Το σεξουαλικό φετίχ
που οδηγεί στην απόλυτη κορύφωση αλλά και στο θάνατο
Η αναζήτηση της απόλυτης ηδονής είναι μία εμπειρία που λίγοι άνθρωποι έχουν καταφέρει. Η σεξουαλική απόλαυση σε επίπεδα που το μυαλό και το σώμα βρίσκονται σε κατάσταση απόλυτης μέθης. Ο δρόμος για το ιερό δισκοπότηρο της απολυτότητας του οργασμού αφενός είναι αμφιλεγόμενος.
Αρκετοί επιστήμονες και ψυχολόγοι θεωρούν πως η εμμονική και μονοδιάστατη αναζήτηση του οργασμού έχει οδηγήσει πολλούς στο να χάνουν το ενδιαφέρον τους για την σεξουαλική πράξη αυτή καθαυτή. Ο έρωτας για εκείνους και εκείνες είναι μία μηχανική πράξη. Η αίσθηση του ανικανοποίητου και η αναζήτηση νέων δρόμων οδηγεί στο «αφετέρου» της υπόθεσης.
Αφετέρου λοιπόν οι φαντασιώσεις και τα ακραία σεξουαλικά φετίχ έχουν οδηγήσει άτομα ακόμα και στο θάνατο. Για αρκετούς, «έναν ευχάριστο θάνατο». Σκοινιά, σακούλες, χέρια, νερό, κρεμάλες. Και ακόμα περισσότερα έχουν χρησιμοποιηθεί για να επιτευχθεί η απόλυτη κορύφωση. Η «σεξουαλική ασφυξία» (ή η μέθοδος αυτοΐκανοποίησης της «αυτό-ερωτικής ασφυξίας») είναι μία πανάρχαια και ακραία μέθοδος που χρησιμοποιείται από ριψοκίνδυνους που αναζητούν την οργασμική ολοκλήρωση που όμοια της δεν έχει συναντήσει κανείς και καμιά.
Οι απαρχές του φετίχ και ο μύθος του Μανδραγόρα
Η επικινδυνότητα αλλά και η φερόμενη επιτυχία της έχει κάνει την ερωτική ασφυξία να θεωρείται ως η Μέκκα των σεξουαλικών φετίχ και εντοπίζεται χρονικά κατά τον 17ο αιώνα μ.Χ.. Επιστημονικά η σεξουαλική ή ερωτική ασφυξία προκαλείται από την πίεση της αρτηρίας της καρωτίδας η οποία μεταφέρει αίμα προς τον εγκέφαλο πλούσιο σε οξυγόνο. Από την στιγμή που η αρτηρία αυτή φράξει (σε περίπτωση στραγγαλισμού για παράδειγμα), η ξαφνική έλλειψη οξυγόνου προς τον εγκέφαλο καθώς και η συσσώρευση διοξειδίου του άνθρακα μπορεί να προκαλέσει ένα αίσθημα ευφορίας το οποίο όταν συνδυαστεί με την στιγμή του οργασμού καθιστά την «έκρηξη» ευχαρίστησης όμοια με εκείνη της χρήσης κοκαΐνης.
Για αυτό και πολλοί ερευνητές τοποθετούν το φετίχ ανάμεσα στα πιο εθιστικά για τους ανθρώπους που είτε επιδίδονται σε αυτό σε ζευγάρια είτε μόνοι τους για αυτοΐκανοποίηση. Κατά την διάρκεια της υποξίας (η κατάσταση ημι-παραισθήσεων του εγκεφάλου από την έλλειψη οξυγόνου) υπάρχει αυξημένη αιμάτωση του πέους και σπασμοί που μεγεθύνουν την απόλαυση. Σπασμοί προκαλούνται επίσης και στο αιδοίο των γυναικών κατά τη διάρκεια της κατάστασης ασφυξίας.
Η ανθρωπότητα είχε διαπιστώσει από πολύ νωρίς την απευθείας σύνδεση του λαιμού και των πνευμόνων με τα γεννητικά όργανα και όχι σε ευχάριστες συνθήκες. Η διαπίστωση ήταν απλή. Κάθε φορά που απαγχόνιζαν κάποιον άνδρα (στις γυναίκες δεν υπήρχε κάποια εμφανής αλλαγή λόγω της θηλυκής φυσιολογίας) συνάνθρωπό τους, εκείνος ερχόταν σε στύση πριν ξεψυχήσει οριστικά. Κάπως έτσι γεννήθηκε ο μύθος του Μανδραγόρα, του μαγικού καρπού που φύτρωνε στο χώμα όπου κατέληγε το σπέρμα ενός κρεμασμένου μιας και συνήθως απαγχονισμοί γίνονταν σε δέντρα, οπότε κάτω από το σώμα του εκτελεσμένου υπήρχε χώμα.
Οι θρύλοι για τις αμφίβιες ιερόδουλες και ο πολιτισμός που απογείωσε το φετίχ
Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει με ακριβή στοιχεία πότε αυτή η διαπίστωση για την στύση των απαγχονισμένων έγινε η αφορμή για την πρακτική που πολλοί χαρακτηρίζουν ως ένα «διεστραμμένο σεξουαλικό παιχνίδι».
Ως πρακτική, η σεξουαλική ασφυξία μπορεί να ακολουθηθεί είτε από ένα ζευγάρι όπως για παράδειγμα αποδόθηκε κινηματογραφικά στην «Αυτοκρατορία των Αισθήσεων» του Ναγκίσα Όσιμα, ή στο πλαίσιο της αυτοϊκανοποίησης. Στην δεύτερη και μοναχική περίπτωση το ρίσκο είναι πολύ μεγαλύτερο και δεν είναι λίγα τα περιστατικά της αυτό-ερωτικής ασφυξίας που κατέληξαν στο θάνατο.
Ωστόσο σε ένα μόνο μέρος στον πλανήτη όπως συγκλίνουν τα στοιχεία κάποιοι απογείωσαν την πρακτική της ερωτικής ασφυξίας. Αυτοί ήταν οι ευγενείς και οι πολέμαρχοι της Μεσαιωνικής Ιαπωνίας. Όταν επιθυμούσαν μία σεξουαλική εμπειρία εκτός των συνηθισμένων πεπατημένων απευθύνονταν στην ελίτ των εκδιδόμενων γυναικών.
Τα συγκεκριμένα κορίτσια είχαν ως τόπο εργασίας τους παράκτιες περιοχές ή κοντά σε λίμνες και ποτάμια κι δέχονταν πελάτες που άντεχαν να τις πληρώσουν αδρά και… σε βάρκες. Μόλις έβγαιναν στα ανοιχτά, και αφού είχε ξεκινήσει η σεξουαλική πράξη έπαιρναν μία συγκεκριμένη στάση με το σώμα τους έτσι όταν ο πελάτης πλησίαζε στην κορύφωσή του, να μπορεί να σπρώξει το κεφάλι τους κάτω απ’ το νερό. Αυτό το «δικαίωμα» που είχαν οι ευγενείς υπήρχε για να απολαύσουν τους σπασμούς του αιδοίου των κοριτσιών τη στιγμή που τους τελείωνε το οξυγόνο.
Ωστόσο δεν γνωρίζουμε αν στην πραγματικότητα αυτές οι φερόμενες, πολύ καλά εκπαιδευμένες ιερόδουλες, υπήρξαν, μιας και αναφορές υπάρχουν μόνο σε θρύλους και έπη.
Οι χαρακτηριστικές, σύγχρονες, περιπτώσεις θυμάτων της σεξουαλικής ασφυξίας
Σοκ προκλήθηκε στην παγκόσμια σόου μπιζ όταν τα νέα για τον απαγχονισμό του ηθοποιού David Carradine είδαν το φως της δημοσιότητας. Ήταν Ιούνιος του 2009 όταν σε ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο στην Μπανγκόγκ της Ταϊλάνδης, που βρίσκεται δίπλα σε ένα βουδιστικό ναό αφιερωμένο στη λατρεία του πέους και της γονιμότητας, βρέθηκε νεκρός ο τηλεοπτικός μοναχός Σαολίν, της δημοφιλής σειράς της δεκαετίας του ‘70 «Κουνγκ-Φου».
Ο 72χρονος David Carradine, κρεμόταν γυμνός, με το πρόσωπο μελανιασμένο, με ένα κορδόνι τυλιγμένο γύρω από το λαιμό του και ένα άλλο γύρω από τα γεννητικά του όργανα. Τα χέρια του ήταν δεμένα στο κεφάλι του. Πάνω στο κρεβάτι υπήρχαν γυναικεία εσώρουχα και στον τοίχο μια ερωτική φωτογραφία.
Η φωτογραφία του νεκρού Carradine που διέρρευσε σε ταϊλανδική εφημερίδα είχε σοκάρει τόσο τους θαυμαστές, όσο και την οικογένεια του ηθοποιού. Ο ηθοποιός πέθανε από ασφυξία, σε μια προσπάθεια ερωτικής αυτοϊκανοποίησης. Ο κινηματογραφικός πρωταγωνιστής του «Kill Bill», προσπάθησε να αντλήσει την υπέρτατη ηδονή μέσω πνιγμού, κατά τη διάρκεια της αυτοϊκανοποίησης και το πλήρωσε πολύ ακριβά.
Παρόμοια περίπτωση και του Αυστραλού Michael Hutchence τραγουδιστή και ιδρυτή της ροκ μπάντας INXS καθώς και ηθοποιού. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας το 1997 ο υπό την επήρεια ναρκωτικών, ο μουσικός βρέθηκε απαγχονισμένος σε δωμάτιο ξενοδοχείου.
Σοκαριστική επίσης είναι και η περίπτωση του ισοβίτη Άριελ Κάστρο ο οποίος είχε καταδικαστεί για την απαγωγή, το βιασμό και το βασανισμό τριών γυναικών τις οποίες κρατούσε φυλακισμένες για χρόνια στο σπίτι του στο Κλίβελαντ.
Ο 52χρονος γνωστός σαν «απαγωγέας του Κλίβελαντ» κρατούνταν σε απομόνωση στο Correctional Reception Center του Orient, στο Οχάιο, και βρέθηκε κρεμασμένος μέσα στο κελί του. Αν και βρίσκονταν υπό καθεστώς ενισχυμένης επίβλεψης, με τους φρουρούς του να κάνουν περιπολίες ανά μισή ώρα κατάφερε ακόμα και μέσα στο κελί του να αυτοΐκανοποιηθεί μέχρι θανάτου.
Η αναφορά σημειώνει ότι ο Κάστρο βρέθηκε κρεμασμένος, ενώ είχε κατεβασμένο το παντελόνι και το εσώρουχό του. Η πληροφορία αυτή ήταν που οδήγησε τις αρχές να πιστέψουν ότι ο Κάστρο είναι πιθανό να πέθανε από σεξουαλική ασφυξία.
