– Θα ήθελα να ξέρω πότε καταλαβαίνεις ότι μία σχέση έχει τελειώσει;
-Αν μου επιτρέπεις θα σου απαντήσω με τον τρόπο που γνωρίζω, λέγοντάς σου μια ιστορία.
-Μα, φυσικά.
-Μία φορά και έναν καιρό, ήταν μια πριγκίπισσα η οποία έψαχνε έναν σύντροφο που να είναι αντάξιός της και να την αγαπάει πραγματικά. Έτσι λοιπόν, σκαρφίστηκε τον εξής τρόπο για να τον βρει. Εκείνος, ο οποίος θα κατάφερνε να σταθεί δίπλα στον τοίχο του παλατιού όπου ζούσε, για 365 μέρες χωρίς να μετακινηθεί ούτε για μία μέρα, θα κέρδιζε την καρδιά της.
Χιλιάδες άνδρες εμφανίστηκαν να διεκδικήσουν την αγάπη της πριγκίπισσας και κατ’ επέκταση τον θρόνο. Με την πρώτη χιονοθύελλα οι μισοί από αυτούς έφυγαν. Όταν ήρθε ο καύσωνας έφυγαν οι μισοί από αυτούς που είχαν μείνει και όταν τελείωσαν τα τρόφιμα και τα μαξιλάρια κουρέλιασαν εξαφανίστηκαν και οι μισοί από τους υπόλοιπους. Η «δοκιμασία» τους είχε ξεκινήσει την πρώτη μέρα του χρόνου και όταν έφτασε επιτέλους ο Δεκέμβριος και μαζί του ο χιονιάς, είχε μείνει μόνο ένας άνδρας. Όλοι οι υπόλοιποι είχαν εγκαταλείψει την θέση τους σκεπτόμενοι ότι κανενός είδους αγάπη δεν αξίζει την κούραση και την πλήξη που πέρασαν. Μόνο ένας νεαρός άνδρας, ο οποίος ανέκαθεν λάτρευε την πριγκίπισσα, είχε μείνει άγρυπνος φρουρός δίπλα στον τοίχο, υπομένοντας καρτερικά να περάσουν οι 365 μέρες. Η πριγκίπισσα, η οποία ένιωθε απέχθεια για όλους αυτούς που είχαν μπει στην «δοκιμασία» της, όταν είδε ότι αυτός ο νεαρός επέμενε και δεν παραιτούνταν τον είδε με διαφορετικά μάτια. Σκέφτηκε ότι μπορεί και να την αγαπά πραγματικά κι έτσι θέλησε να τον παρακολουθήσει κρυφά. Τον κοιτούσε από μακριά τον Οκτώβριο, πέρασε μυστικά από μπροστά του τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του προσέφερε λίγο νερό και λίγο φαγητό μεταμφιεσμένη σε χωριατοπούλα. Εκείνη τη στιγμή τον κοίταξε στα μάτια και είδε το καθαρό του βλέμμα. Μετά από όλα αυτά λοιπόν είπε στον πατέρα της: «Πατέρα, νομίζω ότι τελικά θα παντρευτώ. Επιτέλους θα δεις εγγόνια. Αυτός ο άνδρας με αγαπά πραγματικά.».
Ο βασιλιάς χάρηκε πολύ από τα λόγια της κόρης του και ξεκίνησε να ετοιμάζει τον γάμο. Είχε φροντίσει να ενημερώσει και τον νεαρό μέσω των φρουρών του ότι τον περίμενε στο παλάτι να μιλήσουν την 1η Ιανουαρίου, αφού θα είχαν περάσει οι 365 μέρες. Όλα ήταν έτοιμα, ολόκληρη η πόλη χαιρόταν για την πριγκίπισσα και όλοι περίμεναν με αγωνία την πρώτη μέρα του νέου χρόνου. Το βράδυ της 31ης Δεκεμβρίου ο νεαρός άνδρας μετακινήθηκε από τον τοίχο και έφυγε. Δεν έμεινε ώστε να ολοκληρωθεί η δοκιμασία ύστερα από όλο αυτό τον καιρό. Πήγε στο σπίτι του να δει την μητέρα του. Η μητέρα του, όταν τον είδε, του είπε: «Παιδί μου, αγαπούσες την πριγκίπισσα τόσο πολύ. Ήσουν εκεί 364 νύχτες. Έμεινες 365 ημέρες και την τελευταία νύχτα έφυγες. Γιατί; Τι έγινε; Δεν μπορούσες να κρατηθείς άλλη μια νύχτα;». Και ο νεαρός της απάντησε: « Μητέρα ξέρεις κάτι; Έμαθα ότι η πριγκίπισσα με είχε δει, με είχε διαλέξει και είχε πει και στον βασιλιά ότι θα με παντρευτεί. Παρ’ όλα αυτά δεν με λυπήθηκε που υπέφερα. Δεν μπορούσε να με γλυτώσει από μία νύχτα μαρτυρίου ενώ είχε την δυνατότητα να το κάνει; Γνώριζε ότι πονούσα και υπέφερα και μπορούσε να μου χαρίσει μια νύχτα αλλά δεν το έκανε. Αξίζει, μητέρα, την πραγματική μου αγάπη κάποιος που κάνει κάτι τέτοιο;».
Όταν είσαι σε μία σχέση και συνειδητοποιείς ότι ο άλλος δεν σε προστατεύει από τον πόνο και το μαρτύριο ενώ έχει την δυνατότητα να το κάνει, τότε καταλαβαίνεις ότι αυτό συμβαίνει επειδή η σχέση αυτή έχει τελειώσει.
Jorge Bucay
Απομαγνητοφώνηση συνέντευξης του Jorge Bucay
