Σχεδόν κάθε μύθος έχει τις ρίζες του στην αμάθεια και στην άγνοια του ανθρώπου ως προς το περιβάλλον και τους νόμους του. Θα μπορούσε ο μύθος της Λεμούριας να ξεφύγει από αυτό το βασικό μοτίβο, όταν οι Ευρωπαίοι εξερευνητές εισήλθαν για πρώτη φορά στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό περίμεναν να βρουν μια μεγάλη ήπειρο, κάπου στα δυτικά της Νότιας Αμερικής.
Αν και η εν λόγω ανακάλυψη καθυστερούσε, η πεποίθηση για την ύπαρξη της άγνωστης ηπείρου ήταν τόσο θεμελιωμένη, με αποτέλεσμα αρκετοί χαρτογράφοι να τοποθετούν στους παγκόσμιους χάρτες μια ακαθόριστων διαστάσεων ήπειρο στη μέση του Ειρηνικού, την οποία ονόμασαν Terra Australis Incognita ή αλλιώς « η μεγάλη άγνωστη ήπειρος του Νότου ».
Η πρώτη αναφορά για την νέα ήπειρο εμφανίστηκε αρχικά στις εργασίες του Augustus le Plongeon ο οποίος σε έρευνες που διεξήγαγε για τους Μάγια του Γιουκατάν, ανήγγειλε ότι είχε μεταφράσει τις αρχαίες γραφές των Μάγια οι οποίες σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του έδειχναν ότι οι Μάγια του Γιουκατάν ήταν ο πιο αρχαίος πολιτισμός της Ατλαντίδος και της Αιγύπτου και έλεγαν επιπρόσθετα την ιστορία μιας ακόμα γηραιάς ηπείρου της Μου (Mu), της οποίας οι επιζώντες ίδρυσαν τον πολιτισμό των Μάγια. Αργότερα οι μελετητές των αρχαίων γραφών των Μάγια υποστηρίζουν ότι οι μεταφράσεις του le Plongeon βασίστηκαν περισσότερο στη ζωηρή φαντασία του.
Ο όρος ήπειρος της Λεμούριας προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο ζωολόγο και γεωλόγο Φίλιπ Σλέιτερ (Philip L. Schlater) το 1864 ο οποίος προσπαθώντας να βρει απάντηση στο ερώτημα πως είναι δυνατόν το ίδιο είδος του ζώου lemur να συναντάται στη νήσο Μαδαγασκάρη, αλλά και στην Αφρική, στην Ινδία και στην Ινδονησία αφού οι lemur δεν μπορούν να πετάξουν, ούτε να κολυμπήσουν ενώ τους χωρίζουν τεράστιες εκτάσεις νερού;
Η μόνη λογική απάντηση είναι να περπατήσουν πάνω από χερσαίες εκτάσεις που στην συνέχεια εξαφανίστηκαν. Έτσι ο P. L. Schlater πρότεινε την ύπαρξη μιας μεγάλης ηπείρου, μέρη της οποίας αποτελούσαν η Μαδαγασκάρη, η Ινδονησία και η Αφρική, την ήπειρο αυτή την ονόμασε Λεμούρια από τα ζώα Lemur. Ακόμα πιο πέρα προχώρησε ο Γερμανός βιολόγος Ερνστ Χένρικ Χέκελ (Ernst Haeckel) ο οποίος πρότεινε ότι η Λεμούρια είναι η κοιτίδα του ανθρώπινου είδους.
Αρκετοί μυθολόγοι και απακρυφιστές ενσωμάτωσαν τη Λεμούρια μέσα στα έργα τους. Ένας εξ αυτών ο Σκωτσέζος Λιούις Σπένς (Lewis Spence), ο οποίος στην προσπάθεια του να στηρίξει την ύπαρξη της Λεμούριας έκανε έκκληση στη κοινή λογική δηλώνοντας ότι τα νησιωτικά συγκροτήματα της Ωκεανίας δηλώνουν εμμέσως πλην σαφής την ύπαρξη μιας μεγάλης χερσαίας έκτασης στην τεράστια αυτή περιοχή.
Επίσης η Γιελένα Μπλαβάτσκυ, κατά την δεκαετία του 1880, ισχυρίστηκε ότι είχε μελετήσει ένα αρχαίο κείμενο παλαιότερο ακόμα και της Ατλαντίδος, με την ονομασία Book of Dzyan. Η Γιελένα Μπλαβάτσκυ πίστευε ότι η Λεμούρια κατοικήθηκε από την 3η Ριζική Φυλή τα ανθρωπότητας και περιγράφει τους Λεμουριανούς πανύψηλους, μελαψούς, ερμαφρόδιτους, με 4 χέρια και μερικοί διέθεταν ένα 3ο οφθαλμό στο οπίσθιο μέρος της κεφαλής τους. Επιπλέον είχαν περίεργους πόδες με κλειδώσεις που τους επέτρεπαν να περπατούν εξίσου καλά εμπρός και πίσω. Οι οφθαλμοί τους βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους και έτσι μπορούσαν να βλέπουν και πλάγια. Επίσης, είχαν εκπληκτικές ψυχικές και τηλεπαθητικές ικανότητες.
Σύμφωνα με την θεωρία της Μπλαβάτσκυ οι Λεμουριανοί μετά την καταστροφή της ηπείρους τους μετανάστευσαν στην Ατλαντίδα και εκεί εξελίχθηκαν στην 4η Φυλή της ανθρωπότητας. Μετά την καταστροφή της Ατλαντίδος μετανάστευσαν πάλι, αυτή την φορά όμως όχι ενωμένοι, αλλά διασκορπίστηκαν σε όλη την υδρόγειο και εξελίχθηκαν στην 5η Ριζική Φυλή. Κατά την Μπλαβάτσκυ, οι ριζικές φυλές είναι επτά και κατά τους νεώτερους θεοσοφιστές ( κυρίως τον Σκοτ Ελλιοτ ) οι Λεμουριανοί ξεκίνησαν από ωοτόκοι, εξελίχθηκαν με διασταυρώσεις με ζώα όπως οι χιμπατζήδες και μετά από αρκετές μεταλλάξεις φθάνουμε στον σημερινό άνθρωπο.
Η ήπειρος της Λεμούριας λέγεται ότι εκτείνονται σε ολόκληρο το νότιο Ημισφαίριο. Μετά την καταστροφή της πιθανότητας από έκρηξη ηφαιστείου, το μεγαλύτερο τμήμα της βυθίστηκε ενώ άλλα τμήματα παρέμειναν και είναι η σημερινή Μαδαγασκάρη, Αυστραλία και η νήσος του Πάσχα. Το 1926 ο Αμερικανός αγγλοσαξονικής καταγωγής ταγματάρχης Τζέιμς Τσέρτσγουορντ (James Churchward), αυτοαποκαλούμενος ερευνητής, δημοσίευσε το πρώτο από μια σειρά βιβλίων για την θρυλική Μυ τα οποία είχαν εξαιρετική απήχηση κατά τις δεκαετίες του 1920 και 1930.
Ανάμεσα στα άλλα ισχυρίστηκε ότι κατείχε στοιχεία που αποδείκνυαν την ύπαρξη κατά το παρελθόν μιας χαμένης ηπείρου, της Μου, η οποία βρισκόταν στον Ειρηνικό Ωκεανό με επίκεντρο νότια του Ισημερινού, ενώ είχε μήκος 6.000 μίλια από την Ανατολή ως την Δύση και 3.000 μίλια από τον Βορρά προς τον Νότο, είχε 64.000.000 κατοίκους και ο πολιτισμός τους άνθισε 50.000 χρόνια πριν.
Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι κατάφερε να διαβάσει μια αρχαία νεκρή γλώσσα ( η οποία ομιλείτε από τρία άτομα στον κόσμο ) γραμμένη σε λίθινες πλάκες στην Ινδία, τις οποίες είχε δείξει εμπιστευτικά ένας Ινδός ιερέας. Κατά τον J. Churchward σ’ αυτήν τη πανέμορφη ήπειρο ζούσε ένας λαός που αποίκισε τον πλανήτη και στη συνέχεια φοβεροί σεισμοί αφάνισαν την ήπειρο που βυθίστηκε πριν 12.000 χρόνια μέσα σε μια λαίλαπα φωτιάς και νερού.
Οι κάτοικοι της Λεμούριας αποίκησαν όλο τον πλανήτη και ανάμεσα στις αποικίες τους ήταν οι μεγάλοι πολιτισμοί των Ελλήνων, των Χαλδαίων, των Αιγυπτίων, των Βαβυλώνιων και των Περσών, ενώ αποικία θεωρείται η χαμένη Ατλαντίδα. Η Λεμούρια ήταν μια όμορφη τροπική ήπειρος με αχανές πεδιάδες γεμάτες λιβάδια και πλούσια χωράφια. Κανένα βουνό δεν υπήρχε. Νερό έτρεχε σ’ όλη την έκτασή της ενώ πολύχρωμα πουλιά συμπλήρωναν ένα παραδεισένιο περιβάλλον.
Το τέλος όμως του επίγειου παραδείσου ήταν εφιαλτικό, αλλεπάλληλοι σεισμοί και ηφαιστειακές εκρήξεις κατέστρεψαν αρκετά από τα μεγάλα πολιτισμικά και εμπορικά κέντρα της Μου. Όμως οι κάτοικοι της Λεμούριας δεν το έβαλαν κάτω, συνέχισαν και σε λίγες δεκαετίες η ζωή τους επανήλθε στους περισσότερους ρυθμούς της. Όμως η φύση επανήλθε με περισσότερο μένος και σφοδρότητα με στόχο για ακόμα μια φορά την ήπειρο της Μου.
Ο ουρανός σκοτείνιασε και η γη τρανταζόταν με αυξημένη ισχύ. Τα ποτάμια πλημμύρισαν και η ήπειρος πνιγόταν αργά και εφιαλτικά κάτω από το νερό. Το έδαφος άρχισε να βυθίζετε ενώ η θάλασσα εισερχόταν με βία στις παραλιακές πόλεις της Λεμούριας θερίζοντας στο πέρασμά της τις ανθρώπινες ζωές των κατοίκων της. Ηφαίστεια βροντούσαν και καυτή λάβα ξεχείλιζε από τις κορυφές των πύρινων βουνών. Όμως ο εφιάλτης δεν τελείωσε ποτέ, ολόκληρη η Μου καταστράφηκε και βυθίστηκε αφήνοντας πίσω τεράστιους ηφαιστειακούς κώνους, τα σημερινά νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού.
Οι περισσότεροι κάτοικοι συνάντησαν τον θάνατο ενώ οι λιγοστοί που επιβίωσαν ήταν αυτοί που διέμεναν κοντά στους ηφαιστειογενείς κώνους. Πλέον, δίχως πόρους, εργαλεία και καμία πηγή τροφής, στράφηκαν στον κανιβαλισμό και σημαίνοντας την έναρξη ενός εμφύλιου πολέμου. Πέρα όμως από τις περιγραφές και την εντυπωσιακή ομολογουμένως κοσμοθεωρία του Churchward, υπάρχει κάτι που να αγγίζει την πραγματική ιστορία της χαμένης ηπείρου Λεμούριας;
Ίσως τα μνημεία πετρών μυστήριας προέλευσης που διασχίζουν ολόκληρο τον Ειρηνικό, από την υποβρύχια περιοχή της Ιαπωνίας στο Yonagumi, τα αινιγματικά πετρογλυφικά στο μεγάλο νησί της Χαβάης, στο νησί του Πάσχα και μεταξύ των ιερών και μεγαλιθικών περιοχών.
Πολλοί θεωρούν ότι το νησί του Πάσχα ήταν μέρος της Λεμούριας. Οι εκατοντάδες της κολοσσιαίων αγαλμάτων και της γραπτής γλώσσας δείχνουν έναν προηγμένο πολιτισμό. Οι μύθοι του Πάσχα μιλούν για τη Hiva που βυθίστηκε κάτω από τα κύματα και οι άνθρωποι της τράπηκαν σε φυγή. Οι κάτοικοι της Σαμόα αποκαλούν μια παρόμοια θέση Μπουλουτού.
Στην Μπουλουτού οι άνθρωποι θα μπορούσαν να περπατήσουν μέσα από τα δέντρα, τα σπίτια και από αλλά φυσικά αντικείμενα χωρίς οποιαδήποτε αντίσταση. Οι Μαοροί της Νέας Ζηλανδίας μιλούν ακόμα για το ότι είχαν φτάσει εκεί πριν από πολύ καιρό από ένα βυθισμένο νησί αποκαλούμενο Χαβαϊκί σε μια απέραντη ορεινή ξηρά στην άλλη πλευρά του Ωκεανού.
Η ανακάλυψη του ανθρωποειδούς Hobbit Flores τον Οκτώβριο του 2004, δυο μήνες πριν το τσουνάμι και τους σεισμούς μήπως συνδέετε με τη Λεμούρια; Υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν ότι η Λεμούρια εμφανίστηκε ξαφνικά με έναν πραγματικό πολιτισμό. Αυτό έχει ωοτοκήσει πολλές ενδιαφέρουσες θεωρίες, συμπεριλαμβανομένων των επισκέψεων από εξωγήινους που έφεραν ένα νέο είδος ανθρώπων για να αντικαταστήσουν τους αργόστροφους πρόγονούς τους.
Η Λεμούρια πιστεύεται επίσης ότι δεν είναι άλλη από τον κήπο της Εδέμ, η οποία είχε μια περίπλοκη κυβέρνηση, έναν μεγάλο πολιτισμό και προηγμένη τεχνολογία. Οι ψυχικές δυνατότητές τους αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα. Η τηλεπάθεια, τα αστρικά ταξίδια και η τηλεμεταφορά αντικατέστησαν τις παραδοσιακές συσκευές επικοινωνίας.
Τα ιερά σύμβολα της Μου μιλούν για την απόκρυφη προέλευση των αρχαίων και σύγχρονων θρησκειών. Όλες οι θρησκείες έχουν μια κοινή προέλευση στις ιερές εμπνευσμένες γραφές της Μου. Οι υπερήλικες σοφοί της Λεμούριας, γνωστοί ως δέκατο τρίτο σχολείο, μετακίνησαν την έδρα τους πριν τον κατακλυσμό προς το ακατοίκητο οροπέδιο της κεντρικής Ασίας, το Θιβέτ. Εδώ καθιέρωσαν σύμφωνα με τους διάφορους ισχυρισμούς μια βιβλιοθήκη και σχολή γνωστή ως μεγάλη λευκά αδελφότητα.
Οι μύθοι για την Λεμούρια λένε πως οι άνθρωποι εκείνης της εποχής γνωρίζοντας τον ερχομό του κατακλυσμού δημιούργησαν υπόγειες πολιτείες όπου φύλαγαν αρχεία της ιστορίας της γης και των ανθρώπων καθώς και τις διδασκαλίες τους. Δεν ήταν οι μόνοι που το έκαναν αυτό. Όλοι οι λαοί που ζούσαν εκείνη την εποχή σε ολόκληρη την γη κάνανε ακριβώς το ίδιο. Έτσι μετά τον κατακλυσμό όσοι είχαν μπει σε αυτές τις υπόγειες εγκαταστάσεις, σώθηκαν και συνέχισαν την ζωή πάνω στην γη.
Η Λεμούρια όμως, φαίνεται ότι ήταν κάτι πολύ περισσότερο για τους πρώτους ανθρώπους, ήταν κάποιος ειδυλλιακός παράδεισος, κατά ένα μεγάλο μέρος αγροτικός με πυκνά δάση και αφθονία λουλουδιών και οπωροφόρων δέντρων. Οι αρχές της σωστής διανομής των αγαθών, της συνεργασίας και της δημιουργικότητας παράγουν μια κοινωνία ουσιαστικά χωρίς έγκλημα, συγκρούσεις και εχθροπραξίες.
Ήταν κυρίως χορτοφάγοι και έζησαν σε αρμονία με την φύση και τα άλλα πλάσματα. Είχαν ιδιαίτερα αναπτυγμένες ψυχικές και τηλεπαθητικές δυνατότητες που εφαρμόστηκαν στην καθημερινή τους ζωή. Η Λεμούρια επίσης γνωστή ως Pacifica, Mu και κατά τον Εντγκαρ Κέισι Zu ή Oz δεν είναι αυτό που φαίνεται αντίθετα για την Ατλαντίδα. Είναι σαν το πεπρωμένο της ανθρωπότητας που προβλέπεται στη σχέση της ως προς τον χρόνο.
Η άνοδος και η πτώση του πολιτισμού της Λεμούριας δεν μπορούν να τεκμηριωθούν ιστορικά. Η θεωρία της χαμένες ηπείρου κρύβεται καλά πίσω από ένα πέπλο μυστηρίου που υφάνθηκε με τέτοιων τρόπο ώστε να μην βρεθεί ποτέ η άκρη του. Φυσικό είναι όλα τα παραπάνω να γοητεύουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Μετά την πτώση του Hybornea,
η Ατλαντίδα και η Mu (Λεμουρία), τοποθετημένα σε έναν παλιό χάρτη
του πρώτου πολιτισμού στη Γη, χρειάστηκε πολύς χρόνος για να εμφανιστεί μια συνέχεια. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι ο πλανήτης κατοικήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιτίας του πυρηνικού πολέμου και των φυσικών καταστροφών που σήμανε το τέλος της Hybornea πριν από περίπου 8 εκατομμύρια χρόνια και εν μέρει επειδή υπήρχε μεγάλη θλίψη μεταξύ της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας,
Τα τρία στρώματα των διαστημικών πλοίων της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας (τα οποία φυσικά πρέπει να ερμηνευθούν τρισδιάστατα). Παρακολουθούν συνεχώς τη Γη και διασφαλίζουν ότι δεν μπορεί να επισκεφθεί τη Γη ούτε ένα είδος με λιγότερες από φιλικές προθέσεις
τη συνεργασία ειρηνικών πλανητών στον Γαλαξία μας, οι οποίοι ήταν πολύ πιο ανεπτυγμένοι από ό, τι είμαστε τώρα ακόμα και τότε. Επειδή η Hybornea έπρεπε να ήταν ένα τέλειο παράδειγμα μιας αρμονικής κοινωνίας με διάφορους αρχαίους αγώνες οι οποίοι, σε άλλα μέρη του σύμπαντος, ήταν εχθροί του άλλου. Ότι όλα αυτά τελείωσαν σε έναν πόλεμο, τελικά ήταν πολύ απογοητευτικά για την Ομοσπονδία, η οποία επιδιώκει ενότητα.
Αλλά ο χρόνος πέρασε, η Γη αποκαταστάθηκε και τελικά ένα είδος πρωτεύοντος νερού το οποίο φάνηκε να είναι αρκετά υποσχόμενο για να ζήσει στον πλανήτη μας βρέθηκε σε έναν πλανήτη στο σύστημα Star Vega. Αυτό δεν ήταν θέμα να πιάσουμε μερικούς από αυτούς τους πιθήκους και να τους αφήσουμε ελεύθερους εδώ. αυτό παίρνει τη δέουσα προσοχή. Απαιτείται ατέλειωτη προετοιμασία με πολλές διαβουλεύσεις μεταξύ εμπειρογνωμόνων διαφόρων ειδικοτήτων, όπως σε περίπλοκο εργαστηριακό πείραμα. Ένα σχέδιο έπρεπε να γίνει για το τι πρέπει τελικά να γίνει αυτό το πλάσμα και όπου η κοινωνία ήταν ιδανικά επικεφαλής. Λέγεται ότι τα κρυστάλλινα κρανία
Η JoAnn Parks με το κρανίο "Max" που ζυγίζει 18 λίβρες
παίζουν ρόλο σε αυτό. Αυτά διαδόθηκαν σε όλο τον κόσμο και χρησίμευαν ως σχέδιο για τη συνείδηση του αναπτυσσόμενου νέου ανθρώπου.
Αυτή η διαδικασία δημιουργίας είναι πολύ περίπλοκη για να συζητήσουμε σε αυτόν τον ιστότοπο, επειδή εμπλέκονται και ανώτερες πνευματικές πτυχές και όροι όπως οι ρίζες των ριζών (η ανάπτυξη πρωτόγονου και πλήρως συνειδητού ανθρώπινου όντος σε βήματα δέκα χιλιάδων ετών). Ας πούμε απλά ότι τα πρώτα πλάσματα που εισήχθησαν σε μια ομάδα νησιών στον Ειρηνικό Ωκεανό και οδηγήθηκαν εκεί, τώρα περίπου 900.000 χρόνια πριν, δεν μοιάζουν με τον σημερινό άνθρωπο στο παραμικρό. Αυτή η νησιωτική ομάδα ονομάστηκε Λεμούρια, ή απλώς Mu.
"Πριν από πολύ καιρό, εμείς από τη Γαλαξιακή Ομοσπονδία αποικίσαμε αυτόν τον πλανήτη και έφεραν ό, τι λέγετε κυρίως Λεμουρία.Σε αυτή τη μαγική γη ακμάζαμε τόσο πάνω όσο και κάτω από την επιφάνεια.Η υψηλή αυτή κουλτούρα παρακολουθούσε την ιερή ουσία της Μητέρας Γης και της πιο ποικίλης οικοσυστήματα. " - Οι Σιριάντες,
(Ερχόμαστε να σας παρουσιάσουμε μια πληθώρα γνώσεων που θα σας απαλλάξουν από τα ανόητα ψέματα και τις ψευδείς αντιδημοσίευσεις των σύντομων κυβερνήσεών σας. Αυτή η κόλαση είναι το τελευταίο απόσπασμα των ομάδων που σας οδήγησαν τόσο άσχημα και τώρα πρέπει να αποκαλυφθούν για αυτό που πραγματικά είναι! Αυτή η αλαζονική και κακόβουλη δέσμη σχεδίαζε να σας απομακρύνει ακόμα περισσότερο από το θεϊκό δώρο του Θεού της πλήρους συνείδησης και να σας κρατήσει σε μόνιμη υποτέλεια. Αυτά τα κακόβουλα σχέδια βραχυκυκλώνονται καθώς μιλάμε και δεν θα φτάσουν ποτέ στην καρδιά!)
channeled
Το Channeling είναι μια μορφή τηλεπαθητικής επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων και άλλων οντοτήτων, συνήθως από ανώτερες διαστάσεις. Αυτά τα όντα θα μπορούσαν να είναι τα πνεύματα των αποθανόντων ανθρώπων, του Ανώτερου Εαυτού σας, των ξένων όντων, των αγγέλων, των πνευμάτων της φύσης ή ακόμα και των ζώων και των κατοικίδιων ζώων.
που διοργανώνονται από τον Sheldan Nidle, 3 Ιουλίου 2012
Όπως και με την Ατλαντίδα στον Ατλαντικό Ωκεανό και το Κουμάρι Καντάμ στον Ινδικό Ωκεανό, υπήρχε πολύ περισσότερη έκταση πάνω από το νερό από τότε που υπάρχει τώρα, επειδή ο Νότιο Πόλο βρισκόταν πάνω από τον ωκεανό και όχι πάνω από τη γη, όπως συνέβη από τότε στροφή του άξονα της Γης.
Όταν η Γη είχε μόλις πάρει την στερεά της μορφή, ήταν πολύ μικρότερη από αυτή που είναι τώρα. Υπό την επίδραση της φυγόκεντρης δύναμης - ο ισημερινός μας ξεπερνά τα 1.000 μίλια / ώρα - ο πλανήτης έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Εξακολουθεί να αυξάνεται μερικά εκατοστά το χρόνο. Πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια ήταν μόλις το ένα τέταρτο της σημερινής της περιφέρειας και η δύναμη της βαρύτητας ήταν πολύ μικρότερη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δεινόσαυροι ήταν σε θέση να εξελιχθούν σε τεράστια τέρατα μερικές φορές βάρους 80 τόνων. Με την τρέχουσα δύναμη βαρύτητας θα υποφέρουν χωρίς αμφιβολία από φυσικές ασθένειες, όπως σπασμένα οστά, καρδιακή ανεπάρκεια κ.λπ.
Αφού λυθεί πολύ πολικός πάγος και οι καταστροφές έπληξαν και τις δύο ηπείρους, μόνο τα υψηλότερα μέρη βρίσκονται ακόμα πάνω από το νερό. Για την Ατλαντίδα υπάρχουν οι σημερινές Αζόρες και Καραϊβική, για τα Λεμούρια υπάρχουν νησιά όπως η Χαβάη και η Ωκεανία (1)
Η επόμενη φάση
Παρά τις απαραίτητες φυσικές καταστροφές, ο νέος άνθρωπος εξελίχθηκε με επιτυχία και πριν από περίπου 300.000 χρόνια θα μπορούσε να προστεθεί ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία: η Ατλαντίδα.
Όπως αναφέρθηκε, η Ατλαντίδα βρισκόταν στον Ατλαντικό Ωκεανό, περίπου 1.500 χλμ. Από τις ακτές της Ευρώπης και της Αφρικής.Ήταν σαν ένας παράδεισος εκεί, με θερμοκρασία περίπου 25 βαθμούς καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους. Το έδαφος περιείχε πολλά ηφαίστεια και επομένως ήταν πολύ εύφορο. Η Ατλαντίδα έφτασε στο υψηλότερο αναπτυξιακό επίπεδο που υπήρξε ποτέ στη Γη. Πολύ υψηλότερο από εμάς τώρα, τόσο πνευματικά όσο και τεχνολογικά. Οι άνθρωποι ζούσαν ως ένα με τη φύση και με πλάσματα από υψηλότερα σφαίρα και άλλους πλανήτες. Η Ατλαντίδα και η Λεμουρία ήταν ακόμη μέλη της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας.
(Η Γαλαξιακή Ομοσπονδία ελέγχεται από ένα μεγάλο συμβούλιο, αποτελούμενο από μικρότερα συμβούλια, τα οποία συνίστανται από ακόμη μικρότερα συμβούλια, καθένα από τα οποία έχει εκπροσώπηση από όλα τα ξεχωριστά μέλη. Με αυτόν τον τρόπο αυτός ο τεράστιος οργανισμός παραμένει διαχειρίσιμος. Η ιεραρχία μεταξύ των μελών καθορίζεται συνήθως από την πνευματική τους ανάπτυξη. Τα πιο εξελιγμένα μέλη είναι όμορφα φωτεινά όντα που εκφράζουν τη θέληση του Θεού.)
Τα μεγαλύτερα πλοία της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας είναι αυτοτελείς κόσμοι
Ο εναέριος χώρος ελέγχεται με όλα τα είδη αεροπλάνων, τα οποία συζητούνται στις προφορικές παραδόσεις και τα παλιά σανσκριτικά κείμενα των λαών σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως οι Hopi και άλλες φυλές των ιθαγενών Αμερικανών, οι Ιρλανδοί, οι Κέλτες και οι Ινδοί.Άνθρωποι έχτισαν επίσης υποβρύχια και υπολογιστές, υπήρχε ελεύθερη ενέργεια από το φως του ήλιου και τους κρυστάλλους χαλαζία, και υπήρχε ένας τύπος τηλεοπτικού συστήματος. Χρησιμοποιήθηκε μόνο φυσικό υλικό και ό, τι δεν χρειάστηκε πλέον, όπως τα απόβλητα, ανακυκλώθηκε ή αποϋλοποιήθηκε. Καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους υπήρχαν πολλές τελετές και τελετές, όπως οι σολίστ, για να γιορτάσουν την αγάπη και την ενότητα μεταξύ τους και με τη Μητέρα Γη.
Τις τελευταίες δεκαετίες, διάφορες αποστολές κατάδυσης στην Καραϊβική έχουν βρει περιττές δομές κάτω από το νερό (2) . Για παράδειγμα, κοντά στο Μπαχάμι, Bimini, βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, μεγαλιθικοί τοίχοι και δρόμοι μήκους εκατοντάδων μέτρων. Οι δρόμοι τοποθετήθηκαν σε ένα προσεκτικά κατασκευασμένο υπόβαθρο και, ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσαν φυσικά να προέρχονται φυσικά. Μπορούν επίσης να παρατηρηθούν περιγράμματα πυραμίδων (3).
(Πώς ο ήχος μπορεί να κάνει ένα πέταγμα
Κάθε ήχος έχει μια συγκεκριμένη συχνότητα. Αυτό ισχύει και για στερεά αντικείμενα, επειδή όλο το υλικό είναι ενέργεια φωτός που δονείται σε μια συγκεκριμένη συχνότητα. Εάν συγκρούονται δύο συχνότητες, τότε αυτό μπορεί να έχει αξιοσημείωτο αποτέλεσμα. Η πυκνότητα μιας πέτρας, για παράδειγμα, μπορεί να αφαιρεθεί, έτσι ώστε η πέτρα να εισέλθει σε κατάσταση όπου δεν έχει στερεότητα, αντίσταση ή βάρος. Στη συνέχεια, είναι εύκολο να το ζυμώσετε με τα γυμνά χέρια σας.)
Ελήφθησαν εικόνες και φωτογραφίες Sonar. Ωστόσο, όταν προσπάθησαν να μοιραστούν την ανακάλυψή τους με τον κόσμο, η επιστήμη και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν ελάχιστα ενδιαφέρουσα και ακόμη και σαρώθηκαν ενεργά από τις αρχές για να πραγματοποιήσουν επακόλουθες αποστολές.
Σύμφωνα με το μέσο Edgar Cayce,
Edgar Cayce (1877 - 1945) με την γυναίκα του Gertrude
το Bimini (φωτογραφία παρακάτω) αποτελούσε κορυφή βουνού που ήταν μέρος ενός από τα τρία μεγάλα νησιά της Ατλαντίδας, το Poseidia. Τότε το νερό ήταν περισσότερο από εκατό μέτρα χαμηλότερο από σήμερα (4)
Η αρχή του τέλους
Τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά στην αρχή του τελευταίου κύκλου των 26.000 ετών (εκείνο που "επίσημα" έληξε το 2012 ).
Στις 21 Δεκεμβρίου 2012 οι σημερινοί Μάγια γιορτάζουν την αυγή μιας νέας εποχής στην αρχαία πόλη των Μάγια Tikal στη Γουατεμάλα
Όπως συμβαίνει με όλα όσα συμβαίνουν στο σύμπαν, αυτό δεν ήταν σύμπτωση. Αυτός ο κύκλος προοριζόταν να είναι διπλός, επειδή οι ψυχές μπορούν να μάθουν από μια κοινωνία που περιέχει τόσο καλό όσο και κακό. Στην πράξη αυτό σήμαινε ότι οι αρνητικοί αλλοδαποί όπως οι ερπετοί
Reptilian?
Σε μια συνέντευξη με το αμερικανικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα Coast to Coast AM, ο Jonathan Reed είπε ότι δεν ήταν ερπετό, αλλά ένα ρομποτικό πλάσμα που διεξάγει (ειρηνική) έρευνα στη Γη για έναν άλλο εξωστρεφή πολιτισμό. Από τότε έρχεται σε επαφή με αυτόν τον πολιτισμό.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν δημοσιευθεί ποτέ αυθεντικές εικόνες των ερπετών, από όσο γνωρίζουμε.
άρχισαν να παρεμβαίνουν στη Γη (και πάλι) και να αναμιγνύονται με τους υψηλότερους ηγέτες: τους αρχιερείς (5) .Μέχρι τώρα, η Ατλαντίδα είχε σπάσει σε πολλά νησιά λόγω διαφόρων ηφαιστειακών εκρήξεων και σεισμών και οι ηγέτες ενός από αυτά τα νησιά αποδείχθηκαν δεκτικοί στους εξωγήινους πειρασμούς.
Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος προτού η υψηλή πνευματική ανάπτυξη αρχίσει να κάνει χώρο για την επιθυμία για γήινες και φυσικές απολαύσεις. Η υψηλή τεχνολογία που υπήρχε και που χρησιμοποιείται μόνο για την κοινή αιτία χρησιμοποιήθηκε τώρα για την καταπολέμηση άλλων. Τα άλλα νησιά και η Μου, η μητρική χώρα, παρακολουθούσαν την εξέλιξη αυτή με έντονα μάτια (όσο πιθανότατα θα μπορούσαν να το παρακολουθήσουν). Ωστόσο, φαινόταν αναπόφευκτο να εμπλακούν τελικά και στο πολεμοκάτριο ίδρυμα αυτών των "Υιών του Belial", όπως αυτοί οι Ατλάντες είχαν αρχίσει να αυτοαποκαλούνται. Και αυτό πράγματι συνέβη.
"Δεν είχαν αξίες, εκτός από το να σκέφτονται πάρα πολύ τους εαυτούς τους". - Ο Edgar Cayce σε μία από τις αναγνώσεις του για τους Υιούς του Belial
Περίπου 25.000 χρόνια πριν, οι εκφυλισμένοι Ατλάντες διαμαρτύρονταν με τη Λεμουρία για το πώς θα έπρεπε να κυβερνάται η υπόλοιπη Γη. Επειδή η Λεμούρια και η Ατλαντίδα δεν ήταν οι μοναδικοί πολιτισμοί: μεγάλες και μικρότερες κοινωνίες είχαν διαμορφωθεί σε όλο τον κόσμο με τα χρόνια. Σκεφτείτε την Αίγυπτο και τη Λιβύη, τη Νότια Αφρική, την Ανταρκτική (τότε μια ήπειρο με το σημερινό κλίμα της Αυστραλίας) και μια μεγάλη αυτοκρατορία που ονομάζεται "Yü" στην Ασία. Υπήρχαν επίσης πρωτόγονα φυλές παντού. Η Ατλαντίς θέλησε να κυβερνήσει αυτούς τους πολιτισμούς, αλλά η Λεμουρία αισθάνθηκε ότι πρέπει να αναπτυχθούν με τον δικό τους ρυθμό. Η σύγκρουση έφτασε σε τέτοιο ύψος ώστε οι "Υιοί του Belial" και οι εξωγήινοι εταίροι τους αποφάσισαν να καταστρέψουν τη Λεμουρία.
Στη μέση της νύχτας, ένα από τα δύο φεγγάρια που είχε τη Γη εκείνη την εποχή ήταν σύρθηκε μέσα στην ατμόσφαιρά μας από διαστημικά πλοία και ανατινάχτηκε ψηλά πάνω από τη Λεμουρία. Τα κομμάτια έπεσαν στη Λεμουρία, ενώ οι περισσότεροι κάτοικοι κοιμούνται. Οι τεράστιες δονήσεις που δημιουργήθηκαν από όλα αυτά προκάλεσαν πολυάριθμα υπόγεια πεδία αερίου για να εκραγούν, γεγονός που επιδείνωσε την καταστροφή. Ως αποτέλεσμα, σχεδόν ολόκληρη η ήπειρος της Λεμουρίας καταστράφηκε σε μια μόνο νύχτα και πάνω από 60 εκατομμύρια Λεμούριοι πέθαναν.
"Πριν από περίπου 25.000 χρόνια, τα άτακτα σχέδια της Ατλαντίδας έγιναν καρποφόρα και οδήγησαν σε διεφθαρμένα πειράματα που δημιούργησαν το περιβάλλον που οδήγησε στην κατάργησή της. Τότε, περίπου 13.000 χρόνια πριν, μπήκατε σε αυτή τη φθίνουσα κατάσταση και για να επιβιώσετε , εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τους υπόλοιπους εκτός κόσμου που τώρα γνωρίζετε ως το Ανουννάκη, το Σουμεριανό τους όνομα. Αυτή η ομάδα των τότε σκοτεινών όντων σας έβαλε σε έναν κόσμο γεμάτο τρομάξεις από πολέμους, μίσος, θρησκείες και θέλησε, μάθαινα να επιβιώσουν σε αυτή τη γη του φόβου και του κακού. Τώρα φτάσατε στο σημείο όπου όλα αυτά προορίζονται να αλλάξουν ». - Οι Σιριάντες, που διοργανώνονται από τον Sheldan Nidle, 22 Φεβρουαρίου 2011
Οι Λεμούριοι που επέζησαν από την καταστροφή συχνά ζήτησαν άσυλο στην Αγκάρτα,
Ο Olaf Jansen και ο πατέρας του (7) κοιτάζουν περιέργως από τους γίγαντες του Agartha
όπως όσοι είχαν ήδη φύγει κατά τη διάρκεια των αυξανόμενων συγκρούσεων. Επιτράπηκαν με την προϋπόθεση ότι θα συμπεριφερόταν ειρηνικά. Ακόμη και τώρα πολλές από τις υπόγειες πόλεις του δικτύου Agartha εξακολουθούν να αποτελούνται από λεμουριανούς θύλακες, όπως η πόλη Telos κάτω από το Mount Shasta στην Καλιφόρνια (φωτογραφία). Μέχρι το τέλος του προηγούμενου αιώνα, εξακολουθούν να πηγαινοέρχονται τακτικά για να πραγματοποιούν τελετουργίες. Μόλις αυτή η περιοχή έγινε πολυπληθής, σταμάτησαν αυτές τις πρακτικές
Οι πρώτες μέρες
Είναι τραγικό ότι η ιστορία της Ατλαντίδας και της Λεμουρίας έπρεπε να τελειώσει σε μια τόσο σκοτεινή σελίδα, επειδή ήταν τόσο όμορφη. Και είχε διαρκέσει τόσο καιρό, επειδή και οι δύο πολιτισμοί είχαν ζήσει δίπλα ο ένας στον άλλο για αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Δεν υπήρξε κανένας ανταγωνισμός ή καταπίεση από την κυβέρνηση, όπως τώρα, οπότε υπήρχε αρκετός χρόνος για τους ανθρώπους να βρουν το καλύτερο στον εαυτό τους και σε άλλους.
Πολλοί Αμερικανοί λαοί στην Αμερική εξακολουθούν να αναφέρονται στην Ατλαντίδα ως "Η Παλιά, Κόκκινη Γη" ή "Το νησί της Φλόγας" (6). Ο λόγος για αυτό είναι ότι το έδαφος στην Ατλαντίδα ήταν κυρίως κόκκινο, ίσως επειδή ήταν τόσο πλούσιο σε μέταλλα όπως ο σίδηρος και ο χαλκός. Επιπλέον, ένα θρυλικό μέταλλο που ονομάζεται orichalcum (7) χρησιμοποιείται συχνά για τη διακόσμηση τοίχων, ναών και κτιρίων. Σύμφωνα με τον Έλληνα φιλόσοφο Πλάτωνα (8), ο οποίος έγραψε για την Ατλαντίδα στα βιβλία του "Τιέμαι" και "Κριτιά", το κράμα αυτό εξορύσσεται καθαρά στην Ατλαντίδα και είχε μια αστραφτερή ροζ στιλπνότητα. Η επιστήμη έχει από καιρό αμφιβάλλει για την ύπαρξη του orichalcum, μέχρι πρόσφατα, 39 ράβδους του orichalcum έχουν τραβηχτεί από ένα παλιό ναυάγιο για πρώτη φορά (9) .
Το έδαφος του Ατλαντικού ήταν τόσο εύφορο ώστε η συγκομιδή να μπορούσε να πραγματοποιηθεί δύο φορές το χρόνο. Το νησί περιβάλλεται από τεράστιους κοραλλιογενείς υφάλους, οι οποίοι έχουν πεθάνει και βρίσκονται αρκετά χιλιόμετρα πιο κάτω. Αυτό είναι ένα από τα πολλά σημάδια που εξακολουθούν να είναι ορατά σήμερα, που δείχνουν ότι αυτή η περιοχή πρέπει να ήταν κάποτε υψηλότερη, καθώς τα κοράλλια γενικά δεν ζουν κάτω από το βάθος των 15-50 μέτρων (λόγω του φωτός του ήλιου).
Το ίδιο ισχύει και για τις αμμώδεις παραλίες και τα παχιά στρώματα των μικρών σκωληκοειδών (pteropods) που έχουν πλυθεί στην ξηρά, τα οποία συνήθως βρίσκονται κατά μήκος των κυμάτων των νησιών, αλλά βρίσκονται σε βάθος αρκετών χιλιομέτρων σε αυτήν την περιοχή.
Η "Lady of Elche" είναι ένα άγαλμα (ζωγραφισμένο πολύχρωμο) που βρέθηκε κοντά στην πόλη Elche στην Ισπανία το 1897. Είναι μοναδικό στο είδος του και δεν έχει ομοιότητες με τίποτα που έχει βρεθεί ποτέ οπουδήποτε. Η Ellen Whishaw και άλλοι σημαντικοί αρχαιολόγοι από εκείνη την εποχή που διερεύνησαν έφεραν την υποψία ότι πρέπει να προέρχεται από έναν χαμένο πολιτισμό, όπως η Ατλαντίδα.
Αυτό θα αντιστοιχούσε καλά με αυτά που έγραψε ο Πλάτων στα βιβλία του για την Ατλαντίδα αρκετούς αιώνες πριν από τον Χριστό. Αυτά δηλώνουν ότι βρίσκεται το Αλικάντε, η επαρχία Elche, που αποτελούσε μια αποικία του Ατλαντικού. Αυτή η αποικία ονομάστηκε Gadeiros, και η πόλη Cadiz, επίσης στη νότια Ισπανία, παίρνει το όνομά της από εκεί
Οι εύφορες πεδινές περιοχές του κύριου νησιού της Ατλαντίδας ήταν περίπου 200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και είχαν εφοδιασθεί με άρτιο σύστημα άρδευσης, το οποίο χρησίμευε και ως σύστημα μεταφοράς. Εδώ οι αγρότες και οι κηπουροί εργάζονταν σε άριστη αρμονία με τη φύση για να τροφοδοτούν πάνω από 20 εκατομμύρια ψυχές του πληθυσμού. Κατανοούσαν την τέχνη της επικοινωνίας με το δαιμονικό βασίλειο
Ο άγγελος φύλακάς σας παρακολουθεί πάντα
ή τα πνεύματα της φύσης, που σήμαιναν ότι ήξεραν ακριβώς πώς να αξιοποιήσουν στο έπακρο την κάθε καλλιέργεια. Ούτε οι δυτικοί επισκέπτες που επισκέφθηκαν τις Αζόρες τον 19ο αιώνα ανέφεραν ότι είχαν συναντήσει μεγάλες, άγριες ποικιλίες σχεδόν όλων των καλλιεργειών και φρούτων που γνώριζε η ανθρωπότητα σε αυτή τη μικρή ομάδα νησιών, από βερίκοκα και σταφύλια σε ελιές και καρύδες.
Η κρυσταλλική ενέργεια (10) χρησιμοποιήθηκε παντού στην Ατλαντίδα. Υπό την επίδραση του ηλιακού φωτός, του φωτός του αστεριού και της αιθέριας / ψυχικής ενέργειας, οι κρύσταλλοι δημιουργούν μοναδικές δονήσεις που ακούγονται μεταξύ τους σε μεγάλες αποστάσεις. Επομένως, δεν χρειάζονταν ούτε καλώδια τροφοδοσίας. Το Crystal είναι επίσης όμορφο, οπότε αυτό ταιριάζει απόλυτα με τις πανέμορφες πόλεις και τους ναούς που δημιούργησαν οι Ατλάντες, με τον ναό του Ποσειδώνα στην πρωτεύουσα του Chalidocean ως το επίκεντρο.
Το Χαλιντοκεάν, που χτίστηκε από κύκλους και βρίσκεται επίσης στα πεδινά, ήταν μάλλον μια από τις ωραιότερες πόλεις που υπήρχαν ποτέ στη Γη. Ως εκ τούτου, συχνά υποδείχθηκε ως η "πόλη των Golden Gates", ή η "Emerald City".
Όσον αφορά την προσωπική φροντίδα, χρησιμοποιήθηκαν κρύσταλλοι για τη θεραπεία των τραυμάτων και του συστήματος τσάκρα, για θεραπείες αναζωογόνησης, αστρικά ταξίδια και πολλά άλλα. Βιομηχανικοί κρύσταλλοι χρησιμοποιήθηκαν στην κοινωνία για να δημιουργήσουν ευνοϊκούς ενεργειακούς τομείς για, μεταξύ άλλων, τη γεωργία, προκειμένου να σχηματίσουν διαδοχικές σήραγγες, το κτίριο των σηράγγων στην κοίλη Γη
Οι φωτιστές φροντίζουν προσεκτικά ότι δεν αποκαλύπτονται στο κοινό τα μυστικά μιας κοίλης Γης. Οι ζώνες χωρίς πτήση βρίσκονται στη θέση τους τόσο στον Βόρειο όσο και στον Νότιο Πόλο. Ακόμη και οι δορυφόροι δεν κατευθύνονται σε αυτές τις ζώνες χωρίς πτήση. Παραδόξως, είναι λιγότερο προσεκτικοί με φωτογραφίες άλλων πλανητών. Όπως και αυτή η εικόνα του ανοίγματος στον Νότιο Πόλο του Δία που μπορεί εύκολα να βρεθεί στο χώρο της NASA
με τη διάλυση της γήινης ύλης και κάποιου είδους δέσμης λέιζερ.
"Για το όφελος του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας, είχαν δημιουργηθεί κρύσταλλα σε ολόκληρη την Ατλαντίδα σε τριγωνικούς σχηματισμούς, που ονομάζονταν« πόζοι », διασυνδέονταν μέσω μιας πεπλατυσμένης χρυσού-χάλκινης ράβδου κάτω από έναν σφαιρικό θόλο που μπορούσε να γυρίσει γύρω για να λάβει συγκεκριμένες αστρικές και τα κύματα ενέργειας βαρύτητας.Το σύστημα αυτό παρείχε σπίτια, γραφεία, μέσα ενημέρωσης και θεάματα με δύναμη, καθώς και εργοστάσια, ιατρικά κέντρα, σχολεία και εταιρείες ». - Αρχάγγελος Metatron , διοχετεύθηκε από τον James Tyberonn
οι Αζόρες
Τα πορτογαλικά νησιά που ονομάζονταν σήμερα οι Αζόρες σχημάτιζαν τις κορυφές του βουνού της Ατλαντίδας. Αν και ήταν τότε αρκετά χιλιόμετρα υψηλότερα και υποτίθεται ότι είχαν καλυφθεί με αιώνιο χιόνι, θα μπορούσαν να δώσουν μια εντύπωση για το τι έμοιαζε η Ατλαντίδα εκείνη τη στιγμή. Ο Πλάτωνας το περιέγραψε με αυτόν τον τρόπο, για παράδειγμα, στο βιβλίο του "Κριτιά":
"Η παλιά πρωτεύουσα ήταν πλούσια σε φυσικούς πόρους και υπήρχε αφθονία φαγητού. Τα ψηλά βουνά πρόσφεραν κάλυψη από τον βόρειο άνεμο και ζώα όπως ελέφαντες και άλογα περιζήτησαν τα βοσκότοπα και έπιναν από τις λίμνες και τα ποτάμια. οι κάτοικοι ζούσαν εκεί σε τέλεια αρμονία ».
Φίλοι σε ψηλά μέρη
Κατά τη διάρκεια της λεγόμενης "Χρυσής Εποχής", η ζωή πρέπει να φαινόταν αρκετά περίεργη σύμφωνα με τα πρότυπά μας. Η αλληλεπίδραση με ανώτερα πλάσματα και εξωγήινα ήταν κάτι εντελώς φυσιολογικό. Διάφορα διαστημικά πλοία πέταξαν στον ουρανό και τα φωτεινά όντα χωρίς ένα σώμα ήταν καθημερινό θέαμα.
Ποιος εξελίσσεται πνευματικά, συχνά μαθαίνει επίσης να επικοινωνεί με τον κόσμο γύρω του, τόσο με τα ζωντανά όντα όσο και με την ύλη που οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε ως άψυχα. Με αυτόν τον τρόπο, το υψηλό ιερατείο της Ατλαντίδας θα μπορούσε να αυξήσει τη δόνηση ενός υλικού όπως η πέτρα με το μυαλό τους, έτσι ώστε να γίνει σχεδόν ασταθής. Αυτό το έκανε να συμπεριφέρεται με πιο υγρό τρόπο, και έγινε πολύ ελαφρύτερο. Οι ιερείς τότε ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσουν απλά τα χέρια τους ή απλά εργαλεία για να πάρουν μεγάλα, άψογα τοιχώματα πέτρας από τα βράχια και να χτίσουν τοίχους ή πυραμίδες μαζί του.
Δεδομένου ότι θα μπορούσαν επίσης να αυξήσουν τη δική τους δονήσεις, θα μπορούσαν να αποβιβαστούν μέχρι δεκάδες μέτρα πάνω από το έδαφος, εάν είναι απαραίτητο. Αυτή η δυνατότητα χρησιμοποιήθηκε επίσης για ταξίδια, οπότε τώρα και στο εξής θα μπορούσατε να δείτε ανθρώπους που πετούν στον αέρα στην Ατλαντίδα (33) .
Μερικοί εξαιρετικά αναπτυγμένοι εξωγήινοι, όπως οι Σιριάντες, οι Πλειδιανοί και οι Αρκτουριανοί, επέλεξαν να μετενσαρκωθούν εδώ με ανθρώπινη μορφή και έζησαν εδώ χιλιάδες χρόνια ζωής. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανάπτυξη, τόσο περισσότερο μπορείτε να προσδιορίσετε τη φυσική σας μορφή, η οποία οδήγησε σε πολλούς ψηλά, όμορφα άτομα.
Προφανώς είναι συνηθισμένο για τις εξωγήινες ψυχές ότι, όταν έχουν μετενσαρκωθεί σε έναν πλανήτη, δεν μπορούν πλέον να ζητήσουν τη βοήθεια της οικογένειας του χώρου τους, αν κάτι πάει στραβά. Με αυτόν τον τρόπο, η ζωή σε έναν άλλο πλανήτη μπορεί να βιωθεί πλήρως. Έτσι, όταν η Ατλαντίδα χάθηκε, αυτές οι ομάδες βρίσκονταν στην ίδια βάρκα (μερικές φορές κυριολεκτικά) όπως οι άλλοι Ατλάντες που έφυγαν για γη. Αυτός είναι ο λόγος που σκελετοί και μούμιες αυτών των όμορφων, ψηλών ανθρώπων έχουν βρεθεί σε αμέτρητους τάφους στην Βόρεια Αμερική (11) .Αυτά τα σώματα φαίνονται διαφορετικά από τα δικά μας.
Οστά και μούμιες εξαιρετικά ψηλών ανθρώπων, ύψους μέχρι 3,5 μέτρων, έχουν βρεθεί στη Βόρεια Αμερική. Στις αρχές του περασμένου αιώνα, αμερικανικές εφημερίδες γεμίζουν με αυτές τις ειδήσεις (12) .
Αυτό που έκανε αυτούς τους σκελετούς ιδιαίτερα ξεχωριστό ήταν ότι μερικές φορές είχαν και άλλες φυσικές αποκλίσεις, όπως διπλές σειρές δοντιών που ήταν ακόμα σε τέλεια κατάσταση και χέρια και πόδια με έξι δάχτυλα και δάκτυλα. Συνήθως βρέθηκαν στα λεγόμενα ανάχωμα που βρίσκονται σε ολόκληρη την Αμερική, ειδικά κατά μήκος της ανατολικής ακτής.Υπάρχουν 150 γνωστά μόνο στη Νέα Αγγλία.
Ο ερευνητής James E. Vieira, ο οποίος συμβουλεύτηκε τους σημερινούς ιθαγενείς της Αμερικής, λέει ότι, σύμφωνα με την προφορική παράδοσή τους, οι γιγαντιαίοι λαοί υπήρχαν ήδη πριν φτάσουν εκεί και κατέβηκαν από τους Ατλάντες (13) .
Το Ινστιτούτο Smithsonian (ένα ινστιτούτο illuminati ) κατέλαβε σχεδόν όλες τις μούμιες και τα οστά και δεν μπορούν πλέον να το βλέπουν οι πολίτες
Τα παιδιά του νόμου του ενός
Η Χρυσή Εποχή οδηγήθηκε από μια πνευματικά ανεπτυγμένη ομάδα που αποκαλούνταν "παιδιά του νόμου του ενός". Ο "νόμος του ενός"
Η δομή του εγκεφάλου μας μοιάζει ακριβώς με εκείνη ολόκληρου του σύμπαντος. Σύμπτωση?
είναι ένας από τους σημαντικότερους καθολικούς νόμους και σημαίνει ότι, αν και όλα φαίνονται ξεχωριστά, στην πραγματικότητα όλα αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο και αποτελούν μέρος του Δημιουργού.
Οι επιστήμονες θέλουν να ασχοληθούν με το ζήτημα του πώς όλα έρχονται στην ύπαρξη, ενώ οι ερωτήσεις "Από ποιον;" και γιατί?" συνήθως αποφεύγονται
Η μητροπολιτικά καθοδηγούμενη ομάδα "Τα παιδιά του νόμου του ενός" ζούσε κυρίως στο Ατλαντικό νησί Ποσειίδα, το οποίο ήταν ένα από τα τρία μεγαλύτερα νησιά που παρέμειναν μετά από μια σειρά φυσικών καταστροφών που έπληξε την Ατλαντίδα πριν από 28.000 χρόνια περίπου. Τα άλλα δύο νησιά ονομάζονταν Og και Aryan. Η Ατλαντίδα βρισκόταν στην Μεσανατολική Ύδρα, την υποθαλάσσια ορεινή αλυσίδα που εκτείνεται από Βορρά προς Νότο και η οποία σχηματίζει τη γραμμή θραύσης μεταξύ δύο τεκτονικών πλακών. Νέα γη σχηματίζεται συνεχώς κατά μήκος αυτής της γραμμής σφάλματος, λόγω της αναπτυσσόμενης Γης .
Αυτό δημιουργεί μερικές φορές ηφαιστειακή δραστηριότητα και κατολισθήσεις και λόγω αυτού, η Ατλαντίδα έπεσε σε περιόδους τεράστιας καταστροφής για συνολικά τρεις φορές. Το τελευταίο, περίπου 10.500 μ.Χ. πριν από τον Χριστό, αποδείχθηκε μοιραίο σε ολόκληρη την ήπειρο. Αυτή η τελευταία περίοδος μηνών καταστροφών ξεκίνησε από την κατάχρηση των υψηλών τεχνολογιών από τον πληθυσμό των Αρίων. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο νησί και η υψηλή ιεροσύνη αυτού του νησιού είχε πέσει θύμα των κακών προθέσεων των εξωγήινων επισκεπτών. Η ομάδα "Οι Υιοί του Belial" προέκυψε από αυτό. Η αυτοανακηρυγμένη ανωτερότητα αυτής της "φυλής των Άριων" θα συνεχίσει να διαδραματίζει ρόλο στην παγκόσμια ιστορία μέχρι σήμερα, μεταξύ άλλων στη ναζιστική Γερμανία και σε διάφορες μυστικές κοινωνίες .
Η υπερηφάνεια θα πέσει
Μόλις οι Άριοι έπεσαν κάτω από την επιρροή των εξωγήινων, άρχισαν να παρεμβαίνουν όλο και περισσότερο σε άλλους πολιτισμούς.Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, έχτισαν έναν στρατό με περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους και έναν τεράστιο στόλο, ο οποίος κυβέρνησε τμήματα της Βόρειας Αμερικής και της Μεσογείου. Έμαθαν πώς να χωρίζουν τα άτομα χρησιμοποιώντας έντονη ηλιακή ενέργεια και πώς να χρησιμοποιούν αυτά τα άτομα για να κατασκευάσουν πυρηνικές βόμβες. Αυτό αργότερα κατέστρεψε την ασιατική αυτοκρατορία Yü. Τα ερείπια δύο μεγάλων πόλεων που βρίσκονταν στο Yü (τώρα Πακιστάν), Harappa και Mohenjo-Daro, εξακολουθούν να είναι ραδιενεργά (14) .
Έδειξαν επίσης όλο και λιγότερο σεβασμό προς τη Μητέρα Φύση, με την οποία μέχρι τότε ζούσαν πάντα αρμονικά. Χρησιμοποίησαν τις γενετικές τους γνώσεις για να δημιουργήσουν προγράμματα κλωνοποίησης για να αναπτύξουν έναν σκλαβωμένο αγώνα χαμηλής ανάπτυξης που θα μπορούσε να κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά στο νησί τους.
Επιπλέον, οι άνθρωποι και τα ζώα συγχωνεύθηκαν μεταξύ τους, οδηγώντας σε πλάσματα όπως κένταυροι (ανθρώπινο + άλογο), γοργόνες (άνθρωπος + δελφίνι) και Yeti (ανθρώπινη + αρκούδα). Όπως συμβαίνει με πολλούς μύθους και μύθους, αυτές οι ιστορίες βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα.
Τα δύο τελευταία πλάσματα (γοργόνες και Yeti) εξακολουθούν να ζουν σήμερα σε μικρές ομάδες, μακριά από τον σύγχρονο πολιτισμό.Τα ζώα γύρω από σήμερα, όπως ο τσίτα και η παντα είναι επίσης η συνέπεια των γενετικών πειραμάτων από μακρύ, πολύ καιρό πριν, όπως και διάφορες καλλιέργειες, όπως η μπανάνα.
Όλοι οι τσίτα στον κόσμο έχουν σχεδόν το ίδιο DNA (15). Αυτό είναι συνήθως αδύνατο στα θηλαστικά. Οι επιστήμονες, ωστόσο, βρήκαν μια «εξήγηση» γι 'αυτό και πιστεύουν ότι «σε ένα σημείο υπήρχε πιθανώς μόνο ένας πολύ μικρός πληθυσμός, ο οποίος στη συνέχεια επεκτάθηκε στην τρέχουσα κατάσταση». Αυτή η θεωρία είναι εξαιρετικά απίθανη για ζώα όπως ο τσίτα που ζουν μοναχικά και δεν έχει δει ποτέ σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το ζώο δημιουργήθηκε και κλωνοποιήθηκε από τους Ατλάντες μέσω γενετικής χειραγώγησης και χρησίμευσε ως κατοικίδιο ζώο και κυνηγός
Στην επιθυμία τους να επιτύχουν την τεχνική ανωτερότητα και να κυβερνήσουν τον κόσμο, οι διεφθαρμένοι ηγέτες του Aryan κατάφεραν να αναλάβουν τη διαχείριση του κρυσταλλικού ενεργειακού συστήματος από το «Παιδί του Νόμου του Ένα» με ένα κόλπο. Αυτό το σύστημα, που προοριζόταν για ειρηνικούς στόχους, χρησιμοποίησε έναν τεράστιο κρυστάλλινο δορυφόρο ο οποίος κρεμάστηκε ψηλά πάνω από την Ατλαντίδα Αυτό το σφαιρικό αντικείμενο με διάμετρο πάνω από οκτώ χιλιόμετρα είχε κατασκευαστεί με τη βοήθεια εξωγήινης τεχνολογίας και παρείχε τα διάφορα ενεργειακά συστήματα στο έδαφος με τη σωστή τροφοδοσία όλη την ημέρα.
Μόλις όμως αυτός ο δορυφόρος έπεσε στα χέρια των Αρίων, το χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν θανατηφόρα λέιζερ με τα οποία επιτέθηκαν στους λαούς της Ευρώπης και της Ασίας (16), (17) που αντιστάθηκαν στην κυριαρχία των Ατλαντών. Αν και οι πολύ ανεπτυγμένοι ιερείς / επιστήμονες των «παιδιών του νόμου του ενός», γνωστού και ως Atla-Ra, έκαναν ό, τι μπορούσαν για να επισημάνουν τους κινδύνους της κατάχρησης της κρυσταλλικής ενέργειας στους Άριους, οι προειδοποιήσεις τους αγνοήθηκαν. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο δορυφόρος ήταν υπερφορτωμένος και όχι πολύ αργότερα συνέτριψε όλο το σύστημα, οδηγώντας σε μια άνευ προηγουμένου σειρά καταστροφών και εκρήξεων (18) , (19) και (20) .
«Πολλοί μήνες μετά την επέκταση του μεγάλου κρυστάλλου δορυφόρου για την θερμική τεχνολογία« ακτινοβολίας θανάτου », έγινε υπερφορτωμένη, αποδυνάμωσε το πεδίο αντιβαρύτητας και κατέρρευσε με τη δύναμη ενός τεράστιου κομήτη. (21) Η τρομακτική έκρηξη κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του Og και εξασθένησε σοβαρά την τεκτονική σταθερότητα της ατλαντιδολανικής πλάκας, με μεγάλα τμήματα των υποκείμενων στρωμάτων να ανεβαίνουν στον καπνό.Ο μεγάλος δορυφορικός δορυφόρος διασκορπίστηκε σε δισεκατομμύρια κρυσταλλικά κομμάτια που εξακολουθούν να γεμίζουν τις βαθιές αυλακώσεις του Ατλαντικού Ωκεανού. «Τα κύματα των σεισμών και των τσουνάμι κατέστρεψαν το νησί και κατέστρεψαν πάνω από τα δύο τρίτα των Αρυών και μέσα σε λίγα μόνο λεπτά οι υπόλοιποι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής εξερράγησαν επίσης με τη δύναμη των πυρηνικών βομβών». - Αρχάγγελος Metatron , διοχετεύθηκε από τον James Tyberonn
Οι τεράστιες μετακινήσεις του φλοιού της Γης που συνόδευσαν τη βύθιση της Ατλαντίδας αποδεικνύονται εν μέρει από το γεγονός ότι η παλιά πόλη της Βολιβίας Tiahuanaco πρέπει να ήταν κάποτε συνδεδεμένη με τον ωκεανό, όπως έδειξε η έρευνα. Ενώ η πόλη αυτή βρίσκεται σήμερα σε ύψος 3950 μέτρων! (22)
Η έξοδος
Επειδή η Ατλαντίδα δεν κατέβηκε αμέσως, όπως έπραξε η Λεμουρία, αλλά βυθίστηκε σε μια σειρά καταστροφών που χρειάστηκαν μήνες, μεγάλο μέρος των περίπου 25 εκατομμυρίων κατοίκων ήταν σε θέση να φύγει. Μια ομάδα ζήτησε (και έλαβε) αμνηστία στο δίκτυο της Agartha, όπως και οι Λεμούριοι, και άρχισε να ζει υπόγεια. Άλλοι απλώνονται στις ακτές όλου του κόσμου, στα ανατολικά της Ασίας.Αυτό εξηγεί τον μεγάλο αριθμό τυπικών ατλαντικών πέτρινων κύκλων (henges), ταφικά ανάχωμα (dolmen), γεωγλυφικά, σχέδια σπηλαίου και πέτρινους τοίχους που βρέθηκαν παντού στην Αμερική, την Ιρλανδία (23), την Αγγλία, γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα, την Κίνα) και την Αφρική.
Αυτό το έργο τέχνης ήταν κάποτε μέρος της αρχαίας πόλης των Μάγια Tikal στη Γουατεμάλα. Πιθανότατα απεικονίζει την κατάρρευση της Ατλαντίδας. Ένας Γερμανός αρχαιολόγος πήγε στη Γερμανία, όπου εξαφανίστηκε υπό ύποπτες συνθήκες (όπως συμβαίνει συχνά με ανακαλύψεις που δεν ταιριάζουν καλά στην επικρατούσα άποψη στην επιστήμη)
Οι σφαίρες Klerksdorp
Οι σφαίρες Klerksdorp είναι μικρές σφαίρες, που βρέθηκαν σε στρώματα πέτρας 3 δισεκατομμυρίων ετών στη Νότια Αφρική. Αν και ορισμένοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι αυτές οι σφαίρες θα μπορούσαν να έχουν δημιουργηθεί από μια φυσική διαδικασία, αυτή η θεωρία φαίνεται να έχει επινοηθεί απλά για να αποφύγει να σκεφτούμε άλλες εξηγήσεις, όπως αυτές που παρουσιάζουμε σε αυτές τις σελίδες :)
Στην πραγματικότητα, οι σφαίρες είναι τέλεια ισορροπημένες και συχνά περιέχουν μικρές ζάντες ή γραμμές γύρω από τη μέση, που είναι πάρα πολύ άψογες για να δημιουργηθούν απλά.
Οι σφαίρες είναι κοίλες και στο κέντρο μερικών από αυτές υπάρχει μια κολλώδης ουσία που μετατρέπεται σε σκόνη όταν έρχεται σε επαφή με τον αέρα. Είναι κατασκευασμένα από βράχο-σκληρό μέταλλο με μοναδική χημική σύνθεση. Αν και βρίσκονται σε ορυχεία διαμαντιών και άνθρακα, η γιγαντιαία πίεση κάτω από την οποία σχηματίζονται αυτά τα στοιχεία, προφανώς δεν αρκεί για να διαβρώσει τις σφαίρες. Πολλές εκατοντάδες από αυτές έχουν βρεθεί, κάθε μία μοναδική. Ποιος ήταν ο σκοπός τους, κανείς δεν ξέρει
Φαίνεται ότι οι διάφοροι πληθυσμοί που κατοικούσαν στην Ατλαντίδα έκαναν το δικό τους τρόπο μετά την καταστροφή και δεν ήθελαν πολύ να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους. Είναι δύσκολο να εντοπίσουμε ποια ομάδα πήγε εκεί, αλλά όσο μπορούσαμε να πούμε, οι Ατλάντες που κατέβηκαν απευθείας από τους εξωγήινους πήγαν κυρίως στην Αμερική και ίσως στην Αγκάρτα. Οι Ινδοί Cherokee στη νοτιοδυτική Αμερική, για παράδειγμα, ανέφεραν πάντα ότι κατεβαίνουν από τους Πλειάδες.
Οι Άριοι πιθανότατα έκαναν κυρίως το δρόμο τους προς τα βρετανικά νησιά και τη βόρεια / δυτική Ευρώπη. Σύμφωνα με τους θρύλους των εγγενών κατοίκων, υπήρχαν μερικές φορές δεκάδες χρόνια μεταξύ των αφίξεων αυτών των ελκυστικών ανθρώπων με τα μπλε μάτια τους και τα ξανθά ή τα κόκκινα μαλλιά, έτσι ίσως είχαν δοκιμάσει πρώτα να ζήσουν κάπου αλλού ή είχαν περιπλανηθεί κατά μήκος άλλων ακτών για χρόνια. Ακόμα και σήμερα, πολλοί τάφοι γεμάτοι με κόκκινο ορεκτικό μπορούν να βρεθούν κατά μήκος των ακτών της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης. Αυτή ήταν μια τυπική χρήση της Ατλάντιας (25).
Αυτό πιθανότατα μετράει και για τη λιγότερο ανεπτυγμένη ανθρώπινη φυλή που είχαν χρησιμοποιηθεί από τους Άριους για δουλεία και γενετικά πειράματα. Η μνήμη αυτών των λεγόμενων Fir Bolgs ζει στους αγγλικούς και ιρλανδικούς μύθους των σκλάβων και των ξωτικών.
Τέλος, τα «παιδιά του νόμου του ενός» φαινόταν να διαδίδονται κυρίως στη Μεσόγειο, στο βόρειο τμήμα της Αφρικής, στη Σουμέρια και στις ασιατικές αποικίες που ίδρυσαν νωρίτερα.
Λόγω της ικανότητάς τους να ανυψώνουν βαριά αντικείμενα με ήχο, μια τεχνική που είχαν μάθει από εξωγήινους, οι περιπλανώμενοι Ατλάντες άρεσαν να χρησιμοποιούν τεράστιους βράχους για τις δομές τους. Αυτό μπορεί να φανεί στα ανώτατα όρια και τους τοίχους των ταφών τους, αλλά και σε αμέτρητα henges, dolmen, menhirs και hunebeds που έχουν βρεθεί σε ολόκληρη τη Γη. Η σύγχρονη επιστήμη το αποδίδει λανθασμένα σε άλλους λαούς. Μόνο στον δυτικό Καύκασο, κατά μήκος της ακτής της Μαύρης Θάλασσας, υπάρχουν πάνω από 3.000 δολάρια (26). Στα βόρεια της Αλγερίας, επίσης, μετρήθηκαν χιλιάδες (27)
Ιταλία Ρωσία 
Ιορδανία Πορτογαλία 
Ισπανία Ισραήλ 
Ιρλανδία Νότια Κορέα 
Ηνωμένες Πολιτείες Δανία 
Μάλτα Ινδία 
Αλγερία Σουηδία 
Ολλανδία Γαλλία
Μόνο στη Βόρεια Αμερική έχουν βρεθεί πάνω από 200.000 αρχαίες πυραμίδες, γεωμετρικές μορφές και λεγόμενες «εικόνες». Όπως τα φίδια του φιδιού στο Οχάιο 
, με μήκος εκατοντάδων μέτρων. Συνήθως φτιαγμένο από γη, επειδή εκεί υπήρχε πολύ λιγότερη πέτρα απ 'ό, τι στην Ατλαντίδα.Δείχνουν ομοιότητες με τις πυραμίδες της Γκίζας (Αίγυπτος) και Teotihuacán (Μεξικό) (13) και αναφέρονται σε διάφορα αστρονομικά γεγονότα, όπως ισημερίες, ηλιοστάσια και σεληνιακό ημερολόγιο (12) . Η Μεγάλη Ανάχωμα των Cahokia στο Μισούρι ήταν ακόμη τόσο μεγάλο όσο η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, αλλά όπως και εκατοντάδες άλλα μεγάλα αναχώματα, ήταν σε μεγάλο βαθμό σκαμμένο μακριά στο τέλος του 19ου αιώνα με εντολή του Ινστιτούτου Smithsonian.
, με μήκος εκατοντάδων μέτρων. Συνήθως φτιαγμένο από γη, επειδή εκεί υπήρχε πολύ λιγότερη πέτρα απ 'ό, τι στην Ατλαντίδα.Δείχνουν ομοιότητες με τις πυραμίδες της Γκίζας (Αίγυπτος) και Teotihuacán (Μεξικό) (13) και αναφέρονται σε διάφορα αστρονομικά γεγονότα, όπως ισημερίες, ηλιοστάσια και σεληνιακό ημερολόγιο (12) . Η Μεγάλη Ανάχωμα των Cahokia στο Μισούρι ήταν ακόμη τόσο μεγάλο όσο η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, αλλά όπως και εκατοντάδες άλλα μεγάλα αναχώματα, ήταν σε μεγάλο βαθμό σκαμμένο μακριά στο τέλος του 19ου αιώνα με εντολή του Ινστιτούτου Smithsonian.
Οι δομές αυτές έχουν πλέον την τεχνική τελειότητα της πρώην πατρίδας λόγω των έντονων φυσικών καταστροφών που έπληξαν τον κόσμο εδώ και χρόνια στον απόηχο της πτώσης της ηπείρου. Μόλις οι βροχές, οι σεισμοί και οι πλημμύρες επιτέλους σταμάτησαν, η απώλεια του υλικού και των επαγγελματιών με τη σωστή τεχνογνωσία ήταν τόσο μεγάλη, ώστε προηγούμενο πρότυπο ζωής τους είχε γίνει ανέφικτος. Επίσης, επειδή τώρα οι άνθρωποι περιπλανήθηκε μόνο γύρω στις μικρότερες ομάδες, οι οποίες συχνά δεν είναι σε καλύτερη ψυχική κατάσταση.
Ωστόσο, εάν επαρκείς γνώσεις ήταν παρούσα στην ομάδα, έφτασαν ένα αρκετά υψηλό επίπεδο τώρα και στη συνέχεια. Η ικανότητα να χρησιμοποιούν τον ήχο για να σηκώσει βαρύ πέτρες από το έδαφος (28) και στοίβα τους πάνω από κάθε άλλο στην πραγματικότητα παρέμεινε ανέπαφο σχεδόν σε όλες τις ομάδες για τις γενεές. Στις βαριές πυλώνες της αρχαίας πόλης της Göbekli Τεπέ σε επιγραφές Τουρκία έχουν βρεθεί ότι φαίνεται να είναι για έναν κομήτη που μοιάζει περίπτωση στο παρελθόν που οδήγησαν σε καταστροφή (29) .
Η δραστική καταστροφή των γνώσεων που αναλαμβάνονται από τους εξωγήινους,
Μικρό άγαλμα ενός ερπετού πλάσματος, που βρέθηκε στη συλλογή Nomoli 
από τη Σιέρα Λεόνε
από τη Σιέρα Λεόνε
Ο οποίος είδε την ευκαιρία τους μετά την πτώση της Ατλαντίδας, προκάλεσε αυτή η ικανότητα να εξαφανιστεί τελικά, όπως καλά. Ακόμη και λαοί που εξακολουθούν να έχουν πολύ Ατλάντιες αίματος σε αυτά σήμερα, όπως της Ιρλανδίας, οι Βάσκοι, οι Μάγια και οι Θιβετιανοί, μόλις και μετά βίας γνωρίζουν αυτή την τεχνολογία πια.
Παντού πήγαν, οι Άτλαντες πέτρινη κύκλους. Αυτοί οι κύκλοι καταλύουν την ενέργεια της Γης (Orgon), ειδικά σε μέρη όπου αυτή η ενέργεια είναι ισχυρότερη: σε σταυροδρόμι των ley γραμμές. Σχημάτισαν μια θέση που τους προστατεύονται από καταιγίδες και άλλες διασπαστικές ενέργειες, ώστε να μπορούν να θεραπεύσουν, να διαλογίζεται και κρατήστε τα τελετουργικά εκεί ειρηνικά.
Οι ιστορίες για τις μεγάλες ομάδες των χαρισματικών μουσικών, αρχιτέκτονες, πλοηγοί (30) έχουν, γιατροί κλπ που έφτασε ανά βάρκα από ένα ναυάγιο νησί στη Δύση έχουν περιέχεται στις Βρετανικές Νήσους, για παράδειγμα, παλιούς θρύλους και μερικά Ιρλανδοί μυθιστορήματα. Ήταν γνωστός με ονόματα όπως οι Nemedians, το έλατο Bolgs και το Tuatha. Στο νότο της Αγγλίας οι λαοί αυτοί τοποθετήθηκαν, μεταξύ άλλων, τα περίφημα πέτρινα κύκλους του Stonehenge και Avebury σε ley γραμμή (βλέπε φωτογραφίες παραπάνω).
Στην ίδια γραμμή, στο μεταξύ Stonehenge και Avebury, είναι το γάλα λόφου (φωτογραφία παρακάτω). Αυτό το λόφο περιέχει μία από τις εικόνες των λευκών αλόγων που έγιναν στην αγγλική τοπίο εδώ και πολύ καιρό. Σύμφωνα με τη μακεδονικήcontacteeκαι ερευνητής παράθυρο Άντοφ, τα γιγαντιαία δωμάτια κρυμμένα κάτω από αυτές τις ενδείξεις, που περιέχει Ατλάντιο εξοπλισμού που λειτουργεί ακόμα (31) .
Θα μπορούσε αυτό να είναι και ο λόγος νέα αγρογλυφικά
Αριστερά: Ο σχηματισμός του Chilbolton.
Δεξιά: το αρχικό ραδιο μήνυμα που στάλθηκε στο διάστημα 27 χρόνια νωρίτερα
Μα γιατί?
Φυσικά, το μεγάλο ερώτημα είναι: ποιο είναι το σημείο των κύκλων; Όπως και με άλλα πράγματα που δημιούργησαν εξωγήινοι επισκέπτες στη Γη, όπως οι πυραμίδες και άλλες κατασκευές, οι περισσότερες από αυτές έχουν περισσότερες από μία λειτουργίες.
Είναι σαφές ότι ορισμένοι σχηματισμοί σημαίνουν ως μήνυμα προς την ανθρωπότητα. Ιδιαίτερα οι δύο σχηματισμοί που εμφανίστηκαν σε ένα πεδίο δίπλα στο ραδιοτηλεσκόπιο του Chilbolton στις 20 Αυγούστου 2001 μιλούν τόμους. Το ένα έδειξε ένα ανθρώπινο πρόσωπο και το άλλο ήταν μια απάντηση στο ραδιοσήμα που στάλθηκε στο διάστημα το 1974 με το ραδιοτηλεσκόπιο Arecibo στο Πουέρτο Ρίκο, στο οποίο «εμείς» παρουσιάσαμε τους πιθανούς εξωγήινους.
έχουν εμφανιστεί κοντά σε αυτά τα μέρη τα τελευταία χρόνια, μερικά από τα οποία με φαινομενικά τη μορφή ενός βέλους;
Αίγυπτος
Πολλές ομάδες από τα «Παιδιά του νόμου του Ενός» κατέφυγαν στη βόρεια Αίγυπτο, όπου υπήρχε μια Ατλάντιες αποικία. Εκτός από τη διαπραγμάτευση που έκανε με άλλους πολιτισμούς, όπως η ασιατική Yu και το Λιβυκό / αιγυπτιακή αυτοκρατορία (που τότε δεν είχαν αποκλειστεί από τον Φαραώ για πολύ καιρό), οι αποικίες είχαν επίσης ιδρυθεί σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής, στην την οποία οι Άτλαντες εγκαταστάθηκαν για μικρότερο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Μερικές φορές αυτό ήταν αναγκαίο λόγω των περιόδων υψηλών ηφαιστειακή και σεισμική δραστηριότητα που έπληξε τακτικά την Ατλάντιο ήπειρο.
Πρόθυμος όπως ήταν για την κατασκευή πυραμίδων (3), (32), Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, η κατασκευή όμορφα συγκροτήματα πυραμίδας όπως αυτές στην κοιλάδα Πυραμίδα της Βοσνίας και Teotihuacán στο Μεξικό. Υπήρχαν επίσης αποικίες στο Αρκάνσας (ΗΠΑ), τη Βραζιλία και το Θιβέτ. Κρύσταλλοι αναπτύχθηκαν εδώ, για παράδειγμα, μέσω ενός επιτάχυνε-up διαδικασία στην οποία ελήφθη μάγματος επάνω από τη Γη και στη συνέχεια ψύχθηκε κάτω από υψηλή πίεση. Για ταξίδια προς και από αυτές τις μακρινές θέσεις, χρησιμοποιήθηκαν υψηλές τεχνολογίες, όπως υπερδιάστατης σήραγγες (33).
Κάποια στιγμή πριν από την έναρξη των καταστροφών, οι Άτλαντες στην Αίγυπτο είχε επίσης ολοκληρώσει την πλατφόρμα της Γκίζας, που αργότερα θα αποδειχθεί ότι είναι τους opus magnum. Αυτή η τοποθεσία επιλέχθηκε μετά από χρόνια προετοιμασίας και ταιριάξει ωραία με την Σφίγγα, η οποία ήταν ήδη εκεί. Ο σχεδιασμός και η κατασκευή των πυραμίδων ήταν προφανώς το έργο του Ra και Ερμής ο Τρισμέγιστος (ή Θωθ). Αυτά ήταν κανονικές τους ανθρώπους, αλλά οι ψυχές τόσο πολύ ανεπτυγμένη ώστε να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα μεταξύ των διαστάσεων. Θα μπορούσε να πάρει σε ένα σώμα ή υπάρχει ως καθαρή συνείδηση. Θα εκπληρώσει τον ρόλο του οδηγού ή αρχιερέα στην Λεμουρία και την Ατλαντίδα. Πολυδιάστατο χαρακτήρα τους έδωσε τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τη γνώση που δεν ήταν προσβάσιμη σε φυσιολογικούς ανθρώπους, που είχε ως αποτέλεσμα την εκπληκτική, πολυλειτουργικά μηχανήματα οι πυραμίδες ήταν. Ακόμη και το μέλλον περίγραμμα σε τέσσερις πυξίδα σημεία που μόνο έγινε σχετική αφού η κλίση του άξονα της Γης
Παγωμένες περιοχές στη Βόρεια Ασία και τη Βόρεια Αμερική πλήθος σωρών από mammoths ακόμα βρίσκονται, κατεψυγμένα, από αιφνίδιο θάνατο.
Η τελευταία στροφή
Η τελευταία φορά που ο άξονας της γης μας πέρασε από σημαντικές αλλαγές δεν προκλήθηκε από το Niburu, ωστόσο, αλλά από θανατηφόρα φυσικά πειράματα από ηγέτες της Ατλαντίδας. Αυτή η καταστροφή κατέστησε το Βόρειο Πόλο να μετατοπιστεί από τη Βόρεια Σκανδιναβία στην Ανατολική Σιβηρία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρώπη, μέχρι τότε καλύφθηκε κυρίως με πάγο, πήρε ξαφνικά ένα εύκρατο κλίμα και η μάζα του πάγου λειώθηκε.
Η ταχύτητα με την οποία αυτό συνέβη ήταν μια απόλυτη έκπληξη για τη ζωή στη Βόρεια Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Οι θερμοκρασίες μειώθηκαν ριζικά, οι μαμούθι πάγωσαν εκεί που στάθηκαν. Μπορούμε ακόμα να βρούμε μια "ζώνη θανάτου" όπου χιλιάδες μαμούθ, ρινόκεροι και άλλα ζώα βρίσκονται παγωμένα σε πάγο. Οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν τα αβλαβή τμήματα των φυτών στο στομάχι τους. Αυτά τα φυτά συνήθως αναπτύσσονταν μόνο σε εύκρατα κλίματα.
είχε ήδη εφαρμοστεί στο σχεδιασμό.
Όταν οι «άνθρωποι του φιδιού», όπως οι Άτλαντες αυτοαποκαλούνταν, είχε ολοκληρώσει το συγκρότημα πυραμίδα της Γκίζας, φαινόταν πολύ διαφορετική από σήμερα. Κατά πάσα πιθανότητα δεν φαίνονται καθόλου, όπως η παραπάνω εντύπωση, γιατί σύμφωνα με τον Edgar Cayce ήταν μια πολύ εύφορη περιοχή στο χρόνο (34). Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι οι πυραμίδες ήταν καλυμμένο με λευκό ασβεστόλιθο και ότι η κορυφή αποτελείται από ένα κράμα χαλκού, ορείχαλκου και του χρυσού. Ο Νείλος είχε επίσης μια διαφορετική διαδρομή τότε, πράγμα που σήμαινε άφθονο νερό ήταν διαθέσιμο. Αυτό έρεε μέσα από τα κάτω από την Μεγάλη Πυραμίδα περάσματα. Εκτός από μια θέση για μυήσεις, η πυραμίδα ήταν επίσης ένα έξυπνο αντικείμενο που χωρίζουν τις αυξανόμενες μόρια του νερού σε οξυγόνο και υδρογόνο με τη βοήθεια του ηλιακού φωτός και τα ηχητικά κύματα. Αυτό σήμαινε το σύνολο του περιβάλλοντος θα μπορούσε να απολαύσει δωρεάν ενέργειας .
Σύμφωνα με τον Cayce και άλλες πηγές, οι Ατλάντιο «Τα παιδιά του νόμου του Ενός» χτίστηκε διάφορα αρχεία σε ολόκληρη την αυτοκρατορία τους, με τον οποίο η ιστορία τους είχε καταγραφεί από το Α ως το Ω Υπήρχε ένα στο Γιουκατάν (Μεξικό / Μπελίζ) (35), Μία για Bimini (Μπαχάμες) και ένα στην Αίγυπτο (36). Αυτό το τελευταίο αρχείο τοποθετήθηκε σε μια μικρή πυραμίδα μεταξύ της Σφίγγας και την Μεγάλη Πυραμίδα και χτίστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να ανακαλυφθεί μόνο μια φορά το ανθρώπινο είδος είχε αναπτυχθεί αρκετά πνευματικά για να χειριστεί αυτή τη γνώση με υπευθυνότητα. Λαμβάνοντας υπόψη φανταστικό έλεγχο των Άτλαντες της ενέργειας και δονήσεων, δεν είναι απίθανο ότι αυτό το αρχείο θα είναι προσβάσιμα ή ορατά μόνο μία φορά μας συλλογική συνείδηση έχει αρκετά διευρυνθεί. Πολλά σημάδια δείχνουν ότι αυτή τη φορά είναι κοντά
Το τέλος μιας εποχής
Μετά τις καταστροφές, οι Άτλαντες στην Αίγυπτο κατάφερε να κρατήσει ψηλά το βιοτικό τους επίπεδο εδώ και αρκετό καιρό. Αλλά το πηγαινέλα της περιαγωγής, μερικές φορές εχθρικό, φυλές, οι αρνητικές εξωγήινοι πάντα παρόντες στο παρασκήνιο που προσπάθησαν να διαφθείρουν την εργασία τους, και η ακόμα γουργουρητό της Γης που προκαλείται συνεχώς θόρυβο και βλάβη έκανε τη ζωή δύσκολη.
Επιπλέον, ηλεκτρικές συσκευές τους δεν λειτουργεί τόσο καλά τώρα, γιατί οι καταστροφές που είχε προκαλέσει τόσο πολύ σκόνη να είναι στην ατμόσφαιρα που υπήρχε λιγότερη ηλιακή ακτινοβολία. Αυτό προκάλεσε επίσης λιγότερες σοδειές, μερικές φορές οδηγεί στην πείνα και την ασθένεια. Κάθε φορά που έπρεπε να ανοικοδομήσουν τον πολιτισμό τους, κάποια από τη λάμψη τους εξαφανίστηκαν. Θα αναμειχθεί με άλλους λαούς όλο και περισσότερο και τελικά τον πολιτισμό τους, έπεσε σε ένα επίπεδο που μόλις και μετά βίας ξεπέρασε αυτή των άλλων φυλών, όπως ακριβώς είχε συμβεί με τους συναδέλφους τους πάσχοντες στη Βόρεια Αμερική και άλλες πρώην αποικίες. Η στιγμή που τόσο μεγάλη η Ατλαντίδα είχε φύγει για τα καλά.
Goshen Επιμελητήριο στην Ιντιάνα, ΗΠΑ
Μετά την απώλεια των δικών τους ηπείρου, Άτλαντες απλώνονται σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα κατά μήκος των ακτών των γύρω ηπείρους. Άφησαν τα σημάδια τους παντού, με τη μορφή αναχώματα ταφή και dolmen. Ο όρος «τύμβο» είναι στην πραγματικότητα λανθασμένη, καθώς δεν χρησιμοποιήθηκαν πάντα σαν τάφοι. Ήταν χώρους όπου οι σαμάνοι και άλλοι θα μπορούσαν ήρεμα διαλογίζεται και να βγει από το σώμα τους με τα πνεύματά τους. Για να γίνει αυτό, η επίφυση στο κεφάλι σας πρέπει να ενεργοποιηθεί, που ονομάζεται επίσης το «τρίτο μάτι», η οποία επιτυγχάνεται καλύτερα στο απόλυτο σκοτάδι και ησυχία.
Σύμφωνα με τον Edgar Cayce, οι Άτλαντες έκανε μικρούς λόφους από αυτά τα ιερά μέρη, προκειμένου να μιμηθούν το ιερό βουνό Atlas, το οποίο είχε πάντα δέσποζε πάνω από την παλιά πατρίδα τους.Αυτό το βουνό εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα ονομάζεται Pico , Που βρίσκεται στο Αζορών νησί με το ίδιο όνομα.
, Που βρίσκεται στο Αζορών νησί με το ίδιο όνομα.
Λίγο πολύ όλες αυτές οι κατασκευές έχουν ευθυγραμμιστεί με τη θεία γεγονότα, όπως το ηλιοστάσιο και τις ισημερίες. Οι παραπάνω φωτογραφίες δείχνουν το λεγόμενο Goshen Επιμελητηρίου στην Ιντιάνα (ΗΠΑ). Ο ήλιος πέφτει μέσα στο θάλαμο με τέτοιο τρόπο ώστε το φως φθάνει στο οπίσθιο τοίχωμα μόνο στη διάρκεια των ισημερίες (εδώ το ελατήριο ισημερία στις 20 Μαρτίου). Το ίδιο συμβαίνει και στην ταφή αναχώματα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού, όπως το Newgrange στην Ιρλανδία (37).
Η postdiluvial κόσμο
Μετά την πτώση της αυτοκρατορίας Ατλάντειας, οι αρνητικές εξωγήινοι που τελικά ανέλαβε τη διοίκηση της Γης άφησε κυριολεκτικά καμία πέτρα για να διαγράψει τα πάντα που εξακολουθεί να διεξάγεται μια υπενθύμιση των Ατλάντων. Φυσικά αυτό δεν έγινε έξω στο ύπαιθρο, αλλά μέσα από μυστικές κοινωνίες στον έλεγχο τους. Μεταξύ άλλων η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αποικιοκρατία, το καθεστώς του Πολ Ποτ στην Καμπότζη και ο ναζισμός ήταν ένα αποτέλεσμα αυτού. Συγκεκριμένα, η «ανακάλυψη» της Αμερικής και η συστηματική εξόντωση των δεκάδων εκατομμυρίων απόγονοι της Ατλαντίδας στη Βόρεια και τη Νότια Αμερική και την Καραϊβική που ακολούθησε ήταν ένα γενοκτονίας πρόγραμμα που είναι σχεδόν παράλληλα στην παγκόσμια ιστορία.
Ορισμένα ίχνη ήταν δύσκολο να διαγράψει, όμως, όπως το rhesus αρνητικό αίμα πολλά Ατλάντιες απογόνους σε όλο τον κόσμο έχουν, ομάδα αίματος Ο, κόκκινα και ξανθά μαλλιά τους, το DNA τους (38) και οι γλώσσες που μιλούν. Για παράδειγμα, η γλώσσα των ιθαγενών φυλών κατά μήκος του Αμαζονίου στη Βραζιλία, που ονομάζεται Tupi Γκουαρανί, δείχνει μια αξιοσημείωτη ποσότητα ομοιότητες με τη γλώσσα των Βάσκων στην Ισπανία και τη Γαλλία. Οι Άτλαντες που εγκαταστάθηκαν στη βόρεια Αφρική που ονομάζεται τα βουνά εκεί μετά το δικό τους βουνό του Άτλαντα, και ακόμη και τώρα μερικές λέξεις στη γλώσσα των απογόνων τους, των Βερβέρων, ταιριάζουν με αυτά, για παράδειγμα, των Βάσκων. Το ίδιο ισχύει και για τη γλώσσα του Sioux Native American φυλή στη Βόρεια Αμερική, αυτόχθονες λαούς στη Γουατεμάλα και οι αρχικοί κάτοικοι των Καναρίων Νήσων, που ονομάζεται Gaunches, που είχαν εξαλειφθεί εντελώς από τους Ισπανούς.
Πολλά ταφικά τελετουργικά των λαών σε όλο τον κόσμο είναι επίσης παρόμοια. Μουμιοποίηση των οργάνων του εμβρύου θέση (όπως για τις Καναρίους Νήσους, στο Περού και στην Αίγυπτο) και η χρήση της ώχρας κόκκινο χρώμα συχνά διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο εδώ, όπως συνήθιζαν να κάνουν στην Ατλαντίδα.
Μνήμες στη φύση
Σε πολλά ζώα Ατλαντίδα υπάρχει ακόμα στην συλλογική συνείδηση. Υπάρχουν αποδημητικά πουλιά, για παράδειγμα, όπως η petrel, οι οποίες εξακολουθούν να πετούν προς τα μέρη της Ατλαντίδας που χρησιμοποιείται για να είναι πάνω από το νερό κάθε χρόνο. Μπορούν κύκλο γύρω εδώ και πολύ καιρό, σαν να ξέρουν θα πρέπει να υπάρχει μια θέση για να προσγειωθεί κάπου.
Υπάρχει επίσης ένα είδος πεταλούδας που ονομάζεται την catopsilia που φεύγει για ένα ταξίδι πέρα από τον ωκεανό από τη Γαλλική Γουιάνα κάθε χρόνο. Υποσυνείδητό τους ίσως εξακολουθεί να περιέχει τη μνήμη του ένα νησί μακριά από στη θάλασσα με μια άνευ προηγουμένου πληθώρα των λουλουδιών γεμίζουν με νέκταρ.
Αλλά από τη στιγμή που φτάνουν σε αυτό το μέρος και δεν υπάρχει τίποτα για να βρεθεί, που να αποπροσανατολιστούν. Μετά κυματίζουν περίπου για λίγο ακόμα, εξάντληση κλωτσιές και να πεθάνουν στα κύματα, μία προς μία.
Ζωγράφοι και τραγουδοποιούς ήθελα να απεικονίζουν την Ατλαντίδα ως βυθισμένη πόλη που θα μπορούσε εύκολα να κατοικήσουν, αν δεν ήταν κάτω από το νερό. Δυστυχώς, η καταστροφή ήταν πιο σοβαρή από αυτό. Ή ως επικεφαλής Asa Delugio της φυλής Apache περιέγραψε την πτώση της χώρας των παλαιών προγόνων του: «Ο θεός φωτιά ανιχνεύσει μέσα από τις σπηλιές με ένα παρακάτω και κούνησε το έδαφος εμπρός και πίσω, όπως ο λύκος κάνει το κουνέλι.»
Μόνο οι πολύ ισχυρές και αντισεισμικά πυραμίδες μερικές φορές επέζησε τις καταστροφές (3) , (32)
Διαβάστε άκρη
Σύμφωνα με διάμεσες πηγές, πολλές ψυχές που γνώρισε την πτώση της Ατλαντίδας τη στιγμή έχουν μετενσαρκωθεί τώρα. Με τον τρόπο αυτό θα λύσει όλα τα είδη των κάρμα και να έχουν τη δυνατότητα να επιφέρει τη μετάβαση σε μια νέα εποχή σωστά αυτή τη φορά.
Ένας από αυτούς τους πρώην Άτλαντες είναι η συγγραφέας Shirley Andrews. Αν και η γνώμη διάφορα βιβλία για την Ατλαντίδα κατά τη διάρκεια της έρευνας για αυτό το άρθρο, το βιβλίο της «Ατλαντίς: Insights από ένα χαμένο πολιτισμό» ξεχώρισαν. Ειδικά επειδή δεν απέκλεισε οποιαδήποτε πηγή των προτέρων, ενώ ήταν συλλογή υλικού. Όπως η διοχετεύονται πληροφορίες του Edgar Cayce, Ο οποίος περιέγραψε την καθημερινή ζωή των διαφόρων Άτλαντες λεπτομερώς.
Ως εκ τούτου, θα ήθελα να κλείσω αυτή την σελίδα με ένα απόσπασμα από το βιβλίο της:
«Αν ζούσαν εδώ και πολύ καιρό, Άτλαντες ήταν στην ουσία το ίδιο με εμάς: ήταν εξίσου έξυπνη, γέλασε και χαμογέλασε, αγάπησε, απελπίστηκε, θύμωσε, ή κυνήγησαν ένας στόχος με αποφασιστικότητα. θα μπορούσε να υπολογίζει και να υπολογίζει, να κάνει εκτιμήσεις, κάνουν σχέδια, και σκέφτηκαν για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.[...]
Για χιλιάδες χρονιά οι ισχυροί, οι πνευματικοί άνθρωποι που κατοίκησαν την Ατλαντίδα μετά τις καταστροφές του πριν από 28.000 χρόνια εργάστηκε στη διατήρηση ενός ισορροπημένου και αρμονικού πολιτισμού. Είχαν επίγνωση της σχέσης μεταξύ αυτών και ένα πνευματικό δημιούργημα μιας ανώτερης τάξης, και τη θρησκεία και τη διατήρηση της όμορφη φύση στην οποία ζούσαν ήταν κεντρικό στις ενέργειές τους. Μόλις είχαν φτάσει στο σημείο που χρειάζεται μόνο λίγες ώρες την ημέρα, προκειμένου να εκπληρώσει τις καθημερινές τους ανάγκες, οι ίδιοι αφιερωμένη στην απολαμβάνει την παρέα του άλλου με αγάπη ή με περισυλλογή για το ρόλο τους στη Γη και τη θέση στο σύμπαν ...»
Ηλιοβασίλεμα στις Αζόρες
-------------------------------------------------- ----------------------------------
(8) Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ATLANTIS - Graham Hancock στο Λονδίνο Ρεάλ . Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ 
back up ]
back up ]
(9) Σπάνιες ορείχαλκος μέταλλο λέγεται ότι είναι από το θρυλικό Atlantis ανακτηθεί από 2.600-year-old ναυάγιο [ back up ]
back up ]
(10) 101010 Αρχαία Κρυστάλλινα Κρανία & Η Ατλάντειο Orb - Μια Εκδήλωση Παγκόσμια μυστήρια στη Νέα Υόρκη . Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(12) Γίγαντες της αρχαίας Αμερικής / Οι οικοδόμοι ανάχωμα . Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα hier από κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(18) Τα οράματα του Edgar Cayce της Ατλαντίδας Ο νόμος του One & The Golden Age of Atlantis [ back up ]
back up ]
(19) Enigmatic Ενέργειας πύργοι της Αρχαίας Περού (θραύσμα στο 4:42). Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(20) Οι Πυραμίδες της Γκίζας: Αποδομώντας τάφου Θεωρία (θραύσμα στο 8:25). Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(21) Μελέτη εξετάζει 13.000-year-old νανοδιαμαντιών από πολλαπλές τοποθεσίες σε τρεις ηπείρους [ back up ]
back up ]
(24) Μυστηριώδεις κύκλους πέτρα στην Κίνα: Εμπειρογνώμονας δίνει εξήγηση . Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(25) κόκκινη ώχρα, κόκκινο χρώμα, και η εποικιστικής της Αμερικής (απόσπασμα στο 5:15). Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(26) 25.000 Year Old Κτίρια Βρέθηκαν Στη Ρωσία; Οι Μυστηριώδεις Dolmens και Μεγαλιθικά του Καυκάσου [ back up ]
back up ]
(28) Michael Tellinger: Αρχαία τεχνολογία και η κίνηση του Ubuntu (Preview) (θραύσμα στο 9:51). Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(29) Αβορίγινων της Αυστραλίας συμβόλων που υπάρχουν στο μυστηριώδες 12.000-year-old πυλώνα στην Τουρκία, μια σύνδεση που θα μπορούσε να ταρακουνήσει την ιστορία [ back up ]
back up ]
(30) UFOTV® παρουσιάζει: ΑΤΛΑΝΤΙΣ: μυστικό Αστέρι χαρτογράφους ενός χαμένου κόσμου - ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ . Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(31) 2012 εξίσωση λύνεται - Μέρος 2/8 (απόσπασμα στο 7:09). Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(32) Giant Υποβρύχια Πυραμίδα Βρέθηκαν Κοντά Αζόρες Island (αγγλικοί υπότιτλοι) . Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ back up ]
back up ]
(33) Αρχάγγελος Μέτατρον: Η απίστευτη, αληθινή ιστορία της ανόδου και της πτώσης της Ατλαντίδας [ back up ]
back up ]
(36) Αποκάλυψη Douglas James Cottrell PhD: Η Γιουκατάν Hall of Records . Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . [ αντιγράφων ασφαλείας ]
αντιγράφων ασφαλείας ]
(37) αλλοδαποί και ο κωδικός μυστικό (απόσπασμα στις 11:01). Σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον; Ίσως είναι ακόμα κάπου αλλού στο YouTube . Αυτό το επεισόδιο του «Ancient Aliens» μπορεί (όπως και όλη τη σειρά «Ancient Aliens») και να αγοραστεί μέσα από το ηλεκτρονικό κατάστημα του History Channel . [ back up ]
back up ] 
