- Από πού αντλεί η αγάπη στρατηγική και μεθοδολογία και πως συμπλέκεται με τον νου;
- Πώς και πόσο εμπλέκεται (και ποιοτικά τί επιπτώσεις φέρνει η εμπλοκή) η σκέψη και ο Λόγος;
- Ο Λόγος και η Libido τί σχέση έχουν και πώς την αναπτύσσουν;
- Πώς το ασυνείδητο γίνεται θέμα και αντικείμενο του συνειδητού ενώ είναι ξένο;
- Ο χρόνος -ως πεδίο άσχετο με το ασυνείδητο- πώς μπορεί, ωστόσο, να συνδέεται μαζί του;
- Αν ο χρόνος και το ασυνείδητο δεν αποτελούν πεδίο εμπειρίας και αποτελεί η αγάπη -αν η αγάπη συνδέεται αντιστοιχιακά με το ασυνείδητο- μήπως δεν είναι η εμπειρία της αγάπης που την καθιστά σημαντική αλλά η σχέση της με το ασυνείδητο;
- Πώς γεννιέται η συνείδηση μέσα στο ασυνείδητο;
- Υπάρχουν ενιαίες ιδρυτικές αρχές και πού αναπτύσσονται;
- Έχει η ιδρυτική αυτοταύτιση δομικά στοιχεία και μηχανισμούς εποικοδόμησης;
- Από πού ξεκινάει και τί είναι η τάση αντίστασης στο θάνατο; Τί και γιατί αρνείται το Θείο;
- Ο θάνατος είναι αισθητά πάντα ασυνείδητος -η γνώση της θνητότητας είναι εσωτερική εμπειρία διαισθητική;
- Πώς παράγεται πρωτογενώς και εσωτερικά ο φθόνος;
- Πώς επικοινωνεί η πρωτογενής ατομικότητα με την αγάπη; Ποιά είναι η δομική τους επικοινωνία;
- Γιατί το δυνητικό "άπειρο τίποτε" και η δυνητική απληστία έλκουν τη συνείδηση και το εγώ, καθοριστικά στις επιλογές τους;
- Γιατί το εγώ επιδιώκει τη διαταραχή της επέκτασης;
- Ποιά είναι η δομική ουσία του ζητήματος συνάφειας συνείδησης και ασυνείδητου;
- Τί και γιατί φοβάται και αντιδρά το εγώ;
- Ποια είναι η υπόσταση του φόβου, μήπως η ενδιαμεσότητα συνείδηση - ασυνείδητου;
- Σε τί συνιστάται η ορμή της ζωής; Πώς προσδιορίζεται σε σχέση με τη ζωή; Σε τί συνίσταται η ονειρικότητά της; Από τί επιδιώκει να διαφοροποιεί η ταυτότητα διά της ζωής και η ζωή διά της ταυτότητας;
- Τί διαμορφώνει τη διαφοροποίηση ως ορμή ταυτότητας;
- Σε τί συνίσταται η ψυχική αλλοτροπία;
[1] Σίγκμουντ Φρόυντ, “O Πολιτισμός Πηγή Δυστυχίας”, Εκδ. Επίκουρος, σελ.33