Καθώς ξεφύλλιζα το βιβλίο επισκεπτών στο ράντσο του Φρανκ Λέβινσον “Έφιππες περιπέτειες”, σήκωνα πότε -πότε τα μάτια μου στο παράθυρο που έβλεπε στο ράντσο του και αντίκριζα λιβάδια, φοινικιές και το πανόραμα του ωκεανού. Ανάμεσα στα πολλά ενθουσιώδη σχόλια, τράβηξε την προσοχή μου αυτο: “Και πληρώνεσαι γι’ αυτό; Σου στέλνω αμέσως το βιογραφικό μου!” Αυτός που το έγραψε αναφερόταν στο γεγονός ότι ο Φρανκ ζει το όνειρό του και πληρώνεται για να το κάνει. Ο Φρανκ πήρε κάτι που πολλοί άνθρωποι το θεωρούν διακοπές και το έκανε επάγγελμα.
Να δύο σημεία που μπορείς να σκεφτείς όταν προσπαθείς να εκτιμήσεις αν είσαι ή όχι στη σωστή δουλειά: Γνωρίζεις ότι βρίσκεσαι στη σωστή σου θέση αν αισθάνεσαι ότι θα έπρεπε να πληρώνεις για να σ’ αφήνουν να κάνεις αυτό για το οποίο ήδη σε πληρώνουν. Και γνωρίζεις ότι είσαι σε λάθος δουλειά αν μοχθείς σε μια θέση που αξίζει να την κάνεις μόνο και μόνο επειδή πληρώνεσαι.
Κάποιες καλές διαγνωστικές ερωτήσεις για τη σωστή βιοποριστική απασχόληση είναι :
Ξυπνάς το πρωί με μια αίσθηση ενθουσιασμού, προσδοκώντας με ανυπομονησία αυτό που σε περιμένει; Νοιώθεις δημιουργικός και γεμάτος έμπνευση; Έχεις περισσότερη ενέργεια στο τέλος της εργάσιμης μέρας σου από όση είχες όταν την άρχισες; Σου λένε “ευχαριστώ” οι άνθρωποι επειδή έκανες τη ζωή τους πιο εύκολη ή πιο όμορφη; Αισθάνεσαι ότι ο Θεός δουλεύει μέσα από σένα για να δώσει αποτελέσματα που δε θα μπορούσες να τα προκαλέσεις μόνος σου; Θέλεις να έχει και το παιδί σου ένα επάγγελμα που να το κάνει με το ίδιο κέφι με σένα;
Σου αξίζει να πληρώνεσαι για να κάνεις αυτό που αγαπάς. Σου αξίζει να νοιώθεις ανάταση μ’ αυτό που κάνεις. Σου αξίζει να ζεις το προσωπικό σου πεπρωμένο μέσα από το επάγγελμά σου. Αν έχεις μια δουλειά που δε σε γεμίζει, μη σπαταλάς περισσότερο χρόνο σ’ αυτήν. Άρχισε τώρα να δημιουργείς τη ζωή που η καρδιά σου λαχταράει να ζήσει και κάποια μέρα κάποιος θα γράψει στο δικό σου βιβλίο επισκεπτών : “Και πληρώνεσαι γι’ αυτό;”
