Όλοι γνωρίζουν την φωνούλα βαθιά στο μυαλό όταν κάνουμε κάτι άσχημο για την υγεία μας.
Συχνά δεν ακούμε τη φωνή μέσα μας, επειδή νομίζουμε ότι έχουμε κερδίσει κάτι "πολύτιμο" και γι αυτό αποφεύγουμε τον κόπο να μπούμε στην αντιπαράθεση με τον εαυτό μας. Δεν μας αρέσουν καθόλου οι δυσκολίες. Προτιμάμε την ευκολία σαν πρώτη επιλογή.
Η άρνηση της πραγματικότητας είναι κάτι που προφανώς βρίσκεται στα γονίδια των πιο πολλών ανθρώπων. Ο εγωισμός και η εαυτάρα μας είναι θεόρατη, όμως μας εμποδίζει σε κάθε βήμα στην εξέλιξη μας στον πλανήτη Γαία. Ο μέσος άνθρωπος προτιμά να περνάνει την ζωή του χωρίς να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα που τον πνίγει καθημερινά και να αγνοεί τις φωνές στο μυαλό του να αλλάξει. Ζει με την τρανή ιδέα: «Αν δεν σκέφτομαι, τότε δεν είναι και αλήθεια». Ή γιατί να αλλάξω εγώ εφόσον οι άλλοι είναι λάθος.
Αυτό ισχύει για την κατάσταση στην ανθρωπότητα γενικότερα, ισχύει όμως και για την υγεία μας. Οι άνθρωποι κατανοούν μέχρι ένα επίπεδο την αυτοκαταστροφική τους συμπεριφορά. Όμως τους αρέσει η απόλαυση και η εξάρτηση. Είναι εξαρτημένοι από την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Καταστρέφουν τον εαυτό τους καθημερινά με συνήθειες που προκαλούν θανατηφόρες αρρώστειες, όπως ο καρκίνος αλλά και πολλές άλλες αρρώστειες.
Πίσω από αυτήν την συμπεριφορά καραφιλάει μια εαυτάρα στραμένη προς την ηδονή που αναζητάει συνεχώς την χλιδή. Οι ηδονιστές όμως δεν έγιναν τυχαία ηδονόφιλοι! Η ηδονή είναι μια τεράστια φυλακή του πνεύματος μέσα στην ύλη. Ο ηδονιστής χλευάζει όλους όσους δεν έχουν την ικανότητα να θρέψουν το τεράστιο ΕΓΩ που κρύβει η ηδονή. Πάντα προστατεύουν το εγώ τους, θρεύοντας το με οτιδήποτε κόψει το μάτι τους ή η όρεξη τους. Επειδή οι παγίδες είναι παντού κρυμμένες, ο ηδονιστής κοροιδεύει συνεχώς την ίδια την εαυτάρα του με νέες προσκολήσεις
Κάπου βαθιά στο πίσω ή μπροστινό μέρος του μυαλού τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι οδηγούνται πραγματικά σε αδιέξοδο. Συνεχίζουν όμως μέχρι να το φτάσουν στο τέλος. Ωστόσο, αποφεύγοντας την βελτίωση μας δεν αντικρίζουμε την αλήθεια, δεν ακούμε συμβουλές, δεν συζητάμε με άλλους, και προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ή χάος στο κεφάλι μας.
Σίγουρα ζούμε σε μια εποχή που τα προσωπικά προβλήματα μας έχουν γονατίσει οικονομικά και ηθικά, παρόλα αυτά η στραβομάρα μας συνεχίζετε. Τα προβλήματα υγείας είναι η συνέχεια, φόβος, στενοχώρεια, κατάθλιψη και η κουράδα που δεν πέρνει την στροφή. Τη στιγμή που φθάνουμε εκεί, είναι συχνά πολύ αργά, επειδή έχουν γίνει ανεπανόρθωτες ζημιές.
Ευτυχώς, ακόμα και τότε, υπάρχουν πολλές δυνατότητες να διορθώσουμε την ζημιά. Η αναζήτηση του Γνώθι σ'αυτόν είναι η θεραπεία για όλες τις αδυναμίες μας, προσκολήσεις και συμφέροντα...
Φυσικά και δεν είστε πίθικοι αλλά άνθρωποι και έχετε μια καταπληκτική ευκαιρία να κατανοήσετε μέσα σε μια σύντομη ανθρώπινη ζωή ποιοι πραγματικά είστε.
Συχνά δεν ακούμε τη φωνή μέσα μας, επειδή νομίζουμε ότι έχουμε κερδίσει κάτι "πολύτιμο" και γι αυτό αποφεύγουμε τον κόπο να μπούμε στην αντιπαράθεση με τον εαυτό μας. Δεν μας αρέσουν καθόλου οι δυσκολίες. Προτιμάμε την ευκολία σαν πρώτη επιλογή.
Η άρνηση της πραγματικότητας είναι κάτι που προφανώς βρίσκεται στα γονίδια των πιο πολλών ανθρώπων. Ο εγωισμός και η εαυτάρα μας είναι θεόρατη, όμως μας εμποδίζει σε κάθε βήμα στην εξέλιξη μας στον πλανήτη Γαία. Ο μέσος άνθρωπος προτιμά να περνάνει την ζωή του χωρίς να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα που τον πνίγει καθημερινά και να αγνοεί τις φωνές στο μυαλό του να αλλάξει. Ζει με την τρανή ιδέα: «Αν δεν σκέφτομαι, τότε δεν είναι και αλήθεια». Ή γιατί να αλλάξω εγώ εφόσον οι άλλοι είναι λάθος.
Αυτό ισχύει για την κατάσταση στην ανθρωπότητα γενικότερα, ισχύει όμως και για την υγεία μας. Οι άνθρωποι κατανοούν μέχρι ένα επίπεδο την αυτοκαταστροφική τους συμπεριφορά. Όμως τους αρέσει η απόλαυση και η εξάρτηση. Είναι εξαρτημένοι από την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Καταστρέφουν τον εαυτό τους καθημερινά με συνήθειες που προκαλούν θανατηφόρες αρρώστειες, όπως ο καρκίνος αλλά και πολλές άλλες αρρώστειες.
Πίσω από αυτήν την συμπεριφορά καραφιλάει μια εαυτάρα στραμένη προς την ηδονή που αναζητάει συνεχώς την χλιδή. Οι ηδονιστές όμως δεν έγιναν τυχαία ηδονόφιλοι! Η ηδονή είναι μια τεράστια φυλακή του πνεύματος μέσα στην ύλη. Ο ηδονιστής χλευάζει όλους όσους δεν έχουν την ικανότητα να θρέψουν το τεράστιο ΕΓΩ που κρύβει η ηδονή. Πάντα προστατεύουν το εγώ τους, θρεύοντας το με οτιδήποτε κόψει το μάτι τους ή η όρεξη τους. Επειδή οι παγίδες είναι παντού κρυμμένες, ο ηδονιστής κοροιδεύει συνεχώς την ίδια την εαυτάρα του με νέες προσκολήσεις
Κάπου βαθιά στο πίσω ή μπροστινό μέρος του μυαλού τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι οδηγούνται πραγματικά σε αδιέξοδο. Συνεχίζουν όμως μέχρι να το φτάσουν στο τέλος. Ωστόσο, αποφεύγοντας την βελτίωση μας δεν αντικρίζουμε την αλήθεια, δεν ακούμε συμβουλές, δεν συζητάμε με άλλους, και προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ή χάος στο κεφάλι μας.
Σίγουρα ζούμε σε μια εποχή που τα προσωπικά προβλήματα μας έχουν γονατίσει οικονομικά και ηθικά, παρόλα αυτά η στραβομάρα μας συνεχίζετε. Τα προβλήματα υγείας είναι η συνέχεια, φόβος, στενοχώρεια, κατάθλιψη και η κουράδα που δεν πέρνει την στροφή. Τη στιγμή που φθάνουμε εκεί, είναι συχνά πολύ αργά, επειδή έχουν γίνει ανεπανόρθωτες ζημιές.
Ευτυχώς, ακόμα και τότε, υπάρχουν πολλές δυνατότητες να διορθώσουμε την ζημιά. Η αναζήτηση του Γνώθι σ'αυτόν είναι η θεραπεία για όλες τις αδυναμίες μας, προσκολήσεις και συμφέροντα...
Φυσικά και δεν είστε πίθικοι αλλά άνθρωποι και έχετε μια καταπληκτική ευκαιρία να κατανοήσετε μέσα σε μια σύντομη ανθρώπινη ζωή ποιοι πραγματικά είστε.
Τα ηδονικά πιθήκια
Μπονόμπο: κάντε έρωτα, όχι πόλεμο
Συνέντευξη από την κ. Μπονόμπο, αρχηγού μιας ομάδας μπονόμπο που ζει στη ζούγκλα του Κονγκό. Το παράξενο δεν είναι πώς καταφέραμε και συνεννοηθήκαμε. Παράξενα είναι αυτά που μου είπε η κ. Μπονόμπο σχετικά με τις συνήθειες της φυλής της. Και είναι όλα αλήθεια.
-Καλημέρα, κ. Μπονόμπο. Κατ’ αρχάς να σας ευχαριστήσω που δεχτήκατε να μου παραχωρήσετε αυτή τη συνέντευξη, γιατί, όπως καταλαβαίνω, οι υποχρεώσεις σας ως αρχηγού της ομάδας δεν θα σας αφήνουν ελεύθερο πολύ χρόνο.
-Λάθος καταλαβαίνεις. Έχω πολύ χρόνο ελεύθερο και μπορούμε να μιλάμε ως το βράδυ. Αν θέλεις, μπορούμε να κάνουμε και σεξ.
-Δεν συνηθίζεται ξέρετε αυτό μεταξύ ανθρώπων και πιθήκων.
-Έτσι το είπα, από ευγένεια.
-Κάνετε σεξ από ευγένεια;
-Πολύ τακτικά. Το θεωρούμε χρέος μας απέναντι σε όσους φιλοξενούμε.
-Εμείς πάλι τους κερνάμε γλυκό του κουταλιού.
-Αυτά είναι υποκατάστατα. Η πραγματική γλύκα βρίσκεται στο σεξ.
-Κατά μία άποψη έχετε δίκιο.
- Και βλέπω ότι φοράς και ρούχα. Αλήθεια, γιατί εσείς φοράτε ρούχα και κρύβετε τα γεννητικά σας όργανα;
-Είναι λίγο πολύπλοκο αυτό, θα μας πάρει χρόνο να σας το εξηγήσω. Να ξέρετε όμως ότι εμείς οι άνθρωποι σας θεωρούμε ως τους πλησιέστερους συγγενείς μας. Ειδικά στο θέμα του σεξ μοιάζουμε σε πολλά σημεία.
-Αλήθεια;
-Βεβαίως. Μόνο εσείς κι εμείς ξέρουμε να φιλάμε με τη γλώσσα. Κανένα άλλο είδος δεν το κάνει αυτό.
-Δεν ξέρουν τι χάνουν οι ανόητοι.
-Συμφωνώ. Επίσης κάνετε σεξ συχνά στην ιεραποστολική στάση όπως κι εμείς οι άνθρωποι.
-Α, το κάνετε κι εσείς; Μπράβο, έχετε προχωρήσει στο θέμα αυτό βλέπω.
-Μόνο που εμείς είμαστε πατριαρχική κοινωνία, κ. Μπονόμπο.
-Τι πάει να πει αυτό;
-Εμάς μάς κυβερνούν οι άντρες.
-Χμ, σαν τους χιμπατζήδες κι εσείς δηλαδή.
-Ναι, κάπως έτσι.
-Πολύ κακή φάρα οι χιμπατζήδες. Το ξέρεις ότι κάνουν περιπολίες κι αν συναντήσουν κανένα ξένο χιμπατζή τον σπάνε στο ξύλο; Μπορεί ακόμα και να τον σκοτώσουν. Τα ίδια κάνετε κι εσείς;
-Κατά κάποιο τρόπο ναι.
-Είστε καθυστερημένοι. Εμείς, αν συναντήσουμε κανένα ξένο μπονόμπο, πιάνουμε αμέσως φιλίες μαζί του και κάνουμε σεξ. Και μετά τον παίρνουμε στην ομάδα μας. Τη βλέπεις αυτήν εκεί πέρα τη μικρή που κάθεται κάτω από το δέντρο; Μας ήρθε πριν ένα μήνα. Άφησε την ομάδα της και ήρθε σε μας. Λοιπόν, την καλοδεχτήκαμε και κάναμε όλοι σεξ μαζί της. Τώρα είναι δική μας.
-Εμείς, έτσι και μας έρθει καμιά ξένη γυναίκα, την κάνουμε καθαρίστρια.
-Αφού αφήνετε τα αρσενικά σας να κάνουν κουμάντο… Δεν ξέρετε ότι τα αρσενικά είναι επιθετικά; Πώς τους δώσατε την εξουσία;
-Τι να σας πω, δεν ξέρω. Συνέβη.
-Και τώρα αλληλοσκοτώνεστε, έτσι δεν είναι;
-Μάλιστα, αλληλοσκοτωνόμαστε.
-Χιμπατζήδες είστε κι εσείς.
-Τέλος πάντων, ας επανέλθουμε στα έθιμά σας. Από όσο ξέρω, σε σας ανθεί η ομοφυλοφιλία.
-Τι είναι αυτό;
-Κάνετε σεξ τα θηλυκά με τα θηλυκά και τα αρσενικά με τα αρσενικά.
-Ε, και;
-Γιατί το κάνετε αυτό;
-Γιατί να μην το κάνουμε;
-Σας αρέσει δηλαδή;
-Βεβαίως. Το σεξ είναι ευχαρίστηση.
-Τότε να το κάνετε όπως και τα άλλα είδη: το αρσενικό με το θηλυκό.
-Το κάνουμε κι αυτό. Όλα τα κάνουμε.
-Όλα τα κάνετε και με όλους τα κάνετε. Δεν είστε μονογαμικοί.
-Τι είναι «μονογαμικοί»;
-Να έχετε ένα ταίρι τέλος πάντων και να μένετε πιστοί σ’ αυτό.
-Για ποιο λόγο;
-Για να ξέρετε με ποιον κάνετε τα παιδιά σας. Εμείς διαλέγουμε ένα ταίρι και τα παιδιά που γεννάμε ξέρουμε ότι είναι παιδιά δικά μας και του συντρόφου μας.
-Αυτά τα κάνουν οι χιμπατζήδες κι εσείς που έχετε βάλει τα αρσενικά να σας κυβερνούν. Εμείς εδώ έχουμε άλλες συνήθειες. Πάμε με όποιον θέλουμε και τα παιδιά που γεννιούνται είναι παιδιά της μάνας τους. Και τα αρσενικά τα αγαπούν και τα φροντίζουν όλα χωρίς διακρίσεις.
-Ναι, δε λέω, αυτό είναι πολύ καλό. Αλλά μήπως το παρακάνετε με το σεξ; Εσείς ακόμα κι όταν δεν είστε σε γόνιμη φάση, πάτε με τα αρσενικά. Μικρούλες μπονόμπο που ακόμα δεν μπορούν να κάνουν παιδιά πάνε και βγάζουν τα μάτια τους με τα αρσενικά. Είναι σωστό αυτό;
-Εσείς το βρίσκετε λάθος;
-Ε, ναι. Είναι παιδούλες ακόμα, αθώα πλασματάκια. Και τα αγόρια σας, μικρά-μικρά τα παίρνετε οι μεγάλοι και ασελγείτε μαζί τους. Ξέρετε πώς λέγεται αυτό;
-Πώς λέγεται;
-Παιδοφιλία!
-Δεν ξέρω τι είναι αυτό που λες. Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι όλοι εδώ πέρα απολαμβάνουμε το σεξ και οι μικροί και οι μεγάλοι. Το σεξ είναι χαρά, είναι απόλαυση. Γιατί να μην το χαιρόμαστε;
-Και δεν πληγώνονται τα παιδάκια σας που τα αναγκάζετε να κάνουν πράγματα που δεν τους αρέσουν;
-Τα δικά σας παιδάκια πληγώνονται δηλαδή;
-Πολύ. Μόνο οι μεγάλοι επιτρέπεται να κάνουν σεξ.
-Εμάς τα δικά μας δεν πληγώνονται καθόλου.
-Ε, βέβαια! Αφού σας βλέπουν μέρα νύχτα να πηδιέστε, θέλουν να το κάνουν κι αυτά.
-Μάλιστα, έτσι είναι.
-Καλά, δεν ντρέπεστε να το λέτε έτσι στην ψύχρα;
-Μα γιατί να ντρέπομαι, δεν καταλαβαίνω.
-Τέλος πάντων, έχουμε κάποιες πολιτισμικές διαφορές, ας μην επιμείνουμε σε αυτό το σημείο. Γεγονός είναι πάντως ότι εσείς τηρείτε το σλόγκαν «κάντε έρωτα, όχι πόλεμο». Είναι αλήθεια ότι, μόλις πάει να προκληθεί κάποια σύγκρουση ανάμεσά σας, το γυρίζετε στο σεξ και αποτρέπετε τη σύγκρουση;
-Φυσικά. Κάνουμε σεξ, χαλαρώνουμε και μας περνούν τα νεύρα. Σπάνια θα δείτε εδώ να έχουμε συγκρούσεις. Αλλά κι αν προκύψει καμιά σύγκρουση, πάλι κάνουμε σεξ και ηρεμούμε και το πράγμα σταματά εκεί. Εσείς τι κάνετε σε τέτοιες περιπτώσεις;
-Σκοτωνόμαστε.
-Είστε χιμπατζήδες.
-Και με τις άλλες ομάδες μπονόμπο πώς τα πάτε;
-Μια χαρά. Συναντιόμαστε πού και πού και κάνουμε σεξ.
-Υπάρχει τέλος πάντων κανείς που δεν κάνετε σεξ μαζί του;
-Δεν κάνουμε σεξ με τους γιους μας.
-Πάλι καλά.
-Όμως φροντίζουμε να κάνουν σεξ με άλλες θηλυκές. Συχνά εμείς είμαστε που κανονίζουμε τα ραντεβού τους. Να, εδώ βλέπεις το μικρότερο γιο μου, το Μάριο. Έλα, Μάριε, χαιρέτισε την κυρία.
-Τι σας είπε στο αφτί ο Μάριος;
-Με ρώτησε, αν μπορεί να κάνει σεξ μαζί σου.
-Θεέ και Κύριε!
-Μην ανησυχείς, του είπα ότι είσαι ακατάλληλη.
-Και τώρα τι κάνει εκεί πέρα;
-Τι κάνει, δε βλέπεις;
-Πώς του το επιτρέπετε;
-Ούτε κι αυτό σου αρέσει;
-Μα να το κάνει μόνος του;
-Γιατί, τι πειράζει;
-Μόνος του;
-Τι μόνος, τι με παρέα, το ίδιο είναι.
-Μα είστε πια τόσο απελευθερωμένοι εσείς οι μπονόμπο;
-Και γιατί να μην είμαστε; Ποιον πειράζουμε;
-Τέλος πάντων. κ. Μπονόμπο, από όσο ξέρω, κάνετε και στοματικό έρωτα εσείς, όπως κάνουμε κι εμείς οι άνθρωποι.
-Εννοείται.
-Και επίσης κάνετε σεξ και προ του φαγητού.
-Κοίτα, όταν βρούμε κανένα δέντρο γεμάτο ωραία, νόστιμα φύλλα, μας πιάνει ένας εκνευρισμός, θέλουμε να ορμήσουμε και να φάμε όσα περισσότερα μπορούμε. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να επιτεθούμε στον διπλανό μας πάνω στη λαιμαργία μας. Λοιπόν, το κόλπο είναι να κάνουμε πρώτα σεξ. Χαλαρώνουμε, ηρεμούμε και σαν πολιτισμένοι πίθηκοι ανεβαίνουμε έπειτα στο δέντρο και τρώμε. Εσείς τι κάνετε προ του φαγητού;
-Εμείς κάνουμε την προσευχή μας.
-Βοηθά αυτό;
-Ορισμένους τους βοηθά.
-Και τα αρσενικά σας πώς τα φέρνετε βόλτα;
-Αφήστε, είναι μεγάλη ιστορία αυτή. Πάντως εσείς με τη μητριαρχία σας τα πάτε καλύτερα νομίζω.
-Τα αρσενικά θέλουν χαλινάρι, αυτό ξέρω εγώ. Αν τα αφήσεις ανεξέλεγκτα, τα κάνουν όλα λίμπα. Δες τι γίνεται με τους χιμπατζήδες. Δέρνουν ανηλεώς και τα θηλυκά τους και τα άλλα αρσενικά. Εμείς εδώ οι θηλυκές έχουμε γερούς δεσμούς φιλίας κι έτσι και κουνηθεί κανένα αρσενικό, πέφτουμε πάνω του και…
-Το δέρνετε;
-Μα τι λες, κυρά μου! Το τρελαίνουμε στα χάδια και στις γλύκες! Να δεις πόσο ωραία μας παραδίνεται! Μάριε, τέλειωσες; Μπράβο, παιδί μου. Πήγαινε τώρα και φέρε κάτι να κεράσουμε την κυρία!
-Ευχαριστώ, δεν είναι ανάγκη. Μια ακόμα ερώτηση θέλω να σας κάνω. Όταν ο Μάριος μεγαλώσει, θα τον απομακρύνετε από κοντά σας, όπως γίνεται γενικά στη φύση;
-Το παιδί μου θα απομακρύνω; Τι με πέρασες, για κανένα ζώο; Όσο ζω, ο Μάριος θα είναι γιος μου. Αυτό δεν αλλάζει. Ορίστε, φάε αυτό το αβγό που σου έφερε ο μικρός…Μάριε, είπαμε όχι, η κυρία δεν είναι μπονόμπο, είναι χιμπατζής. Δεν κάνουμε σεξ με χιμπατζήδες.
-Δηλαδή, κ. Μπονόμπο, αν κατάλαβα καλά, είστε μια πολύ φιλειρηνική ράτσα που λύνει τις διαφορές της με το σεξ.
-Ναι, δεν μας αρέσουν οι φιλονικίες. Είμαστε ήσυχοι πίθηκοι εμείς. Βέβαια καμιά φορά αγριεύουμε, αλλά το ρίχνουμε στο σεξ και ηρεμούμε. Καλά δεν κάνουμε;
-Άριστα.
-Εσείς όμως σκοτώνεστε.
-Το έχουμε αυτό το ελάττωμα.
-Και πότε κάνετε σεξ;
-Όταν δεν σκοτωνόμαστε.
-Τουλάχιστον το ευχαριστιέστε;
-Χμ, όχι πάντα. Και υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που το στερούνται. Άλλοι το φοβούνται. Άλλοι θέλουν να το κάνουν, αλλά είναι ανίκανοι να το κάνουν. Σε άλλους απαγορεύεται. Άλλους τους τιμωρούμε, αν δεν το κάνουν, όπως το έχουν προκαθορίσει οι πρόγονοι. Άλλοι το μισούν. Άλλοι ορκίζονται να μην το κάνουν ποτέ στη ζωή τους. Άλλοι το κάνουν με το ζόρι και μετά κλαίνε. Σε άλλους κόβουμε τα γεννητικά όργανα για να μην τους αρέσει.
-Μα εσείς είστε χειρότεροι από τους χιμπατζήδες! Γιατί μισείτε τόσο το σεξ;
-Τι να σας πω… ο πολιτισμός βλέπετε έχει και κάποιες παρενέργειες.
-Να βράσω τον πολιτισμό σας! Και λες ότι μοιάζουμε κιόλας. Όχι, κυρία μου, δεν μοιάζουμε καθόλου. Εμείς είμαστε ελεύθεροι πίθηκοι. Και επίσης δεν σκοτώνουμε ο ένας τον άλλον.
-Ναι, αλλά εσείς δεν βγάλατε έναν Όμηρο, ένα Σαίξπηρ!
-Ποιοι είναι πάλι αυτοί;
-Είναι δύο εξέχοντα αρσενικά μας.
-Έχουν κάνει πολλά φονικά;
-Έχουν περιγράψει πολλά φονικά.
-Να τους χαίρεστε τότε.
Έφυγα από τη ζούγκλα του Κονγκό πολύ προβληματισμένη. Μήπως έχουμε πάρει λάθος δρόμο εμείς οι άνθρωποι; Μήπως αυτός ο ρημαδοπολιτισμός μας μάς έκανε λιγάκι τέρατα; Μήπως, αν είχαμε κι εμείς μητριαρχία, θα ήταν καλύτερα;
