Προς Φιλιππησίους κεφάλαιον 3

Φλπ. γ' 1-21

Η αληθινή περιτομή
1 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, χαίρετε ἐν Κυρίῳ. τὰ αὐτὰ γράφειν ὑμῖν ἐμοὶ μὲν οὐκ ὀκνηρόν, ὑμῖν δὲ ἀσφαλές.  2 Βλέπετε τοὺς κύνας, βλέπετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας, βλέπετε τὴν κατατομήν·  3 ἡμεῖς γάρ ἐσμεν ἡ περιτομή, οἱ Πνεύματι Θεοῦ λατρεύοντες καὶ καυχώμενοι ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ καὶ οὐκ ἐν σαρκὶ πεποιθότες,  4 καίπερ ἐγὼ ἔχων πεποίθησιν καὶ ἐν σαρκί. εἴ τις δοκεῖ ἄλλος πεποιθέναι ἐν σαρκί, ἐγὼ μᾶλλον·  5 περιτομῇ ὀκταήμερος, ἐκ γένους ᾿Ισραήλ, φυλῆς Βενιαμίν, ῾Εβραῖος ἐξ ῾Εβραίων, κατὰ νόμον Φαρισαῖος,  6 κατὰ ζῆλον διώκων τὴν ἐκκλησίαν, κατὰ δικαιοσύνην τὴν ἐν νόμῳ γενόμενος ἄμεμπτος.  7 ᾿Αλλ' ἅτινα ἦν μοι κέρδη, ταῦτα ἥγημαι διὰ τὸν Χριστὸν ζημίαν.  8 ἀλλὰ μενοῦνγε καὶ ἡγοῦμαι πάντα ζημίαν εἶναι διὰ τὸ ὑπερέχον τῆς γνώσεως Χριστοῦ ᾿Ιησοῦ τοῦ Κυρίου μου, δι' ὃν τὰ πάντα ἐζημιώθην, καὶ ἡγοῦμαι σκύβαλα εἶναι ἵνα Χριστὸν κερδήσω  9 καὶ εὑρεθῶ ἐν αὐτῷ μὴ ἔχων ἐμὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ νόμου, ἀλλὰ τὴν διὰ πίστεως Χριστοῦ, τὴν ἐκ Θεοῦ δικαιοσύνην ἐπὶ τῇ πίστει,  10 τοῦ γνῶναι αὐτὸν καὶ τὴν δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ καὶ τὴν κοινωνίαν τῶν παθημάτων αὐτοῦ, συμμορφούμενος τῷ θανάτῳ αὐτοῦ,  11 εἴ πως καταντήσω εἰς τὴν ἐξανάστασιν τῶν νεκρῶν.	1 Λοιπόν, αδελφοί μου, να χαίρετε ενωμένοι με τον Κύριο. Να σας γράφω τα ίδια αφενός για μένα δεν είναι βαρετό, αφετέρου σ’ εσάς δίνει ασφάλεια.  2 Προσέχετε τα σκυλιά, προσέχετε τους κακούς εργάτες, προσέχετε τους κατατεμαχιστές.  3 Γιατί εμείς είμαστε οι περιτμημένοι, που λατρεύουμε με Πνεύμα Θεού και καυχιόμαστε στο Χριστό Ιησού και δεν έχουμε πεποίθηση στη σάρκα,  4 αν και εγώ έχω πεποίθηση και στη σάρκα. Αν κάποιος άλλος νομίζει πως έχει πεποίθηση στη σάρκα, εγώ έχω περισσότερο.  5 Με περιτομή την όγδοη ημέρα, κατάγομαι από το γένος Ισραήλ, από τη φυλή Βενιαμίν, Εβραίος από γονείς Εβραίους, κατά το νόμο Φαρισαίος,  6 κατά το ζήλο διώκτης της εκκλησίας, κατά τη δικαιοσύνη που υπάρχει στο νόμο έγινα άμεμπτος.  7 Αλλά όσα μου ήταν κέρδη, αυτά έχω θεωρήσει ζημιά για το Χριστό.  8 Αλλά βεβαιότατα, και τα πάντα θεωρώ πως είναι ζημιά για την υπεροχή της γνώσης του Χριστού Ιησού του Κυρίου μου. Για τον οποίο τα πάντα ζημιώθηκα και τα θεωρώ σκουπίδια, για να κερδίσω το Χριστό,  9 και να βρεθώ με αυτόν, μην έχοντας δική μου δικαιοσύνη που να είναι από το νόμο, αλλά αυτήν που έρχεται μέσω της πίστης στο Χριστό, τη δικαιοσύνη από το Θεό που βασίζεται πάνω στην πίστη,  10 για να γνωρίσω αυτόν και τη δύναμη της ανάστασής του και την κοινωνία των παθημάτων του και να γίνομαι σύμμορφος με το θάνατό του,  11 μήπως φτάσω στην εξανάσταση από τους νεκρούς.
Τρέχουμε για να καταχτήσουμε το βραβείο
12 οὐχ ὅτι ἤδη ἔλαβον ἢ ἤδη τετελείωμαι, διώκω δὲ εἰ καὶ καταλάβω, ἐφ' ᾧ καὶ κατελήφθην ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ ᾿Ιησοῦ.  13 ἀδελφοί, ἐγὼ ἐμαυτὸν οὔπω λογίζομαι κατειληφέναι·  14 ἓν δέ, τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος τοῖς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατὰ σκοπὸν διώκω ἐπὶ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.  15 ὅσοι οὖν τέλειοι, τοῦτο φρονῶμεν· καὶ εἴ τι ἑτέρως φρονεῖτε, καὶ τοῦτο ὁ Θεὸς ὑμῖν ἀποκαλύψει.  16 πλὴν εἰς ὃ ἐφθάσαμεν, τῷ αὐτῷ στοιχεῖν κανόνι, τὸ αὐτὸ φρονεῖν.  17 Συμμιμηταί μου γίνεσθε, ἀδελφοί, καὶ σκοπεῖτε τοὺς οὕτω περιπατοῦντας, καθὼς ἔχετε τύπον ἡμᾶς.  18 Πολλοὶ γὰρ περιπατοῦσιν, – οὓς πολλάκις ἔλεγον ὑμῖν, νῦν δὲ καὶ κλαίων λέγω, τοὺς ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ,  19 ὧν τὸ τέλος ἀπώλεια, ὧν ὁ Θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα ἐν τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγεια φρονοῦντες!  20 ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν,  21 ὃς μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸ σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ δύνασθαι αὐτὸν καὶ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα.	12 Όχι ότι ήδη έλαβα το βραβείο ή ότι ήδη έχω γίνει τέλειος, αλλά τρέχω μήπως και καταχτήσω αυτό για το οποίο και καταχτήθηκα από το Χριστό Ιησού.  13 Αδελφοί, εγώ δε θεωρώ τον εαυτό μου ότι το έχει καταχτήσει. Ένα όμως κάνω, αφενός λησμονώ όσα είναι πίσω, αφετέρου επεκτείνομαι σε όσα είναι μπροστά,  14 και επιδιώκω έχοντας σκοπό το βραβείο της άνω κλήσης του Θεού στο Χριστό Ιησού.  15 Όσοι λοιπόν είμαστε τέλειοι, αυτό ας φρονούμε. Και αν κάτι το φρονείτε διαφορετικά, και αυτό ο Θεός θα σας το αποκαλύψει.  16 Πάντως, στο σημείο που φτάσαμε, ας προχωρούμε στοιχισμένοι προς την ίδια κατεύθυνση.  17 Συμμιμητές μου γίνεστε, αδελφοί, και προσέχετε εκείνους που περπατούν έτσι καθώς έχετε πρότυπο εμάς.  18 Γιατί πολλοί περπατούν, για τους οποίους πολλές φορές σας έλεγα, τώρα όμως και κλαίγοντας το λέω, ως εχθροί του σταυρού του Χριστού.  19 Αυτών το τέλος είναι η απώλεια, των οποίων ο θεός είναι η κοιλιά και η δόξα είναι στη ντροπή τους, που φρονούν τα επίγεια.  20 Γιατί το δικό μας πολίτευμα υπάρχει στους ουρανούς, από όπου και περιμένουμε σωτήρα τον Κύριο Ιησού Χριστό,  21 ο οποίος θα μετασχηματίσει το σώμα της ταπείνωσής μας σε σύμμορφο με το σώμα της δόξας του κατά την ενέργειά του στο να δύναται αυτός, πράγματι, να υποτάξει στον εαυτό του τα πάντα.

1 2 3 4