Μαζί με το 2016 να φύγει και όλη η αρνητική ενέργεια.
Και πώς θα το πετύχουμε αυτό;
Λέγοντας στον εαυτό μας και στους άλλους όλα αυτά που νιώθουμε, όσα μας πλήγωσαν, όσα μας θύμωσαν, όλα αυτά για τα οποία μετανιώσαμε.
Αλλά κυρίως λέγοντας ένα ευχαριστώ σε εμάς, στη ζωή και σε όλους εκείνους που την έκαναν να αποκτήσει κάποιο νόημα με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.
Η ευγνωμοσύνη είναι το κλειδί για τη γαλήνη.
Ευγνωμοσύνη που ξύπνησες και τις 365 μέρες αυτού του χρόνου, που σηκώθηκες από το κρεβάτι σου, που ίσως να πέρασες μια κακή μέρα αλλά υπήρχε κι η επόμενη την οποία μπορούσες να φτιάξεις ομορφότερη.
Ευγνωμοσύνη για τις στιγμές που γέλασες και για εκείνες που έκλαψες, για εκείνες που περπάτησες στην άμμο και όλα αυτομάτως έσβησαν.
Να λες ευχαριστώ για τις εικόνες που είδες, τις εμπειρίες που βίωσες, για τα χρώματα, τον ουρανό, τον ήλιο, τη σελήνη, τη θάλασσα, για τις μυρωδιές.
Για ένα πεντανόστιμο φαγητό, για ένα κρασί-βάλσαμο στην ψυχούλα σου. Για τους ήχους που άκουσες.
Για τον ήχο των κυμάτων σε μια φουρτουνιασμένη μέρα, τον ήχο της βροχής, των πουλιών που κελαηδούν, των φύλλων στα δέντρα που θροΐζουν, τον ήχο του αθώου γέλιου ενός παιδιού, της φωνής του αγαπημένου σου που σε ηρέμησε και μιας μουσικής που σε ταξίδεψε.
Για εκείνους που το βλέμμα τους είχε κάτι που δε μπορείς να περιγράψεις με λέξεις, για εκείνους που σε έκαναν να σκεφτείς κάτι που ούτε καν σου είχε περάσει από το μυαλό.
Για εκείνους που σε φρόντισαν, που έφεραν το φως σε μια γκρίζα μέρα σου, που σου είπαν τα πράγματα με το όνομά τους ακόμη και αν εσύ ήθελες να ακούσεις κάτι διαφορετικό.
Για εκείνους που σε έκαναν να νιώσεις όμορφος σε μια καθ’ όλα άσχημη μέρα, που σε ενέπνευσαν και σε έκαναν να είσαι ο εαυτός σου.
Να νιώθεις ευγνωμοσύνη για την αγάπη, για τον έρωτα, για το ότι μπορείς να νιώθεις τόσο δυνατά που η καρδιά σου είναι έτοιμη να εκραγεί.
Και να νιώθεις ευγνώμων για τα ραγίσματα που αυτή υπέστη.
Γιατί μπορεί να μην είναι τόσο παιδικά ανέμελη όπως πριν, αλλά όσο περνάν τα χρόνια γίνεται όλο και ομορφότερη, όσο πάει γίνεται και πιο δυνατή και ικανή να χωρέσει μέσα της ό,τι η ζωή της φέρει.
Να είσαι ευγνώμων για όλες τις στιγμές που ένιωσες περήφανος για τον εαυτό σου ακόμη και αν πέτυχες κάτι πολύ μικρό.
Γιατί συνέχισες ύστερα από μια δυσκολία ή κάποια ήττα, γιατί έτρεξες μετά από ένα δυνατό χτύπημα, για τότε που είπες «όχι ρε φίλε, εγώ θα το κάνω» χωρίς να αφήνεις απωθημένα και πληγές.
Κλάψε, βρίσε, σπάσε αλλά μην ξεχνάς τη ζωή και πόσο πολύτιμο δώρο αυτή είναι.
Μη διστάσεις να ζητάς βοήθεια, να μιλάς, να κάνεις ό,τι σου δίνει χαμόγελο, έστω κι αυτό το πνιχτό, το πονεμένο.
Και αν αυτή τη στιγμή νιώθεις χάλια και νομίζεις πως δεν υπάρχει τίποτα τραγικότερο που θα μπορούσες να πάθεις σου στέλνω την πιο ζεστή αγκαλιά μου και σου απλώνω το χέρι μου μήπως και θες να σηκωθείς να δεις τι ωραία μέρα έχει έξω.
Το παρόν είναι που έχει σημασία και αν τώρα έχεις τη δυνατότητα να ζεις, να αναπνέεις και να νιώθεις, θα πρέπει να ξέρεις πως ανήκεις στους τυχερούς.
Έτσι απλά, πληροφοριακά.
Μαύρα και λευκά, φωτεινά και σκοτεινά, μουντά ή παρδαλά, παράξενα, αδιάφορα, φριχτά και μαγικά.
Αποχαιρέτησέ το και φύσα το να φύγει μακριά.
Τα χρόνια είναι για να φεύγουν και εσύ για να τα ζεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε όποια ηλικία και αν βρίσκεσαι, όσα λεφτά και αν έχεις στην τσέπη σου.
Τώρα μπορείς να φύγεις.
Φουρτούνες και συννεφιές να φύγουνε κι αυτές.