Ρωμ. η' 1-39
| Η ζωή του Πνεύματος | |
| 1 Οὐδὲν ἄρα νῦν κατάκριμα τοῖς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα. 2 ὁ γὰρ νόμος τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἠλευθέρωσέ με ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου. 3 τὸ γὰρ ἀδύνατον τοῦ νόμου, ἐν ᾧ ἠσθένει διὰ τῆς σαρκός, ὁ Θεὸς τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν πέμψας ἐν ὁμοιώματι σαρκὸς ἁμαρτίας καὶ περὶ ἁμαρτίας, κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί, 4 ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα· 5 οἱ γὰρ κατὰ σάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος. 6 τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη· διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόν· 7 τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται· οὐδὲ γὰρ δύναται· 8 οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται. 9 ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐστὲ ἐν σαρκί, ἀλλ᾿ ἐν πνεύματι, εἴπερ Πνεῦμα Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν. εἰ δέ τις Πνεῦμα Χριστοῦ οὐκ ἔχει, οὗτος οὐκ ἔστιν αὐτοῦ. 10 εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑμῖν, τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν δι᾿ ἁμαρτίαν, τὸ δὲ πνεῦμα ζωὴ διὰ δικαιοσύνην. 11 εἰ δὲ τὸ Πνεῦμα τοῦ ἐγείραντος ᾿Ιησοῦν ἐκ νεκρῶν οἰκεῖ ἐν ὑμῖν, ὁ ἐγείρας τὸν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ζωοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν διὰ τὸ ἐνοικοῦν αὐτοῦ Πνεῦμα ἐν ὑμῖν. 12 ῎Αρα οὖν, ἀδελφοί, ὀφειλέται ἐσμὲν οὐ τῇ σαρκὶ τοῦ κατὰ σάρκα ζῆν· 13 εἰ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε, μέλλετε ἀποθνήσκειν· εἰ δὲ Πνεύματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος θανατοῦτε, ζήσεσθε. 14 ῞Οσοι γὰρ Πνεύματι Θεοῦ ἄγονται, οὗτοί εἰσιν υἱοὶ Θεοῦ. 15 οὐ γὰρ ἐλάβετε Πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον, ἀλλ᾿ ἐλάβετε Πνεῦμα υἱοθεσίας, ἐν ᾧ κράζομεν· ἀββᾶ ὁ πατήρ. 16 αὐτὸ τὸ Πνεῦμα συμμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμὲν τέκνα Θεοῦ. 17 εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν. | 1 Καμιά λοιπόν καταδίκη δεν υπάρχει τώρα σ’ αυτούς που ζουν μέσα στο Χριστό Ιησού. 2 Γιατί ο νόμος του Πνεύματος της ζωής μέσα στο Χριστό Ιησού σε ελευθέρωσε από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου. 3 Γιατί αυτό που ήταν αδύνατο για το νόμο, στο οποίο ήταν αδύναμος μέσω της σάρκας, ο Θεός το έκανε, αφού έστειλε το δικό του Υιό μέσα σε ομοίωμα αμαρτωλής σάρκας και σχετικά με την αμαρτία, και καταδίκασε την αμαρτία στη σάρκα, 4 για να εκπληρωθεί η δίκαιη απαίτηση του νόμου μέσα σ’ εμάς, οι οποίοι δεν περπατούμε κατά σάρκα αλλά κατά Πνεύμα. 5 Γιατί αυτοί που ζουν κατά σάρκα φρονούν τα πράγματα της σάρκας, ενώ οι κατά Πνεύμα τα πράγματα του Πνεύματος. 6 Επειδή το φρόνημα της σάρκας είναι θάνατος, ενώ το φρόνημα του Πνεύματος είναι ζωή και ειρήνη. 7 Γιατί το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα προς το Θεό, επειδή στο νόμο του Θεού δεν υποτάσσεται, γιατί ούτε δύναται να υποταχτεί. 8 Και αυτοί που ζουν με τη σάρκα δε δύνανται να αρέσουν στο Θεό. 9 Εσείς όμως δε ζείτε με τη σάρκα αλλά με το Πνεύμα, αν βέβαια Πνεύμα Θεού κατοικεί μέσα σας. Αλλά αν κάποιος δεν έχει Πνεύμα Χριστού, αυτός δεν είναι δικός του. 10 Αν όμως ο Χριστός είναι μέσα σας, αφενός το σώμα είναι νεκρό εξαιτίας της αμαρτίας, αφετέρου το πνεύμα είναι ζωή εξαιτίας της δικαίωσης. 11 Αν λοιπόν το Πνεύμα εκείνου που έγειρε τον Ιησού από τους νεκρούς κατοικεί μέσα σας, αυτός που έγειρε το Χριστό από τους νεκρούς θα ζωοποιήσει και τα θνητά σώματά σας μέσω του Πνεύματός του που κατοικεί μέσα σας. 12 Άρα λοιπόν, αδελφοί, είμαστε οφειλέτες όχι στη σάρκα, για να ζούμε κατά σάρκα. 13 γιατί αν ζείτε κατά σάρκα, μέλλετε να πεθάνετε. Αν όμως με το Πνεύμα θανατώνετε τις πράξεις του σώματος, θα ζήσετε. 14 Γιατί όσοι οδηγούνται από το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι γιοι Θεού. 15 Επειδή δε λάβατε Πνεύμα δουλείας, για να φοβάστε πάλι, αλλά λάβατε Πνεύμα υιοθεσίας με το οποίο φωνάζουμε: «Αββά, Πατέρα». 16 Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα μας ότι είμαστε τέκνα Θεού. 17 Και αν είμαστε τέκνα του, είμαστε και κληρονόμοι του. Αφενός κληρονόμοι Θεού, αφετέρου συγκληρονόμοι Χριστού, αν βέβαια συμπάσχουμε, για να συνδοξαστούμε και μαζί του. |
| Η μελλοντική δόξα | |
| 18 Λογίζομαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς. 19 ἡ γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ ἀπεκδέχεται. 20 τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη, οὐχ ἑκοῦσα, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα, ἐπ᾿ ἐλπίδι 21 ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ. 22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν· 23 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ Πνεύματος ἔχοντες καὶ ἡμεῖς αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάζομεν υἱοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι, τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν. 24 τῇ γὰρ ἐλπίδι ἐσώθημεν· ἐλπὶς δὲ βλεπομένη οὐκ ἔστιν ἐλπίς· ὃ γὰρ βλέπει τις, τί καὶ ἐλπίζει; 25 εἰ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν ἐλπίζομεν, δι᾿ ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα. 26 ῾Ωσαύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξόμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ᾿ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις· 27 ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας οἶδε τί τὸ φρόνημα τοῦ Πνεύματος, ὅτι κατὰ Θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων. 28 Οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν· 29 ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς· 30 οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε. | 18 Συλλογίζομαι, πράγματι, ότι δεν είναι άξια τα παθήματα του τωρινού καιρού να συγκριθούν με τη μελλοντική δόξα που θα αποκαλυφτεί σ’ εμάς. 19 Γιατί η μεγάλη προσδοκία της κτίσης είναι ότι περιμένει την αποκάλυψη των γιων του Θεού. 20 Επειδή η κτίση υποτάχτηκε στη ματαιότητα όχι εκούσια, αλλά εξαιτίας αυτού που την υπόταξε, με την ελπίδα 21 ότι και αυτή η κτίση θα ελευθερωθεί από τη δουλεία της φθοράς προς την ελευθερία της δόξας των τέκνων του Θεού. 22 Γιατί ξέρουμε ότι όλη η κτίση συστενάζει και συνωδίνει μέχρι τώρα. 23 Και όχι μόνο αυτή, αλλά και οι ίδιοι που έχουμε την απαρχή του Πνεύματος, και οι ίδιοι εμείς μέσα μας στενάζουμε περιμένοντας την υιοθεσία, την απολύτρωση του σώματός μας. 24 Γιατί με την ελπίδα σωθήκαμε. Ελπίδα όμως που βλέπεται δεν είναι ελπίδα. γιατί ποιος ελπίζει αυτό που βλέπει; 25 Αν όμως ελπίζουμε αυτό που δε βλέπουμε, το περιμένουμε με υπομονή. 26 Ομοίως, λοιπόν, και το Πνεύμα συμβοηθά στην αδυναμία μας. γιατί το να προσευχηθούμε κάτι, καθώς πρέπει, δεν ξέρουμε, αλλά αυτό το Πνεύμα μεσιτεύει για χάρη μας με στεναγμούς αλάλητους. 27 Και αυτός που ερευνά τις καρδιές ξέρει ποιο είναι το φρόνημα του Πνεύματος, γιατί μεσιτεύει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού υπέρ των αγίων. 28 Και ξέρουμε ότι σ’ αυτούς που αγαπούν το Θεό τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, σ’ αυτούς που είναι κλητοί σύμφωνα με την πρόθεσή του. 29 Γιατί αυτούς που προγνώρισε και τους προόρισε να είναι σύμμορφοι με την εικόνα του Υιού του, για να είναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών. 30 Και αυτούς που προόρισε, τούτους και κάλεσε. και αυτούς που κάλεσε, τούτους και δικαίωσε. και αυτούς που δικαίωσε, τούτους και δόξασε. |
| Η αγάπη του Θεού | |
| 31 Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ᾿ ἡμῶν; 32 ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ᾿ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται; 33 τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν· 34 τίς ὁ κατακρίνων; Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καί ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν. 35 τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; 36 καθὼς γέγραπται ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς. 37 ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. 38 πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα 39 οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. | 31 Τι λοιπόν θα πούμε ως προς αυτά; Αν ο Θεός είναι με το μέρος μας, ποιος θα είναι εναντίον μας; 32 Αυτός, βέβαια, που τον ίδιο τον Υιό του δε λυπήθηκε, αλλά για χάρη όλων μας τον παράδωσε, πώς και μαζί μ’ αυτόν δε θα μας χαρίσει τα πάντα; 33 Ποιος θα κατηγορήσει τους εκλεκτούς του Θεού; Ο Θεός είναι που δικαιώνει. 34 Ποιος είναι αυτός που θα τους κατακρίνει; Ο Χριστός Ιησούς είναι αυτός που πέθανε, αλλά περισσότερο εγέρθηκε, ο οποίος και είναι στα δεξιά του Θεού, ο οποίος και μεσιτεύει για μας. 35 Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Θλίψη ή στενοχώρια ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότητα ή κίνδυνος ή μάχαιρα; 36 Καθώς είναι γραμμένο: Για χάρη σου θανατωνόμαστε όλη την ημέρα, λογιστήκαμε σαν πρόβατα σφαγής. 37 Αλλά σ’ όλα αυτά υπερνικούμε μέσω αυτού που μας αγάπησε. 38 Γιατί είμαι πεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχές ούτε τωρινά ούτε μελλοντικά ούτε δυνάμεις 39 ούτε ύψος ούτε βάθος ούτε κάποιο άλλο κτίσμα θα δυνηθεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, που είναι μέσα στο Χριστό Ιησού τον Κύριό μας. |
