Έτυχε να στέκομαι δίπλα στον φωτισμένο δάσκαλο, όταν μία ασκούμενη μαθήτρια τον επισκέφτηκε και του είπε:
-Άγιε, νήστεψα διακόσιες εβδομάδες τρώγοντας μόνο τις Κυριακές και απήγγειλα όλη την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη.
Τι άλλο μου λείπει, ώστε να το κάνω;
Ο σοφός την ρώτησε:
-Και ποιος είναι ο καρπός σου από αυτά;
Έφτασες να έχεις τον εξευτελισμό όπως την τιμή;
-Όχι, είπε εκείνη,
και συνέχισε:
-Θεωρείς την ζημία σαν κέρδος;
Ή τους ξένους σαν τους συγγενείς;
'Η τη στέρηση σαν την αφθονία;
-Καθόλου, απάντησε η δόκιμη μαθήτρια.
-Επομένως, κατέληξε ο σοφός, ούτε με τις εβδομάδες νήστεψες, ούτε την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη απήγγειλες, αλλά κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.
Πήγαινε να εργαστείς, γιατί τίποτε δεν έχεις καταφέρει.
