Τον Νικήτα Καυκιό τον γνώρισα πριν αρκετά χρόνια, μέσα από την περιήγηση μου στο κόσμο του διαδικτύου. Ήταν θυμάμαι η εποχή εκείνη όπου η ψυχή μου είχε τερματίσει τις αντοχές της μέσα σε ένα θεολογικό και φιλοσοφικό λόγο, όπου έλειπε η ζωή. Η ζωή ως πόνος αλλά και ως έκσταση και θαύμα. Εποχή όπου οι μύθοι είχαν λιώσει στις κόγχες των ματιών. Αναζητούσα κάτι πιο αληθινό, γνήσιο, βιωματικό, οξυδερκές αλλά σε επαφή με την καρδιά, συναισθηματικό αλλά με μορφή και λόγο, λογικό αλλά όχι δίχως καρδιά και ψυχή. Ήταν τόσο πολύ γνωστά και επαναλήψιμα όλα αυτά που ακούγονταν, όπου ειχα χαθεί η έκπληξη και ο θαυμασμός, και αυτό είναι θάνατος.
Έτσι μέσα στην περιήγηση μου και επειδή «τω κρουωντι ανοιγήσεται» έπεσα πάνω στο site Ψυχολογία και Θρησκεία http://www.psyche.gr/ , όπου ανήκει στο Καυκιό.
Πραγματική όαση. Θυμάμαι ότι εισήλθα σε αυτό με τόση δίψα και θαυμασμό, ώστε δεν άφησα δημοσίευση για δημοσίευση, ανάρτηση για ανάρτηση, εκπομπή για εκπομπή που να μην διαβάσω και ακούσω.
Αργότερα γνωριστήκαμε από κοντά και αναπτύξαμε μια πολύ ανθρώπινη και όμορφη σχέση. Λίγο βέβαια αντίρροπη και άδικη για εκείνον μια και μονομερώς έπαιρνα πράγματα από αυτόν χωρίς εγώ ποτέ να μπορέσω να του δώσω κάτι σημαντικό. Όχι γιατί δεν ήθελα αλλά γιατί δεν μπορούσα. Με στήριξε και με βοήθησε σε οριακά δύσκολες στιγμές και αυτό οφείλω να το ομολογήσω δημόσια ώστε να του εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Όλα αυτά τα χρόνια, τόσο εγώ, όσο και πολλοί άλλοι φίλοι και θαυμαστές της σκέψης του, επιμέναμε και πολλές φορές γινόμαστε φορτικοί, ώστε να τον πείσουμε να εκδώσει κάποια κείμενα του, κάποιες από τις τόσο ουσιώδεις σκέψεις του. Άλλωστε γνωρίζαμε βιωματικά ότι αυτές, είχαν πολλάκις λειτουργήσει αφυπνιστικά για δεκάδες εκατοντάδες επισκέπτες του site αλλά και του προσωπικού του λογαριασμού στο facebook.
Τελικά, με την φιλόξενη διάθεση του εκδοτικού οίκου «Αρμός», πραγματοποιήθηκε η επιθυμία δεκάδων φίλων και αναγνωστών του Νικήτα Καυκιού, και σήμερα μπορούμε πλέον να κρατάμε στα χέρια μας ένα μικρό θησαυρό, από τις σκέψεις του.
Γιατί όπως και να το κάνουμε το βιβλίο έχει άλλη δύναμη και γοητεία. Θεωρώ καθήκον μου λοιπόν να προβάλω σήμερα από το διαδικτυακό μου χώρο, αυτό το βιβλίο με τίτλο «Δεν Πειράζει…» εκδόσεων «Αρμός» του Νικήτα Καυκιού, όχι γιατί μόνο είναι καλός φίλος, όχι γιατί μου έχει σταθεί ως αδελφός, αλλά γιατί πραγματικά το βιβλίο αυτό αξίζει, οι σκέψεις αυτές έχουν να δώσουν άρωμα ζωής και εσωτερικού βίου. Εάν το διαβάσετε θα καταλάβετε γιατί έγραψα την σημερινή ανάρτηση και γιατί επιμένω να το προμηθευτείτε διαβάζοντας το.
π. Λίβυος
Δεν Πειράζει: Γνώρισε και αγάπησε τον εαυτό σου και τους άλλους
του Νικήτα Καυκιού
Ενδεικτικά αναφέρω μερικά αποφθέγματα που παρουσιάζονται στο βιβλίο ώστε να γίνει κατανοητό το
- Απέραντος σεβασμός αξίζει σε όποιον δεν έχει τη δύναμη να βοηθήσει τον εαυτό του.
- Επίτρεψε στον άλλο να υπάρχει ελεύθερα δίπλα σου. Αγκάλιασε τον γι αυτό που είναι και όχι γι αυτό που θα ήθελες να είναι. Αν δεν τον αντέχεις απομακρύνσου ευγενικά από κοντά του. Όμως μην γκρινιάζεις και μην τον ταπεινώνεις.
- Αν θέλεις να βοηθήσεις κάποιον απόφυγε να του δίνεις συμβουλές. Ρώτησέ τον καλύτερα "Πως αισθάνεσαι;" Βοήθησέ τον να εκφράσει αναλυτικά αυτό που αισθάνεται. Άκουσέ τον προσεκτικά με σεβασμό και κατανόηση. Μείνε για λίγο σε σιωπή μαζί του συμμετέχοντας στα αισθήματά του. Μην προσπαθείς να λύσεις το πρόβλημά του. Άκουσέ τον. Δώσε του χώρο να υπάρξει ελεύθερα δίπλα σου και να νιώσει ανάπαυση στην υποστηρικτική ατμόσφαιρα της Αγάπης.
- Κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του ένα μικρό, παιδικό εαυτό. Ένα μωρό στην καρδιά του. Αυτό το μωρό τον καθιστά ευάλωτο απέναντι στην σκληρότητα της πραγματικότητας. Γι αυτό προσπαθεί με διάφορους τρόπους να το απωθήσει. Όσο περισσότερο ξεχνά το «μωρό» του τόσο πιο ασφαλής νιώθει. Μόνο που αυτή η λήθη συνοδεύεται από μαρασμό. Ένα ώριμος, δυνατός, υπεύθυνος και επιτυχημένος επαγγελματίας μπορεί να έχει αποξηραμένη καρδιά. Αυτή η εσωτερική ξηρασία είναι συχνά το τίμημα που πληρώνουν όσοι κυνήγησαν με πάθος την καριέρα, το χρήμα και τον ευδαιμονισμό. Όσοι δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν στην καρδιά τους την παιδική αθωότητα.
- Αν νιώθεις εσωτερική αρμονία και χαρά θα παιδαγωγείς άριστα τα παιδιά σου μόνο με την παρουσία σου και δεν θα χρειάζεται να δίνεις οδηγίες και συμβουλές.
- Οι ηλικιωμένοι γονείς δεν καταστρέφουν το γάμο των παιδιών τους επειδή παρεμβαίνουν άμεσα. Μικρό το κακό της άμεσης, δυναμικής παρέμβασης στην ενήλικη ζωή. Το πρόβλημα είναι ότι λειτούργησαν ως αρνητικά πρότυπα όταν τα παιδιά τους ήταν μικρά. Και επίσης ότι δεν τους πρόσφεραν ένα ισορροπημένο, χαρούμενο, ήρεμο και δημιουργικό οικογενειακό κλίμα.
- Χρειάζεται πολύ υπομονή και επιμονή. Να ξέρουμε ότι μέχρι να γίνουμε αυτό που θα θέλαμε να είμαστε θα περάσουμε μέσα από πολλές οδύνες και αποτυχίες.
- Συχνά έχουμε σοβαρούς, βιωματικούς λόγους για να διαπράττουμε σφάλματα. Ας προσέξουμε όμως να μην συνεχίζουμε να σφάλλουμε όταν οι λόγοι που μας έσπρωχναν σε αυτά δεν υπάρχουν πια.
- Ελπίζω ο αναγνώστης να βοηθηθεί:
- Να γνωρίσει άγνωστες πτυχές του εαυτού του και των γύρω του.
- Να αποδεχθεί και να συμφιλιωθεί με τις αδυναμίες του ώστε να τις διαχειρίζεται εποικοδομητικά και να τις υπερβαίνει.
- Να επικοινωνεί καλύτερα με ερωτικό-η σύντροφο, γονείς και παιδιά.
- Να μην απογοητεύεται όταν όλα φαίνονται δύσκολα αλλά να αντιμετωπίζει με δημιουργικό τρόπο τις αντιξοότητες.
Παρουσίαση του βιβλίου στην Νέα Τηλεόραση Κρήτης
***Περιγραφή
Μπορείς να αγαπήσεις πραγματικά ή απλά ψάχνεσαι για συνεξάρτηση;
Όταν αναγκάζεις τον άλλο να υποχωρεί τραυματίζεις τη σχέση σου.
Αγάπη είναι να αγκαλιάζεις το σφάλμα και την αδυναμία του άλλου.
Ένα δάκρυ έχει πολύ μεγαλύτερο νόημα από ένα ηχηρό γέλιο.
Η σημερινή καταχνιά μας προετοιμάζει ώστε αύριο να απολαύσουμε καλύτερα τη λιακάδα.
Αν έχεις χαρά και εσωτερική ισορροπία, επιλέγεις το "καλύτερο". Αν δεν έχεις, επιλέγεις το "καλύτερο" που μπορείς.
Τα αρνητικά βιώματα του παρελθόντος μας προσδιορίζουν. Είμαστε όμως ελεύθεροι να βελτιώσουμε τον εαυτό μας. Σε μεγάλο βαθμό. Βοηθάμε με καθε τρόπο το αδύνατο, φοβισμένο και ανασφαλές κομμάτι του εαυτού μας. Διεκδικούμε δυναμικά έναν καλύτερο εαυτό.
http://www.armosbooks.gr
