Ο Χωρισμός είναι ένα είδος απώλειας, ένα μικρό πένθος. Μετά τον χωρισμό ο κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά αλλά υπάρχουν κάποια κοινά στάδια από τα οποία μπορεί να περάσουμε προκειμένου να τον ξεπεράσουμε.Το πρώτο στάδιο είναι αυτό του σόκ, της άρνησης. Λέμε δηλαδή στους εαυτούς μας «δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό» ή «περαστικό θα είναι, θα ξαναείμαστε μαζί» και κάνουμε γενικά σκέψεις που δείχνουν την δυσκολία μας να αποδεχτούμε αυτό που συνέβη.
Το δεύτερο στάδιο είναι ο θυμός. Μπορεί να είμαστε θυμωμένοι με τον/την πρώην μας που δεν έκανε τα πράγματα που θέλαμε ή που δεν προσπάθησε για τη σχέση, ίσως να είμαστε θυμωμένοι με τους εαυτούς μας για τα λάθη που κάναμε ή που δεν καταλάβαμε εγκαίρως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Το τρίτο στάδιο είναι το παζάρεμα. Τότε είναι που προσπαθούμε να κάνουμε συμφωνίες και συμβιβασμούς. Ίσως να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να έχουμε μια ανοιχτή σχέση με τον πρώην ή λέμε πράγματα του τύπου «εάν έκανες αυτό, τότε θα ένιωθα καλύτερα και η σχέση μας θα μπορούσε να σωθεί». Ίσως επίσης να παζαρεύουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό και να σκεφτόμαστε «εάν ήμουν καλύτερη/ος σύντροφος, θα τον/την ξαναέφερνα κοντά μου κι όλα θα ταν μια χαρά».
Το τέταρτο στάδιο είναι η κατάθλιψη. Μετά την άρνηση, το θυμό και το παζάρεμα, η συνειδητοποίηση ότι η σχέση έχει τελειώσει γίνεται πιο έντονη και αρχίζουμε να βιώνουμε συναίσθηματα θλίψης. Αισθανόμαστε το βάρος της απώλειας και αισθανόμαστε ότι δεν θα βρούμε ποτέ κάνεναν άλλο να μας κάνει να νιώθουμε τόσο καλά όσο ο άνθρωπος από τον οποίο χωρίσαμε. Αυτός είναι ο καιρός που πρέπει να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Χρειάζεται επίσης να αποδεχτούμε τα συναισθήματα μας, να κλάψουμε, να βιώσουμε τη λύπη μας.
Το τέταρτο στάδιο είναι η κατάθλιψη. Μετά την άρνηση, το θυμό και το παζάρεμα, η συνειδητοποίηση ότι η σχέση έχει τελειώσει γίνεται πιο έντονη και αρχίζουμε να βιώνουμε συναίσθηματα θλίψης. Αισθανόμαστε το βάρος της απώλειας και αισθανόμαστε ότι δεν θα βρούμε ποτέ κάνεναν άλλο να μας κάνει να νιώθουμε τόσο καλά όσο ο άνθρωπος από τον οποίο χωρίσαμε. Αυτός είναι ο καιρός που πρέπει να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Χρειάζεται επίσης να αποδεχτούμε τα συναισθήματα μας, να κλάψουμε, να βιώσουμε τη λύπη μας.
Μετά από όλα αυτά έρχεται η αποδοχή. Αυτό είναι το τελικό στάδιο. Όσες φορές κι αν περάσουμε από τα παραπάνω στάδια , θα έρθει εκείνη η στιγμή που θα έχουμε ξεπεράσει την λύπη και το θυμό, θα πάψουμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας ή τους πρώην για ο,τι συνέβη και εν γένει θα αισθανόμαστε πολύ καλύτερα.
Φυσικά τα στάδια αυτά δεν ακολουθούν απαραίτητα αυτήν την σειρά. Ο τρόπος που αντιδρά ο καθένας είναι μοναδικός και κάποιοι ίσως να βιώσουν τα ίδια συναισθήματα με διαφορετικό τρόπο.
Φυσικά τα στάδια αυτά δεν ακολουθούν απαραίτητα αυτήν την σειρά. Ο τρόπος που αντιδρά ο καθένας είναι μοναδικός και κάποιοι ίσως να βιώσουν τα ίδια συναισθήματα με διαφορετικό τρόπο.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτήν τη δύσκολη στιγμή
1) Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να νιώσει τα συναισθήματα. Είναι λογικό να νιώθουμε λύπη , θυμό, εξάντληση,πληγωμένοι ή μπερδεμένοι. Ίσως να έχουμε κάνει λάθη κι εμείς-είναι σημαντικό να αποδεχτούμε την υπευθυνότητα μας αλλά ταυτόχρονα να συνεχίσουμε να εκτιμάμε τον εαυτό μας και να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε οι μόνοι που κάνουμε λάθη,
2) Επικοινωνία με κοντινά μας πρόσωπα. Το να εκμυστηρευτούμε το πρόβλημα σε καποιο κοντινό πρόσωπο, να συζητήσουμε τα συναισθήματά μας και να μην απομονωθούμε είναι ίσως ένα πιο σημαντικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε. Το να διαλέξουμε άτομα τα οποία εμπιστευόμαστε και ξέρουμε ότι ενδιαφέρονται να μας ακούσουν πραγματικά. Είναι σημαντικό να νιώθουμε ότι δε θα μας κρίνουν και ότι θα μας καταλάβουν.Η απομόνωση μπορεί κάνει τη θλιψη μας ακόμα πιο έντονη, να ανεβάσει τα επίπεδα στρες και να επηρεάσει τη γενικότερη υγεία μας.
3) Να κάνουμε πράγματα θρεπτικά για τον εαυτό μας,π.χ να πάμε σινεμά, να συναντήσουμε φίλους, να πάμε μια βόλτα ή ένα ζεστό χαλαρωτικό μπάνιο. Να τρώμε και να κοιμόμαστε καλά και να αποφεύγουμε να αυξήσουμε τις ποσότητες αλκοόλ και τσιγάρων που χρησιμοποιούμε.
3) Να κάνουμε πράγματα θρεπτικά για τον εαυτό μας,π.χ να πάμε σινεμά, να συναντήσουμε φίλους, να πάμε μια βόλτα ή ένα ζεστό χαλαρωτικό μπάνιο. Να τρώμε και να κοιμόμαστε καλά και να αποφεύγουμε να αυξήσουμε τις ποσότητες αλκοόλ και τσιγάρων που χρησιμοποιούμε.
Ο χωρισμός ίσως να είναι μια φάση της ζωής μας που νιώθουμε εξαιρετικά ευαίσθητοι. Το να φερθούμε στον αυτό μας με τον ίδιο σεβασμό και την αγάπη που θα φερόμασταν σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο αν περνούσε δύσκολη φάση, θα μας βοηθήσει να νιώσουμε καλύτερα. Επίσης σε αυτή τη φάση, καλό είναι να είμαστε και πιο επιεικείς με τον εαυτό μας.Η ψυχολογική μας κατάσταση ίσως να μας αποτρέπει από το να λειτουργουμε άψογα στη δουλειά ή σε κοινωνικό επίπεδο. Αυτό είναι φυσιολογικό,κανείς δεν είναι υπεράνθρωπος,όλοι χρειαζόμαστε το χρόνο μας.
4) Απόσταση. Είναι καλό να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε μια απόσταση από το πρόσωπο με το οποίο χωρίσαμε. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά αλλά όταν είναι στο χέρι μας η απόσταση είναι κάτι που μπορεί να μας ωφελήσει. Αν ο πρώην σας σας πάρει τηλέφωνο να συναντηθείτε αναρωτηθείτε ποιο είναι το νόημα. Κάθε συνάντηση ή τηλεφώνημα θα σας θυμίζει το παρελθόν και θα είναι δύσκολο να αποδεσμευτείτε.
4) Απόσταση. Είναι καλό να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε μια απόσταση από το πρόσωπο με το οποίο χωρίσαμε. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά αλλά όταν είναι στο χέρι μας η απόσταση είναι κάτι που μπορεί να μας ωφελήσει. Αν ο πρώην σας σας πάρει τηλέφωνο να συναντηθείτε αναρωτηθείτε ποιο είναι το νόημα. Κάθε συνάντηση ή τηλεφώνημα θα σας θυμίζει το παρελθόν και θα είναι δύσκολο να αποδεσμευτείτε.
Μαρία Μεραμβελιωτάκη-Simon e-psychology.gr
