Θα σ'αγαπώ ό,τι κι αν γίνει

Η αγάπη είναι εύκολη στα λόγια, γεμάτη αμοιβαίες υποσχέσεις για αποκλειστικότητα και διάρκεια, δεν τρομάζει από το χρόνο και κατοικεί σε κάποιο ροζ συννεφάκι. Στην πραγματικότητα χρειάζεται πολλή δουλειά, αμοιβαία προσπάθεια, υποχωρητικότητα και ανεκτικότητα, αρκεί η σχέση να έχει γερές βάσεις. Ποιες είναι όμως αυτές;

Ξεκινώντας μια νέα σχέση νιώθουμε ελπίδα, ενέργεια, αισιοδοξία αλλά και ανησυχία για την έκβασή της. Πολλοί στην προσπάθειά τους να κάνουν τις σχέσεις τους να πετύχουν κινδυνεύουν να «χαθούν» οι ίδιοι μέσα σ” αυτές συναισθηματικά και πρακτικά. Απομακρύνονται από φίλους και γνωστούς, εγκαταλείπουν τα ενδιαφέροντά τους, ξεχνούν τα όρια και τις αντοχές τους, μπερδεύουν τα προσωπικά τους «θέλω» και «πιστεύω».

Εσείς… στρουθοκαμηλίζετε;

Η διαδικασία αυτή είναι σταδιακή. Συνήθως συμβαίνει όταν την παραμονή στη σχέση, παρά τα αρνητικά σημάδια, τροφοδοτεί το κοινωνικό άγχος. Όταν δηλαδή το ζευγάρι πιέζεται από τον οικογενειακό και κοινωνικό του περίγυρο να προχωρήσει σε επισημοποίηση της σχέσης του γιατί «ο γάμος είναι η αναμενόμενη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων». Έτσι το ζευγάρι εισπράττει την πίεση, αγνοεί τις προσωπικές του ανησυχίες και αγχώνεται μην τυχόν και «μείνουν πίσω». Όμως και ο φόβος της απόρριψης ? εγκατάλειψης οδηγεί ορισμένους να «εγκαταλείπουν» πρώτοι τον εαυτό τους. Γίνονται υπερβολικά υποχωρητικοί στις απαιτήσεις του άλλου, ανέχονται καπρίτσια και παραλογισμούς και κωφεύουν στην εσωτερική τους φωνή που τους λέει ότι δεν είναι όλα ρόδινα. Κατά καιρούς δημοσιεύονται πολλές πρακτικές οδηγίες για το πώς να τα πάει κανείς καλά στις σχέσεις του και πώς να ξεπερνά επικοινωνιακούς υφάλους. Αντί υποδείξεων, όμως, είναι σημαντικό να αναλογιστούμε το κατά πόσο υπάρχουν στη σχέση μας κάποιες βασικές προϋποθέσεις σε σημαντικούς τομείς για να εξελιχθεί καλά. Μερικές από αυτές είναι:

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ & ΚΑΡΙΕΡΑ

Υπάρχει ενδιαφέρον για την εξέλιξη του άλλου;

Θα πρέπει να δίνεται «χώρος» στον άλλο ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση του σε αυτά που τον εκφράζουν και να υπάρχει χρόνος και διάθεση για συζητήσεις πάνω σε προβληματισμούς ως προς την πρόοδο και την εξέλιξη στον τομέα της καριέρας και των ενδιαφερόντων. Εάν ο ένας από τους δύο δεν αντέχει ή απεχθάνεται κάποιο από αυτά, αργά ή γρήγορα η παρουσία τους ή η θυσία τους θα δημιουργήσει προστριβές ανάμεσα στους δύο.

ΦΙΛΟΙ & ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ

Ποια η σχέση μας μαζί τους; Υπάρχει ενδιαφέρον και αποδοχή για τους φίλους του άλλου;

Έχει μεγάλη σημασία να μπορεί κανείς να συμπαθήσει τους φίλους και τους συγγενείς του άλλου (όσο διαφορετικοί και αν είναι) τόσο ώστε να μπορεί να τους βλέπει και να τους συναναστρέφεται χωρίς να… του σηκώνεται η τρίχα. Όλοι έχουμε ανάγκη από ένα συγγενικό ή κοινωνικό δίκτυο και είναι παράλογο να αποκοπεί κάποιος από αυτό προκειμένου να έχει μια σχέση. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή όταν με γκρίνιες ή σκηνές ζηλοτυπίας προσπαθούμε να αναγκάσουμε τον άλλο να απομακρυνθεί από τις παρέες και τους αγαπημένους του. Ανάλογη προσοχή απαιτείται όταν κάποιος αποκόβεται ο ίδιος εντελώς από το περιβάλλον του πιστεύοντας ότι μια σχέση θα τον καλύψει σε όλα τα επίπεδα.

ΘΕΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Πόσο «ανοιχτοί» και υποστηρικτικοί είμαστε στην πρόοδο του άλλου;

Η φυσική μας τάση είναι να θέλουμε να βελτιωνόμαστε και να προοδεύουμε. Εφόσον σε μια σχέση υπάρχει συναισθηματική άνεση και ασφάλεια, δεν αποκλείεται να αναθεωρηθούν αντιλήψεις και να υπάρξει επανατοποθέτηση πάνω σε ορισμένα θέματα που θα την ενδυναμώσουν. Αυτές θα φέρουν το ζευγάρι ακόμα πιο κοντά και θα δημιουργούν θετική διάθεση. Όταν όμως οι αλλαγές αυτές δεν προέρχονται από εσωτερικές διεργασίες, αλλά υιοθετούνται απλώς και μόνο για να διατηρήσουν μια κατάσταση, αντί για ανανέωση και ένωση οδηγούν σε ψυχολογική αποξένωση και ανασφάλεια.

ΔΟΣΙΜΟ & ΣΥΝΕΠΕΙΑ

Είμαστε πρόθυμοι να αγαπήσουμε με πράξεις τον άλλο;

Η λέξη «μοιράζομαι» αποτελεί κλειδί στις επιτυχημένες σχέσεις. Η φροντίδα και το ενδιαφέρον για τις ανάγκες του άλλου είναι βασικοί παράγοντες. Αυτά δεν παρουσιάζονται ως τυχαία γεγονότα, αλλά με συνέπεια και διάρκεια στο χρόνο. Δυστυχώς πολλοί απαιτούν την αγάπη του άλλου όταν οι ίδιοι απλώς μιλούν γι” αυτή χωρίς να την επιδεικνύουν έμπρακτα. Στην πραγματικότητα επειδή οι ίδιοι δεν αγαπούν τον εαυτό τους επιζητούν την επιβεβαίωση από τους άλλους, ειδικά από το σύντροφό τους. Δημιουργείται έτσι μια ανικανοποίητη εξάρτηση, που απομυζεί τη θετική ενέργεια και τη χαρά. Τη σχέση θα πρέπει να τη χαρακτηρίζουν η αμοιβαιότητα, το ενδιαφέρον και ο σεβασμός για τον άλλο.

ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σεβόμαστε την προσωπικότητα, τα συναισθήματα και τις ανάγκες του συντρόφου μας;

Σε μια σχέση θα πρέπει να υπάρχει διαφάνεια ως προς τα συναισθήματα, τις θέσεις και τις σκέψεις, καθώς και η ικανότητα να μπορεί κάποιος να «μπαίνει» στη θέση του συντρόφου του, να βλέπει τα πράγματα και από τη δική του σκοπιά να αναλογίζεται τα συναισθήματα και τις απόψεις του. Αρκετοί όμως χάνονται σε ένα επικοινωνιακό κρυφτούλι άμυνας?επίθεσης, ανταγωνισμών, εγωισμών, αρνήσεων των αναγκών και αδιαφορίας για τα συναισθήματα του άλλου. Το να μη διστάζεις να φανείς ευάλωτος, το να κάνεις τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου λέξεις και προτάσεις, το να ρισκάρεις να δηλώσεις με ειλικρίνεια αυτά που χρειάζεσαι ή που πιστεύεις, το να αναγνωρίζεις τις ανάγκες, τις δεξιότητες και τα επιτεύγματα του άλλου β οηθούν τα ζευγάρια να χτίσουν τη σχέση τους και να την κάνουν ουσιαστική. Όλα αυτά θέλουν δουλειά και αποτελούν προϋποθέσεις για να… ανθίσει η αγάπη. Αυτή, ως γνωστόν, από μόνη της δεν φτάνει!

Θα σ'αγαπώ ό,τι κι αν γίνει

Αναρτήθηκε από Παραμυθητής

Μια συγκινητική ιστορία ανάμεσα

σε μια μανούλα και το παιδί της.
Η μητρική αγάπη.. χωρίς ανταλλάγματα,
γνήσια και αληθινή.

Ένα βιβλίο για παιδιά που συγκινεί τις μανούλες..

Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος.
Κλείστηκε στο δωμάτιο κι άρχιζε να στριφογυρίζει
Κι όλα τα πράγματα ν΄αναποδογυρίζει.
Τις ζωγραφιές από τον τοίχο ξεκολλούσε
Κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε.
Θεέ μου!
Είπε η Μαμά.. Τι έχεις πάθει;
Είμαι ένα ανάποδος και γκρινιάρης μικρός
Και κανείς δε μ΄αγαπάει είπε ο μικρός.
Μικρέ μου είπε η Μαμά όπως και να ΄σαι
Εγώ πάντα θα σ΄αγαπώ. 

Κι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες
Και θα μ΄ αγαπούσες; ρώτησε ο Μικρός.
Φυσικά είπε η Μαμά.
Εγώ θα σ΄αγαπώ ότι κι αν γίνει. 

Αν όμως γινόμουν πράσινο έντομο, πάλι θα μ΄αγαπούσες
Πάλι θα με αγκάλιαζες και θα με φιλούσες;
Φυσικά είπε η Μαμά.
Εγώ θα σ΄αγαπώ ό, τι κι αν γίνει.
Ότι κι αν γίνει;
Είπε ο Μικρός και χαμογέλασε.
Κι αν ήμουνα κροκόδειλος;
Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα
Και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα είπε η Μαμά.
Χαλάει ποτέ η αγάπη; ρώτησε ο Μικρός.
Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει;
Κι αν ναι, μπορείς άραγε να την κολλήσεις, να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις;

Α, δεν ξέρω είπε η Μαμά 
Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σ΄ αγαπώ για πάντα.
Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε
Θα μ΄αγαπάς ακόμη; είπε ο Μικρός.
Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;
Η Μαμά πήρε στην αγκαλιά της τον Μικρό
Και κοίταξαν μαζί από το παράθυρο τον ουρανό.

Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά και τ΄αστεράκια ήταν φωτεινά.
Κοίτα, Μικρέ, τ΄αστεράκια πώς λάμπουνε στον ουρανό.
Ξέρεις πως πολλά απ΄αυτά έχουν πεθάνει
εδώ και χρόνια πια;
Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό;
Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια
Ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει.

womenonly.gr Χριστίνα Ρασιδάκη, συμβουλευτική ψυχολόγος (www.rassidaki.gr)

via

via2