Δεν αγαπάμε για να αγαπηθούμε. Αγαπάμε για να αγαπάμε!

Η αγάπη δεν κρατάει λογαριασμό

Το να μοιράζεσαι στην αγάπη δεν σημαίνει να κρατάς λογαριασμό για το ποιος κάνει τι ή ποιος κάνει τα περισσότερα.

Θα υπάρξουν φορές που θα πρέπει να δώσουμε περισσότερα απ’ όσα θα πάρουμε κι άλλες που θα πάρουμε περισσότερα  απ’ όσα θα είμαστε σε θέση να δώσουμε.

Δε νοείται να κρατάμε λογαριασμό σε μια αμοιβαία υποστηρικτική σχέση.

Αληθινή αγάπη είναι να θέλεις να δίνεις στον άλλο χωρίς να σκέφτεσαι ποιος ωφελείται περισσότερο. 

Η ιδέα ότι η αγάπη είναι ένα είδος ¨δούναι και λαβείν” μαρτυρά, στην καλύτερη περίπτωση, μια ανωριμότητα που πρέπει να ξεπεραστεί και, στη χειρότερη, μια διαστροφή της αγάπης, που κάνει δυο πλάσματα να δίνουν μάχη καθημερινά για το ποιος θα έχει τον έλεγχο.

Απ’ όλα τα παιχνίδια που παίζουν οι εραστές, αυτό μπορεί να αποδειχτεί το πιο επικίνδυνο. 

Όταν οι παίκτες είναι αρκετά ώριμοι για να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να κρατάνε τεφτέρι, ο αγώνας παίρνει τέλος. 

Και η αγάπη καταγράφει άλλη μια νίκη.



Απόσπασμα από το βιβλίο “Γεννημένοι να αγαπάμε, Στοχασμοί για την Αγάπη” του Leo Buscaglia

sapfiros

«Διότι μέσα στην πολλή σοφία υπάρχει πολλή γνώση και όποιος προσθέτει γνώση, προσθέτει θλίψη.»

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση