Το αποτέλεσμα; Όσοι αυτοχαρακτηρίζονται ως υλιστές –αυτοί δηλαδή που θεωρούν σημαντικό παράγοντα της ευτυχίας τους τα χρήματα και την υλική ιδιοκτησία- οδηγούνται σε λιγότερο ευτυχισμένους γάμους σε σχέση με όσους εντοπίζουν αλλού το νόημα της ζωής. Τα ζευγάρια που δήλωσαν ότι ο πλούτος δεν είναι σημαντικός γι’ αυτούς, πέτυχαν κατά 10-15% καλύτερο «σκορ» στην συζυγική σταθερότητα και σε άλλες παραμέτρους που ορίζουν μια ποιοτική σχέση.
Τι σημαίνουν λοιπόν τα παραπάνω συμπεράσματα; Είναι όλοι οι φιλοχρήματοι άνθρωποι κακοί σύντροφοι ή όσοι δεν αντιλαμβάνονται ότι το να παραδέχεσαι την αγάπη σου για την ύλη είναι υπερβολικά ανάρμοστο ώστε να γίνεις καλός σύζυγος; Ο επικεφαλής της έρευνας δεν πιστεύει ότι πρόκειται για λάθος: «Μπορεί η δημόσια παραδοχή της σημασίας των υλικών αγαθών να είναι γενικά κατακριτέα, αλλά η έρευνά μας ήταν ιδιωτική και επομένως δεν εμπνέει πολλούς λόγους για να κρυφτούν τα πραγματικά κίνητρα κάποιου», λέει.