Ξύπνησα από τον ύπνο έχοντας στο νου μου αυτές τις λέξεις: «Πρόσεχε να μην σε ελέγχει ή συνείδηση σου για τίποτε». Α λοιπόν, με σένα πρέπει να ασχοληθώ. Πρώτα άπ' όλα δεν πρέπει να επιτρέψω σε κανένα πονηρό λογισμό να εισχωρήσει στο νου ή' στην καρδιά μου για να μην με τύπτει ή συνείδηση μου. Πρέπει να είμαι προσεκτική σε ό,τιδήποτε κάνω ή σκέφτομαι για τους αδελφούς και τίς αδελφές μου, διότι όπως λέει και ό γέροντας μας, και οί σκέψεις μπορούν να σκοτώσουν τον αδελφό σου και έτσι γίνεσαι ανθρωποκτόνος. Ότι και αν σου κάνει ό πλησίον σου εσύ δεν πρέπει να τον κρατάς κακία.
Ή πρώτη έγνοια, όταν ξυπνώ κάθε πρωί, είναι να προσευχηθώ και να δοξάζω τον Θεό για την αγαθότητα και την μεγαλοσύνη Του. Με ταπείνωση προσεύχομαι για την άφεση των αμαρτιών μου και για τίς όποιες σίγουρα θα δώσω λόγο, και αν δεν μετανοήσω, θα τιμωρηθώ, αν όχι εδώ, σίγουρα στην άλλη ζωή.
Αγωνίζομαι να αισθάνομαι την παρουσία του Κυρίου μόνιμα γύρω μου και εντός μου και να αποδιώχνω κάθε Τι, πού θα μπορούσε να με απομακρύνει από Εκείνον. Οί σκέψεις μου και οί πράξεις μου να είναι σύμφωνες με την πίστη και την ελπίδα μου, ότι Εκείνος με παρακολουθεί ακατάπαυστα και αν κάνω κάτι κακό θλίβεται και πικραίνεται. Αν ή συνείδηση μου δεν είναι καθαρή άδικα πιστεύω πώς έχω ειρήνη, γιατί δεν μπορεί να είναι παρά ψέμα.
Όταν ησυχάζω, εξετάζω την συνείδηση μου και διαπιστώνω πόσο ανάξια είμαι και σε Τι άγνοια βρίσκομαι. Γνωρίζω την αδυναμία και τα σφάλματα μου και παρόλα αυτά συνεχίζω να ζω ανάμεσα στους ανθρώπους χωρίς να δίνω σημασία στις αμαρτίες μου. Μόνον ό Ιησούς πού γνωρίζει καλά την αδυναμία της ψυχής μου και την αγνοία μου, μου προσφέρει χέρι βοηθείας από το ύψος του ελέους Του για μας τους αμαρτωλούς.
Όμως ούτε την συνείδηση μου δεν ξέρω καλά καλά να εξετάζω. Παραδείγματος χάριν Τι θα μπορούσα να πω σήμερα γι' αυτήν την συνείδηση;
Ίσως πίκρανα κάποιον με το βλέμμα μου, με τον λόγο μου ή με την συμπεριφορά μου, κι όμως δεν μπορώ να γνωρίζω το μέγεθος του σφάλματος μου. Ή πλάστιγγα βρίσκεται στα χέρια του Κυρίου μου. Εγώ δεν μπορώ να γνωρίσω τον εαυτό μου. Τότε Τι αγώνα κάνω εγώ με τίς σκέψεις και τους λογισμούς μου; Τι τηρώ από όλα όσα λέω; Κάνω άραγε το θέλημα του Θεού;
Οί συναντήσεις μου με τους ανθρώπους μπορούν να μεταβληθούν σε πειρασμούς στους οποίους υποβάλλομαι. Δεν είναι αρκετό να μην κρίνω κανένα, να μην υπερασπίζω αυτόν πού έχει άδικο, αλλά δεν μου επιτρέπεται ούτε και ό λογισμός μου να κατακρίνει κάποιον από τους συνανθρώπους μου, από τους αδελφούς μου.
Ακολουθεί επεξήγησης του πνευματικού οδηγού.
«Σου είπα και άλλη φορά και τώρα στο γράφω: έλεγξε αν ή μορφή σου είναι σύμφωνη με την μορφή του Θεού. Ποια είναι ή μορφή του Θεού σε σένα;
Ιδού:
αγάπη, ελευθερία, αυτονομία, δικαιοσύνη,
λογική, αγιότητα,
αλήθεια, δύναμις.
λογική, αγιότητα,
αλήθεια, δύναμις.
Παρακολούθησε πώς λειτουργούν αυτές οι καταστάσεις στην ύπαρξή σου και θα γνωρίσεις ποια είσαι, Τι είσαι. Θέλεις να γνωρίσεις τον πλησίον σου; παρακολούθησε πώς λειτουργούν αυτά τα αγαθά και θα τον γνωρίσεις. Έτσι θα έχεις την αγιασμένη ευκαιρία να κλάψεις για σένα και για τον πλησίον σου, αδελφό ή αδελφή. Θα κλάψεις με χαρά και με συντριβή και πόνο.
Θέλεις να ξέρεις αν ανέβηκες ακόμη και ένα σκαλοπατάκι; Παρακολούθησε τις δωρεές του αγίου Πνεύματος.
Αγάπη,
χαρά,
ειρήνη,
μακροθυμία,
χρηστότητα,
αγαθοσύνη,
πίστης,
πραότητα,
εγκράτεια. (Προς Γαλατάς κεφ. ε' στίχ. 22-23).
Εάν τίποτε και κανείς δεν ταράζει αυτές τις δωρεές, τότε πέτυχες το καθ' ομοίωσιν. Μην τρέχεις με το νου στα σύννεφα, μην ακούς τις φωνές των ανθρώπων, διότι ή οδός, ή αλήθεια και ή ζωή είναι ΕΚΕΙΝΟΣ.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ . ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ
ΤΕΥΧΟΣ Ν.74 1998
