Λείπει η ηγεσία και το όραμα...
Οι αποκαλύψεις των Financial Times για τα όσα συνέβησαν στις Κάννες
το 2011, κατά τη συνάντηση Παπανδρέου και Βενιζέλου με Μέρκελ, Σαρκοζί
και Μπαρόζο, πυροδότησαν ζωηρές συζητήσεις όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά
και σε ολόκληρη την ευρωζώνη, για τον τρόπο λειτουργίας της σύγχρονης
Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα κέντρα εξουσίας που έχουν αναπτυχθεί στο εσωτερικό
της και τον βαθμό δημοκρατικής νομιμοποίησης των αποφάσεών της. Λίγες
μόνον ημέρες πριν από την κρίσιμη μάχη των ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου
και με τον ευρωσκεπτικισμό να «φουντώνει», ιδίως στον ευρωπαϊκό Νότο,
αποκαλύπτεται ότι ο γαλλογερμανικός «άξονας» Μέρκελ - Σαρκοζί οδήγησε
τότε τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση Παπανδρέου στην παραίτηση,
«απαγορεύοντάς» της ουσιαστικά τη διενέργεια δημοψηφίσματος με το
ερώτημα που το ελληνικό υπουργικό συμβούλιο είχε αποφασίσει και στον
χρόνο που είχε επιλέξει. Και βέβαια το χειρότερο είναι ότι επέβαλε στη
χώρα μας διά του Ζοζέ Μπαρόζο τον επόμενο πρωθυπουργό της Λουκά
Παπαδήμο, πρώην υπάλληλο -αντιπρόεδρο για την ακρίβεια- της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας.
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ της κυβέρνησης
Παπανδρέου Χάρης Καστανίδης, ένας από τους πιο έντιμους πολιτικούς
εκείνης της περιόδου, παραχωρεί σήμερα στην «R» μια συνέντευξη-«φωτιά»
και εξιστορεί το παρασκήνιο όσων συνέβησαν. Το ερώτημα, λέει, που είχε
αποφασίσει το υπουργικό συμβούλιο να θέσει στους πολίτες ήταν: «Ναι ή
όχι στη δεύτερη δανειακή σύμβαση και στο δεύτερο μνημόνιο;». Δύο μέρες
μετά, στη συνάντηση των Καννών, Σαρκοζί και Μέρκελ απαίτησαν εκβιαστικά
από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να γίνει το δημοψήφισμα αρχές Δεκεμβρίου
και με άλλο ερώτημα. Αξίωσαν, αποκαλύπτει ο τ. υπουργός, το ερώτημα να
αφορά την παραμονή της χώρας μας στη ζώνη του ευρώ. Κάτι τέτοιο βέβαια,
συνεχίζει ο Χ. Καστανίδης, δεν μπορούσε να γίνει δεκτό. Και συμπληρώνει:
«Η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση ανατράπηκε τότε αμέσως, όχι με
στρατιωτικά μέσα, αλλά με κοινοβουλευτική μεθόδευση»! Δηλαδή με
κοινοβουλευτικό «πραξικόπημα», ως πρωταγωνιστή του οποίου ο τ. υπουργός
«φωτογραφίζει» τον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρο της
κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλο... Μιλά χαρακτηριστικά για «τον εκβιασμό μιας
μικρής μερίδας των βουλευτών του Κινήματος, που ανερυθρίαστα απαίτησαν
από τον Γ. Παπανδρέου να αποχωρήσει, για να του δώσουν ψήφο
εμπιστοσύνης»! Και καλεί Μπαρόζο και Βενιζέλο «να δώσουν εξηγήσεις για
μια “φρικαλέα” λεπτομέρεια στην Ιστορία της δημοκρατικής Ευρώπης».
ΚΑΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
του γραφείου των Financial Times στις Βρυξέλλες Πίτερ Σπίγκελ, όμως,
που υπογράφει το πολυσυζητημένο ρεπορτάζ για τη συνάντηση των Καννών,
μιλά σήμερα στην εφημερίδα μας. Και επισημαίνει ότι «πολλοί αξιωματούχοι
αισθάνθηκαν εξαιρετικά άβολα στις Βρυξέλλες συνειδητοποιώντας ότι
κάποιος σαν τον Σαρκοζί μπορούσε σχεδόν να υπαγορεύσει σε έναν κυρίαρχο
πρωθυπουργό άλλης χώρας αν θα έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα ή όχι και για
ποιο θέμα»! Κατά τον Π. Σπίγκελ, «η μεγάλη εικόνα, που αναδύεται από τις
αποκαλύψεις και μας διαφεύγει, είναι ότι δεν έχει σημασία πια ποιος
είσαι στην Ελλάδα. Υπάρχουν -συνεχίζει ο διευθυντής των F.T.- πολύ
ισχυρότερες δυνάμεις που κινούν τα νήματα. Η Ελλάδα δεν ελέγχει πλέον
την Ελλάδα. Την ελέγχουν η Φρανκφούρτη, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Το
ίδιο την Πορτογαλία ή την Ιρλανδία... Ακόμη και ο Φρανσουά Ολάντ -λέει ο
γνωστός Αμερικανός δημοσιογράφος- μαθαίνει με σημαντική δυσκολία ότι
δεν μπορεί πια να κάνει κάποια από αυτά που θα ήθελε, επειδή ισχύουν
τώρα νέοι κανόνες». Και ο Π. Σπίγκελ καταλήγει: «Οι εκλεγμένοι ηγέτες
των κρατών-μελών της ευρωζώνης διατηρούν πλέον ελάχιστο έλεγχο επί των
εξελίξεων που αφορούν τις ίδιες τις χώρες τους, καθώς στις μέρες μας οι
αποφάσεις για την Ευρώπη λαμβάνονται στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες και
στη Φρανκφούρτη»...
ΟΛΑ αυτά που αποκαλύπτονται αναδεικνύουν δυο σημαντικά πολιτικά «ελλείμματα»:
•
Το «έλλειμμα» δημοκρατίας στο εσωτερικό της ευρωζώνης, η οποία άγεται
και φέρεται πλέον μόνον από τους οικονομικά ισχυρούς εταίρους και βασικά
από τη Γερμανία, περιορίζοντας ολοένα και περισσότερο την εξουσία των
τοπικών κυβερνήσεων, ιδίως στις χώρες του μνημονίου. Αυτή η εικόνα
πρέπει να αλλάξει το ταχύτερο δυνατό. Οσο θα παραμένουμε σε ρόλο
δορυφόρου και φτωχού συγγενή του Βερολίνου, όσο δεν θα καταστρώνουμε ένα
σοβαρό και συγκροτημένο εθνικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας, τόσο πιο
δύσκολο θα καθίσταται να ξανασταθούμε στα πόδια μας, να επανακτήσουμε
δηλαδή την εθνική μας αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία.
• Το «έλλειμμα»
ηγετικών πολιτικών προσωπικοτήτων, μεγάλου «εκτοπίσματος», που δεν
πλήττει μόνον την Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη, με συνέπεια να
κατευθύνουν την πορεία της ευρωζώνης και να αποφασίζουν για τις τύχες
των πολιτών μέτριοι ή και ανίκανοι πολιτικοί, που λειτουργούν ως απλοί
διαχειριστές της κρίσης, ως «λογιστές», καθώς ούτε πραγματικό όραμα
διαθέτουν, ούτε στοιχειώδη πυγμή.
ΑΥΤΑ τα
«δίδυμα» ελλείμματα πρέπει να αντιμετωπίσουμε οι πολίτες με την ψήφο μας
στις επικείμενες ευρωπαϊκές εκλογές. Και αν δεν είναι εφικτό να τα
εξαφανίσουμε, ας κάνουμε τουλάχιστον μια ειλικρινή και γενναία
προσπάθεια να τα μειώσουμε αισθητά...
