Επιστολή Πέτρου Α΄ κεφάλαιον 1

Α Πε. α' 1-25

Χαιρετισμός
1 Πέτρος, ἀπόστολος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἐκλεκτοῖς παρεπιδήμοις διασπορᾶς Πόντου, Γαλατίας, Καππαδοκίας, ᾿Ασίας καὶ Βιθυνίας,  2 κατά πρόγνωσιν Θεοῦ πατρός, ἐν ἁγιασμῷ Πνεύματος, εἰς ὑπακοὴν καὶ ραντισμὸν αἵματος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείη.	1 Πέτρος, απόστολος του Ιησού Χριστού, προς τους εκλεκτούς παρεπίδημους της διασποράς του Πόντου, της Γαλατίας, της Καππαδοκίας, της επαρχίας της Ασίας και της Βιθυνίας, που έχουν εκλεγεί  2 σύμφωνα με την πρόγνωση του Θεού Πατέρα με αγιασμό του Πνεύματος, για υπακοή και για ραντισμό με το αίμα του Ιησού Χριστού. Χάρη και ειρήνη είθε να πληθύνουν σ’ εσάς.
Ζωντανή ελπίδα
3 Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ὁ κατὰ τὸ πολὺ αὐτοῦ ἔλεος ἀναγεννήσας ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι' ἀναστάσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν,  4 εἰς κληρονομίαν ἄφθαρτον καὶ ἀμίαντον καὶ ἀμάραντον, τετηρημένην ἐν οὐρανοῖς εἰς ὑμᾶς  5 τοὺς ἐν δυνάμει Θεοῦ φρουρουμένους διὰ πίστεως εἰς σωτηρίαν ἑτοίμην ἀποκαλυφθῆναι ἐν καιρῷ ἐσχάτῳ·  6 ἐν ᾧ ἀγαλλιᾶσθε, ὀλίγον ἄρτι, εἰ δέον ἐστί, λυπηθέντες ἐν ποικίλοις πειρασμοῖς,  7 ἵνα τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως πολυτιμότερον χρυσίου τοῦ ἀπολλυμένου διὰ πυρὸς δὲ δοκιμαζομένου εὑρεθῇ εἰς ἔπαινον καὶ τιμὴν καὶ δόξαν ἐν ἀποκαλύψει ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ,  8 ὃν οὐκ εἰδότες ἀγαπᾶτε, εἰς ὃν ἄρτι μὴ ὁρῶντες, πιστεύοντες δὲ ἀγαλλιᾶσθε χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ καὶ δεδοξασμένῃ,  9 κομιζόμενοι τὸ τέλος τῆς πίστεως ὑμῶν, σωτηρίαν ψυχῶν.  10 περὶ ἧς σωτηρίας ἐξεζήτησαν καὶ ἐξηρεύνησαν προφῆται οἱ περὶ τῆς εἰς ὑμᾶς χάριτος προφητεύσαντες,  11 ἐρευνῶντες εἰς τίνα ἢ ποῖον καιρὸν ἐδήλου τὸ ἐν αὐτοῖς Πνεῦμα Χριστοῦ προμαρτυρόμενον τὰ εἰς Χριστὸν παθήματα καὶ τὰς μετὰ ταῦτα δόξας·  12 οἷς ἀπεκαλύφθη ὅτι οὐχ ἑαυτοῖς, ὑμῖν δὲ διηκόνουν αὐτά, ἃ νῦν ἀνηγγέλη ὑμῖν διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων ὑμᾶς ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ ἀποσταλέντι ἀπ' οὐρανοῦ, εἰς ἃ ἐπιθυμοῦσιν ἄγγελοι παρακύψαι.	3 Ευλογητός ας είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος μας αναγέννησε σύμφωνα με το πολύ έλεός του σε μια ζωντανή ελπίδα μέσω της ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς,  4 σε μια κληρονομιά άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη, που είναι διατηρημένη στους ουρανούς για σας,  5 οι οποίοι φρουρείστε με δύναμη Θεού μέσω της πίστης προς σωτηρία που είναι έτοιμη να αποκαλυφτεί κατά τον έσχατο καιρό.  6 Σ’ αυτό αγαλλιάζετε και αν ακόμη χρειαστεί τώρα να λυπηθείτε λίγο μέσα σε ποικίλες δοκιμασίες,  7 ώστε η δοκιμή της πίστης σας – πολυτιμότερη από το χρυσάφι που καταστρέφεται, παρόλο που δοκιμάζεται με φωτιά – να βρεθεί προς έπαινο και δόξα και τιμή σας κατά την αποκάλυψη του Ιησού Χριστού.  8 Τον οποίο, αν και δεν είδατε, αγαπάτε. στον οποίο τώρα, χωρίς να τον βλέπετε, πιστεύετε όμως και αγαλλιάζετε με χαρά ανέκφραστη και δοξασμένη,  9 αποκτώντας το αποτέλεσμα της πίστης σας: τη σωτηρία των ψυχών σας.  10 Γι’ αυτήν τη σωτηρία αναζήτησαν και εξερεύνησαν προφήτες που προφήτεψαν για τη χάρη που θα δινόταν σ’ εσάς,  11 ερευνώντας σε ποιον ή σε τι είδους καιρό δήλωνε αυτά το Πνεύμα του Χριστού που ήταν μέσα τους, όταν μαρτυρούσε από πριν τα παθήματα που θα συνέβαιναν στο Χριστό και τις δόξες μετά από αυτά.  12 Σ’ αυτούς αποκαλύφτηκε ότι όχι για τους εαυτούς τους αλλά για σας διακονούσαν αυτά, τα οποία τώρα σας αναγγέλθηκαν διαμέσου αυτών που σας ευαγγέλισαν με Πνεύμα Άγιο που αποστάλθηκε από τον ουρανό. Σ’ αυτά τα πράγματα άγγελοι επιθυμούν να σκύψουν από πάνω, για να δουν ακριβέστερα.
Κάλεσμα σε άγια ζωή
13 Διὸ ἀναζωσάμενοι τὰς ὀσφύας τῆς διανοίας ὑμῶν, νήφοντες, τελείως ἐλπίσατε ἐπὶ τὴν φερομένην ὑμῖν χάριν ἐν ἀποκαλύψει ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ,  14 ὡς τέκνα ὑπακοῆς μὴ συσχηματιζόμενοι ταῖς πρότερον ἐν τῇ ἀγνοίᾳ ὑμῶν ἐπιθυμίαις,  15 ἀλλὰ κατὰ τὸν καλέσαντα ὑμᾶς ἅγιον καὶ αὐτοὶ ἅγιοι ἐν πάσῃ ἀναστροφῇ γενήθητε,  16 διότι γέγραπται· ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι.  17 καὶ εἰ πατέρα ἐπικαλεῖσθε τὸν ἀπροσωπολήπτως κρίνοντα κατὰ τὸ ἑκάστου ἔργον, ἐν φόβῳ τὸν τῆς παροικίας ὑμῶν χρόνον ἀναστράφητε,  18 εἰδότες ὅτι οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίῳ ἢ χρυσίῳ, ἐλυτρώθητε ἐκ τῆς ματαίας ὑμῶν ἀναστροφῆς πατροπαραδότου,  19 ἀλλὰ τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ,  20 προεγνωσμένου μὲν πρὸ καταβολῆς κόσμου, φανερωθέντος δὲ ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων δι' ὑμᾶς  21 τοὺς δι' αὐτοῦ πιστεύοντας εἰς Θεὸν τὸν ἐγείραντα αὐτὸν ἐκ νεκρῶν καὶ δόξαν αὐτῷ δόντα, ὥστε τὴν πίστιν ὑμῶν καὶ ἐλπίδα εἶναι εἰς Θεόν.  22 Τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἡγνικότες ἐν τῇ ὑπακοῇ τῆς ἀληθείας διὰ Πνεύματος εἰς φιλαδελφίαν ἀνυπόκριτον, ἐκ καθαρᾶς καρδίας ἀλλήλους ἀγαπήσατε ἐκτενῶς,  23 ἀναγεγεννημένοι οὐκ ἐκ σπορᾶς φθαρτῆς, ἀλλὰ ἀφθάρτου, διὰ λόγου ζῶντος Θεοῦ καὶ μένοντος εἰς τὸν αἰῶνα·  24 διότι πᾶσα σὰρξ ὡς χόρτος, καὶ πᾶσα δόξα ἀνθρώπου ὡς ἄνθος χόρτου· ἐξηράνθη ὁ χόρτος, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσε·  25 τὸ δὲ ρῆμα Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα. τοῦτο δέ ἐστι τὸ ρῆμα τὸ εὐαγγελισθὲν εἰς ὑμᾶς.	13 Γι’ αυτό αναζωστείτε στις διάνοιές σας με ετοιμότητα, να είστε νηφάλιοι και να ελπίσετε τέλεια στη χάρη που θα σας δοθεί κατά την αποκάλυψη του Ιησού Χριστού.  14 Ως τέκνα υπάκουα να μη συμμορφώνεστε με τις επιθυμίες που είχατε προηγουμένως κατά τον καιρό της άγνοιάς σας,  15 αλλά σύμφωνα με τον Άγιο που σας κάλεσε και εσείς οι ίδιοι να γίνετε άγιοι σε όλη τη συμπεριφορά σας,  16 γιατί είναι γραμμένο: Άγιοι να είστε, γιατί εγώ είμαι άγιος.  17 Και αν αποκαλείτε Πατέρα εκείνον που κρίνει χωρίς προσωποληψία κατά το έργο του καθενός, με φόβο να συμπεριφερθείτε κατά το χρόνο της παροικίας σας,  18 αφού ξέρετε ότι δε λυτρωθήκατε με φθαρτά λύτρα, με άργυρο ή με χρυσάφι, από το μάταιο πατροπαράδοτο τρόπο της ζωής σας,  19 αλλά με το τίμιο αίμα του Χριστού, σαν αμνού άμωμου και άσπιλου.  20 Ο οποίος είχε αφενός προγνωριστεί πριν από τη δημιουργία του κόσμου, αφετέρου φανερώθηκε κατά το τέλος των καιρών για σας,  21 τους πιστούς μέσω αυτού στο Θεό που τον έγειρε από τους νεκρούς και του έδωσε δόξα, ώστε να είναι η πίστη σας και η ελπίδα σας στο Θεό.  22 Έχοντας αγνίσει τις ψυχές σας με την υπακοή στην αλήθεια προς φιλαδελφία ανυπόκριτη, μέσα από καθαρή καρδιά να αγαπήσετε ένθερμα ο ένας τον άλλο,  23 γιατί έχετε αναγεννηθεί όχι από σπόρο φθαρτό αλλά άφθαρτο, διαμέσου του λόγου του Θεού που ζει και που μένει.  24 Γιατί κάθε σάρκα είναι σαν χορτάρι, και όλη η δόξα της σαν άνθος αγρού. Ξεράθηκε το χορτάρι και το άνθος κατέπεσε.  25 Ο λόγος όμως του Κυρίου μένει στον αιώνα. Και αυτός είναι ο λόγος που ευαγγελίστηκε σ’ εσάς.

1 2 3 4 5