Φλπ. α' 1-30
Χαιρετισμοί | |
1 Παῦλος καὶ Τιμόθεος, δοῦλοι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τοῖς οὖσιν ἐν Φιλίπποις σὺν ἐπισκόποις καὶ διακόνοις· 2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. | 1 Παύλος και Τιμόθεος, δούλοι του Χριστού Ιησού, προς όλους τους αγίους στο Χριστό Ιησού που είναι στους Φιλίππους, μαζί με τους επισκόπους και τους διακόνους. 2 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό. |
Ευχαριστία και προσευχή | |
3 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου ἐπὶ πάσῃ τῇ μνείᾳ ὑμῶν, 4 πάντοτε ἐν πάσῃ δεήσει μου ὑπὲρ πάντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς τὴν δέησιν ποιούμενος 5 ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳ ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἄχρι τοῦ νῦν, 6 πεποιθὼς αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ὁ ἐναρξάμενος ἐν ὑμῖν ἔργον ἀγαθὸν ἐπιτελέσει ἄχρις ἡμέρας ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, 7 καθώς ἐστι δίκαιον ἐμοὶ τοῦτο φρονεῖν ὑπὲρ πάντων ὑμῶν διὰ τὸ ἔχειν με ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμᾶς, ἔν τε τοῖς δεσμοῖς μου καὶ ἐν τῇ ἀπολογίᾳ καὶ βεβαιώσει τοῦ εὐαγγελίου συγκοινωνούς μου τῆς χάριτος πάντας ὑμᾶς ὄντας. 8 μάρτυς γάρ μού ἐστιν ὁ Θεός, ὡς ἐπιποθῶ πάντας ὑμᾶς ἐν σπλάγχνοις ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. 9 Καὶ τοῦτο προσεύχομαι, ἵνα ἡ ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον καὶ μᾶλλον περισσεύῃ ἐν ἐπιγνώσει καὶ πάσῃ αἰσθήσει, 10 εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τὰ διαφέροντα, ἵνα ἦτε εἰλικρινεῖς καὶ ἀπρόσκοποι εἰς ἡμέραν Χριστοῦ, 11 πεπληρωμένοι καρπῶν δικαιοσύνης τῶν διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς δόξαν καὶ ἔπαινον Θεοῦ. | 3 Ευχαριστώ το Θεό μου για καθετί που θυμάμαι από εσάς 4 πάντοτε σε κάθε δέησή μου για όλους σας, και κάνω με χαρά τη δέησή μου 5 για τη συμμετοχή σας στο ευαγγέλιο από την πρώτη ημέρα μέχρι τώρα, 6 και έχω πεποίθηση ακριβώς σε αυτό: ότι Εκείνος που άρχισε μέσα σας έργο αγαθό θα το επιτελέσει μέχρι την ημέρα του Χριστού Ιησού. 7 Επειδή είναι δίκαιο εγώ να φρονώ αυτό για όλους σας, γιατί έχω στην καρδιά μου εσάς, οι οποίοι και μέσα στα δεσμά μου και κατά την απολογία μου και επιβεβαίωση του ευαγγελίου όλοι σας ήσασταν συμμέτοχοι μαζί μου στη χάρη. 8 Γιατί μάρτυράς μου είναι ο Θεός πως ποθώ πολύ όλους σας με σπλάχνα Χριστού Ιησού. 9 Και αυτό προσεύχομαι: η αγάπη σας ακόμα, όλο και περισσότερο να περισσεύει με επίγνωση και με κάθε αντίληψη, 10 ώστε να δοκιμάζετε όσα διαφέρουν, για να είστε ειλικρινείς και χωρίς πρόσκομμα στην ημέρα του Χριστού, 11 γεμάτοι καρπό δικαιοσύνης που έρχεται διαμέσου του Ιησού Χριστού προς δόξα και έπαινο Θεού. |
«Για μένα το να ζω είναι Χριστός» | |
12 Γινώσκειν δὲ ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ' ἐμὲ μᾶλλον εἰς προκοπὴν τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν, 13 ὥστε τοὺς δεσμούς μου φανεροὺς ἐν Χριστῷ γενέσθαι ἐν ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσι, 14 καὶ τοὺς πλείονας τῶν ἀδελφῶν ἐν Κυρίῳ πεποιθότας τοῖς δεσμοῖς μου περισσοτέρως τολμᾶν ἀφόβως τὸν λόγον λαλεῖν. 15 τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνον καὶ ἔριν, τινὲς δὲ καὶ δι' εὐδοκίαν τὸν Χριστὸν κηρύσσουσιν· 16 οἱ μὲν ἐξ ἐριθείας τὸν Χριστὸν καταγγέλλουσιν, οὐχ ἁγνῶς, οἰόμενοι θλῖψιν ἐπιφέρειν τοῖς δεσμοῖς μου· 17 οἱ δὲ ἐξ ἀγάπης, εἰδότες ὅτι εἰς ἀπολογίαν τοῦ εὐαγγελίου κεῖμαι. 18 Τί γάρ; πλὴν παντὶ τρόπῳ, εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθείᾳ, Χριστὸς καταγγέλλεται. καὶ ἐν τούτῳ χαίρω, ἀλλὰ καὶ χαρήσομαι· 19 οἶδα γὰρ ὅτι τοῦτό μοι ἀποβήσεται εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς ὑμῶν δεήσεως καὶ ἐπιχορηγίας τοῦ Πνεύματος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, 20 κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίαν καὶ ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι, ἀλλ' ἐν πάσῃ παρρησίᾳ, ὡς πάντοτε, καὶ νῦν μεγαλυνθήσεται Χριστὸς ἐν τῷ σώματί μου εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ θανάτου. 21 ᾿Εμοὶ γὰρ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος. 22 εἰ δὲ τὸ ζῆν ἐν σαρκί, τοῦτό μοι καρπὸς ἔργου, καὶ τί αἱρήσομαι οὐ γνωρίζω. 23 συνέχομαι δὲ ἐκ τῶν δύο, τὴν ἐπιθυμίαν ἔχων εἰς τὸ ἀναλῦσαι καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι· πολλῷ γὰρ μᾶλλον κρεῖσσον· 24 τὸ δὲ ἐπιμένειν ἐν τῇ σαρκὶ ἀναγκαιότερον δι' ὑμᾶς. 25 καὶ τοῦτο πεποιθώς οἶδα ὅτι μενῶ καὶ συμπαραμενῶ πᾶσιν ὑμῖν εἰς τὴν ὑμῶν προκοπὴν καὶ χαρὰν τῆς πίστεως, 26 ἵνα τὸ καύχημα ὑμῶν περισσεύῃ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐν ἐμοὶ διὰ τῆς ἐμῆς παρουσίας πάλιν πρὸς ὑμᾶς. 27 Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε, ἵνα εἴτε ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμᾶς εἴτε ἀπὼν ἀκούσω τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου, 28 καὶ μὴ πτυρόμενοι ἐν μηδενὶ ὑπὸ τῶν ἀντικειμένων, ἥτις αὐτοῖς μέν ἐστιν ἔνδειξις ἀπωλείας, ὑμῖν δὲ σωτηρίας, καὶ τοῦτο ἀπὸ Θεοῦ· 29 ὅτι ὑμῖν ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν, 30 τὸν αὐτὸν ἀγῶνα ἔχοντες, οἷον εἴδετε ἐν ἐμοὶ καὶ νῦν ἀκούετε ἐν ἐμοί. | 12 Θέλω, λοιπόν, εσείς να γνωρίζετε, αδελφοί, ότι τα σχετικά μ’ εμένα έχουν έρθει μάλλον για προκοπή του ευαγγελίου, 13 ώστε τα δεσμά μου για το Χριστό να γίνουν φανερά σε όλο το πραιτόριο και σε όλους τους λοιπούς, 14 και οι περισσότεροι από τους αδελφούς, έχοντας πεποίθηση στον Κύριο από τα δεσμά μου, να τολμούν περισσότερο άφοβα να μιλούν το λόγο του Θεού. 15 Αφενός μερικοί από φθόνο και έριδα, αφετέρου άλλοι από καλή θέληση κηρύττουν το Χριστό. 16 Οι μεν από αγάπη, επειδή ξέρουν ότι έχω οριστεί για απολογία του ευαγγελίου, 17 οι δε από φατριασμό αναγγέλλουν το Χριστό, όχι αγνά, νομίζοντας πως θα προκαλέσουν θλίψη στα δεσμά μου. 18 Αλλά τι σημασία έχει; Παρόλα αυτά με κάθε τρόπο, είτε με πρόφαση είτε με αλήθεια, ο Χριστός αναγγέλλεται, και γι’ αυτό χαίρω. Αλλά και θα συνεχίζω να χαίρω, 19 γιατί ξέρω ότι αυτό θα μου αποβεί για σωτηρία μέσω της δικής σας δέησης και της άφθονης χορήγησης του Πνεύματος του Ιησού Χριστού 20 σύμφωνα με τη μεγάλη προσδοκία και ελπίδα μου, ότι σε τίποτα δε θα ντροπιαστώ, αλλά με όλη την παρρησία, όπως πάντοτε έτσι και τώρα, θα μεγαλυνθεί ο Χριστός στο σώμα μου, είτε με τη ζωή μου είτε με το θάνατό μου. 21 Γιατί για μένα το να ζω είναι Χριστός και το να πεθάνω κέρδος. 22 Αν όμως το να ζω στη σάρκα, αυτό μου αποφέρει καρπό έργου, τότε δε γνωρίζω τι να διαλέξω. 23 Πιέζομαι λοιπόν και από τα δύο: έχω την επιθυμία να αναχωρήσω και να είμαι μαζί με το Χριστό, γιατί θα είναι πολύ περισσότερο καλύτερα. 24 Αλλά το να διαμένω στη σάρκα είναι αναγκαιότερο για σας. 25 Και επειδή έχω πειστεί γι’ αυτό το τελευταίο, ξέρω ότι θα μείνω και θα παραμείνω κοντά σε όλους σας για τη δική σας προκοπή και για τη χαρά της πίστης σας, 26 ώστε το καύχημά σας να περισσεύει μέσα στο Χριστό Ιησού για μένα, μέσω της δικής μου παρουσίας, όταν έρθω πάλι κοντά σας. 27 Μόνο να πολιτεύεστε άξια του ευαγγελίου του Χριστού, ώστε, είτε έρθω και σας δω είτε είμαι απών, να ακούω στα σχετικά μ’ εσάς ότι στέκεστε με ένα πνεύμα και συναγωνίζεστε με μια ψυχή για την πίστη του ευαγγελίου. 28 Και να μην τρομάζετε σε τίποτα από τους αντίθετους. Η ατρόμητη στάση σας είναι γι’ αυτούς ένδειξη απώλειας, ενώ για σας σωτηρίας. και αυτό προέρχεται από το Θεό. 29 Γιατί σ’ εσάς χαρίστηκε αυτό υπέρ του Χριστού, όχι μόνο το να πιστεύετε σ’ αυτόν, αλλά και το να πάσχετε υπέρ αυτού, 30 έχοντας τον ίδιο αγώνα, τέτοιον που είδατε σ’ εμένα και τώρα ακούτε ότι συμβαίνει σ’ εμένα. |