Ο πιο καταγγελτικός λόγος του ΙΗΣΟΥ.
Πέρασαν 2000 χρόνια περίπου και ίσως δεν υπάρχει λόγος πιο επίκαιρος, λόγος αλήθειας, βάθους και ουσίας, αν στη θέση των γραμματέων και Φαρισαίων, βάλεις τους άρχοντες όλων των βαθμίδων και δυστυχώς όλων των θεσμών.
Αλίμονο σε εσάς, υποκριτές, καταγγέλλει, που καμώνεστε ότι τηρείτε τα επιφαινόμενα και τους τύπους και αυτά που έχουν ουσία, τα αφήνετε στο έλεος και στην τύχη τους.
Υποκριτές, φοράτε τα καλά σας, γυρνάτε από εδώ και από εκεί, μοιράζετε όμορφες κουβέντες, σε μια προσπάθεια συνεχή, να προσηλυτήσετε κάποιους και όταν το καταφέρετε, τους κάνετε χειρότερους από εσάς.
Μάθατε να ορκίζεστε, να υπόσχεστε, ορκίζεστε υποκριτές στο χρυσό και αγνοείτε το Λαό.
Τι έχει ανόητοι υποκριτές μεγαλύτερη αξία, ο χρυσός ή ο Λαός που αγιάζει τον χρυσό.
Ανόητοι, υποκριτές οδηγοί και τυφλοί, σας βολεύει και ισχυρίζεστε πως αν κάποιος ορκιστεί στο Λαό δεν τρέχει τίποτα, αν όμως ορκιστεί στον χρυσό, οφείλει να τηρήσει τον όρκο του.
Σας βολεύει ανόητοι υποκριτές, αν ορκιστείτε στον Λαό, καμιά υποχρέωση δεν σας δεσμεύει για να τηρήσετε τον όρκο σας.
Τον όρκο όμως στον χρυσό, οφείλετε να τον τηρείτε και τον τηρείτε με ευλάβεια, αγνοώντας δικαιώματα και πατώντας επί πτωμάτων.
Έχετε πάψει από καιρό να είστε υπηρέτες του Λαού, της Κοινωνίας και έχετε καταντήσει υπηρέτες του χρυσού και των αφεντικών του χρυσού.
Υπηρέτες ισχυρών οικονομικών παραγόντων, χρηματοπιστωτικών συστημάτων και τραπεζών, ανερυθρίαστα αλλάξατε αφεντικό, αντί του Λαού και της Κοινωνίας, επιλέξατε το χρυσό και τα αφεντικά τους.
Τι έχει πιο μεγάλη αξία, ανόητοι και υποκριτές, ο χρυσός ή ο Λαός και η Κοινωνία και είναι αυτά που αγιάζουν τον χρυσό.
Αλίμονο σας ανόητοι υποκριτές, είστε τυφλοί και δεν μπορείτε να δείτε ότι μοιάζετε με τάφους περιποιημένους και ασβεστωμένους, που από έξω φαίνονται ωραίοι και μέσα ζέχνουν από βρώμα και δυσωδία.
Με τους τάφους μοιάζετε από έξω και στα λόγια φαίνεστε δίκαιοι και ότι σας νοιάζει και ενδιαφέρεστε για τον Λαό και την Κοινωνία και στην πραγματικότητα είστε γεμάτοι υποκρισία και ψευτιά.
Φίδια και γεννήματα εχιδνών, πώς θα ξεφύγετε από την κρίση και πώς θα αποφύγετε τον πέλεκυ της τιμωρίας;
Υποκριτές καλά τα καταφέρνετε, πρώτοι στις συναθροίσεις, φοράτε τα καλά σας τα κουστούμια και περηφανεύεστε όταν σας αποκαλούν με τους τίτλους των αξιωμάτων σας.
Βγάζετε τα μάτια σας μεταξύ σας, για το ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία, δικό σας οπλοστάσιο και δημιουργία το νομικό και θεσμικό πλαίσιο, με τέχνη περισσή το χρησιμοποιείτε εις βάρος αυτών που θέλετε να εξαφανίσετε.
Αγαστή η συνεργασία σας όταν πρόκειται να φάτε τα σπίτια και τον μόχθο των πολιτών, όταν θέλετε να υποθηκεύσετε στο αόριστο μέλλον τη δουλειά των εργαζομένων.
Ουαί ημίν, υποκριτές, πτώματα τυμπανιαία, μικροί και άβουλοι, υπολειπόμενα των συνθηκών και των περιστάσεων, κατατεμαχίζετε το κουνούπι και καταπίνετε την καμήλα.
Αποσιωπάτε τα ουσιώδη και ξοδεύετε τον χρόνο σας και την όποια φαιά ουσία διαθέτετε, στη μεταξύ σας πάλη και στον μεταξύ σας ανταγωνισμό.
Πάλη και ανταγωνισμός, όχι για το καλό του Λαού και της Κοινωνίας αλλά για τη διατήρηση ή κατάκτηση της εξουσίας.
Υποκριτές, ανεμίζετε αισχρά τον πέλεκυ της δικαιοσύνης, βουλεύεστε και αποφασίζετε συστάσεις προανακριτικών επιτροπών, όχι για την ανακάλυψη της αλήθειας, αλλα το ρίξιμο στάχτης στα μάτια των πολιτών και τη χάλκευση δεσμών για τους αντιπάλους.
Ανόητοι και τυφλοί, εσείς που τα αυτιά σας δεν ακούνε και τα μάτια σας δεν βλέπουν, στο ίδιο καράβι ανόητοι αρμενίζετε και όλοι μαζί θα βουλιάξετε.
Στης πολιτικής το καράβι το ίδιο είστε επιβάτες, που με τα έργα και τις συμπεριφορές σας το οδηγείτε στη ξέρα, το οδηγείτε στην καταστροφή.
Ανόητοι και τυφλοί, μόνη ελπίδα του Λαού άλλη δεν είναι από την πολιτική, σε αυτή ζητά αποκούμπι και εσείς την ξευτελίζετε.
Δικαστήρια, εξεταστικές και ανακριτικές επιτροπές, ειδικά δικαστήρια, εμπλοκή ανούσια της δικαιοσύνης στην πολιτική, ένα και μόνο έχουν αποτέλεσμα, την απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών.
Αλίμονο σε αυτούς που για δάσκαλο και καθοδηγητή τους διάλεξαν τον ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, αυτός έφερε στην πολιτική αυτές τις μεθόδους απαξίωσης και στρέβλωσης της λειτουργίας της.
Πρώτος διδάξας για το πώς συκοφαντείς αντιπάλους, για το πώς σπιλώνεις υπολήψεις.
Ουαί ημίν πολιτευόμενοι και πολιτικοί, αν αντί για τον κότινο του ήθους και της προσφοράς επιλέγετε την υποκρισία και το ψεύδος.
Τελικά δεν πρέπει να στεκόμαστε στο όνομα του «Προσώπου» το οποίο έχει το κουράγιο να εκφράζει τις μεγάλες αλήθειες πληρώνοντας με τη ζωή του, αλλά … «στο τι λέει»
Όποιος τολμά να μιλά την γλώσσα της Αλήθειας μπροστά στους άδικους διώκτες του, την ώρα που τον δικάζουν, και γνωρίζει ότι θα τον καταδικάσουν σε θάνατο, αξίζει, αν μη τι άλλο, τον απέραντο σεβασμό μας
Όσοι δεν σέβονται, με λόγια ή πράξεις, αυτά τα πρόσωπα, απλά ανήκουν στις ομάδες ανθρώπων οι οποίες αντιμάχονται, όχι τα πρόσωπα, αλλά τις μεγάλες ιδέες και αξίες που αυτά διατυπώνουν και υπερασπίζονται με το αίμα τους.
Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί …
(Μκ 12,38-40. Λκ11,37-52. 20,45-47)
Δένουν (οι γραμματείς και οι φαρισαίοι), βαριά και δυσβάστακτα φορτία, και τα θέτουν πάνω στους ώμους των ανθρώπων, αλλά αυτοί με το δάχτυλό τους δε θέλουν να τα κουνήσουν.
Και όλα τα έργα τους τα κάνουν, για να τους δουν με θαυμασμό οι άνθρωποι. Γιατί πλαταίνουν τα φυλαχτά τους και μεγαλώνουν τα κράσπεδα, και αγαπούν το πρώτο κάθισμα στα δείπνα και τις πρωτο-καθεδρίες στις συναγωγές και τους χαιρετισμούς στις αγορές και να καλούνται από τους ανθρώπους: “Ραβί (δάσκαλοι)”.
Εσείς όμως μην κληθείτε “Ραβί (δάσκαλοι)” – γιατί ένας είναι ο δικός σας δάσκαλος, ενώ εσείς όλοι είστε «Αδελφοί». Και “πατέρα” σας μην καλέσετε κάποιον πάνω στη γη, γιατί ένας είναι ο δικός σας ο Πατέρας, ο ουράνιος. Μήτε κληθείτε “καθηγητές”, γιατί καθοδηγητής σας είναι ένας, ο Χριστός. Αλλά ο μεγαλύτερός σας να είναι διάκονός σας.
Όποιος, λοιπόν, υψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα υψωθεί.
Αλίμονο όμως σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κατατρώτε τις οικίες των χηρών και για πρόφαση κάνετε μακριές προσευχές. γι’ αυτό θα λάβετε περισσότερη καταδίκη.
Και αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Γιατί εσείς δεν εισέρχεστε ούτε εκείνους που θέλουν να εισέλθουν τους αφήνετε να εισέλθουν. Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί γυρνάτε τη θάλασσα και την ξηρά για να κάνετε έναν προσήλυτο και, όταν γίνει, τον κάνετε γιο της γέεννας διπλά από εσάς.
Αλίμονο σ’ εσάς, οδηγοί τυφλοί, που λέτε: “Όποιος ορκιστεί στο ναό δεν είναι τίποτα. Όποιος όμως ορκιστεί στον χρυσό του ναού οφείλει να πράξει”. Μωροί και τυφλοί, γιατί ποιος είναι μεγαλύτερος, ο χρυσός ή ο ναός που αγίασε τον χρυσό;
Και λέτε επίσης: “Όποιος ορκιστεί στο θυσιαστήριο δεν είναι τίποτα. Όποιος όμως ορκιστεί στο δώρο που είναι πάνω σ’ αυτό οφείλει να πράξει”. Τυφλοί, γιατί ποιο είναι μεγαλύτερο, το δώρο ή το θυσιαστήριο που αγιάζει το δώρο;
Όποιος λοιπόν ορκίστηκε στο θυσιαστήριο ορκίζεται σ’ αυτό και σε όλα όσα είναι πάνω του. Και όποιος ορκίστηκε στο ναό ορκίζεται σ’ αυτόν και σ’ Εκείνον που τον κατοικεί.
Και όποιος ορκίστηκε στον ουρανό ορκίζεται στο θρόνο του Θεού και σ’ Εκείνον που κάθεται πάνω του.
Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί αποδεκατίζετε το δυόσμο και τον άνηθο και το κύμινο και αφήσατε τα σπουδαιότερα του νόμου: τη δίκαιη κρίση και το έλεος και την πίστη. Αυτά λοιπόν έπρεπε να κάνετε, κι εκείνα να μην αφήνετε.
Οδηγοί τυφλοί, που διυλίζετε το κουνούπι, αλλά καταπίνετε την καμήλα.
Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί καθαρίζετε το απέξω του ποτηριού και του πιάτου, ενώ από μέσα είναι γεμάτα από αρπαγή και ακράτεια. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα το εντός του ποτηριού, για να γίνει και το έξω του καθαρό.
Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι απέξω βέβαια φαίνονται ωραίοι, αλλά από μέσα είναι γεμάτοι από οστά νεκρών και από κάθε ακαθαρσία. Έτσι κι εσείς απέξω βέβαια φαίνεστε στους ανθρώπους δίκαιοι, αλλά από μέσα είστε γεμάτοι υποκρισία και ανομία.
Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί οικοδομείτε τους τάφους των προφητών και κοσμείτε τα μνήματα των δικαίων, και λέτε: “Αν ήμασταν στις ημέρες των πατέρων μας, δε θα ήμασταν με αυτούς συμμέτοχοι στο αίμα των προφητών που έχυσαν”. Ώστε μαρτυρείτε για τους εαυτούς σας ότι είστε γιοι εκείνων που φόνευσαν τους προφήτες. Και εσείς συμπληρώστε το μέτρο της ανομίας των πατέρων σας. Φίδια, γεννήματα εχιδνών, πώς θα αποφύγετε την κρίση της γέεννας;
Γι’ αυτό, ιδού, εγώ αποστέλλω προς εσάς προφήτες και σοφούς και γραμματείς. Από αυτούς άλλους θα σκοτώσετε και θα σταυρώσετε, και από αυτούς άλλους θα μαστιγώσετε στις συναγωγές σας και θα καταδιώξετε από πόλη σε πόλη. για να έρθει πάνω σας κάθε αίμα δίκαιο που χύνεται πάνω στη γη, από το αίμα του Άβελ του δίκαιου ως το αίμα του Ζαχαρία, του γιου του Βαραχία, που φονεύσατε μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου.
Αλήθεια σας λέω, θα έρθουν όλα αυτά πάνω στη γενιά αυτή».
