Oταν κάνω έρωτα μαζί σου
είναι σαν να πίνω θαλασσινό νερό.
Oσο περισσότερο πίνω τόσο περισσότερο διψώ.
Ωσπου δεν γίνεται πια να ξεδιψάσω
αν δεν πιω τη θάλασσα όλη.
*
Ελα, όπως πάντα σιγά, απαλά
στη ρόδινη φωλιά της φωτιάς μου.
Ελα κι άστραψε μέσα στη νύχτα
τη βαθιά δασωμένη.
*
Σαλεύει η γλώσσα σου,
δουλεύει μέσα μου
κι αδειάζω και φλέγομαι:
δίνη η φωτιά μου μέσα μου
κατεργάζεται
ένα τεράστιο μαργαριτάρι.
*
Ατελείωτη είναι η νύχτα γι' αυτόν που αγρυπνά.
Ατέλειωτος ο δρόμος γι' αυτόν που περπατά.
Ατέλειωτη είναι η ζωή για τη γυναίκα
που τρέλανε το πάθος.
Γιατί να βρω τυφλό οδηγό
στο δρόμο της αγάπης;
Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή "The Morning Star"
του Kenneth Rexroth (1979), σε μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα
