ερωτηθεί ποτέ αν θέλει και αν πρέπει να το κάνει, από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Το εκπαιδευτικό σύστημα
Το σχολείο σου διδάσκει πώς να απομνημονεύεις, να επαναλαμβάνεις, και να αναμασάς. Ακριβώς το σύνολο ικανοτήτων (skillset) που χρειάζεται για να περάσεις τη ζωή σου εργαζόμενος για την πραγματοποίηση των όνειρων κάποιου άλλου.
Ένα εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο δίνεται έμφαση περισσότερο στην απομνημόνευση της γνώσης και λιγότερο τη δημιουργικότητα και την κατανόηση.
Το σύστημα έχει σχεδιαστεί έτσι: Πήγαινε σχολείο, πειθαρχημένος με το κεφάλι κάτω. απομνημόνευσε όσο μπορείς και επανέλαβε ξανά και ξανά! Έτσι θα πάρεις καλούς βαθμούς, θα πάρεις και το πολυπόθητο πτυχίο που θα σε προσγειώσει στη συνέχεια σε μια «δουλειά», στην οποία θα είσαι ένας εργαζόμενος κάποιου άλλου για όλη σου τη ζωή.
Πάρτε χαμπάρι πως το Σχολείο δεν θα σας διδάξει να βρείτε το πάθος σας, την έκφρασή σας και τη δική σας ταυτότητα. Απλώς σε προετοιμάζει για να γίνεις ένα αξιοπρεπέστατο μορφωμένο πιόνι του συστήματος που θα δουλεύει για κάποιον Βασιλιά μέχρι να πεθάνει και να αντικατασταθεί από κάποιο άλλο.
Η ψευδαίσθηση της Ευημερίας και της Ευτυχίας
Στολίζοντας τον εαυτό του κανείς με ακριβά ρούχα και μπιχλιμπίδια, και συγκεντρώνοντας μεγάλες συλλογές από υλικά αγαθά που θα ζήλευε κάθε μονάρχης του 19ου αιώνα, έχει γίνει ένα υποκατάστατο για την πραγματική ευημερία. Η διατήρηση της ψευδαίσθησης της ευημερίας όμως, είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομία μας, έτσι όπως είναι, επειδή τα θεμέλιά της είναι χτισμένα στην κατανάλωση, την εξαπάτηση, την πίστωση και το χρέος. Το ίδιο το τραπεζικό σύστημα έχει σχεδιαστεί από την κορυφή ως τα νύχια για να δημιουργήσει απεριόριστο πλούτο για κάποιους, ενώ φορολογεί για μια αιωνιότητα τους υπόλοιπους από εμάς.
Η αληθινή ευημερία είναι ένα ζωντανό περιβάλλον και μια αφθονία υγείας, ευτυχίας, αγάπης και σχέσεων. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τα υλικά αγαθά ως μια μορφή αυτοπροσδιορισμού σε αυτόν τον πολιτισμό, γλιστράμε ολοένα και πιο μακριά από την εμπειρία της αληθινής ευημερίας.
Το κυνήγι της ευτυχίας
Αυτή είναι μια αδιέξοδη επιδίωξη καθώς έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου από το μάρκετινγκ, τη διαφήμιση και την προπαγάνδα ώστε να πιστεύουμε πως η ευτυχία έρχεται με τη μορφή της ύλης και των υλικών αγαθών.
Τι είναι όμως η ευτυχία στην πραγματικότητα;
Σχέσεις αγάπης. Πνευματικότητα. Φύση. Προβληματισμός. Σχέση με τον Θεό. Αυτο-ανακάλυψη και προσωπική ανάπτυξη. Αυτοπραγμάτωση. Ζώντας την παρούσα στιγμή. Συναισθηματική / διανοητική γνώση. Αυτά είναι τα πράγματα που περιλαμβάνουν την ευτυχία, αλλά μας έχουν μάθει ότι το να βρεις μια δουλειά, να παντρευτείς έναν εταίρο, το να αγοράσεις ένα σπίτι, και η ανατροφή των παιδιών σου είναι ο μοναδικός δρόμος που σε οδηγεί στην ευτυχία. Αν ήταν έτσι, τότε γιατί οι μισοί γάμοι καταλήγουν σε διαζύγιο; Γιατί η αυτοκτονία η 10η κύρια αιτία θανάτου; Γιατί η κατάθλιψη, το άγχος, και οι ψυχικές ασθένειες βρίσκονται σε υψηλό επίπεδον;
Γεννιόμαστε μέσα σε μία καμπύλη κοινωνία που σχεδιάστηκε για να μας κρατάει μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης σε μία καταναλωτική εμμονή όπου αγοράζεις πράγματα για να καλύψεις το κενό σου, το οποίο έχει δημιουργηθεί με τη σειρά του, λόγω της κενότητας της γυάλινης κοινωνίας στην οποία ζούμε.
Παρερμηνεύουμε όσοι ταυτίσαμε «την επιδίωξη της ευτυχίας», με την επιδίωξη του υλικού κέρδους».
Ιδεολογία, θρησκεία και πολιτισμός
Καπιταλισμός, Κομμουνισμός, Σοσιαλισμός, Φασισμός, εθνικισμός, Μουσουλμανισμός, Χριστιανισμός, Βουδισμός.
Και πληθώρα άλλων τίτλων που τελειώνουν σε (ισμος), δηλαδή εθισμός!
Όλα τα παραπάνω σε περιμένουν αν δεν είσαι… χριστιανός, μουσουλμάνος, καθολικός, ευαγγελιστής, βουδιστής, Ιεχωβάς, παλαιοημερολογίτης,
Ο άνθρωπος πάλεψε για να λέγεται κοινωνία, και να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα όντα, να μπορούν αρχικά να έχουν κοινές αποφάσεις για την επιβίωση έναντι άλλων ομάδων σε πιο εύπορα μέρη με πιο υγιή διαμονή!
Αρχηγοί και μάγοι έδεσαν το ανθρώπινο ον με κομματικό-θρησκευτικά δεσμά και σε ηθικοπλαστικούς εκβιασμούς για να υπάρχουν σκλαβωμένοι δούλοι και τεμπέληδες αφεντικά!
Σήμερα έχουμε υποτίθεται εξελιχτεί σε ανώτερο ον και αντί να είμαστε ελεύθερα πνεύματα, είμαστε δούλοι των ψεύτικων δυνάμεων που μας αποπροσανατολίζουν από το αληθινό μέλλον, που είναι η ολοκλήρωση της αποστολής να ανακαλύψεις την προέλευση σου και τον σκοπό της ύπαρξης σου μέσα στο σύμπαν!
Η Ψευδαίσθηση της Αλήθειας
Η αλήθεια έχει γίνει ένα ευαίσθητο θέμα στον πολιτισμό μας και έχουμε προγραμματιστεί να πιστεύουμε ότι «η αλήθεια» έρχεται από τους "ημίθεους" των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τις διασημότητες και την κυβέρνηση. Εάν η τηλεόραση δηλώνει ότι κάτι είναι αληθινό, τότε είμαστε αιρετικοί/αντιδραστικοί αν πιστεύουμε το αντίθετο.
Προκειμένου να διατηρήσουν την τάξη, οι εξουσίες δύναμης χρειάζονται τη συναίνεσή μας για τη δική τους εκδοχή της αλήθειας. Ενώ οι ανεξάρτητοι στοχαστές και δημοσιογράφοι δημιουργούν συνεχώς τρύπες στις επίσημες εκδοχές της πραγματικότητας, η ψευδαίσθηση της αλήθειας είναι τόσο ισχυρή έτσι ώστε απαιτείται μια σοβαρή προσωπική αναταραχή για να αποφύγουν την γνωστική ασυμφωνία που απαιτείται προκειμένου να λειτουργήσουν σε μια κοινωνία που κυνηγά ανοιχτά ψευδείς πραγματικότητες.
Η ψευδαίσθηση του Χρόνου
Λένε ότι ο χρόνος είναι χρήμα, αλλά αυτό είναι ψέμα. Ο χρόνος είναι η ζωή σας. Η ζωή σας είναι μια διαρκώς εξελισσόμενη εκδήλωση του «τώρα». Κοιτάζοντας πέρα από τον κόσμο των πέντε αισθήσεων όπου έχουμε εκπαιδευτεί να κινούμαστε σύμφωνα με το ρολόι και το ημερολόγιο, διαπιστώνουμε ότι το πνεύμα είναι αιώνιο, και ότι κάθε ατομική ψυχή είναι μέρος αυτής της αιωνιότητας.
Η μεγάλη απάτη εδώ είναι η ενίσχυση της ιδέας ότι η παρούσα στιγμή έχει λίγη ή καθόλου αξία, ότι το παρελθόν είναι κάτι που δεν μπορούμε να αλλάξουμε ή να ξεχάσουμε, και ότι το μέλλον είναι πολύ πιο σημαντικό από ό,τι το παρελθόν και το παρόν μαζί. Αυτό μας απομακρύνει από ό,τι πραγματικά συμβαίνει αυτή τη στιγμή και που το κατευθύνει προς το μέλλον. Μόλις επικεντρωθούμε σε ό,τι είναι να έρθει και όχι σε αυτό που υπάρχει, είμαστε εύκολη λεία για τους διαφημιστές και τους εκφοβιστές που θολώνουν το όραμά μας για το μέλλον με κάθε δυνατή στενοχώρια και ανησυχία που μπορεί να φανταστεί κανείς.
Είμαστε πιο ευτυχισμένοι όταν η ζωή δεν μας βάζει σε καλούπια, όταν ο αυθορμητισμός και η τυχαιότητα μας δίνουν την ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για τους εαυτούς μας. Το να παραιτούμαστε από την παρούσα στιγμή προκειμένου να φαντασιωνόμαστε για το μέλλον είναι μια παγίδα. Οι τεράστιες, διαχρονικές στιγμές πνευματικής χαράς που βρίσκονται σε ένα ήσυχο περιβάλλον είναι η απόδειξη ότι ο χρόνος είναι ένα κατασκεύασμα του νου της ανθρωπότητας, και όχι κατ' ανάγκην υποχρεωτικός για την ανθρώπινη εμπειρία.
Εάν ο χρόνος είναι χρήμα, τότε η ζωή μπορεί να μετρηθεί σε δολάρια/€. Όταν τα δολάρια είναι άχρηστα, έτσι είναι και η ζωή. Αυτή είναι η πλήρης εξαπάτηση, γιατί η ζωή είναι στην πραγματικότητα, απολύτως ανεκτίμητη.
Η ψευδαίσθηση της Ξεχωριστότητας
Σε στρατηγικό επίπεδο, η τακτική του διαίρει και βασίλευε είναι μια τυποποιημένη διαδικασία λειτουργίας των εξουσιαστών και των στρατευμάτων επιβολής, αλλά η ψευδαίσθηση της ξεχωριστότητας είναι ακόμα βαθύτερη από αυτό.
Έχουμε προγραμματιστεί να πιστεύουμε ότι ως άτομα είμαστε σε ανταγωνισμό με τους πάντες και τα πάντα γύρω μας, συμπεριλαμβανομένων των γειτόνων μας, ακόμα και του φυσικού περιβάλλοντος. «Εμείς» εναντίον «αυτών» στα άκρα. Αυτό αρνείται κατηγορηματικά την αλήθεια ότι η ζωή σε αυτόν τον πλανήτη είναι απείρως αλληλένδετη. Χωρίς καθαρό αέρα, καθαρό νερό, υγιές έδαφος και μια ζωντανή παγκόσμια αίσθηση της κοινότητας, δε μπορούμε να επιβιώσουμε εδώ.
Ενώ η ψευδαίσθηση της ξεχωριστότητας μας ανακουφίζει από την ικανοποίηση του εγώ και μας προσφέρει μια αίσθηση ελέγχου, στην πραγματικότητα χρησιμεύει μόνο για να μας υποδουλώσει και να μας απομονώσει.
Συμπέρασμα
Οι μεγάλες αυταπάτες που αναφέρονται εδώ, έχουν σκηνοθετηθεί ως μια εκστρατεία για να ενθαρρύνουν την τυφλή συναίνεσή μας στις μηχανορραφίες της Μήτρας του Matrix. Σε μια προσπάθεια να μας αποδυναμώσουν, απαιτούν τη συμμόρφωση και την υπακοή μας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα αυτά είναι απλώς ένα περίτεχνος πλασματικός χώρος. Δεν μπορούν να πουλήσουν ό,τι δεν μας ενδιαφέρει να αγοράσουμε.
